Wchodzą w trójkąt na relaksie
⚡ KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Wchodzą w trójkąt na relaksie
Dzisiejszy artykuł dotyczący mandali charakterów można chyba określić jako – maksimum rysunków, minimum tekstu. Będzie więc sporo schematów.
Mandala charakterów jest nową teorią osobowości człowieka, która łączy ze sobą:
- typy psychologiczne Carla Gustava Junga
- i system wywodzący się ze starożytności, zawierający podstawowe elementy (żywioły) Arystotelesa i temperamenty Hipokratesa.
Główną jednak rolę przy utworzeniu mandali charakterów odgrywał enneagram. Wg mnie enneagram w szczególny sposób wyróżniają trzy rzeczy:
1. Typy enneagramu są niezwykle wyraziste i charakterystyczne. (W innych teoriach osobowości trudno jest doszukać się równie charakterystycznych i przemawiających do wyobraźni opisów poszczególnych typów charakterów).
2. W enneagramie występują, że tak powiem, trzy stany psychiczne. I enneagram określa, jak zachowujemy się w tych stanach?
3. W enneagramie wyróżnione są trzy główne emocje, czyli: gniew, wstyd i lęk.
Z powyższych trzech rzeczy najpierw chciałbym zwrócić uwagę na trzy enneagramowe stany psychiczne, którymi są:
1) stan typowy dla danego typu enneagramu,
Schematycznie można przedstawić to np. tak:
Mnie osobiście bardzo zafascynowało występowanie tych trzech stanów psychicznych w enneagramie. Między innymi dlatego, że dzięki nim można odkryć, do jakiego typu enneagramu ktoś należy jedynie na podstawie obserwowania jego zachowania.
Każdy typ enneagramu w stanie typowym zachowuje się po prostu w sposób typowy dla siebie. Z kolei podczas stresu i podczas relaksu zachowuje się podobnie do innych typów enneagramu. W pewnym sensie można powiedzieć, że przemieszcza się do innych typów enneagramu.
Gdzie konkretnie przemieszcza się każdy typ enneagramu w stresie lub w relaksie pokazuje poniższa tabelka?
Powyższe zestawienie można również przedstawić za pomocą schematów. Poniżej mamy zatem rysunek pokazujący przemieszczanie się typów enneagramu w stresie:
A na następnym rysunku jest pokazane przemieszczanie się typów enneagramu podczas relaksu (komfortu).
Teraz chciałbym zwrócić uwagę na występujące w enneagramie trzy główne emocje, którymi są: gniew, wstyd i lęk. Krótko mówiąc, emocje te mają bardzo duży wpływ na nasze zachowanie i postępowanie.
Mając wzgląd na trzy główne emocje, enneagram ogólnie można podzielić na trzy obszary. Na każdym z tych obszarów przeważa jedna z trzech głównych emocji. Każdy z tych trzech obszarów zawiera również po trzy typy enneagramu, czyli:
Na następnym rysunku zostały przedstawione obszary oddziaływania gniewu, wstydu i lęku w enneagramie.
Oprócz tego, w obszarach odpowiadających trzem głównym emocjom, umieściłem jeszcze pasujące do nich żywioły, którymi są:
oraz następujące funkcje psychiczne:
Żywioły zostały zaczerpnięte z systemu starożytnego. Funkcje psychiczne zaś pochodzą z psychologii jungowskiej.
To, że funkcje zaczerpnięte z typów psychologicznych Junga i żywioły ze systemu starożytnego zostały rozmieszczone w taki, a nie inny sposób, wynikało z moich przemyśleń i poszukiwań, opartych między innymi na pracach Junga. Proszę mi wybaczyć, że teraz nie będę opisywał procesu, jaki wiązał się z dochodzeniem do powyższego schematu, ponieważ temat ten jest bardzo obszerny i myślę, że lepiej jest mu poświęcić osobny artykuł.
Wracając do samego schematu zaś, to można go jeszcze uzupełnić o odpowiedniki typów enneagramu w typach psychologicznych Junga i w systemie starożytnym.
