vvv
vvvvv
اتیین دو لا بوئسی، شاعر، نویسنده و فیلسوف فرانسویِ دورهی رنسانس کتاب "گفتار دربارهی بندگی خودخواسته" را هنگامی که تنها بیست سال داشته است نگاشته است. با این حال این کتاب کیفرخواستی عمیق، مستند و عالمانه علیه استبداد است؛ که نشان از دانشِ عمیق و روح آزادهی او دارد. میشل دو مونتنی فیلسوف بزرگ فرانسه، هنگامی که دستنوشته دو لا بوئسی را خوانده بود، بدنبال نویسنده کتاب میگشت و با پیدا کردن او، دوستی صمیمانهای بین آن دو برقرار شد. دوستی دو لا بوئسی و مونتنی مثالی از دوستی عمیق بود، دوستیِ بارورِ دو ذهن پیشرو، در زمانهای که در آن خوشبینیهای رنسانس، جایش را به بدبینیِ ناشی از جنگهای مذهبی میداد. مونتنی درباره این دوستی ژرف و سبب و بنیاد آن با بیانی بسیار ظریف گفته است چیزی ندارد بگوید جز اینکه "او او بود و من من". مرگ زودهنگام دو لا بوئسی در سی و سه سالگی ضربهای سنگین بود بر ذهن مونتنی. گاهی حتی گفتهاند مونتنی به نوشتن پرداخت تا جای خالی آن مصاحبِ از دست رفته را پر کرده باشد.