Szeroko i do przodu

🔞 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

Szeroko i do przodu

Ostatnie wpisy


PRZECIEŻ TO JEST DOBRE ŻYCIE


DOCISNĄĆ I ODPUŚCIĆ: O OSWAJANIU PRESJI


2020: BYĆ JAK AKU


PSY, KTÓRYCH NIE CHCEMY


MAGICZNE DZIECI




utworzone przez hto | kw. 24, 2018 | Trening obedience | 0 komentarzy
Metod na nauczenie psa chodzenia przy nodze jest prawdopodobnie tyle, co trenerów. Można zaczynać od bardziej ogólnych ćwiczeń – podążania, trzymania kontaktu, budowania wyrazu – można też zaczynać od jego ściśle technicznych aspektów, czyli kroków, zwrotów i świadomości pozycji. Można też zignorować powyższe sposoby, które głównie wpływają na rozumienie ćwiczenia i używać piłki pod pachą, daszka z jedzeniem do wyjadania czy innych, bardziej bezpośrednich metod. Wszystkie chwyty dozwolone, chociaż jedna metoda zwykle nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu i trzeba się posiłkować także innymi chwytami, żeby pies miał szerszy obraz ćwiczenia.
W moim osobistym treningu nauka szeroko pojętego trzymania pozycji to około 60% całej pracy nad chodzeniem, 30% to praca nad wyrazem, a 10% to wspomagające działania z grupy trzeciej – te głównie przy młodym psie. Jeśli decydujemy się na podejście bardziej techniczne, motywacja psa do jedzenia i zabawy jest najważniejsza na świecie – pies musi po prostu kochać swoją pozycję przy nodze – trzeba się też przygotować na długie miesiące pracy nad wypracowaniem odpowiednich ruchów z odpowiednim, szczęśliwym nastrojem (co nie jest takie proste, kiedy skupiamy się nad szczegółami), zanim wyłoni się z tego stabilny efekt w postaci świadomego, radosnego chodzenia. Moim zdaniem jednak warto się pomęczyć – dzięki uczeniu techniki jako jednego z pierwszych elementów zyskujemy możliwość naprawiania chodzenia w taki sposób, że pies dokładnie jest informowany, co kiedy i jak trzeba zmodyfikować. A za to warto dać się pokroić.
Lubię porównywać chodzenie przy nodze do rozmowy. Jeśli się zgadzamy, idziemy razem do przodu. Jeśli pies proponuje: może jednak będzie szybciej, jak się trochę wysunę?, ja odpowiadam: myślę, że nie, musimy iść inaczej; kiedy pies zaczyna odpadać od nogi, bo mu nudno i skrzydełka nagle opadły, pokazuję mu, że ma za mną podążać, a wszystko będzie dobrze. Traktowanie chodzenia przy nodze, tego cudownego sprawdzianu relacji i skupienia, jako po prostu jednego z dziesięciu ćwiczeń sprawia, że gubimy wyraz, gubimy sens, gubimy istotę chodzenia razem, w tym samym kierunku, z precyzyjnymi zmianami. Obustronna praca powinna być pełna skupienia, zadowolenia, radości z przebywania razem i bycia – przynajmniej przez kilka minut – jednym. Dlatego też smuto mi się robi, kiedy widzę nabzdyczonych, napiętych przewodników, którzy zrzucają na psa swoje pretensje po chodzeniu, w trakcie chodzenia i pastwią się nad pozycją albo – co gorsza – nad wyrazem. Naprawdę nie o to chodzi. Przypadki, w których trzeba mocno i bez pardonu wymagać pozycji przy nodze, są dość nieliczne. O wiele łatwiej psa po prostu porządnie nauczyć i się zwyczajnie dogadać.
Wspomniałam już o tym, że kiedy pies wyprzedza albo snuje się za nogą, od razu spotyka się z kontrą z mojej strony. Jaka jednak powinna być ta kontra? Reakcja techniczna na błąd psa powinna być taka, żeby przeciwdziałała szeroko pojętemu złemu kierunkowi, w którym zdąża pozycja psa, oraz żeby uczyła go, o czym powinien myśleć w momencie omsknięcia się w idealnej pozycji przy nodze . Do tego celu – poza hołubieniem techniki – wykorzystujemy po prostu mowę ciała i to, jak potrafi wpłynąć na psa. Wszyscy wiemy, że kiedy idzie się na psa, naturalnie się on odsuwa. Kiedy z kolei mu się ucieka – przysuwa się. To proste. Jak jeszcze ruch człowieka wpływa na psa?
