زیر تیغ نقد و بررسی
روزنامه شریفدر جلسه نقد و بررسی اردوی ورودیهای امسال، چه گذشت؟
اردوی ورودی‌ها را می‌توان یکی از سنت‌های سالانه دانشگاه دانست که هدفش، ایجاد فضایی جدید برای دانشجویان ورودی هر سال، تعریف شده است که با همراهی فعالین دانشجویی، برگزار می‌شود. پرونده اردوی ورودیهای سال ۱۴۰۲، روز دوشنبه ۲۹ آبان با برگزاری جلسه نقد و بررسی عمومی، رسماً بسته شد؛ جلسه‌ای که اگرچه چندان از آن استقبال نشد اما با ارائه مسئولین و کادر اردو و پس از آن، نقد حضار و پاسخ مسئولین به انتقادات پیش رفت که در ادامه به ریز و درشت اتفاقات این جلسه می‌پردازیم.
مقدمه و شروع جلسه
اوایل جلسه، بهنام بالغی و فاطمه علیمرادی، مسئولین پسران و دختران اردو، سیر کلی و هدف اردو را ارئه دادند و از نظر آن‌ها هدف اصلی امسال، تشکیل هویت فردی و پاسخ «کیستی» ورودی‌ها با استفاده از محتوای تدارک دیده شده در اردو بود، تا این تجربه بتواند گذری باشد از فضای دانش‌آموزی به دانشجویی. بازه برگزاری سفر با توجه به چالش هماهنگی قطار، از تاریخ ۲۵ الی ۲۸ مهرماه، به تاریخ ۲ الی ۵ آبان منتقل شد. حدودا هفتم مهرماه، کادر و ستاد برگزاری اردو مشخص شدند و از هشتم مهر تا روز برگزاری اردو، جلسات متعدد سیر اجرایی، اداری و محتوایی اردو به شکل متعدد برقرار بود. یکی دیگر از اهداف که تا حد قابل‌قبولی محقق شد، برگزاری اردو با تعداد ثبت‌نامی بالا بود. بازه رسمی ثبت‌نام، ۱۷ الی ۲۷ مهرماه بود اما تا روزهای آخر منتهی به اردو، امکان ثبت‌نام برای افرادی که مشکل و چالشی داشتند، وجود داشت و در نهایت ۴۴۰ پسر و ۲۲۰ دختر ثبت‌نام کردند. موضوع مهم بعدی اردوی امسال، فرآیند چینش افراد ستاد برگزاری اردو بود که بر اساس فرم پرشده توسط افراد علاقه‌مند و از طرفی پرس‌وجو برای اطمینان از توانایی افراد انجام شد و به گفته آن‌ها تلاش‌شان این بود تا چهره کلی ستاد، رنگارنگی و توازن و تکثر تمامی طیف‌های دانشجویی را شامل شود.
از طرح و برنامه بگو
در ادامه، مسئول طرح و برنامه پسران و دختران، متین یوسفی و زهرا جعفری، به توضیح برنامه‌ها و سیر محتوایی اردو پرداختند. طبق گفته‌های این دو نفر، یکی از اهداف این بخش، فاصله گرفتن از فضای مرسوم و کلی، برای برنامه‌های تفریحی و محتوایی بود. در تفریحات سعی شد تا فضای رفاقتی و ارتباط موثر ورودی‌ها، خصوصاً در بخش بازی دسته‌جمعی پسران، مد نظرشان قرار بگیرد. در طراحی محتوایی هم، افتتاحیه و گعده‌ها؟ قالبی مدعومحور داشت. روح‌الله رحمانی، هادی محمودی و رضا امیرخانی سه مدعوی بودند که توسط ستاد برای افتتاحیه برگزیده شده بودند. از طرفی قرار بر این بود که موسیقی زنده سنتی هم توسط بچه‌های کانون موسیقی اجرا شود که به علت عدم هماهنگی با سالن مربوطه منتفی شد. یکی از نقدهای وارد بر افتتاحیه، عدم استفاده و بهره‌گیری از پتانسیل مدعوین بود که به اعتقاد مسئولین اردو، برنامه افتتاحیه از لحاظ محتوایی غنی بود اما نقدهای وارد بر اجرای مراسم وارد است. به طور مثال شاید بهتر بود تا برای ارائه روح‌الله رحمانی، مجری درنظر گرفته نشود. در برنامه روز اول، ابتدا برای پسران زیارت سلام قرار داشت که به علت تاخیر قطار آخر حدود ۱۲۰- ۱۵۰ نفر از ورودی‌ها امکان شرکت را پیدا کردند. در برنامه زیارت سحر هم، حضور ۵۰ درصدی دانشجویان را داشتیم. برای دختران هم یکی از برنامه‌ها، زیارت سلام پس از اتمام افتتاحیه بود.
