Dwa czarne i jedna biala

🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

Dwa czarne i jedna biala
W dniu dzisiejszym film nie jest grany w bielskich kinach.
Administratorem danych osobowych jest Wydawnictwo Prasa Beskidzka sp. z o.o. z siedzibą w Bielsku-Białej (43-300) przy ul. Żywiecka 118, wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS przez Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej, Wydział VIII Gospodarczy KRS pod nr 0000144865 , NIP: 5470048840, REGON:070003633, Państwa dane osobowe przetwarzane są w celu wykonania wybranej usługi poprzez akceptację regulaminu usługi jak również w celu marketingowym. Podstawą prawną przetwarzania Państwa danych osobowych jest prawnie uzasadniony cel realizowany przez Administratora (art. 6 ust. 1 lit. f RODO). Użytkownikom przysługują następujące prawa: prawo żądania dostępu do swoich danych, prawo do ich sprostowania, prawo do usunięcia danych, prawo do ograniczenia przetwarzania oraz prawo do przenoszenia danych. Więcej informacji na temat przetwarzania Państwa danych osobowych, w tym przysługujących Państwu uprawnień, znajdziecie Państwo w naszej Polityce prywatności .
Szanowna Internautko, Szanowny Internauto,
prosimy o zapoznanie się z treścią i wyrażenie zgody: Zgadzam się na przechowywanie w moim urządzeniu plików cookies, jak też na przetwarzanie w celach analizy moich zachowań w niniejszym Serwisie moich danych osobowych, zapisywanych w tych plikach, pozostawianych przeze mnie w ramach korzystania z Serwisu przez Wydawnictwo Prasa Beskidzka sp. z o.o. z siedzibą w Bielsku-Białej (43-300) przy ul. Żywiecka 118, wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS przez Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej, Wydział VIII Gospodarczy KRS pod nr 0000144865 , NIP: 5470048840, REGON:070003633 oraz jego Zaufanych partnerów . Więcej informacji związanych z przetwarzaniem danych osobowych znajdą Państwo w naszej Polityce Prywatności . Naciśniecie przycisku "Chcę korzystać z serwisu i wyrażam zgodę" lub [x] w tym oknie informacyjnym, oznacza zgodę. Zgoda na przetwarzanie danych w ww. celu może być w każdej chwili cofnięta poprzez link umieszczony w Polityce Prywatności .
Podstawą prawną przetwarzania Państwa danych osobowych zawartych w plikach cookie w ww. celu, jest zgoda użytkownika na przetwarzanie danych osobowych wyrażona poprzez zaznaczanie powyższego okienka (art. 6 ust. 1 lit. a pltk). Użytkownikom przysługują następujące prawa: prawo żądania dostępu do swoich danych, prawo do ich sprostowania, prawo do usunięcia danych, prawo do ograniczenia przetwarzania oraz prawo do przenoszenia danych. Więcej informacji na temat przetwarzania Państwa danych osobowych, w tym przysługujących Państwu uprawnień, znajdziecie Państwo w naszej Polityce Prywatności .

Czas trwania: 1 godz. 35 min.
Reżyseria: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Scenariusz: Luc Dardenne, Jean-Pierre Dardenne
Gatunek: dramat
Produkcja: Belgia/Francja/Włochy

Treść:
Sandra staje przed zadaniem na pozór niemożliwym. Musi przekonać wszystkich ludzi, z którymi pracuje, aby zrezygnowali ze swoich premii. Jeżeli jej się nie powiedzie – ona sama straci pracę. Wspierana przez męża, kobieta wyrusza na spotkania z kolegami i koleżankami z pracy. Ma tylko jeden weekend, by uratować posadę.

Obsada:
Marion Cotillard (Sandra),
Fabrizio Rongione (Manu),
Catherine Salée (Juliette),
Batiste Sornin (Pan Dumont),
Pili Groyne (Estelle)
Jeżeli wiesz o jakimś koncercie, wystawie, imprezie otwartej, o której nie piszemy, proszę daj nam znać.
Jeżeli jesteś organizatorem to zapraszamy do współpracy . Więcej o patronacie medialnym pod tym linkiem .
Portal www.bielsko.biala.pl jest wydawany przez firmę Wydawnictwo Prasa Beskidzka sp. z o.o. W sprawach reklamy lub publikacji prosimy o kontakt z odpowiednim redaktorem lub konsultantem handlowym.


