ይህንን እንወቅ .... ክብርት ዶ/ር አበበች ጎበና ማን ናቸው? 

ገና በሕጻንነታቸው የተደገሰላቸውን የጋብቻ ድግስ አልቀበልም በማለት ከቤተሰብ ተደብቀው በማለዳ የጠፉት የያኔዋ የ11 ዓመት ሕጻን ከብዙ እልህ አስጨራሽ ሽሽት በኋላ አዲስ አበባ ደረሱ፡፡ 

እናታችን እዛ ያገኙ የነበረውን ምቾትና ድሎት ግን አዲስ አበባ እንዲህ በቀላሉ ልትሰጣቸው አልወደደችም ይልቁንም በብዙ የሕይወት ፈተናዎች ፈትና፤ በብዙ መከራ አስታግሳ አሳለፈቻቸው እንጂ! ታዲያ ምንም ረሃቡ ቢፀና፣ መከራው ቢያይልና ፈተናው ቢበረታ እናታችንን ግን ከመንፈስ ጥንካሬያቸው የተነሳ ሊሰበሩለት አልቻሉም (ፈተናው በራሱ በሳቸው ላይ ወድቆ ተሰብሮ እንደሆን አናውቅም !) 

በእንዲህ አይነት ሁኔታ የተጀመረው ሕይወታቸው ቀስ በቀስ ፈር እየያዘ መጣና ትምህርታቸውን መከታተል ጀመሩ። በትምህርታቸው በጣም ጎበዝ ከመሆናቸው የተነሳ ለትምህርት ወደ ውጪ ሊላኩ ብለው በመጨረሻ ሰዓት ባጋጠማቸው ህመም ምክንያት መቅረታቸውን ታሪካቸው ያወሳል፡፡

ክብርት ዶ/ር አበበች ጎበና ከልጅነት ታሪካቸው ጋር ተያይዞ የማግባት ጽኑ ፍላጎት ባይኖራቸውም በወዳጅ ዘመድ ጉትጎታ ትዳር መስርተው መኖር ጀመሩ፡፡ በትዳር በቆዩበት ዓመታትም ለባለቤታቸው መልካም ሚስት፥ በእንጀራ እናትነት ለሚያሳድጓቸው ልጆችም መልካም እናት ነበሩ፡፡

ከዚህ በኋላ ነው እንግዲህ የሕይወት መስመራቸውን የሚቀይር አንድ ክስተት የተከሰተው፡፡ ወቅቱ የድርቅ ወቅት ነበር በዚህ ጊዜ ሰሜኑ ክፍል እጅግ በጣም በድርቅ የተጎዳበት፥ ቤተሰብ የተበተነበትና ሕጻናት ካለ አሳዳጊ የቀሩበት ወቅት ነበር፡፡ 

በወቅቱ እናታችን ግሸን ማርያምን ለመሳለም ወደ ስፍራው ባቀኑበት ሰዓት ድርቁ የጎዳቸውና ቤተሰቦቻቸውን ያሳጣቸውን ልጆች ሲመለከቱ ድሮም ልጅ አይቶ የማይጨክነው ልባቸው ተሸበረ፥ ለንግስ በሄዱበት መንገድ ሁለት ልጆችን ይዘው ተመለሱ እንደ ልጆቻቸውም ማሳደግ ጀመሩ፡፡ 

ይህ ጉዳይ ግን የሞቀ ትዳራቸውን ሊያፈርስ ሆነባቸው ሰው ሁሉ ኮነናቸው ጤንነታቸውንም የተጠራጠሩ ብዙዎች ነበሩ ሆኖም ግን በሁለት ልጆች የተጀመረው ቅዱስ ስራቸው እያሳደጉት መጡ እንጂ ፈጽሞኑ አልተዉትም፡፡ በመጨረሻም ሁለት አማራጭ ብቻ ከፊታቸው ቀረበ ይህም የሞቀ ትዳራቸው አሊያም ወላጅ አልባ ሕጻናት፡፡ 