زیر تیغ نقد
عدم شایسته سالاری، تعامل مشکل بخش خواهران و برادران، مشکل هماهنگی اتوبوس، تعامل ضعیف و غلط با همیاران، عدم پررنگ بودن برنامه‌ها و بروزات مذهبی، خسته‌کننده بودن ارائه بعضی مدعوین، عدم نیاز به موسیقی در افتتاحیه، مشکل تسهیل‌کنندگی همیاران، تفاوت فرآیند انتخاب همیاران، تعاملی‌تر بودن بازی، خروجی بهتر رسانه، نپرداختن مناسب به موضوع هویت فردی و پاسخ کیستی و از این قیبل، از جمله نقدهایی بود که در طول جلسه مطرح شد و هرکدام پاسخ مسئولین اردو را در پی داشت.
به روایت طرحوبرنامه
از نظر مسئولین طرح و برنامه، موضوع هویت فردی، ارائه مناسبی در بخش افتتاحیه و سیر محتوایی داشت. صحبت‌های روح‌الله رحمانی، در راستای تحول درونی خود بوده که البته بهتر بود بدون مجری انجام شود. از نظر تقویت هویت مذهبی اردو، پنج برنامه حرم در نظر گرفته شده بود که اگر از مشکلات اجرایی صرف نظر کنیم، از لحاظ کمیت، مناسب بوده است. از طرفی از نظر وی بر اساس مقایسه بازی دسته‌جمعی امسال با سال ۱۴۰۱، این اردو به لحاظ تعداد شرکت‌کننده و فرم بازی، در جایگاه بهتری قرار داشت. در بحث شایسته‌سالاری هم یوسفی معتقد بود کسی که چندین بار مسئول بخشی از اردو بوده، تا کی می‌تواند همکاری کند و به‌هر حال باید به سمت استفاده از ظرفیت‌های جدید رفت. از طرفی به اعتقاد مسئول طرحوبرنامه پسران، خروجی گرفتن از اردو با یک کادر متکثر و رنگارنگ، به نسبت اردوهای تشکیلاتی، سخت‌تر و مهم‌تراست که از نظر وی، این اتفاق به خوبی رخ داد.
مسئول طرح و برنامه دختران هم معتقد بود که تیم طرحوبرنامه سعی کردند به یک قالب جدید، هرچند با ریسک بالا برای برنامه‌های محتوایی و تفریحی برسند اما در بخش همیاران مشکلات متعددی داشتند. موضوع دیگر هویت مذهبی اردو بود. وقتی اردو برای مخاطبینی برگزار می‌شود که از همه نوع قشری هستند، طبیعتا نوع محتوای مذهبی متفاوت‌تر خواهد بود و معتقد بود که صرف زیاد کردن این مراسمات، آورده بیشتری نخواهد داشت و باید به شکل ریشه‌ای این مسئله را در نظر گرفت. مثلا موسیقی افتتاحیه که برگزار نشد، تنها برای تنوع برنامه بود و قرار بود طبق چهارچوب‌های مناسبی اجرا شود.
پاسخ اجرایی‌ها چه بود؟
در ادامه، مسئول اجرایی اردو، یعنی حسین عباسی، بعد از عذرخواهی بابت کم‌وکاستی‌ها، پاسخ‌های خود به انتقادات را ارائه داد. طبق گفته‌های او، یکی از دلایل اصلی عدم هماهنگی بخش پسران و دختران، نبود رابط بین این دو بخش بود. دلیل چالش اتوبوس برگشت از حرم برای برنامه زیارت خواهران هم اشتباه راننده و شرکت اتوبوس‌رانی ذکر شد. همچنین هماهنگی اتوبوس خصوصا برای برنامه زیارت سحر، به سختی و با حضور میدانی صورت گرفت.
