قماربازی اعتیادگونه؛ باورها و چالشهای پیرامون ترک
✍🏼 Steve Rose
به عنوان یک مشاور تخصصی در زمینهی قماربازی بیمارگونه، سوالی که غالبا با آن مواجه میشوم این است که چطور میتوان قماربازی را کنار گذاشت. دلیل عدهای از افراد برای پرسیدن این سوال، رسیدن به این درک است که پول زیادی را صرف قمار کردهاند و تمایل به این که با کنار گذاشتن قماربازی، بتوانند پول بیشتری را پسانداز کنند. و برای گروهی دیگر احساس از دست دادن کنترل و مشکلاتی که در زندگی شخصی و روابط خود پیدا کردهاند، دلیل روی آوردن به دریافت کمک برای ترک است.
در این نوشته قصد دارم به بعضی راهکارهایی که در متوقف کردن قماربازی مشکلساز کمک کننده هستند، و در طول سالها کار با افراد مبتلا، از آنها استفاده کردهام، اشاره کنم.
✳ باورهای غلط خود دربارهی قماربازی را بشناسید؛ برخلاف سایر انواع اعتیاد، پاداش های دریافت شده در حین قماربازی و محرکهای تقویت کنندهی آن، به طور تصادفی اتفاق می افتند و علیرغم این تصادفی بودن بازیکنان سعی میکنند باورهایی را هرچند غلط، در ارتباط با میزان کنترل خود بر بازی و نتیجهی آن، در ذهنشان شکل دهند. به طور مثال این باور که "من سیستمی برای برنده شدن دارم"، که در واقع نوعی وهم کنترل است. اگرچه بخش هایی از ذهن ما برای کشف الگوها و پیش بینی نتایج طراحی شده است، اما در حیطه ای مانند قمار که نتایج مبتنی بر شانس هستند، تلاش برای یافتن فرمولی برای بُرد یا سیستمی برای کنترل و توضیح پیامدها، کمک کننده نیست.
"اگر به بازی ادامه بدهم میتوانم پول از دست رفته را برنده شوم"، امید کاذب دیگری است که ریشه در این باور دارد که سختکوشی در نهایت منتهی به موفقیت میشود. این باور اگرچه در سایر حیطه های زندگی کمک کننده است اما در تطابق با واقعیت دنیای قمار نیست.
به طور مشابه، باوری مانند اینکه "امروز روز شانس من است"، اگرچه در زندگی روزمره میتواند باعث حساس تر شدن به سرنخهای محیطی و استفاده از آنها برای موفقیت شود، اما در دنیای قمار بیشتر نوعی تفکر جادویی و وهم کنترل است که با یک امید کاذب تلفیق شده است.
✳ تصمیم بگیرید که آیا قماربازی ارزش ادامه دادن را دارد یا نه؟ بسیاری از افراد مبتلا به قماربازی مشکلساز علیرغم آگاهی از خسارتهای مادی آن، از حس پناه بردن به قمار برای فاصله گرفتن گذرا از تمام مشکلات لذت میبرند. استفاده از قمار برای فرار از احساسات دشوار، به خصوص در مراحل اولیه ی وابستگی به آن، افراد را به این باور میرساند که قمار آنها را شادتر میکند، احساسی که مانند باور آنها به کنترل بر بازی و امید رسیدن به آینده ای بهتر با آن، وهمآلود است و با خارج شدن قدرت مدیریت زندگی از دست آنها، رو به زوال میگذارد.
تصور زندگی بدون قمار، برای بسیاری از مبتلایان به قماربازی اعتیادگونه، دشوار است. "اگر قماربازی را کنار بگذارم دچار ملال میشوم". در چنین شرایطی اغلب قماربازی تبدیل به یک شغل تماموقت برای فرد میشود و تمام علائق و سرگرمی های دیگر به حاشیه میروند. به طوری که یکی از دلایل عمده ی ادامهی قماربازی در بسیاری از افراد مبتلا به الگوی بیمارگونهی آن، این است که نمیتوانند انجام هیچ کار دیگری جز قماربازی را تصور کنند.
ترس از ملال در تمام انواع اعتیاد شایع است، اما با وارد شدن به مسیر ترک، تصور لذت بردن از فعالیت هایی غیر از قمار، احیای تفریحات گذشته، و یافتن فعالیتهای لذت بخش جدید ممکن میشود.
✳ محرکهای شروع قمار را بشناسید؛ افراد، مکان ها و اتفاقاتی را که باعث تشدید میل به قمار میشوند شناسایی کنید. انتخاب مسیرهایی برای رسیدن به منزل که احتمال ترغیب شدن به حضور در محل قمار را کاهش میدهند یا محدود کردن دسترسی خود به تلفن همراه یا نرم افزارهای خاصی در آن، نمونه هایی از اجتناب از مواجهه با محرک های قماربازی است.
✳ قماربازی را با فعالیتهای دیگری جایگزین کنید؛ زمانی که تصمیم به قطع هر عادت مشکلساز می گیریم، مهم است که بتوانیم آن را با فعالیتهای دیگری جایگزین کنیم. فکر کردن به زندگی پیش از وابستگی به قمار، مشغولیت ها، تفریحات و روابط آن، احیای آنها، یا یادگیری مهارت ها و فعالیت های تازه، گذراندن دوران ترک و پس از آن را آسانتر میکند.
✳ همانطور که اشاره شد هنگامی که قماربازی تبدیل به یک اعتیاد میشود، موضوع بیش از آنکه مربوط به منافع مالی باشد، فرار از احساساتی مانند اضطراب، ملال، تنهایی، درد روانی و استرس است، که در نظر گرفتن احتمال وجود آنها به عنوان علت زمینهساز قماربازی اعتیادگونه، در تصمیم گیری برای توقف آن و یافتن روشی برای مواجههی موثر با این احساسات، کمککننده است.
▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیکجو
@alipsychiatrist
https://steverosephd.com/how-to-stop-gambling/