ከሁለቱ መምረጥ ግዴታ ሆነ ብዙም አላቅማሙም ወላጅ ለሌላቸው ወላጅ፤ እናት ለሌላቸው እናት ለመሆን ወሰኑ። በዚህም ውሳኔያቸው በፍርድ ቤት ጭምር በባለቤታቸው ክስ ተመሰረተባቸው፥ ለፍተው ድክመው ያገኙትን ኃብት ሳይካፈሉም በበዶ ከቤት ወጡ። 

በደናው ጊዜ የዶሮ ማርቢያ የነበረው ቤት ለሳቸው መኖሪያነት ብቻ ሳይሆን በጊዜው ለነበሩት 21 ወላጅ አልባ ሕጻናትን ለማሳደግ ተመረጠ፡፡ (አሁንም ድረስ የድሮው ቤታቸውና የያኔው ዶሮ ማርቢያ የዛሬው ድርጅታቸው ፊት ለፊት ለፊለፊት ናቸው፡፡)

በዚህ የተጀመረው ተስፋ የሰነቀ ጉዞ ከአጀማመሩ ጀምሮ በፈተና የተሞላ ነበር፡፡ እጅ መስጠትና መሸነፍን የማያቁት ክብርት ዶ/ር አበበች ጎበና 21 ሕጻናትን ለማኖር ሲሉ ልመና አልወጡም ሰው አላስቸገሩም ይልቁንም በጊዜው በእጃቸው የነበረውን ብቸኛ ቀሪ ሀብታቸው የነበረውን ወርቅ ሽጠው ዱቄት በመግዛት ዳቦ በመጋገርና በመሸጥ፤ ቆሎ እየቆሉ ቆሎ በመሸጥ የሕጻናቱን የኑሮ ጥያቄ መመለስ ጀመሩ፡፡ 

ይህ ሁሉ ሥራ ተሰርቶ መኝታው ግን አሁንም በዛችው ዶሮ ቤት ውስጥ በተዘጋጀው መደብ ላይ ነው፡፡ በድሎት ከሚተኙበት ከፍራሽ አልጋቸው አስነስቶ በዶሮ ቤት ውስጥ በተዘጋጀ መደብ ላይ የሚያስተኛ ሰብዓዊነት እንዴት ያለ ሰብዓዊነት ነው! ድሮ ድሮ በመኪና መጓዝ የለመደ እግራቸው ጉዳይ ለማስፈጸም ከፒያሳ እስከ ቃሊቲ ድረስ በተደጋጋሚ በእግራቸው ያስጓዛቸው ደግነት እንደምን ያለ ደግነት ነው! ያኔ የሰው ልጅ አመጣችብን፤ አሟታል፤ አብዳለች እየተባለ ሲወራ እኔ የደኃው ጩኸት ጠርቶኛል ብለው ከክብራቸው ይልቅ ስለ ሕጻናቱ ነፍስ የተጨነቀ ልብ እንደምን ያለ ልብ ነው! እውነት ክብርት አበበች ጎበና ኢትዮጲያዊያን ያላነበቧቸው ድንቅ መጽሐፍ ናቸው፡፡ 

ታሪካቸውን “ተስፋ የሰነቀ ጉዞ” በሚል ርዕስ የጻፉት ወ/ሮ ጥሩወርቅ ካሳ በመጽሐፋቸው እንደጠቀሱት ለልጆቻቸው ባላቸው እሳቤ የድንጋይ ወንበር አስገብተው እሳቸው በአግባቡ ያልቀሰሙትን እውቀት ልጆች እንዳያመልጣቸውና በቂ ትምሀርት እንዲያገኙ አድርገው ነበር፡፡ ለዚህ ተግባራቸው ግን ምላሹ ምስጋና አልነበረም ይልቁኑ የልጆችን አዕምሮ እያበላሹ ነው የሚል ክስ ነበር የጠበቃቸው፡፡ እንደውም ለተወሰነ ጊዜ ምንም አይነት እንቅስቃሴም እንዳያደርጉ ታግደው ነበር፡፡ 

