ඇතීනා පරිච්ඡේදය 02
©𝘄𝗮𝗪𝘂𝗹𝗮™ (TᖇYIᑎG TO ᗷE ᑕᖇEᗩTIᐯE)
සූර්යයා කඳු පන්තියේ අනෙක් පසින් සැඟවෙන්න උත්සාහ දරමින් සිටී. වැහි අඳුර අතරින්ම අහස තැඹිලි පැහැ ගැන්විලා. කොළ පැහැයෙන් වර්ණ ගැනුණු සුන්දර කඳු මුදුනක තැනින් තැන අඳුරු නමුත් තැඹිලි පැහැ ආලෝකමත් වළාකුළු පටිය! ඒ සුන්දර දසුන කැමරා කාචයක අදින්නට කෙනකු සිටියා නම් මට ඔබ වෙත පෙන්වන්නට තිබුණා. ඒ අවස්ථාවේදී එතැනින් ගිය රතුපැහැ බස්රියේ මගී පිරිස නම් ඒ සොඳුරු දසුන සියැසින්ම දුටුවා.
සිත තුළ රූප මවන්නේ දෑස පමණක් නොවේ. මා ඉහතින් කියූ මගී පිරිස අතර ඇතිනාද සිටියාය. ඈ සිත තුළ ඇඳුණු රූප මගී පිරිස දුටු සොඳුරු දසුනට වඩා සොඳුරු? ඕ නැත, එය සොඳුරු නොවන්නටත් ඉඩ ඇත. ඒ කෙසේ වෙතත් ඇතිනා සිටියේ මහා කල්පනාවක ගිලිලාය. ඈ තම අනෙක් දරුවා ව ද රැගෙන ඒමට ගිය ද ඇය අත සිටියේ රැගෙන ගිය දරුවා පමණි. ඇතිනට දරුවාට වඩා වටින්නේ ඇගෙ නැන්දම්මා ද? ලෝකයා එසේ අසාවි. අප කුමක් අසන්නද? ඈ ඇගේ තීරණය ගෙන අවසන්ය. අපි ඇගේ දිවියට ගලා යන්නට ඉඩ හරිමු .
ඇය ගමන් කළේ ඇගේ වර්තමාන වාසභවන වෙතයි. වංගු සහිත මග දිගේ කන්ද තරණය කළ බස්රිය තැනිතලාවට පැමිණියා පමණි. පුරුදු පරිදිම බස්රියේ නුපුරුදු බව නිසාම ඈට ගත් ආහර මුවෙන් ම පිට කිරීමට සිදුවී තිබිණි. කොන්දොස්තරවරයා 'ටකේ හන්දිය බහින්න' කියන තුරුම ඇය සිදුකර තිබුණේම සිහින දැකීමත්, වමනය දැමීමත් පමණකි.
ඇතිනා හිඳ සිටි ආසනයෙන් නැගිට දරුවාව ද රැගෙන බස්රථයෙන් බැසීමට නැගිට්ටාය. බස්රියේ කෑදර දෑස් කිහිපයක් ඈ වෙත එල්ල වී තිබූ ඇති ආකාරය දුටුවේද ඒ අතරයි. ඒ දෑස් ඇයට නොදැනීමත්, නොපෙනීමත් පුදුමයකි.
ඈ බැස ගත්තේ ටකේ හන්දියෙනි. අඳුර රජැයීමේ ආරම්භක අවධිය බැවින් හිරුගේ එලිය ලබා දුන්නේ කුඩා තීව්රතාවයක් පමණි. ඒ එළියෙන් ගුරු පාරත්, මහපාරක් එක්වෙන තැන පසෙකින් තිබුණු මහා නුග ගස දැකගන්නට ලැබිණි. ඉතාමත් විශාල හා වසර සිය ගණනක් පැරණි වෘක්ෂයකි. ගස යට ගලක් තබා එහි සුදු පැහැයෙන් ඉරි තුනක් ඇඳ ඒ යට පහණකුත් තබා එය දීප්ත කර එතැන පූජා භූමියක් කර තිබිණි. ඒ ප්රදේශයේ දමිළ ප්රජාවයි. මහා ගස මුළු ප්රදේශයම අරක්ගෙන පැතිරගොස් ගුප්ත බවක් ඇතිකර තිබිණි. එතැනට ටකේ හන්දිය යැයි කිවේ ද පෙර කළ ඒ මත තිබුණු ටකයක් හේතුවෙනි.
ඇතිනා මෙවන් වෙලාවක මෙතනින් යාමට බිය වූවාය. ඇය වැඩිපුර බිය වූයේ මේ ගුප්ත බවටයි. කුමක් කරන්නද? ඈ පය ඉක්මන් කරමින් ගුරු පාර දිගේ ඇදෙන්නට විය. ලැයිම ද පසුකර හෙළ දිගේ පහළට බැස්සේ තම වර්තමාන වාසස්ථානය වෙත ඉක්මනින් යාමටයි. ටකේ හන්දිය අසල දී ඇති වූ බිය ඈව කල්පනා ලෝකයෙන් මුදවා තිබුණෙන් ඉක්මනින් ඒ නිවෙසට ඇතුළු වීමට ඇයට හැකිවිය.