از نگاه رسانه
نوبت به محمدحسین عبداللهی، مسئول رسانه و تبلیغات اردو رسید تا به انتقادات وارد شده پاسخ دهد. از نظر وی، خروجی‌های رسانه‌ای امسال از لحاظ کمیت، نسبت به سال‌های‌گذشته، به مراتب بیشتر بوده است و می‌توان بر روی کیفیت آن بحث کرد. هرچند که تعداد ثبت‌نامی، نسبت به سال گذشته بیشتر بود اما متاسفانه به تعداد ۹۰۰ نفر که هدف‌مان بود نرسیدیم. در تبلیغات، همراهی همیاران در فضای دانشکده‌ای را نداشتیم. به طور مثال فوروارد یک پوستر از اردو در کانال‌ها و گروه‌ها چند روز طول می‌کشید.
کم‌وکاست همیاران
یکی دیگر از پر بسامدترین مطالب مطرح شده در جلسه، درباره همیاران بود؛ به گفته مسئولین اردو، متاسفانه زمانی برای پیش‌اردو و توجیه این افراد اختصاص داده نشده بود. همچنین بهتر بود که تمایز بین کادر اردو و همیاران اردو مشخص می‌شد. اگر قرار بر این بوده که همیاران بازوی اجرایی در اردو باشند، بهتر بود تا پیش‌اردویی برگزار می‌شد اما اگر این طور نبوده، عمق و تعداد افراد ستاد باید به گونه‌ای می‌بود که در صورت بروز چالش، نیازی به همیاران نباشد که باز هم نشان‌دهنده پرریسک بودن فرآیند انتخاب همیاران توسط دبیرخانه می‌باشد. از طرفی بردن تعداد بسیار زیاد همیاران، آن هم در شرایطی که بعضی افراد هرچند اندک حاضر به همکاری موثر با کادر نبودند و گویا درکی از همیاری و چالش‌های آن نداشتند، بیشتر باب خرج‌های بی‌دلیل را باز می‌کرد. بخش پایانی جلسه هم به ارائه نتایج نظرسنجی و آمار و ارقام اردو گذشت و جلسه پس از حدود ۲ ساعت به پایان رسید.
نفرات و نظرات
از طرفی اردوی امسال آنطور که بررسی‌های روزنامه نشان می‌دهد با حضور ۲۰۳ ورودی دختر و ۳۸۹ ورودی پسر برگزار شد؛ به گفته مسئولین اردو ۸ نفر از حوزه دانشجویی، ۴ نفر از نهاد رهبری، تعدادی از مدیران و کارکنان معاونت فرهنگی و ۴ نفر از طرح پشتیبان در آن حضور داشتند؛ تعداد همیاران حدود ۱۰۰ نفر و ۸۲ نفر هم به عنوان کادر اردو در آن حاضر بودند. مطابق گزارش منتشر شده در جلسه نقد و بررسی، مقدار هزینه مشهد امسال به طور خالص دو میلیارد و چهارصد میلیون تومان برآورد شد. ۴۸۰ میلیون برای اقامتگاه پسران، ۲۸۰ میلیون اقامتگاه دختران، ۸۲۴ میلیون مجموع هزینه بلیط رفت و برگشت قطار، ۸۰ میلیون برای تفریح دختران، ۱۸۰ میلیون برای تفریح پسران و پک هدیه و هزینه اتوبوس درون‌شهری به ترتیب ۲۰۰ میلیون و ۱۷۰ میلیون تومان و همچنین ۲۶۳ میلیون هم هزینه‌های متفرقه مثل شام قبل از حرکت، تجهیزات رسانه‌ای و... اعلام شد که اگر حدود ۴۰۰ میلیون هزینه شرکت اساتید با خانواده‌هایشان و سایر مسئولین (مطابق اعلام دبیرخانه ورودی‌ها) را به آن اضافه کنیم، مجموعاً این اردو دو میلیارد و هشتصد میلیون برای دانشگاه آب خورده که تماماً از حساب دانشگاه پرداخت شده است؛ رقمی که به ازای هر شرکت‌کننده چیزی حدود چهار و نیم میلیون تومان خواهد شد. آمار و ارقام نظرسنجی شرکت‌کنندگان هم بخش دیگر ارائه مسئولین اردو بود که چند مورد از مهم‌ترین‌های آن از این قرار است:
