enqelabrojava
بهرهبرداری آمریکا از شکست ایران برای تقویت روابط امنیتی آمریکا و عراق
در پی درگیری نظامی دوازده روزه اخیر میان ایران، اسرائیل و ایالات متحده، فرصتی قابل توجهی برای آمریکا به وجود آمده تا روابط امنیتی خود با عراق را تقویت کرده و نفوذ ایران را در این کشور کاهش دهد. این وضعیت جدید، نیازمند رویکردی استراتژیک از سوی واشنگتن برای تثبیت منافع بلندمدت خود در منطقه است.
خویشتنداری شبهنظامیان عراقی
در جریان درگیری اخیر، شبهنظامیان عراقی مورد حمایت ایران، خویشتنداری غیرمعمولی از خود نشان دادند و عمدتاً از حملات مستقیم به اهداف آمریکایی یا اسرائیلی از خاک عراق خودداری کردند. این رفتار در تضاد آشکار با اقدامات آنها پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ است که پهپادهای متعددی را به سمت نیروهای آمریکایی و اسرائیل پرتاب کردند. پاسخ ملایمتر آنها در درگیری اخیر نشاندهنده دستورالعمل مستقیم از تهران برای عدم درگیری یا انتخابی خودخواسته برای اجتناب از تشدید بیشتر تنشها است. این خویشتنداری یک پنجره فرصت برای واشنگتن ایجاد میکند تا منافع خود را تثبیت کند.
پیچیدگیهای حریم هوایی عراق
حریم هوایی عراق در طول جنگ اخیر به شدت توسط همه طرفها مورد استفاده قرار گرفت و به عنوان یک کریدور برای عملیاتهای اسرائیل و ایران عمل کرد. با وجود داشتن برخی رادارهای نظارتی آمریکایی و فرانسوی، و تعداد محدودی از موشکهای رهگیر روسی «پانتسیر اس-۱» و جنگندههای «اف-۱۶» ساخت آمریکا، پدافند هوایی عراق در طول جنگ ۱۲ روزه غیرفعال بود. در اواخر جنگ ایران و اسرائیل گزارش شد که چندین رادار نظارتی عراق بر اثر حملات پهپادی، احتمالاً توسط اسرائیل، منهدم شدند که نشانگر نگرانیهایی اسرائیل در مورد به اشتراکگذاشتن «تصاویر رادار هوایی» عراق با ایران بود.
این وضعیت بر نیاز فوری به یک سیاست روشن از سوی ایالات متحده در قبال حریم هوایی عراق تأکید میکند. درخواستها برای دستیابی عراق به سامانههای پدافند هوایی پیشرفتهتر و غیرآمریکایی در حال افزایش است. ایالات متحده احتمالا به طور استراتژیک از ابزارهایی مانند فروش تسلیحات، و فشار بر تأمینکنندگان جایگزین رادارها، و اهرم تحریمهای غیرمستقیم استفاده خواهد کرد تا اطمینان حاصل کند که وضعیت نهایی پدافند هوایی عراق، منافع و آزادی عمل آمریکا و اسرائیل را در آینده به خطر نمیاندازد.
فرصتها برای نفوذ آمریکا
این واقعیت که هیچ گروه اصلی عراقی در طول جنگ به تأسیسات آمریکایی حمله نکرد یا خواستار خروج آنها نشد، نشانهای قدرتمند از کاهش (موقت) نفوذ ایران در عراق است. این امر لحظهای حیاتی را برای گسترش حضور آمریکا و کاهش دائمیتر نفوذ ایران در این کشور فراهم میکند.
سفارت آمریکا که در طول درگیری تا حدی تخلیه شده بود، احتمالا هرچه سریعتر تمامی وظایف اصلی خود را در بغداد از سر میگیرد. این دوره کاهش نفوذ ایران، فرصتی را برای تغییرات بیشتر به نفع آمریکا در عراق فراهم میکند، از جمله تلاشهای مستمر برای حذف نفوذ ایران از بخش حیاتی انرژی عراق. به عنوان مثال، تصمیم اخیر آمریکا در ۳ ژوئیه برای تحریم یک قاچاقچی بزرگ نفت عراقی که همزمان برای دولت عراق، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تعدادی از سازمانهای تروریستی تحت تحریم آمریکا کار میکرد، اقدامی است که قبل از تأثیر جنگ بر اهرم فشار ایران «غیرقابل تصور» بود.