ሆኖም ተስፋ ስላልቆረጡበት ገፍተው ጠየቁ ሁኔታውንም ለሚመለከተው አካል አስረዱ ከዛም በዳስ ውስጥ የተጀመረችው ትምህርት ቤት ጎልብቶ ከ400 በላይ ሕጻናትን መቀበል ችሏል። ይህ ሁሉ ክብርት ዶ/ር አበበች ጎበና ባላቸው ጥንካሬ፣ ተሰፋ ያለመቁረጥ ስሜትና ተሻጋሪ ዕይታቸው ምክንያት የተሳካ ድል ነው፡፡ 

ሌላው ትልቁና ሳናወሳላቸው የማናልፈው ተግባራቸው ድርጅቱ እራሱን ችሎ መቋቋም ሲጀምርና ገቢ ማግኘት ሲጀምር የለፋውበት ነው ብለው አንደም ሳንቲም ለግላቸው ተጠቅመው አያቁም፡፡ የድርጅቱ ስራ አስኪያጅ ቢሆኑም ደሞዝ አይቀበሉም፡፡ ምግባቸው ውሏቸው አዳራቸውም ጭምር እዛው ከህጻናቱ ጋር ነው፡፡ ከዚህም አልፎ አሁን ላይ ምንም ንብረት በስማቸው ተመዝግቦ አይገኝም ሙሉ ለሙሉ በህይወት እያሉ በድርጅቱ ስር እንዲውል አድርገዋል፡፡ 

እሳቸው ምንም ሳይኖራቸው ብዙዎችን ግን ሀብታም አድርገዋል ትልቁ ምኞታቸውም ይሔው ነበር፡፡ ይህ ነው ብለን የማንዘልቀው ስራቸው ዛሬም ድረስ እየታየ ከተመሰረተ አርባ ዓመታትን አስቆጥሯል፡፡ 

በዚህ ጉዞ ግን በቀጥታም ይሁን በተዘዋዋሪ 1.5 ሚሊየን በላይ ሰዎች ድጋፍ አግኝተው የሕይወት መስመራቸው ተስተካክሏል፤ 2700 በላይ ሕጻናት በእቅፋቸው አድገዋል፤ በአሁኑ ሰዓት ድርጅታቸው ለ250 በላይ ሰራተኛ የስራ እድል ፈጥሯል፤ ከ7000 በላይ ሕጻናትን በማህበረሰቡ ውስጥ እንዳሉ ይረዳል፤ ወደ 34 የሚጠጉ ሕጻናትን እዛው ግቢ ውስጥ ያሳድጋል፤ በሺዎች የሚቆጠሩ ሴቶችን በተለያዩ ሞያዎች በማሰልጠን ብድር በማመቻቸት ወደ ስራ እንዲሰማሩ አድርገዋል፡፡ የጤና ተቋም፣ ትምህርት ቤት፣ የባልትና ውጤቶች፣ እንጀራ ማከፋፈልና ሞያዊ ስልጠናዎችን በመስጠት ማሰማራት ድርጅቱ አሁን ላይ ከሚጠቀሱት ስራዎቹ ጥቂቶቹ ናቸው፡፡ 

የዚህ ሁሉ መሰረትና ውጤት ክብርት ዶ/ር አበበች ጎበና ናቸው፡፡ በዚህ ስራቸው የበጎ ሰው ሽልማትን ጨምሮ በርካታ ሀገር አቀፍና አለም አቀፍ ሽልማቶችን የወሰዱ ሲሆን የአፍሪካ ማዘር ተሬዛ / የአፍሪካውያን እናት በመባል ጭምር ይታወቃሉ፡፡ ቲክቫህ ኢትዮጵያም ሁለተኛ ዓመቱን ሲያከብር ይህን ትልቅ ውለታቸውን ለመዘከር ከቤተሰቦቹ ጋር በቦታው ተገኝቶ ምርቃታቸውን ተቀብሎ ነበር። 

እዳዬ እንወድሻለን!