Na powyższym rysunku możemy zatem wyraźnie zobaczyć trzy główne obszary enneagramu (lub jego trzy bieguny).
W odróżnieniu od enneagramu typy psychologiczne Junga i system starożytny mają cztery główne obszary (czy też cztery bieguny). Na powyższym rysunku brakuje więc niejako czwartego bieguna (obszaru).
W tym czwartym obszarze zaś znajdują się dwa typy psychologiczne Junga i jeden typ ze systemu starożytnego.
Konkretnie chodzi tu o następujące dwa typy pochodzące z typów psychologicznych Junga:
- temperament – melancholik (czy też odpowiadający mu żywioł – ziemia),
pochodzący ze systemu starożytnego.
Podczas pracy nad mandalą charakterów był to kluczowy moment, dlatego że trzeba było ze sobą pogodzić trój-biegunowy podział enneagramu z cztero-biegunowym podziałem w typach psychologicznych Junga i systemie starożytnym.
Zależało mi na tym, ponieważ enneagram jest wg mnie najlepszym z powszechnie uznanych systemów osobowości. M.in. dlatego, że jak wspomniałem wyżej, jego typy są bardzo wyraziste, charakterystyczne i powiązane z określonymi emocjami. Tworząc mandalę charakterów, starałem się więc przede wszystkim zachować charakter poszczególnych typów enneagramu.
W sumie więc starałem się zachować z enneagramu tyle, ile się da. I do enneagramu niejako dodałem: dwa typy psychologiczne Junga oraz starożytny temperament i żywioł.
Oprócz tego skoro system starożytny i typy psychologiczne Junga są cztero-obszarowe (czy cztero-biegunowe), to trzeba było dodać do enneagramu – czwartą główną emocję.
Efekt tego „dodawania” wygląda tak jak na poniższym rysunku.
Czwarty obszar jest dodany u dołu na wzór systemu starożytnego, czyli pomiędzy żywiołami ognia i wody oraz naprzeciwko żywiołu powietrza.
W tym obszarze znajduje się też „doznanie”, zaczerpnięte z typów psychologicznych Junga.
Oprócz tego mamy też czwartą główną emocję, czyli – żal.
Emocja – żal wiąże się z jungowskim „doznaniem”. Myślę, że słowo „żal” może ogólnie określać różne emocje związane z doznaniem, którymi oprócz żalu mogą być np.: smutek, ból, rozczarowanie, gorycz, pretensja itp.
W sumie więc w mandali charakterów wyróżnione są cztery główne emocje.
Te cztery główne emocje wypływają przede wszystkim z dwóch rodzajów sytuacji, które biorą się:
Sytuacje związane z poczuciem odrzucenia możemy podzielić na dwie przeciwne sobie emocje, którymi są:
Z kolei sytuacje związane z poczuciem zniewolenia można podzielić na dwie przeciwstawne emocje, jakimi są:
Jeśli chodzi o czwartą niewystępującą w enneagramie emocję – żal, to jest ona spowodowana głównie przez poczucie zniewolenia przez stałe i niezmienne otoczenie. U przedstawicieli typów charakteru, u których ta emocja przeważa, poczucie zniewolenia wyzwala się np. w środowisku, które w jakiś sposób utrzymywało ich w miejscu. Środowisku, z którego bardzo trudno było im się wyrwać.
Efektem tego był żal, smutek, ból, rozczarowanie, gorycz, pretensja... do otoczenia za to, że muszą oni tkwić w jednym miejscu. Zarówno dosłownie w jakiejś otaczającej ich rzeczywistości, jak i wewnątrz własnej psychiki.
Dzieci, które odczuwają głównie żal, wchodzą w dorosłe życie, będąc wyczulonymi na wszystko, co w jakiś sposób ogranicza ich wolność. Będą starały się żyć tak, żeby im tej wolności nic ani nikt nie ograniczał. W efekcie, w przenośni mówiąc, będą „okopywać się na swoich stanowiskach”. A przez to okopywanie się na swoich stanowiskach, będą się „uziemiać”, mimo tego, że ich intencją było dążenie do wolności.
