برخی از شاخصههای زندگی معنادار در اسلام
نویسنده: اسماعیل علیخانی
کلید واژهها: معنای زندگی معنادار بعد بینشی بعد گرایش بعد کنشی
حوزههای تخصصی:
حوزههای تخصصی فلسفه و منطق فلسفه غرب رویکرد موضوعی فلسفه و معنای زندگی
چکیده: از موضوعات مهم در تقاطع مابعدالطبیعه، فلسفهی اخلاق، فلسفهی زیست شناسی، فلسفهی دین و روانشناسی، معنای زندگی است. هرچند این موضوع با این عنوان موضوعی جدید است و پیشینهی آن به دوران پس از مدرنیته و تهی شدن زندگی انسان مدرن از معنا بازمیگردد، اما در ادیان توحیدی سابقهای طولانی دارد و به بحث مهم هدفداری آفرینش جهان و انسان و ارزش مند بودن زندگی انسان و نظام احسنِ حاکم بر آفرینش مرتبط است. واژهی «معنادار» در بحث از معنای زندگی کلمهای «کانونی» و جامع ابعاد بینشی، گرایشی و کنشی است. این ابعاد درهم تنیده هستند و بینشان رابطهی متقابل برقرار است. معناداری یا بی معنایی زندگی وابسته به این ابعاد است. هر یک از ابعاد معنای زندگی دارای آثار فراوان مشهود و نامشهود، در درجات و مراتب متفاوت است. برخی از شاخصههای بینشی، گرایشی و کنشی زندگی معنادار به شرح ذیل است: داشتن جهان بینی صحیح، تبیین درست شرور و سختیها، امید، خودباوری، خوشبینی، تعهد و احساس مسئولیت و آرامش و اطمینان.
نشانی دریافت مقاله:
http://www.islahweb.org/sites/default/files/imce/zendegimanadar.pdf