W całej Krokologii możemy sobie wyróżnić ruchy otwierające i zamykające . Otwierające to te, w których pies jest na zewnątrz, może poruszać się swobodnie i do przodu. Zamykające – pies jest przesuwany lub obracany ciałem przewodnika, znajduje się po wewnętrznej stronie całego układu. Dlatego też, jeśli chcemy psa cofnąć przy nodze i bardziej go zmobilizować, używamy chodzenia po dużym okręgu w lewo , a jeśli z kolei marzy nam się bardziej wysunięta do przodu pozycja, przebieramy żwawo nóżkami po okręgu w prawo . Kierunki poruszania się z psem przy nodze to nie tylko wpływanie na pozycję przy nodze, to także emocje : ruchy otwierające mają też działanie bardziej relaksujące i rozluźniające dla psa, zamykające – mobilizują, spinają, wprowadzają więcej zaangażowania do pracy. Dlatego jeśli macie psa, który jest nadmiernie podekscytowany i chcecie go wyciszyć chodzeniem przy nodze, proszę, nie róbcie na pierwszy ogień zwrotów w lewo, bo ryzykujecie wtedy odszczeknięcie swojej głowy przez psa wystrzelonego emocjonalnie w kosmos.
To, co powinno przyświecać nam cały czas przy pracy nad chodzeniem przy nodze, to świadomość odpowiedniej pozycj i, jaką powinien mieć pies. Odpowiednia pozycja to łopatka na poziomie łydki przewodnika, głowa w górze pod kątem typowym dla rasy i psa oraz całe ciało rownoległe względem ciała człowieka. Możliwe są małe odchylenia, w zależności od tego, co kto w treningu lubi.
zwroty w prawo – wysuwanie łopatki i pozycji do przodu, lekkie przysuwanie się do nogi, ale także odchylanie zadu na zewnątrz i opuszczanie głowy
kroki w prawo – mocne przysuwanie się do nogi, ale też mocne odchylanie zadu na zewnątrz
kroki po skosie w prawo , z zachowaniem pozycji ciała do przodu – przysuwanie psa do nogi podczas długich prostych
zwroty w lewo – cofanie i chowanie zadu za przewodnikiem, wycofywanie pozycji i podnoszenie głowy, ale także lekkie odsuwanie się od nogi
kroki w lewo – nic nie robią szczególnego, poza tym, że są zasadniczo nieprzyjemne
kroki po skosie w lewo , z zachowaniem pozycji ciała do przodu – odsuwanie psa od nogi podczas prostych (czyli praca nad napieraniem na nogę)
Kiedy mamy już pod ręką powyższy manual, wszystko staje się o wiele prostsze, bo jeśli w chodzeniu przy nodze pies nagle zaczyna się wysuwać do przodu, robimy zwrot w lewo i pies nagle znajduje się w wyjściowej pozycji. Co potem? Po odpowiednio zastosowanej kontrze powinno nastąpić zatrzymanie – chwilka sprawdzenia, czy wszystko jest w porządku – i nagroda . Z kolei w wypadku, kiedy kontra wprowadziła nas na subtelne manowce (pies chodził za daleko od nogi, kroki w prawo poszły w kontrze i owszem, jest bliżej, ale za to zadek niebezpiecznie odstaje na zewnątrz), wyrównujemy ją od razu kolejną kontrą (czyli w tym przypadku zwrot w lewo wykonany od razu po kroku w prawo). Kiedy jest prosto i idealnie – nagroda. Zasada jest jedna : tak, jak zaczynamy w idealnej pozycji, kończymy w równie idealnym stanie. Nie ma żadnych opcji pośrednich – jeśli będziecie trzymać to kryterium, chodzenie będzie bułką z masłem. A nawet dżemem.
Bawcie się dobrze – i niech obedience będzie z Wami!
Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *
Zapisz moje dane, adres e-mail i witrynę w przeglądarce aby wypełnić dane podczas pisania kolejnych komentarzy.