Sosnowiec. Dzielnica portowa. Dziś sielskie klimaty nad Białą i Czarną Przemszą, kiedyś – ruchliwa, tętniąca życiem przystań


Piekary Śląskie
Chorzów
Tarnowskie Góry
Ruda Śląska
Świętochłowice
Tychy
Bytom
Katowice
Knurów
Zabrze
Zagłębie

Modrzejów. Tu jest sosnowiecki Rynek. Niwka. Tu kiedyś był port rzeczny. Do dzisiaj istnieją tu ulice Portowa, Marynarska, Rybacka i Żeglarska. Dawna Niwka miała być zagłębiowską bramą na świat na początku XX wieku. Dzisiaj trzeba uruchomić wyobraźnię, by poczuć klimat ruchliwego portu nad Przemszą.
Pamiętacie bestsellerową książkę Patricii Schultz, prezentującą 1000 niezwykłych zakątków globu, które trzeba zobaczyć? „1000 miejsc, które musisz zobaczyć przed śmiercią” – ta pozycja doczekała się wielu wznowień, filmowych adaptacji i najrozmaitszych kontynuacji. Na pytanie, czy w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii są też takie miejsca, odpowiedź jest jedna: jasne, że są. To przecież najbardziej zróżnicowany ze zurbanizowanych terenów Polski. Miasta stare i nowoczesne, bogaty przekrój architektury, zabytki przemysłu, ciekawa, nieodkryta szerzej przyroda. I o tym wszystkim piszemy w tym cyklu.
Skoro jest ulica Portowa, to musi być też port, albo chociaż jakieś pozostałości po nim. Wjeżdżam w ulicę Portową w Modrzejowie, niedużej dzielnicy Sosnowca, położonej wzdłuż Przemszy, sąsiadującej przez rzekę ze śląskimi Mysłowicami.
Już na początku spotyka mnie rozczarowanie. Niedługa uliczka, z jednej strony obsadzona kilkudziesięcioletnimi domami jednorodzinnymi, z drugiej – chaszczami, kończy się po może 500 metrach. W ogóle nie łączy się z rzeką, oddziela ją od niej olbrzymia połać ogródków działkowych.
Z bramy ROD „Zagłębie” wychodzi pan, który prowadzi rower. – Dzień dobry, szukam portu – zagajam go. – Tak, tak, tu jest ulica Portowa – odpowiada mi. – To wiem, ale gdzie jest port nad rzeką? – dopytuję. – Pani, tu żadnego portu nie ma – patrzy na mnie ze zdziwieniem.
Hmm, to może port znajdę na odchodzących od Portowej uliczkach Rybackiej albo Marynarskiej? Pudło, niestety. Tylko domy – kostki.
No nic, jeszcze została mi ulica Żeglarska w Niwce do sprawdzenia, rzut wiosłem od Portowej. Znów wjeżdżam w ruchliwą ulicę Orląt Lwowskich, biegnącą wzdłuż Modrzejowa i Niwki. W Żeglarską kieruje mnie brązowy znak z napisem „Trójkąt Trzech Cesarzy”. To słynne miejsce, trójstyk, którym od 1846 roku do I wojny światowej biegła granica Cesarstwa Rosyjskiego (Modrzejów, Niwka), Galicji, części Cesarstwo Austro-Węgierskiego (Jęzor, dziś dzielnica Sosnowca) i Cesarstwa Pruskiego (Mysłowice).
Drogą z wykrotami docieram do parkingu z dużą tablicą „Trójkąt Trzech Cesarzy” i mapką z krótką historią tego miejsca. Okazuje się, że do samego trójkąta jest jeszcze 200 m spaceru ścieżką, wzdłuż której żółcą się nawłocie kanadyjskie.
Wspinam się na wał, i voila! - słynny Trójkąt Trzech Cesarzy jest przede mną. To tu Biała Przemsza wpada do Przemszy, zwanej też Czarną, która dalej płynie do Wisły. Jest tu altanka, gdzie ktoś właśnie konsumuje (zapewne) drugie śniadanie, jest miejsce do biwakowania z paleniskiem, wreszcie nieduży kamienny pomnik z napisem „Obelisk pamięci o dawnym podziale Europy i jej zjednoczeniu. Sosnowiec 2007”. Przy samej Białej Przemszy zamontowano drewniane podesty, pewnie dla wodniaków albo kajakarzy. W tle widać stalowy most kolejowy, już lekko zardzewiały, za nim majaczy się kolejny. Wokół – bujna zieleń. Drzewa, krzaki wręcz nachylają się nad rzekami. Ale portu – ani widu ani słychu.