U dołu powyższego schematu w nowym utworzonym obszarze mandali charakterów, możemy też zobaczyć naniesione tam trzy nowe typy charakterów, którymi są dwa typy wywodzące się z typologii Junga, czyli ekstrawertyczny typ doznaniowy i introwertyczny typ doznaniowy, oraz zaczerpnięty z systemu starożytnego podstawowy element (żywioł) – ziemia, i odpowiadający mu temperament – melancholik.
W sumie więc na mandali charakterów jest 12 typów charakterów. Dziewięć z nich zostało głównie zainspirowanych dziewięcioma typami enneagramu, pozostałe trzy zaś powstały dzięki inspiracji zaczerpniętej ze systemu starożytnego i z typów psychologicznych Junga.
Poniżej zamieszczam tabelę, która przedstawia, jakie konkretnie typy enneagramu, typologii Junga i systemu starożytnego, były inspiracją dla poszczególnych typów w mandali charakterów.
Powyższą tabelę można również przedstawić za pomocą schematów.
Zacznijmy może od schematu enneagramu dopasowanego do mandali charakterów.
Tak z kolei przestawiają się typy psychologiczne Junga umieszczone na mandali charakterów.
A tak wygląda system starożytny, który jest fundamentem mandali charakterów.
Jeśli chodzi o typy enneagramu, to jak wspomniałem wyżej, w mandali charakterów starałem się zachować charakter poszczególnych typów pochodzących z enneagramu. Zmianie jednak uległo to, że typy enneagramu zostały w mniejszym lub większym stopniu okrojone o część swoich cech.
Konkretnie zaś mówiąc, to w bardzo małym stopniu zostały zmodyfikowane cechy sześciu typów enneagramu, którymi są typy: 1, 2, 3, 4, 5 i 6.
Z kolei typy 8, 9 i 1, utraciły sporą część ze swoich cech. Jednak główny rys ich charakterów jest zachowany.
Najwięcej cech utracił typ 9 enneagramu. Typ ten wg mnie jest za bardzo rozbudowany i ma zbyt wiele cech. W mandali charakterów więc połowę cech enneagramowego typu 9 (czyli typu Powietrze), przejął typ Ziemia.
Można zatem w pewnym sensie powiedzieć, że w mandali charakterów enneagram został rozszerzony o trzy nowe typy, którymi są:
Typ Ziemia, jak wspomniałem wyżej, przejął najwięcej cech od typu Powietrze (czyli enneagramowego typu 9-Mediator), częściowo też ma on cechy enneagramowych typów 3 i 6.
Z kolei typ Sucha Ziemia posiada część cech enneagramowych typów 1, 4 i 7.
Typ Zimna Ziemia zaś posiada część cech enneagramowych typów 8, 2 i 5.
W ten sposób tworzą nam się bardzo specyficzne i bliskie powiązania pomiędzy określonymi typami, które tworzą niejako 3 grupy typów. Każda z tych grup zawiera cztery typy, które na mandali charakterów układają się w kwadraty.
Pierwszy kwadrat tworzą następujące typy:
- Wilgotne Powietrze (enneagram typ 1 - Perfekcjonista),
- Chłodna Woda (enneagram typ 4 – Tragiczny Romantyk)
- Gorący Ogień (enneagram typ 7 - Epikurejczyk)
- Mokra Woda (typ enneagramu 2 – Dawca),
- Suchy Ogień (typ enneagramu 5 – Obserwator)
- Gorące Powietrze (typ enneagramu 8 – Szef)
- Woda (typ enneagramu 3 – Wykonawca),
- Ogień (typ enneagramu 6 – Adwokat Diabła),
- Powietrze (typ enneagramu 9 – Mediator).
Powstały nam zatem trzy kwadraty wpisane w koło mandali charakterów.