"මොකෝ ළමයා අඬන්නේ" එය ශක්තිමත් නමුත් විකාරකාරී කටහඩකි. "මං උඹට බත් ඉතුරු කලා" ඇඳ කිරිකිරි ගසා දිගු හුස්මකින් පසු ගොරවනවා ඇසිනි.
ඇතීනා දිගු සුසුමක් හෙළුවාය. අහෝ ! දරුවා හඬයි. අද දිනයේ දී ඇයට දරුවාගේ හැඩීම ශ්රවණය වූ ප්රථම අවස්ථාව එයයි. 'බඩගින්නෙ වෙන්න ඇති' ඇය සිතුවා ය. අත වූ කුඩයක් හිස බැඳි සළුවත් පසෙකට දැමූ ඇය අසල වූ පුටුවකින් හිඳ ගත්තාය. හැඳ සිටි හැට්ටයෙන් පිටතට ගත් තනපුඩුව දරුවාගේ මුවෙහි එබුවාය. දහදිය ගඳ නාස් පුඩුවල තැවරුණ එවිටයි.
ඇතීනා කල්පනා කළේ දරුවා අද කොපමණ හඬන්නට ඇතිද කියායි, සිහිය නැතිව හිදි විටදී ඔහුගේ සිඟිති කොපුල් දිගේ කඳුලු රූරා ගලන්නට ඇති. කොපුල් රතු වෙන්නට ඇති. ඔහු කුසගින්නේ කෑගසන්නට ඇති.
ඈ ඇගේ ඇඳ වෙත පා නැගුවාය. දරුවාව පසෙකින් තබා ගෙන හාන්සි වී දෑස් පියා ගත්තාය. දරුවා දැන් හඬන්නේ නැත. ඔහු හැඩුවේ කුසගින්නටයි. දෑස් පියවුණද ඇයට නින්ද ගියේ නැත. අද දින ඇගේ ජීවිතයේ අමතක නොවන දිනකි. එය ඇගේ සිත දුරක රැගෙන ගියේය.
සිත නොසන්සුන්ය. එය වේදනා ගෙන දෙයි. හිසද රිදුම් දෙයි. මෙතරම් දුක් වේදනා වින්දද තවම දරා ගැනීම අපහසුය. ඔහු මියගිය දිනයේ සිට වින්දා වූ දුක් කන්ද තවම නිමා වී නැත. එදින සමාජයම ඇයව පිළිකුල් කරමින් එල්ල කළ නින්දා අපහාස, පොලිසිය ඇයව රැගෙන යද්දී ඇයට කියූ සම්මත ආක්රෝෂ පරිභව ඈ සිත තවමත් ගිගුරුම් දෙයි.
හරිහැටි සාක්ෂි නැති වූවද ඇප ගන්නට කෙනෙක් නැති වූ නිසාවෙන් සිර මැදුර තුල ගෙවූ පස් මාසය? ඈ වන් සියුමැලියක් දරදඬු ගැහැනුන් අතර ගෙවූ කාලය? අහෝ ඔවුන් ඇය වෙත කරුණාවක් නම් දැක්වූයේ නැත. සැමියන් වෙනුවෙන් හිරේ ගිය අය අතර ඇය සැමියා මැරූ කතකි. ඔව්හු ඇය වෙනුවෙන් හැකි සෑම විටම වදහිංසා සාගරයක් එකතු කර තිබිණි. ඔවුන් බහුතරයක් සැමියන් වෙනුවෙන් පෙළ ගැසී සිටියහ. කිමද යත් ඒ සිර මැදුර ජනප්රිය මතයයි. ඔවුන් අතර ඇති විරසකය සැමියන්ට ඇති ආදරය බවට පරිවර්තනය වී තිබිණි. ඔවුන් තම පීඩනය පිට කළේ අන් අය අත වෙත පීඩා කරමිණි; පීඩා කිරීම සඳහා ක්රම නිපැයීමෙනි. ඔවුන් ඒ සඳහා වඩා ජනප්රිය මතය යොදාගෙන පීඩාව ආහාර සේ සැමියන්ගෙන් ලබා හුරු පුරුදු වූ කතුන් සිරකරුවන්ව පීඩාවට පත්කළහ. ඇතිනාද එහි ගොදුරක් විය.
ඇතිනා නිදාගත්තේ නැත. ඇයට මෙවන් රාත්රීන් හුරුපුරුදුය. අතීතයේ සිහිකරමින් පැය ගණන් සිහින දැකීමට සිදුවූ රාත්රී බොහෝමයක් ඇයට මතකය. ඇයට නොදැනීම කාලය ගත විණි. යාබද කාමරයේ විදුලි එළිය දල්වනු ඇසිණි. ඔහුව අවදි වී ඇත. වේලාව හතරක් පහුවෙලා ද?