Kiedyś to miejsce wyglądało zupełnie inaczej. Przenieśmy się do 1920 roku. Brzegi obu rzek są nagie, nieliczne drzewa występują tylko od strony Prus. Patrząc z ich strony, z oddali widać zabudowania Niwki, z górującym nad nimi kościołem św. Jana Chrzciciela i potężnym kominem, w oddali widać też mniejszy komin, za to wypuszczający czarny dym. Nad Białą Przemszą już są zaczątki portu, nieduży kamienny budynek oraz drewniana maszyna, z dochodzącymi do niej torami kolejowymi. Przy rzece – pomost. Stoi przy nim jeden skromny galar
Port nad Przemszą po stronie rosyjskiej był zwany niweckim (działał też port w Mysłowicach, już w granicach Prus). Przystań istniała w tym miejscu już w pierwszej połowie XIX wieku. „Wtedy to, jak podaje Marian Kantor-Mirski, Anglik Davny zbudował tutaj parostatek. Miał on 25 m długości i 8 m szerokości – wraz z tzw. tamborami, czyli obudowami bocznych kół łopatkowych. Jak głosi legenda, miejscowa ludność widząc buchającego parą i zionącego ogniem potwora, czmychała w przestrachu, nazywając monstrum „czortopchajem” – pisze w sosnowieckim Kurierze Miejskim Artur Ptasiński, znawca historii miasta, z wykształcenia marynarz słodkowodny, pracownik Centrum Informacji Miejskiej w Sosnowcu. – Wody w obu rzekach było więcej niż obecnie – dopowiada Ptasiński. – Szlak Przemszą był w pełni żeglowny. Dopiero działalność kopalń sprawiła, że wody zaczęło ubywać – dodaje.
Na prawdziwy rozkwit portu nad Przemszami trzeba było jednak trochę poczekać. Przypada on na drugą połowę XIX i pierwsze (do lat 40.) dekady XX wieku. Zabudowania portowe, w tym załadownia węgla, pojawiły się również nad Czarną Przemszą. Bo port niwecki zawdzięczał swój rozkwit właśnie czarnemu kruszcowi. - Rzeką spławiano głównie węgiel, ale również piasek, płody rolne, drewno oraz inne ładunki, np. zwierzęta. Towary trafiały do Krakowa oraz w odleglejsze zakątki kraju – mówi Artur Ptasiński.
Przy rzece nie było już spokojnie. Pływały nią galary, statki do transportu różnych dóbr, w dół rzeki chodzące samospławem, w górę – holowane za pomocą najpierw wołów, a potem koni. Później pojawiły się pierwsze jednostki z napędem parowym i motorowym, o takich nazwach jak „Piast”, „Cieszyn”, „Olza” i „Zosia”. Co ciekawe, dla rozwoju portu zasłużyli się Ślązacy, i to pochodzący ze Śląska Opolskiego. Wodniacki ród Sapoków, a szczególnie Andrzej Sapok, armator i budowniczy statków, m.in. „Górnoślązaczki”, „Krakowianki”, „Małopolanki”. Flagowym statkiem Sapoków były… „Katowice”, zarejestrowane w 1931 roku w sądzie w Mysłowicach. Ten motorowy holownik bocznokołowy był olbrzymi, jak na niedużą przecież Przemszę. Miał 33,1 m długości; 8,54 m szerokości i 0,8 m zanurzenia pełnego. Zbudowano go w stoczni na Jęzorze (inne źródła podają, że w też po sąsiedzku, bo w Mysłowicach).
Budowa i zwodowanie tak dużych statków na Przemszy były możliwe tylko dlatego, że po I wojnie światowej rząd II RP podjął decyzję o regulacji Przemszy oraz Czarnej Przemszy (do ujścia Brynicy).
- Znacząco pogłębiono koryto rzeki, umożliwiając w ten sposób ruch statków o większym zanurzeniu i co za tym idzie większej ładowności. W 1936 roku rząd RP podjął decyzję o budowie dużego portu handlowego w Mysłowicach i Modrzejowie – mówi Artur Ptasiński.
Plany były bardzo ambitne, pięć basenów portowych, dwie śluzy. Niestety, wybuch II wojny światowej zniweczył te zamierzenia. Jeszcze Polska Rzeczpospolita Ludowa w osobie sekretarza Edwarda Gierka chciała zawalczyć o port z prawdziwego zdarzenia nad Przemszą (były pomysły budowy kanału żeglownego łączącego górną Wisłę z górną Odrą), jednak i ten plan spalił na panewce. Dlatego dzisiaj u zbiegu Czarnej i Białej Przemszy jest tak spokojnie, wręcz sielsko. Nic już nie przypomina o wielkich „Katowicach”, ruchliwym porcie i rzece pełnej galarów i innych statków.
