خلاصه فصل دوازده
فردای بهتر✅ خلاصه فصل دوازده. مصاحبهی حسین رزاق با مصطفی تاجزاده در زندان اوین
📝«خلاصه فصل دوازدهم ؛ همهپرسی یا استعفا!»
✅رهبری آقای خامنهای را به سه دوره میتوان تقسیم کرد: در دولتهای هاشمی و خاتمی و دولت اول روحانی بازیگر مهمی بود. در دوره احمدینژاد و دولت دوم روحانی به مهمترین بازیگر تبدیل شد و با یکدستشدن حکومت، تنها بازیگر سیاست شده است.
✅کسانی که به ما انتقاد میکنند که چرا دولت بختیار را نپذیرفتید و نگذاشتید وعدههای او در زمینه انحلال ساواک و تامین آزادی مطبوعات و احزاب و انتخابات محقق شود و ملت بدون انقلاب، دستاوردهای شاه را حفظ و استبداد او را مهار کند، چرا خود از انقلاب جدید دم میزنند؟
✅من اصلاحات ذیل سیاستهای رهبر را شکستخورده و پایانیافته میدانم، اما مدافع اصلاحات ساختاری هستم و فکر نمیکنم مادامکه قانون اساسی تغییر نکرده، اصلاح سیاستهای نادرست و برداشتن گامهای کوچک و بزرگ به سود ملت، توسط حکومت ممکن نیست. ممکن است، اما نباید به آنها اکتفا کرد.
✅قدرت بیقدرتان بسیار برتر از قدرت رهبر است، به شرط آنکه بیقدرتان عزم خود را جزم کنند و به خود سازمان دهند.
✅بارها دیدهایم هرگاه مردم اراده کردهاند، رهبر چارهای جز عقبنشینی و تمکین به خواست آنها نداشته است.
✅پرسش من از آیتالله خمینی این است که مگر روحانیت را نمیشناختید و نمیدانستید که این نهاد برای حکومتکردن به وجود نیامده و توان برداشتن چنین باری را ندارد؟
✅مرحوم آقا بزرگ تهرانی در پاسخ به درخواست آقای ثبوت برای حمایت از نهضت آیتالله خمینی گفته بود: "حاجآقا روحالله قدرت را نمیشناسد، قدرت هم وی را نمیشناسد".
✅قدرت الزاماتی دارد که روحانی و غیرروحانی نمیشناسد و تمرکز قدرت در یک فرد نیز بدون استثنا و بدون تردید به استبداد میانجامد، حتی اگر وی حسننیت کامل داشته باشد.
✅زبان قدرت در تحلیل نهایی، زبان زور و اجبار و قانون است و زبان روحانیت، زبان تعلیم و وعظ و خطابه و محبت است. ایندو نمیتوانند جای یکدیگر بنشینند و یکنفر نیز نمیتواند همزمان به دو زبان سخن بگوید.
✅شخصاً جمهوریخواهم و معتقدم دمکراسی در ایران نهادینه نخواهد شد، مگر در قالب یک نظام جمهوری.
✅اسلام سیاسی یکی از قویترین جریانها، از شیخ فضلالله در مشروطه تا مصباح یزدی در عصر حاضر بوده است و نادیده گرفتن آنها نه ممکن است، نه ضروری و نه مفید.
✅روحانیت به علت عملکرد نظام و رهبر آن، در ضعیفترین وضعیت خود از منظر پایگاه مردمی قرار گرفته، اما این موقعیت دائمی نیست، بهویژه اگر مسئولیت حکومت را از دوش خود بردارد و به مردم برگردد.
✅تعیین نوع نظام سیاسی و نام آن حق ملت است، باید آن را به نمایندگان منتخب مردم در انتخاباتی آزاد و سالم واگذار کرد و مصوبات آنان را به همهپرسی گذاشت.
✅آقای مصباح یزدی در مقدمه کتاب حکومت اسلامی خود نوشت: در غرب قاطبه مومنان به این نتیجه رسیده بودند که زیانهای حکومت سکولار کمتر از ضررهای حکومت کلیساست و بههمیندلیل خواهان بازگشت پاپ به قدرت نشدند.
✅روزی که قاطبه حوزویان به این نتیجه برسند که حکومت فقها و روحانیون بهمراتب بیشتر از یک حکومت سکولار برای دین و دنیای مردم ضرر دارد، ایران وارد عصر جدیدی میشود. آن روز دور نیست.
✅طبق برخی پژوهشها، اکنون ۷۵درصد جهانیان در رژیمهای استبدادی یا هیبریدی و ترکیبی زندگی میکنند. برای گذار به دمکراسی راه دشواری در پیش داریم.
✅ما دیدهایم که سخن چگونه بر سلاح پیروز شد. پس بهجای کوچکشماری کلام، باید بر روزآمد و نو کردن آن تاکید کرد تا تبدیل به نیرو شود و بنیاد استبداد را بسوزاند.
✅کانالهای ارتباطی رهبر بسیار محدود شده و او مسائل را ازطریق بولتنها دریافت میکند و خود را بینیاز از گفتوگو با افراد بهویژه با منتقدان میبیند.
✅از خطاهای بزرگ آقای خامنهای آن است که چون به اطلاعات سری دسترسی دارد، فکر میکند بهتر از دیگران مسائل را میفهمد و تحلیل میکند.
✅توهین به منتقدان ابتدا در رفتار و گفتار آقای خامنهای دیده شد و هتاکی به مخالفان را نیز منصوبان رهبری آغاز کردند. غافل از آنکه روز ناسزاگویی مردم به حاکمان، سختتر از هتاکی حکومت به ملت است.
🆔@MostafaTajzadeh