'තව ටිකක් වෙලා ඉඳල තේ ටිකක් වක්කරලා දෙනවා' ඈ සිතුවාය. හිත අතීතය නම් වූ කෘතියේ පරිච්ඡේද තවමත් කියවයි. අධික පීඩා මධ්යයේ වූ සිර ගෙදර මාස පහක පමණ දීර්ඝ කාලය නිමා වූයේ අනෙක් කාමරයේ දැන් පිබිදුණු ඔහු නිසයි. මාස හත අටක ගැබිනියක්ව සිටි ඇයවත් එකල කුස තුළ හුන් බිලින්දා වත් ඇප මුදල් තැන්පත් කර බේර ගත්තේ ඔහුයි; නීතිඥයකු ලෙස ඇය වෙනුවෙන් කතා කළේ ඔහුයි.........
වෙහෙස නම් වූ කරුණාවන්ත සෙබලා තම දිවි පරදුවට තබා අතීතය නම් වූ කුරිරි සෙන්පතියාව පරදා නින්දට රජැයීමට ඉඩකඩ සකසා තිබිණි. ඔබ තවමත් ඔහු කවුරුන්දැයි සොයනවා ඇති.
ඔහු නමින් උපුල් බස්නායක; ඇතීනාගේ මහප්පා. ඇතීන දැන් හිඳින්නේ ඔහුගේ නිවස තුළ. ඔහු අවිවාහක බේබද්දෙක්. පෙරදින රාත්රියේ ඇතීනා නිවසට පැමිණෙන විටත් ඔහු සිටීමත් මත් වෙලා. ඇත්තෙන්ම ඔහු මත් නොවුණු වෙලාවක් හොයාගන්න නැති තරම්. මේ අප කියන හෝරාවේ නම් ඔහු සිටියේ තම අලුත්ම නවකතාව ලියමින්. ඔහු සම්මානලාභි ලේඛකයෙක්. ඇතීනා කියන්න ඔහුගේ බාල සොහොයුරා ගේ වැඩිමහල් දියණිය. ඔහු නම්.... ඕ ඇතීනා අවදිවෙලා.
ඇය ඇඟමැලි කඩමින් ඇඳෙන් බැස්සාය. නොසන්සුන් භාවය විසින් ඈ තුළ ඇති කළ අඩ හෝරා කුකුළු නින්ද තවමත් රුධිර පීඩනය අධික දිනවල දී මතුවේ. එබැවින් ඇඟමැලි කැඩුවද නැගී සිටීමට අපහසු තරමේ වේදනාවක් ඇට සිරුර පුරාවට දැනෙන්නට විය.
අපහසුවෙන් වුව නැගිට ගත් ඈ කුස්සියට ගොස් කුඩා ඉපල් දමමින් ලිප පත්තු කරන්නට විය. වසරේ අවසානය ළං වන බැව් කියා පාන අධික සීතල හා කඩින් කඩ වැටෙන වැහිපොද ය උණුසුමට වැට බඳියි. එබැවින් සූර්යයාගේ යාන්තම් ස්පර්ශයක් පමණක් ලබන මෙවන් හෝරාවක ලිපේ ගින්නත් ඇය වෙනුවෙන් ඉපදීම ප්රතික්ෂේප කරයි. 'ගින්නත් මාව ගනන් ගන්නෑ' ඈ මිමිණුවේ සත්ය තත්වය දන්නා මුත් ඒ මිනිසා තුළ සැඟවුණු සමාජය වෛරයෙනි; ක්රෝධයෙනි; දුකෙනි;
කෝපි කෝප්පය්ස් ඔහුගේ මේසේට යනවිට සූර්යයා අවදි වී තිබිණි. ඔහු තම සිතිවිලි සටහන් පොතක පෙළගස්වමින් සිටියේය. මේසය ඉදිරියේ වූ ජනෙල් පලුදෙක ඈ පිටතට තල්ලු කර දැම්මා ය. සිසිලස සමඟින් කාමරයට ඇතුළු වූ සූර්ය තීරණයක් ගෙන ආවේ නැවුම් ප්රබෝධයකි. ඔහුගේ මුහුණ පුරා වැඩුණු රැවුල පුරා සුදු පැහැ වූ තැන් බොහෝය. කොණ්ඩයේ නමි ඉදී තිබුණේ තැනින් තැනයි. ප්ලාස්ටික් පුටුවක් මත හිඳ ලී මේසය මත ඇති CR පොතේ පිටු අතර ඔහු ඔහුගේ චින්තාවක් ගබඩා කරයි.
©𝘄𝗮𝗪𝘂𝗹𝗮™ (TᖇYIᑎG TO ᗷE ᑕᖇEᗩTIᐯE)