Będąc przy Trójkącie Trzech Cesarzy, warto choć na chwilę zahaczyć o historyczne centrum dzielnicy Modrzejów. To tutaj jest Rynek w Sosnowcu (nie na sosnowieckiej Patelni, jak sądzą niektórzy), choć dzisiaj przypomina o nim tylko tabliczka z napisem „Rynek”. I znowu trzeba uruchomić wyobraźnię, bo Rynek dziś jest nim tylko z nazwy. Pod budowę DK 79, biegnącą tu ulicą Orląt Lwowskich, wyburzono całą północną i zachodnią pierzeję Rynku. Nie ostał się też ratusz. Dziś stoi przy nim resztka niedużych budynków. O świetności tego miejsca przypomina tylko szpaler okazałych drzew na placu na środku Rynku.
„Żydzi już w 1713 roku podsiadali kahał, synagogę i własny cmentarz. (…) W 1858 roku znajdowało się tam 55 budynków, w tym 4 murowane, a liczba osób go zamieszkujących wzrosła do 433, w tym 375 Żydów” – pisze Anna Makarska z książce „Dzielnice Sosnowca”. Żydzi parali się głównie handlem (np. końmi, krowami, świniami, zbożem, solą i węglem), ale również rzemiosłem i usługami. Jeszcze w 1945 roku na Rynku w Modrzejowie odbywały się „targi końskie”.
Sąsiedztwo prężnych Mysłowic nie sprzyjało rozwojowi Modrzejowa, który był przez Ślązaków wręcz nazywany przedmieściem Mysłowic albo Zamościem. To Mysłowice pełniły funkcję centrum handlowego dóbr sieleckich, jak pisze Anna Makarska. W 1801 lub 1870 roku Modrzejów utracił prawa miejskie, stał się osadą. Dopiero w latach 1909-1912 Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich zbudowało w Modrzejowie szyb „Kazimierz”, należący do kopalni „Jerzy”. Z niego w 1919 r. powstała samodzielna kopalnia „Modrzejów”, połączona w kopalnię „Niwka-Modrzejów” w 1945 roku, działająca do końca lat 90. XX wieku. Sam Modrzejów został włączony do Sosnowca w 1915 roku.
„W okresie okupacji hitlerowskiej ludność wyznania mojżeszowego uległa zagładzie. Z gminy liczącej w 1938 roku 2040 Żydów, ocalało zaledwie ok. 80 osób. Przedwojenny Modrzejów, tętniący życiem skupiającym się wokół niedużego rynku, zmieniał stopniowo swój charakter i ulegał dewastacji” – pisze Anna Makarska.
Pozostałością po licznej społeczności żydowskiej Modrzejowa jest kirkut, cmentarz żydowski, położony parę kroków od Rynku, przy ul. Pastewnej. Trzeba tylko przejść nieczynną na razie linię tramwajową. To najstarszy cmentarz Sosnowca. Furtka jest jednak zamknięta na kłódkę. Z wysokich traw, paproci i nawłoci wyłaniają się stare macewy, niektóre bardziej okazałe, inne mniej. Na płocie – wytarta tabliczka z informacją, że to obiekt zabytkowy, cmentarz żydowski Modrzejowa, założony w 1790 roku. Jest on obecnie własnością Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach, i to gmina ma klucz do furtki kirkutu.
Inne ślady żydowskiej kultury w Modrzejowie nie przetrwały. Po dwóch synagogach został tylko gruz, po mykwie (zbiornik z bieżącą wodą) nad Czarną Przemszą nie ma już śladu. Dom przedpogrzebowy przy drodze do cmentarza zniknął kilka lat temu.
Wyjeżdżam więc z Modrzejowa co prawda bez selfie z portu, ale za to z przekonaniem, że ta od zawsze peryferyjna miejscowość, choć leżąca na ważnym szlaku handlowym, ukrywa przede mną jeszcze sporo ciekawych historii. Ale to już temat na inny artykuł.
Niestety, linia tramwajowa do Modrzejowa jest obecnie nieczynna. Pozostaje autobus. Na przystanek Niwka Kościół, skąd jest niedaleko do Trójkąta Trzech Cesarzy, można dojechać liniami 18 (z Katowic Zawodzia, Centrum Przesiadkowego), 26 (z Sosnowca, Szpital Wojewódzki), 35 (z Czeladzi), 150 (przez Sosnowiec Dworzec PKP), 160 (przez Sosnowiec Urząd Miasta), 935 (z Czeladzi) i T-26, kursującym za tramwaj (z Mysłowic). Można wysiąść też na przystanku Modrzejów Rynek, by zobaczyć kirkut.


