"سه جوکر" DC پس از مدت ها انتظار، یک بازسازی خطرناک از افسانه بتمن است.

4 سال پس از اعلام "بتمن: سه جوکر" توسط DC، بالاخره اولین جلد آن روانه بازار شد. مجموعه کوتاه 3 قسمتی مورد انتظار حاصل تفکر و نویسندگی جف جانز، معمار چند ساله دنیای DC در داخل و خارج دنیای کامیک است.

نویسنده های بی شماری تلاش کرده اند تا اثری از خود بر روی جوکر - مشهورترین شرور موجود در دنیای کامیک - بگذارند و جانز هم بالاخره قدم به این دنیا گذاشت.

آیا سه جوکر یک دگرگونی عظیم برای شاهزاده دلقک جرم و جنایت است؟ آیا در یک دنیای اشباع شده از جوکر مورد توجه واقع می شود؟ این ها چیزهای اند که لازم است درباره شیرجه عمیق و پیش بینی شده جانز درون تاریخچه جوکر دانست.

((سازنده سه جوکر کیست؟))

برای سه جوکر، جانز با طراح جیسون فابوک - که تقریبا به طور اختصاصی برای DC در دوران کاری اش فعالیت داشته - هم کاری می کند؛ این دو قبلا بر روی لیگ عدالت نیز با یکدیگر همکاری داشته اند.

جانز جزو معدود نویسنده هایی است که از طریق هالیوود وارد این صنعت شد و کارش را به عنوان دستیار کارگردان فیلم "سوپرمن،" ریچارد دانر شروع، و ارتباطش را با تیم تحریر DC از آن طریق ایجاد کرد. البته او در دهه گذشته نیز در هالیوود به عنوان سرپرست تیم خلاقیت DC با مسئولیت گسترش دنیای فیلم مشغول بوده است. لیست فیلم های DC برای برادران وارنر از آکوامن و شزم تا لیگ عدالت (و احتمالا بلک آدام) به دفعات از کارهای جانز بر روی آن شخصیت ها کمک گرفته است.

بیشتر کار های موفق او در کامیک های DC متمایل به آثار کلاسیک است و به شخصیت های قدیمی تر با به روز کردن ایده های هسته ای به جای تغییر دادن کل داستان، جان تازه ای می بخشد، که می توان به کار های طولانی و تاثیرگذار او بر روی فلش و فانوس سبز اشاره کرد. اگر از او درباره شخصیت های مورد علاقه اش بپرسید، او به نسخه هایی از شخصیتی که حتی سال ها پیش از تولد او وارد صفحه های کامیک شده مانند جامعه عدالت، فانوس سبز هل جوردن یا خانواده شزم اشاره می کند.

این ها پیش زمینه های زیادی بودند ولی به نظر می رسد مربوط به داستان سه جوکر اند که دارد خودش را برای گفته شدن آماده می کند.

((سه جوکر درباره چیست؟))

در مصاحبه ها، جانز بر هسته احساسی سه جوکر به جای نقاط اثر داستان تاکید می کرد و می گفت که این داستانی در مورد بهبود یافتن و زخم هاست، درباره بتمن، بتگرل/باربارا گوردن، ردهود/جیسون تاد و اینکه چگونه آن ها پس از زخم های ناراحت کننده جسمی و روحی ای که توسط جوکر متحمل شده اند، خود را بازسازی کرده اند.

اما البته که داستان، آغازی گیرا دارد. بتمن، بتگرل، و ردهود به بررسی یک جرم یک شبِ می پردازند که به نظر می رسد توسط سه نفر که خود را جوکر معرفی می کنند یا یک جوکر و دو فرد متقلب صورت گرفته است.

((چرا سه جوکر الان در حال رخ دادن است؟))

درواقع 4 سال از اولین باری که در مورد سه جوکر فهمیدیم، هنگامی که یک داستان مستحکم در مورد گذشته جوکر گفته شد و بیان کرد که او سه شخص مختلف در سه زمان مختلف بوده است، می گذرد.

چه چیزی باعث شد انقدر طول بکشد؟ خب احتمالا به این دلیل که جانز مدتی مشغول فیلم ها بود و بعد از آن هم تصمیم گرفت تا بر روی کراس اور DC و واچمن یعنی "ساعت قیامت" کار کند که یک سال از آنچه در ابتدا تصور می شد بیشتر طول کشید.

((باز هم کتابی دیگر درباره جوکر!؟))

منطقی است که همچین چیزی را بپرسید. از زمانی که خط جدید خارج از معیار DC برای خواننده های بزرگسال، حدود دو سال پیش آغاز شد، در بیشتر از نصف کتاب های منتشر شده تحت عنوان "بلک لیبل، " جوکر به عنوان شخصیت اصلی، شخصیت دوم، دشمن اصلی یا به عنوان عنصر مهم توطئه حضور دارد. درون دنیای اصلی DC نیز بتمنی که می خندد - نسخه جوکر شده بتمن - به یکی از بزرگترین نیروهای کیهانی در دنیای DC تبدیل شده است. شهر گاتهام هم اکنون وسط رویداد" جنگ جوکر" است. جوکر با بازی واکین فینیکس هم سال پیش بسیار سودآوری کرد.

