Жумбоқ
@Sirdaryo
Ватсон узоқ сафар олдидан табиат қўйнида чодир тикди. Холмс хар галгидек, аллақандай ўй-ҳаёллар билан банд. Ярим кеч, атрофга қоронғулик тушди, кечки овқатдан сўнг ҳар иккиси ҳам чодир ичида ором олишди.
– Азизим, Ватсон - дея алламаҳал Холмс бир нарсаларни тушунтиргандай хатти-харакатлар қила бошлади, - Айтингчи, осмондаги юлдузларни кўриб нима ҳаёлингиздан ўтди.
– Кечирасиз-у, Холмс, вақт ҳам алламаҳал бўлиб қолди. Эртага узоқ сафарга отланишимиз керак, мана кўринг юлдузлар ҳам порлаб турибди, демак эртага ҳаво очиқ бўлади, дея осмон тўла юлдузларга қўлларини силкиганча тушунтира кетди Ватсон.
Холмс ўрнидан туриб, трубкасини жўшқинлик билан силкита бошлади.
– Яна хато қиляпсиз, деб қўрқаман, Ватсон. Ахир кеча тунда Сиз тиккан чодирни кимдир ўғирлаб кетибди-ку, наҳотки шуни фахмламаган бўлсангиз?
Том Форд
#Мутолаа