Jest to odmienne od enneagramu, gdzie w pewnym sensie występują trójkąty. Trójkąty te tworzą wspomniane na początku: stres, relaks i stan typowy.
W mandali charakterów występują więc kwadraty, a w enneagramie trójkąty.
Skoro tak, to w takim razie do trzech stanów, jakie występują w enneagramie, trzeba było dodać jeszcze jeden stan.
W trakcie zastanawiania się nad tym, jak nazwać ten czwarty stan, postanowiłem zmodyfikować nazwy stanów, żeby były one bardziej ogólne i bardziej wieloznaczne, dzięki czemu mandala charakterów jest bardziej symboliczna. I tak:
1. Stan typowy z enneagramu postanowiłem określić jako – stan świadomości (tu zainspirowałem się psychologią jungowską),
2. Stan stresu postanowiłem określić jako – stan niepewności siebie . Niepewność siebie jest wg mnie bardziej wieloznaczna i bardziej przemawiająca do wyobraźni niż słowo – stres. Niepewność siebie ma też to do siebie, że ma wiele pozytywnych znaczeń, może bowiem być wyrazem np. skromności, niewinności, szczerości, nieszkodliwości, szacunku, respektu, wyrozumiałości, tolerancji, empatii itp.
3. Stan relaksu (komfortu) postanowiłem określić jako – stan pewności siebie . Pewność siebie w naturalny sposób kojarzy się z tym, że jest przeciwieństwem niepewności siebie. Poza tym pewność siebie ma zarówno pozytywne, jak i negatywne znaczenie. Pozytywne wtedy, kiedy pomaga w rozwiązywaniu różnych życiowych problemów. Negatywne zaś wtedy, kiedy ktoś jest zbyt pewny siebie przez co może lekceważyć innych, być trudny we współżyciu, źle oceniać swoją wartość i swoje możliwości itp.
4. Czwartym stanem będzie – stan nieświadomości . Stan nieświadomości jest po prostu przeciwieństwem stanu świadomości. Przy określeniu czwartego stanu jako – stan nieświadomości, również w dużym stopniu inspirowałem się psychologią jungowską.
Schemat czterech stanów występujących w mandali charakterów będzie zatem wyglądał następująco:
Cztery stany występujące w mandali charakterów tworzą też dwa trójkąty:
- trójkąt świadomości – pomiędzy stanami: świadomości, pewności siebie i niepewności siebie.
- trójkąt nieświadomości – pomiędzy stanami: nieświadomości, pewności siebie i niepewności siebie.
Inspiracją do wyróżnienia powyższych trójkątów jest psychologia freudowska i jungowska.
W ten sposób cztery stany psychiczne i trójkąty świadomości i nieświadomości tworzą nam bardzo ciekawy kwadrat. Kwadrat, który jest swego rodzaju schematem czy symbolem psychiki człowieka.
Kwadrat ten odpowiednio wpisany do mandali charakterów będzie określał charaktery poszczególnych dwunastu typów mandali charakterów. Tak właściwie to odpowiednie ułożenie tego kwadratu będzie tworzyć indywidualne mandale dla każdego typu charakteru.
Oprócz tego poszczególne mandale dla każdego typu charakteru można również pogrupować w trzy grupy. Każda grupa zaś zawiera po cztery typy charakteru. A te cztery typy charakteru tworzą z kolei kwadrat.
W sumie więc mamy trzy kwadraty. A w każdym kwadracie mamy po cztery typy charakterów.
Poszczególne kwadraty zaś wraz z mandalami typów charakterów przedstawiają się następująco:
A oto cztery mandale typów znajdujące się w pierwszym kwadracie:
A tak umiejscowiony jest kwadrat drugi:
Mandale czterech typów charakterów tworzących ten kwadrat są następujące:
Kwadrat trzeci zaś położony jest tak:
A mandale czterech typów tworzących ten kwadrat wyglądają następująco:
I tak przedstawiają się mandale dla poszczególnych typów mandali charakterów. Na tych osobistych mandalach typów można zobaczyć między innymi to, gdzie konkretnie znajdują się nasze cztery główne stany psychiczne, oraz gdzie znajduje się nasza świadomość i nieświadomość?