هیچ جای بحثی نیست که مردم می خواهند داستانی در مورد جوکر مصرف کنند و ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که آن داستان ها خوب باشند.

((پس آیا سه "جوکر: جلد اول" خوب است؟))

جانز و فابوک در این کتاب ظریف نیستند، که لزوما چیز بدی نیست. در هر صورت این یک کامیک ابرقهرمانی درباره یک دلقک قاتل و و مردی است که مانند یک خفاش لباس می پوشد. اما این مستقیم بودن می تواند سنگین شود.

سه جوکر تلاش می کند تا چیزی باشد که هر کسی بتواند آن را بخواند و به این معناست که نیازمند پایه گذاری روابط - و آسیب های - مختلفی است که بتمن، بتگرل و ردهود با جوکر دارند. جانز و فابوک این کار را در 15 صفحه انجام داده اند که همچنین شامل مرگ خانواده وین هم می شود. این بازگویی به خصوص با یک متن و تصویری مقایسه ای و کوبنده به پایان می رسد؛ آلفرد میگوید: "این زخم عمیق تر از بقیه زخم هاست،" که اشاره به بخیه هایی می کند که به پهلوی بتمن می زند، اما کلمه ها در بالای پنجره ای اند که بروس به یاد می آورد چگونه شاهد فرار قاتل والدینش از قانون بود.

تا زمانی که از شرح دادن گذشته وارد قسمتی می شویم که جانز و فابوک به ساختن محدوده های روایی واقعی 3 جوکر می پردازند، در این نسخه چیز جدیدی وجود ندارد. موضوع کامیک که با دقت پوشیده نگه داشته شده، به طور عینی قانع کننده است و تنها چیزی که می تواند جذاب تر باشد، یک زمینه نامتعارف است که در آن پایان بندی نیازی ندارد تا به وضع موجود اشاره کند.

برای بتمن، بتگرل و ردهود این سه جرم یک معما اند اما برای مخاطب بیشتر جنبه ماوراءالطبیعه دارند. از ما خواسته شده تا جوکر را به عنوان شخصی ببینیم که می داند در طول دوره های مختلف وجود داشته و باید به یک موجود جدیدتر به طریقی که با دیوار چهارم(دیواری فرضی که میان دنیای واقعی و دنیای فرضی داستان قرار دارد و آن ها را جدا می کند.) تعامل داشته باشد ولی آن را نشکند، تکامل یابد.

در نمایش دادن تاریخچه ای از جوکر در یک داستان، جانز و فابوک کاری با جزییات انجام داده اند و به طور عمیق در حالت های مفهمومی و هنری 80 سال کامیک به جست و جو پرداخته اند (البته آن ها تفسیری مدرن و مبهوت کننده نیز از مرجعی که خوشبختانه فورا کنار گذاشته می شود، ارائه می کنند). اما تنها یک مرجع است که پیش رو می آید.

احتمالا به این دلیل است که سبک طبیعی فابوک بیشتر به برایان بولند نزدیک تر است تا باب کین یا جیم آپارو. شاید به این دلیل باشد که صفحه آغازین تقریبا یک برداشت عینی از صفحه نخست "جوک کشنده" اثر آلن مور و برایان بولند است - باریدن باران روی سطوح سخت، طراحی قدیمی بتموبیل و پنجره های درخشان عمارت وین یا تیمارستان آرکهام در شبی تیره. این موضوع می تواند به این دلایل بوده یا اینکه صرفا به این دلیل باشد که نمیتوان داستانی در مورد جوکر نوشت و چه خوب یا بد، به "جوک کشنده" اشاره ای نکرد.

به هر دلیلی که باشد، جانز و فابوک "جوک کشنده" را تکرار می کنند. حتی در اولین جلد که درواقع راجع به جیسون تاد است که توسط جوکر در داستان "یک مرگ در خانواده" کشته شده نه باربارا گوردن که توسط جوکر در "جوک کشنده" آسیب دید؛ و این موضوع خاطره هایی به نسبت جدید از آخرین باری که جانز چیزی نوشت که با میراث مور دست و پنجه نرم می کرد، به ذهن می آورد: پایان جسورانه اما در نهایت نابخردانه "ساعت قیامت."

بر خلاف این شرایط، من از "سه جوکر: جلد اول" لذت بردم. این جلد حس دلتنگی من برای داستان های بتمن دوران نوجوانی ام که کار کارآگاهی و پویایی خانواده ای که توسط آسیب های مشترک ساخته شده را در اولویت قرار می دهد، تغذیه می کند. ولی چیزی که در مورد "سه جوکر: جلد اول" بیشتر دوست دارم حس نوستالژی آن است که شخصی می باشد و همچنین پتانسیل موضوع که می تواند مانند حباب بترکد.

"ساعت قیامت" هم با قدرت شروع کرد. ایده های تازه و اثری راضی کننده را به داستانی قدیمی که بسیاری از طرفداران بیش از حد مشغول ستایش آن بودند، تزریق کرد، اما به صورت متناسب به پایان نرسید.

من خیلی مطمئن نیستم که سه جوکر متفاوت خواهد بود اما آنقدر جذب داستان شده ام که امیدوارم قدرت بیشتری داشته باشد.

مترجم: آرین اصغری

ارائه شده از رسانه بزرگ یونایتد کامیکس