طلسم‌ها برای شکسته شدن...
روزنامه شریفورزشدوستان و فوتبالی‌ها در سال‌های مضرب چهار، انتظار المپیک و جام ملت‌های اروپا را می‌کشند و دو سال بعد از آن، از دیدن جام‌جهانی و رقابت‌های آسیایی لذت می‌برند.
با همه‌گیری کرونا، برنامه‌ریزی‌های مسابقات ورزشی هم با مشکل مواجه شد و ترکش‌های آن به مسابقات آسیایی هم رسید. هانگژوی چین یک‌سال بیش‌تر منتظر ماند تا مشعل رقابت‌ها روشن شود و با یک‌سال تاخیر، المپیک آسیایی در اکتبر ۲۰۲۳ برگزار شد. به نظر می‌آید این آخرین بی‌نظمیِ دوران پسا‌کرونا باشد. با میزبانی چین و غیبت روسیه به دلیل مسائل سیاسی، انتظار می‌رفت کاروان چین در آسیا یکه‌تاز باشد و مدال‌ها را درو کند؛ همین‌طور هم شد و کاروان پرجمعیت آن‌ها با اختلاف زیاد نسبت به ژاپن و کره‌جنوبی جایگاه نخست را تصاحب کرد.
کاروان ایران هم که کوچک‌تر از دوره قبل (جاکارتا ۲۰۱۸) بود و در مجموع، با ۵۴ مدال و یک پله سقوط در رتبه هفتم قرار گرفت.
هرچند توقع نتیجه دیگری در رشته‌های کشتی و وزنه‌برداری می‌رفت، اما به لطف شگفتیهای دلچسب و مدال‌های ارزشمندی که کسب شد، نمی‌توان عملکرد کاروان کشورمان را بد ارزیابی کرد. البته مثل همیشه ورزش‌های تیمی چنگی به دل نزد و حتی شاهد پس‌رفت بودیم.
آبروداری والیبال در توپ‌وتوری‌ها
در فوتبال، تیم امید با همه قوا حاضر شد و لیگ هم به تعطیلی کشانده شد؛ اما تیم رضا عنایتی مقابل هنگ‌کنگ حذف شد و باز هم دستمان از مدال و المپیک کوتاه ماند.
تیم بسکتبال با بدشانسی مقابل فیلیپین با اختلاف ۱ امتیاز باخت و در رده‌بندی پنجم شد.
تیم هندبال حتی از گروه هم صعود نکرد. در والیبال ساحلی و واترپلو هم دستمان از مدال کوتاه ماند.
فقط والیبال موفق به کسب طلا شد؛ که البته به همین سبب، هفته بعد تیم در مسابقات انتخابی المپیک سرحال نبود و والیبال ایران بعد از چند دوره، موفق به کسب سهمیه نشد.
در ادامه شگفتیهای کاروان‌مان را به ترتیب مرور می‌کنیم که باعث شد در نهایت برآیند عملکردمان بهبود پیدا کند و با ناراحتی و خاطره‌ای تلخ چین را ترک نکنیم. می‌توان گفت در این رقابت‌ها مدال‌های بی‌نظیری کسب شد که مردم سرزمین‌مان را به ورزش ایران امیدوارتر، و راه را برای موفقیت نسل‌های بعدی بازتر کرد.
➖عملکرد ما در پینگ‌پونگ حیرت‌انگیز بود. چه‌بسا وفور میزهای پینگ‌پونگ در پارک‌ها و مدارس باعث خوش‌اقبالی ورزشکاران ما در این رشته شده بود. در تیمی، ژاپن رنک ۲ جهان را بردیم و با باخت مقابل چین، مدال ارزشمند برنز را کسب کردیم. برادران عالمیان با عملکرد خیره کننده‌شان، در دوبل هم کشورمان را روی سکو بردند و حالا ایرانی که طی ۶۵ سال ۱ مدال پینگ‌پونگ در آسیا داشت در یک دوره ۲ مدال گرفت.
➖شگفتی بعدی هم در دوچرخه‌سواری توسط دختر شیرازی رقم خورد. فرانک پرتوآذر اولین مدال آسیایی تاریخ زنان دوچرخه‌سوار را در ماده کوهستان به دست آورد.
➖مهدی الفتی ۲۲ ساله از گیلان طلسم عدم کسب مدال آسیایی ایران در رشته‌های متعدد و متنوع ژیمناستیک را شکست.
او در ماده پرش خرک با دو پرش خوب در فینال به مدال نقره چنگ زد تا مربی ایرانی‌اش مقابل دوربین بغض کند و اشک بریزد.
➖در اسکیت هم بانوان، اولین مدال آسیایی اسکیت ایران را به دست آوردند؛ ترانه احمدی ۲۱ ساله در فری‌استایل نقره‌ای شد. از طرفی رومینا سالک هم موفق شد در یک ماده خاص رکورد جهانی را بهبود دهد!
➖ این دوره در پرتاب دیسک با یک پدیده آشنا شدیم.
احسان حدادی با کسب مدال نقره بعد از ۲۰ سال افتخارآفرینی از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او با ۴ طلا و ۱ نقره به طور مشترک تبدیل به پرافتخارترین ورزشکار ایران در مسابقات آسیایی شد.
اما طلا دست ایرانی‌ها ماند! مهدی رسولی در اولین تجربه خود طلای این رشته را به دست آورد و باعث شکه شدن همه رقبا شد تا ایران هنوز به دو و میدانی امیدوار بماند.
➖و اما شطرنج که مسابقاتش به صورت لیگی بود و تا روزهای آخر طول کشید. شطرنج تیمی مردان در مقابل قدرت‌های این رشته مثل هند و چین طلایی شد و به معنای واقعی کلمه شگفتی ساخت. این دومین مدال آسیایی تاریخ فدراسیون بود.
المپیک آسیایی با همه مدال‌ها و کسب‌سهمیه‌ها و ناکامی‌ها تمام شد. به خاطر تاخیر در برگزاری این مسابقات، ورزشکاران کمتر از یک‌سال فرصت دارند که برای المپیک ۲۰۲۴ پاریس آماده شوند؛ و الان هم دیر است! به وضوح وزارت ورزش باید بودجه کافی را در اختیار فدراسیون‌ها قرار دهد تا ورزشکاران المپیکی از نظر امکانات و اردو و مربی با رقبا برابر باشند. کشتی و وزنه‌برداری هم نیاز به تحلیل و بررسی دقیق دارند تا با حداکثر آمادگی و حداقل ریسک آماده المپیک شوند.
امیدواریم کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۴ پاریس بهترینِ خودش باشد و مردم را خوشحال کند.