Bardzo mi się podobają Twoje błyskotliwe i odkrywcze skojarzenia. Te twoje równania to jest w sumie bardzo fajne podsumowanie i streszczenie powyższego artykułu.
Naprawdę kawał intelektualnej pracy. Interesująca seria połączeń dość odległych systemów-gratuluję wysiłku. Ze swojej strony pragnę podrzucić takie równanie, które mogło by nieco rozjaśnić sytuację połączenia systemu opartego na 3 i 4. Otóż paradoksalnie 3=4 jeśli spojrzeć na to tak: ogień+woda+powietrze=ziemia , podobnie jak woda+mąka+ogień=chleb. Pozdrawiam
Gratuluję pomysłu. Jako ontologiczna realistka (nie będę tego objaśniać, chyba, że ktoś zażąda ;-) lubię modele. Warto je tworzyć i analizować, choćby jako ćwiczenie. Ludzki umysł ma skłonność do myślenia abstrakcyjnego i trzeba to wykorzystywać. Tutaj oczywiście chodzi mi o konstrukcję modelu, nie odnoszę się do jego założeń (to musiałby być długi wywód...)
Dziękuję za uznanie.
Coś chyba o tym wiem, że mózg ma skłonność do myślenia abstrakcyjnego, czyli m.in. do tworzenia modeli i ich analizowania :-). Chociaż wcześniej nie myślałem o tym, że warto to robić, chociażby jako ćwiczenie.
Oczywiście chętnie będę się dalej dzielił mandalą charakterów.
Odnośnie do enneagramu to właściwie nie rozumiem, dlaczego enneagram jest traktowany przez psychologię po macoszemu? A np. typy psychologiczne Junga wraz z teoriami, które koncepcję Junga rozwijają (np. MBTI), są traktowane jako naukowe podejście.
Jak dla mnie zarówno enneagram, jak i typy psychologiczne Junga oparte są na symbolizmie, kulturze i czynnikach społecznych. Osobiście mam tylko wrażenie, że prace dotyczące typologii Jungowskiej są napisane bardziej naukowym językiem, są mniej przejrzyste i trudniejsze do zrozumienia w porównaniu do prac dotyczących enneagramu.
Wg mnie więc są to dwie równie ciekawe teorie osobowości, z tym że enneagram jest teorią bardziej uniwersalną i głębszą.
zdaję sobie sprawę, że to tylko niewielki fragment Twojej koncepcji i że podzielisz się z nami pozostałymi, a przynajmniej znaczną częścią. Ja do enneagramau też bardzo długo się przekonywałem, początkowo wydawał mi się taką salonową psychologią, a teraz patrzę na niego zupełnie inaczej. Pomyślałem sobie, że przedstawię wprost swoje wątpliwości i, zwłaszcza, pytania, jak najjaśniej, no bo to pozwoli mi się dowiedzieć od Ciebie nowych rzeczy. Pozdrawiam
Dziękuję Radku za krytykę i cieszę się z niej.
Spotkałem się już z podobną krytyką. Np. taką, że w psychologii jest błędem mieszanie temperamentów (Hipokrates) i symbolizmu (np. enneagram, astrologia) z kryteriami psychologicznymi.
Zdaję więc już sobie sprawę z tego, że mandala charakterów nie będzie się podobała psychologom ze ściśle naukowym podejściem. A przynajmniej tak będzie na początku, gdyż często nowe teorie nie są przyjmowane z entuzjazmem. Jestem więc na to przygotowany.
Przykładem tego może być sam Carl Gustav Jung, który był krytykowany m.in. za swoje badania nad symbolizmem, kulturą i jego teorię o typach psychologicznych. Musiał się nawet rozstać z tego powodu ze swoim słynnym nauczycielem Sigmundem Freudem, który nie był w stanie zaakceptować przemyśleń i odkryć Junga. Jung jednak szedł swoją drogą. I, żeby było ciekawiej, to pod koniec swojego życia zaczął studiować, badać i wykorzystywać w swoich pracach... alchemię, ponieważ był pod wielkim wrażeniem ogromu wiedzy, jaką można z niej czerpać.