PLN
BRL
CZK
EUR
EUR
EUR
EUR
GBP
RUB
SEK
USD

Lista jest pusta. Znajdź swoje ulubione produkty!



Strona główna Plakaty Plakat: Jedna czerwono-biała profesjonalna maszynka do strzyżenia i dwa



Plakat: Jedna czerwono-biała profesjonalna maszynka do strzyżenia i dwa



Jedna czerwono-biała profesjonalna maszynka do strzyżenia i dwa czarne plastikowe grzebienie na starej szarej powierzchni betonu. widok z góry.
grupa, zestaw, czarny, grzebień, instrument, urządzenie, przycinarka, skracać, golarka
Maksymalne wymiary (szer. x wys.): 473 x 314
Maksymalne wymiary (szer. x wys.): 473 x 314
Przesuwaj podświetlony fragment wzoru. Jeśli w kadrze brakuje istotnego detalu, a chcesz go ująć, napisz o tym w uwagach do zamówienia.
Wybierz filtr czerni i bieli lub sepii. Brak wybranego efektu to wzór w oryginalnej kolorystyce. Złote, srebrne i miedziane elementy grafik drukowane są bez połysku. Kolory widziane na ekranie mogą nieznacznie różnić się od rzeczywistych, wynika to z indywidualnych ustawień monitora.
IWONA
Opinia zweryfikowana 28.07.2022

Dziękujemy za zaufanie i wybór naszej oferty!
Marek
Opinia zweryfikowana 27.07.2022

Bardzo dziękujemy i polecamy się na przyszłość!
Katarzyna
Opinia zweryfikowana 27.07.2022

Niebawem skontaktujemy się z Panią/Panem w wiadomości prywatnej. Prosimy o cierpliwość.
Tomasz
Opinia zweryfikowana 23.07.2022



grupa


zestaw


czarny


grzebień


instrument


urządzenie


przycinarka


skracać


golarka


ostry


ostry


brzytwa


indeks tematów


pokrewne tematy



Ten przycisk umożliwia obrócenie wybranego kadru, tak by szerokość została zamieniona z wysokością.

+48 796 888 777
(pon. - pt. 09:00 - 17:00)
kontakt@myloview.pl

Plakaty standardowe myloview drukowane są na wysokiej jakości papierze plakatowym o satynowym wykończeniu. Plakaty drukujemy przy użyciu zaawansowanej technologii HP Latex, gwarantującej głębokie i żywe kolory. Dekoracja jest gotowa do zawieszenia na ścianie od razu po rozpakowaniu przesyłki.
Gramatura papieru plakatowego: 200g/m 2 Dostępne dodatki: Istnieje możliwość wyboru plakatu w ramie (dostępne są ramy aluminiowe czarne i srebrne) lub antyramie Sposób czyszczenia: Materiał można przecierać wilgotną szmatką
Plakaty standardowe myloview drukowane są na wysokiej jakości papierze plakatowym o satynowym wykończeniu. Plakaty drukujemy przy użyciu zaawansowanej technologii HP Latex, gwarantującej głębokie i żywe kolory. Dekoracja jest gotowa do zawieszenia na ścianie od razu po rozpakowaniu przesyłki.
Do plakatu dołączona jest aluminiowa rama w kolorze czarnym lub srebrnym.
Gramatura papieru plakatowego: 200g/m 2 W zestawie: aluminiowa rama dostępna w kolorze czarnym lub srebrnym Sposób czyszczenia: Materiał można przecierać wilgotną szmatką
Plakaty standardowe myloview drukowane są na wysokiej jakości papierze plakatowym o satynowym wykończeniu. Plakaty drukujemy przy użyciu zaawansowanej technologii HP Latex, gwarantującej głębokie i żywe kolory. Dekor
Sprawdzają nową opiekunkę
Dojrzala mamuska kocha sex z mlodszymi
Kobieta z fujara