🧵 Twitter Thread

🦖 روز دایناسور 🦕

این طرح‌هایی که از دایناسورها می‌بینید، تمرین‌های طراحی من از سال‌های مدرسه اند، از سال‌های واپسین سده بیستم، یعنی حوالی ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰.

آن سال‌ها تازه مطمئن شده بودیم که دایناسورها پر دارند (گرچه از اوایل دهه ۱۹۸۰ شواهد این موضوع را می‌دانستیم)؛ اما خیلی چیزها را هنوز نمی‌دانستیم.

مثلا هنوز از دایناسورهایی مثل اسکانسوریوپ‌تریجیدها (مثلا یی و امبوپ‌تریکس) توریاسورها، پارانکیلوسورها و الاسمارین‌ها (اورنیتوپودهای آمریکای جنوبی) کشف نشده بودند و تقریبا…

و تقریبا هیچ اطلاع دقیقی از اسپاینوسورها، مگاراپتورها، مایکروراپتورها، اونن‌لاگیدها، آلوارزسورها، تریزینوسورها و نوآسورها نداشتیم.

آن روزها و آن سال‌ها هر کشف جدیدی به پرسش‌هایی بسیار قدیمی پاسخ می‌داد و همه تشنه دانستن و باخبرشدن از یافته‌های تازه بودند. اما کتاب‌ها نسخه رقومی نداشتند و مقالات علمی هم به هیچ صورت برخطی پیدا نمی‌شدند. همه چیز فقط روی کاغذ بود و دسترسی به دانش، بسیار گران و قطره‌چکانی.

مردم عادی تقریبا هیچ چیزی به جز شایعات شبه‌علمی از دایناسورها نمی‌دانستند و تصور عموم این بود که دایناسور موجودی است تخیلی از سنخ گودزیلا و اژدها. وقتی هم کسی به دایناسورها علاقه نشان می‌داد، تصور اطرافیان این بود که این علاقه اهمیت و عمقی به اندازه جمع‌آوری عکس‌های آدامس دارد.

این روزها دسترسی به دانش و آخرین یافته‌های علمی بسیار ساده و ارزان شده است؛ اطلاعات ما درباره تکامل و رده‌بندی و تنوع دایناسورها چندین برابر شده و روند ترویج علم در آگاه‌سازی جامعه نقش بسیار پررنگی یافته است.

بچه‌ها در کارگاه‌های دایناسورشناسی از آخرین یافته‌های علمی برای هم تعریف می‌کنند و والدین از علاقه بچه‌های خود به دایناسورها خوشنود هستند.

فکر می‌کنید بیست و پنج سال دیگر که به میانه سده بیست و یکم برسیم، دانش ما درباره دایناسورها چند برابر شده است و تصورات ما از دایناسورها چه اندازه تغییر کرده است؟