فرق رهبر بازی با خاله بازی
صلاح_الدین_خدیو 🔺فرق رهبر بازی با خاله بازی
#صلاح_الدین_خدیو
"رهبر بازی" چیزی در مایەهای خاله بازی است. بازی کودکانه ای که از زندگی واقعی الگو می گیرد و کودکان در نقش بزرگ ترها می روند.
در رهبر بازی، بزرگ ترها بازی می کنند ولی مانند اطفال در رویاهای شیرین کودکانه فرو می روند و از زندگی " بزرگان " الگو می گیرند.
هم خاله بازی و هم رهبر بازی اساسا جدی نیستند، اما دومی می تواند پیامدهای جدی و ناخوشایند داشته باشد.
این عامل یعنی پیامدها و تبعات مخرب، ماهیتا این دو بازی را از هم جدا می کند.
اولی سرشار از شیرین کاری و معصومیت های کودکانه و دومی درامی تماشایی با پایانی غیر بالیوودی است!
بخشی از اپوزیسیون خارج از کشور کشته مردەی رهبر بازی هستند. سرنوشت گروه جرج تاون و سرشت برخی از اعضای آن از این نظر درس آموز است.
هر جریان سیاسی جدی، طبعا دنبال کسب قدرت است:
برخی از طریق انتخابات، بعضی کودتا و عدەای هم مبارزات تودەای و تسخیر خیابان و برخی هم مبارزات مسلحانەی چریکی.
در این میان عدەای اهل هیچکدام نیستند، نه در متن جامعه هم حضور دارند و نه اصولا از پایگاه و وزن اجتماعی مناسبی برخوردارند.
اینها کسانی هستند که به رهبر بازی روی می آورند. درست مانند محصل یا دانشجویی که از آمادگی کافی برای امتحان برخوردار نیست و برای قبول شدن به ابزار تقلب روی می آورد.
یا فرد بازاری که اهل قناعت و سخت کوشی نیست و با تدلیس و گران فروشی و کارچاق کنی و قاچاق، می کوشد ره صد ساله را یک شبه بپیماید.
در رهبر سازی، قاعدەی اصلی آمادەی اول صف بودن و کاندیدای بالقوه شدن برای هر ابتکار عملی سیاسی است.
قواعد بازی اصلا مهم نیست: انقلاب، کودتا، جنگ، مداخلەی خارجی، مبارزات پارلمانی و ...مهم ورود به صحنه و به بازی گرفته شدن است، حالا بدون بلیط یا با بلیطی مجانی و کذا!
به عبارتی اصل فرصت طلبی و موج سواری است، حالا به هر طریقی و به هر قیمتی.
حضور مداوم در رسانه و دیده شدن و فراموش نشدن، یک شرط مهم بازی رهبر بازی است.
این بخش بویژه برای جلب نظر دولت های غربی و کسب وجهه و مطرح شدن نام نزد آنان اهمیت دارد.
فرض اصلی در رهبر بازی، بر این است که در هر تحولی، سمع و نظر دولت های اروپایی و آمریکای شمالی مهم است و در لیست کاندیداهای بالقوەی آنها بودن، راهی آسان و میانبر به سوی قدرت است!
این واقعیت که دولت های غربی و در راس آن ها آمریکا از مداخلات تهاجمی سرخورده شده اند و به اندازه گذشته مبسوط الید و بلامنازع نیستند، نظر شرکت کنندگان در بازی را عوض نمی کند.
همانگونه که سادەلوحانە، پیچیدگی ها و متغیرهای گوناگون و به کلی غیر قابل پیش بینی تحولات سیاسی را نادیده می گیرند و واقعیت ها را مطابق آرزوهای شان رنگ آمیزی می نمایند.
چه در رهبر بازی، اصل بر صغیر فرض کردن مردم و نیروهای اجتماعی است. مردم صغیر، کبیر و بالاسر می خواهند و تقدیر تاریخ، این وظیفەی خطیر را فقط بر دوش آنان انداخته است.
اگر در جایی - فرضا در عراق پساصدام - برای مدت کوتاهی بازی رهبر سازی آنهم به قیمت ویرانی کشور و تباهی چند نسل بگیرد، در نظر نمونەهای وطنی، این قاعدەای کلی برای تمام اعصار و کشورهاست.
آن ها از وجه الهام بخشی و امید آفرینی آن نمی توانند دل بکنند و اسیر الگوهای ذهنی خود می شوند.
سیاست هنر سامان دهی جامعه و سازمان دهی نیروهای اجتماعی با ابزار قدرت است. و توازن قوا واقعیت بی رحم آن است.
آن هم در دنیای کنونی که بازی سیاسی با انبوهی از متغیرهای خرد و کلان داخلی و خارجی عجین است. با هر نگاهی آن که در صحنه حضور مادی و فیزیکی بیش تری دارد، در برابر بازیگران فانتزی و دور از صحنه، دست پیش می گیرد.
یک مثال کردها و نیروهای دمکراتیک سوریه است.
آن ها به لحاظ ایدئولوژیک درست در مقابل آمریکا و دول غربی قرار داشتند. از قضا رقبای کرد آنها در شورای ملی و حامیان آن ها نظیر دولت اقلیم کردستان در اربیل، مرتب این را به آمریکایی ها گوشزد می کردند:
اینها چپ افراطی و شاخەی پ.ک.ک هستند و ضد دمکراسی و ایستارهای غربی و ...از آن ها بر حذر باشید!
از قضا تنها چیزی که گوش آمریکایی ها به آن بدهکار نبود، این حرف ها بود!
آنها دنبال نیرویی قدرتمند روی زمین بودند نه سیاستمداران نشسته در هتل های مجلل اربیل.
در سناریوهای معطوف به تغییرات رادیکال هم، ویترین اولیەی جنبش اجتماعی، لزوما همانی نیست که در وسط کار و پایان بازی دیده می شود.
مثلا در انقلاب های ایران و مصر، چهره ها و جریان هایی که در ابتدای کار مطرح بودند، در مراحل دوم و سوم و ...بعضا از صحنه حذف شده بودند.
انقلاب صرفا فرزندان خود را نمی خورد، پدران و پدربزرگان خود را هم می خورد و پاییز بی رحمی است که جوجه ها را به سختی می شود در آخر آن شمرد.
روشن است که طمع و آزمندی مستور در رهبر بازی، نسبت زیادی با این واقعیت ها ندارد.
این مهم ترین فصل ممیزەی رهبر بازی با خاله بازی است.
@sharname1