Odnośnie zaś typów psychologicznych Junga to tworzył on tę teorią 20 lat. Ja tworzę mandalę charakterów od 8 lat i stan mojej teorii określiłem jako wersja pierwsza, gdyż mam już pomysł na kolejną drugą wersję, którą zacznę tworzyć za ok. 5 lat, ponieważ tyle czasu mi prawdopodobnie potrzeba do ukończenia wersji pierwszej.
Wychodzi więc na to, że tworzenie teorii to długi, mozolny i w sumie niewdzięczny proces, który przeważnie jest doceniony dopiero przez następne pokolenie.
Mandalę charakterów zapewne skoryguje czas. Jeśli jest to dobra teoria, to obroni się sama. Poza tym ciągle nad nią pracuję i ją rozwijam, także chętnie wysłuchuję wszelkich uwag i sugestii, żeby ją ulepszać.
Ani trochę mnie to nie przekonuje. Przede wszystkim dlatego, po pierwsze, że dużo ważniejsze są cyfry niż kryteria psychologiczne. Po drugie, jest to ahistoryczne, nie bierze się w ogóle pod uwagę, że kategorie żywiołów czy temperamentów są kategoriami naiwnymi w sumie, niestosowanymi przez współczesną psychologię. Że psychologia temperamentów powstała przecież bardzo dawno i jest w sumie nieaktualna. To tak, jak gdyby chcieć połączyć medyczne pomysły starożytnych ze współczesną medycyną. Arystoteles na przykład twierdził (jeśli mnie pamięć nie myli), że histeria bierze się z przemieszczania się macicy, również u mężczyzn. Jeżeli zatem chciałoby się zastosować kategorie temperamentu i żywiołu, to trzeba by je przedefiniować. Po trzecie, nie odpowiada mi definiowanie niektórych pojęć. Żal, nie tylko w psychologii, łączy się z utratą. Po piąte wreszcie, nie wiem, jaki jest cel prezentowanych powyżej zabiegów. Odnoszę też wrażenie, że raczej zaciemnia się pewne sprawy, niż je wyjaśnia. Na przykład - po co łączyć koncepcje tak od siebie odległe, nie tylko czasowo, ale i pod względem metody. I jeszcze - jaka jest tu metoda, poza "dopasowywaniem". Ostatnimi czasy próbuję zgłębiać enneagram (dzięki Helen Palmer, ale i dzięki autorom Taraki). Nie odpowiada mi w nim m.in. to, że widać w nim ciągle ślady myślenia numerologicznego, jest to jednak narzędzie bardzo subtelne, przynajmniej jeśli chodzi o kwestie poznawcze i terapeutyczne. Jeśli się je uzupełnia, to w jakim celu? Co chce się do niego dodać?
1. Sebastianie • autor: Jacek Błach (2014-12-12 20:27:12)
2. tak ogólnie • autor: (2014-12-12 19:00:56)
3. model • autor: yvonne.b (2014-12-11 16:18:55)
4. Dziękuję za uznanie.Coś... • autor: Jacek Błach (2014-12-11 17:58:52)
5. Radku • autor: Jacek Błach (2014-12-11 13:22:43)
6. Jacku • autor: Radek Ziemic (2014-12-11 12:33:29)
7. Dziękuję Radku za... • autor: Jacek Błach (2014-12-11 12:13:14)
8. Geometria pożera prawdę • autor: Radek Ziemic (2014-12-11 11:03:59)
Shortcuts to other sites to search off DuckDuckGo Learn More
Miś na pełnym relaksie . Nie przejmujący się niczym. Może też obrazować hasło "Nie chce mi-sie". Polecany zamiast melisy (ale można też m
Złodzieje ruchają swoją ofiarę
Głębiej się już nie da
Sheena Shaw dyma się w kozakach