Wylizały się wzajemnie

Wylizały się wzajemnie




🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

































Wylizały się wzajemnie



Nowy numer 34/2022


Archiwum



E-wydanie

Kontakt




Wygląda na to, że nie jesteś jeszcze zalogowany.











WIADOMOŚCI






OPINIE






TYGODNIK






PISMO ŚWIĘTE






DUCHOWOŚĆ






SZEROKIE HORYZONTY






FILMY






GALERIE






GOŚĆ RETRO






PODCASTY






BLOGI










Inny Kalendarz

rozważania »
ekumeniczno-międzyreligijny »


1 Krl 21,17-29   Ps 51   Mt 5,43-48
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu».
Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela.
Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne».
Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów.
Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna».
Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)
Refren: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».
Rozumiemy, że na naszej stronie szukasz przede wszystkim dobrych i ciekawych treści. To jednak reklamy są naszym głównym źródłem utrzymania.




nasze serwisy


Wiara:

Kościół
Liturgia
Biblia
Papież
Ekumenizm
Religie




Do czytania:

Info
Prasa
Kultura
Nauka
Gość Niedzielny
Mały Gość



Dla ludzi:

Rodzina
Forum
Czat
Blog
Zapytaj
Spotkania



Usługi:

Reklama
Poczta
Foto Gość


















Czytania










Na każdy dzień











Kalendarz liturgiczny










Czytania mszalne










Refleksja na dziś










Archiwum rozważań














Niedziela











Komentarze i modlitwa wiernych










Komentarze wideo










Propozycje śpiewów










Homilie










Biblijne konteksty










Przy stole Słowa














Sakramenty











Chrzest










Bierzmowanie










Eucharystia










Pokuta i pojednanie










Sakramenty chorych










Kapłaństwo










Małżeństwo










Katechezy mistagogiczne














Rok liturgiczny











Ogólnie










Adwent










Boże Narodzenie










Wielki Post










Wielki Tydzień i Triduum Paschalne










Wielkanoc










Okres zwykły










Świętujemy














Nabożeństwa











Różaniec










Droga Krzyżowa










Gorzkie Żale










Inne nabożeństwa














Przy ołtarzu











Posługi w liturgii










Nutowy zasobnik










Śpiewaj z głową














Czytelnia











Dokumenty Kościoła










Znaki święte










Modlitwa










Nasza biblioteka










Bedeker liturgiczny














Różności











Wiadomości bieżące










Z życia Kościoła










Konkursy serwisu Liturgia










Sylwetki










Okiem redaktora














Inny Kalendarz

rozważania »
ekumeniczno-międzyreligijny »
cytat dnia »



Copyright © Instytut Gość Media , wszelkie prawa zastrzeżone

Aby zmienić wielkość tekstu na stronie, przytrzymaj ctrl (na komputerach MAC - cmd ) i wciśnij klawisz " + " aż do uzyskania pożądanego efektu.
Aby zmniejszyć - użyj klawisza " - ". By wrócić do stanu początkowego, przytrzymaj ctrl (na MAC - cmd ) i wciśnij " 0 ".
1 Krl 21,17-29   Ps 51   Mt 5,43-48
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu».
Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela.
Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne».
Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów.
Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna».
Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)
Refren: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».
​Tutaj znajdziesz przydatne informacje o rzeczach, miejscach i pojęciach związanych z liturgią.




Nowy numer 34/2022


Archiwum



E-wydanie

Kontakt




Wygląda na to, że nie jesteś jeszcze zalogowany.











WIADOMOŚCI






OPINIE






TYGODNIK






PISMO ŚWIĘTE






DUCHOWOŚĆ






SZEROKIE HORYZONTY






FILMY






GALERIE






GOŚĆ RETRO






PODCASTY






BLOGI










Inny Kalendarz

rozważania »
ekumeniczno-międzyreligijny »


1 Krl 21,17-29   Ps 51   Mt 5,43-48
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu».
Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela.
Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne».
Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów.
Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna».
Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)
Refren: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Wiedza jest bezcenna, pracownicy muszą podnosić kwalifikacje nieustannie. Powinno podnosić kwalifikacje na …
Szkolenia zamknięte są przeprowadzane w firmach lub na zlecenie firm, poza siedzibami firm, …
Od jakiegoś czasu w Polsce nastala moda na tzw rozwój osobisty. Rynek …
Faktoring ma wiele zalet, ale warto również rozważyć ewentualne wady. Faktoring zalety …
Organizując szkolenie biznesowe, zawsze stajemy przed dylematem: czy zdecydować się na szkolenie …
Szkolenia zamknięte zdobywają sobie coraz większą rzeszę zwolenników w światku rozwoju osobistego i …
Trzymane w domu pawiany otwierają drzwi podobnie jak orangutany i szympansy, skoro tylko uda im się zdobyć klucze. Hrabina von Montgełas chowała afrykańskie pawiany oraz azjatycką mangę (Macaca sinica). Wszystkie małpy bardzo chętnie kąpały się, a także potrafiły przekręcać kurek uruchamiający natrysk. Podczas kąpieli w rzece małpy te chętnie wieszały się u ogonów psów, pozwalając się im ciągnąć w wodzie. Korzystając z nieuwagi kąpiących się, przeszukiwały ich ubrania i zanosiły na drzewo ukradzioną bieliznę. W jednej ze swych książek E. v. Montgełas opisuje libację urządzoną przez małpy. Wypiły one tyle, że miały porządnie w czubie. Zaczęły wówczas gorliwie iskać swoją panią, przestraszyły chowanego razem z nimi psa, wylizały do reszty kieliszki i pozdrawiały się wzajemnie po wojskowemu przez przykładanie ręki do skroni. Nie wyrządziły jednak żadnej poważniejszej szkody, jeśli nie liczyć pobitych kieliszków, doniczek kwiatów i innych drobiazgów. Następnego ranka wszystkie małpy biorące udział w libacji spały niezwykle długo.
Hrabina trzymała przez pewien czas jedną pawianicę na łańcuchu w stajni. Przekonała się wtedy, że zwierzę potrafiło otworzyć sobie karabińczyk u łańcucha, gdy sądziło, że nie jest obserwowane. Ó pawianicy tej, nazwanej Baboccia, hrabina twierdziła w książce z roku 1928 , że prawie dorównywała inteligencją małpom człekokształtnym i nie bez przesady dodaje: „Wszystkie testy na inteligencję, przeprowadzane obecnie z szympansami w berlińskim zoo, wypadłyby z pewnością na korzyść Baboccii. Jak już opowiadałam w mojej książce poświęconej lwom, Baboccia otwiera bez trudu zarówno szafki, jak i kłódki, jeśli tylko da się jej sposobność znalezienia odpowiedniego klucza”.

Brytyjskie mamuśki w swoich domach
Mamusia nauczyła ją obciągać
Rudowłosa daje się wydymać w gardło

Report Page