Trening cardio w domu
Początek Zdrowie i uroda Trening cardio w domu
Styl skandynawski kojarzy się przede wszystkim z minimalizmem, jasnymi odcieniami …
Dzieci w wieku ok. 2 lat bardzo intensywnie się rozwijają. …
Dla wielu par rocznica ślubu to bardzo ważne święto, które …
Rasa Australian Cattle Dog zyskuje w Polsce na popularności. Jeszcze …
Jesienna aura sprawia, że nasza garderoba musi być przygotowana zarówno …
Trening cardio ma wiele zalet i doskonale wpływa na nasze ciało. Przede wszystkim pozwala spalić kalorie, co przy systematycznej pracy przekłada się na mniejszą wagę, poprawia wytrzymałość i korzystnie wpływa na naszą sylwetkę. Ponadto pomaga poprawić wydolność serca, dotlenia i zwiększa produkcję endorfin. Jak przeprowadzić go w domu? Oto pomysły na ćwiczenia cardio.
Największe korzyści treningu cardio przynosi ćwiczenie ze zmienną intensywnością. Ważne jest więc monitorowanie podczas treningu naszego tętna. Jeśli zależy nam na spalaniu tkanki tłuszczowej , musimy uzyskać taką intensywność, aby ćwiczyć w warunkach tlenowych. Jeśli nasz trening będzie zbyt intensywny, spalanie tkanki tłuszczowej nie nastąpi, a co gorsze, możemy nawet doprowadzić do spowolnienia metabolizmu. Intensywny trening zalecany jest więc osobom, którym zależy nie na spalaniu, a zwiększeniu swojej wydolności i wytrzymałości. 
Jeśli chcemy schudnąć, ćwiczmy na średnim poziomie intensywności, a więc wówczas, gdy osiągamy tętno na poziomie 60-70% maksymalnej intensywności. Aby obliczyć max HR, czyli tętno maksymalne, skorzystajmy z poniższego wzoru:
Warto również skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem tego rodzaju treningów, zwłaszcza, jeśli jesteśmy osobami początkującymi, starszymi lub zdiagnozowano u nas dolegliwości układu krążenia.
Przykładowe ćwiczenia cardio do wykonania w domu
To proste ćwiczenie można wykonywać w kilku wariantach. Najbardziej podstawowy to biegnięcie w miejscu włączając do pracy również ramiona, z minimalnie pochylonym do przodu tułowiem. Inny wariant to bieg na zmianę szeroko i wąsko lub do przodu i do tyłu, co pozwala zaangażować dodatkowe mięśnie nóg. Można również piec unosząc kolana do wysokości bioder. Kolejna propozycja to bieg bokserski, czyli do podstawowej wersji dodajemy ruch ramion imitujący ciosy bokserskie lub bieg z nogami rozstawionymi szeroko i odpychaniem dłoni od klatki i do klatki z łokciami na wysokości barków. 
Znane każdemu ćwiczenie również można wykonać w kilku wersjach. Ta najbardziej popularna to jednoczesny przeskok nogami szeroko i uniesienie ramion bokiem aż nad głowę, modyfikacją może być obracanie całego ciała podczas “pajacyka” raz na prawą, raz na lewą stronę. Kolejnym wariantem jest wykonywanie pajacyka trzymając gryf lub piłkę w dłoniach na wysokości klatki i podczas przeskoku przenoszenie jej do przodu lub do góry.
To ćwiczenie polega na przenoszeniu na zmianę jednej nogi do przodu, jednej do tyłu, w przeskoku. Można utrudnić to ćwiczenie dodając co trzeci przeskok pogłębienie, które spowoduje zbliżenie tylnego kolana do podłogi lub w wersji nieco trudniejszej, wykonując to ćwiczenie z użyciem podwyższenia, na którym lądować będzie przednia stopa. Inny wariant to dodanie ruchu ramion tak jak w przypadku pajacyka.
Aby to ćwiczenie mogło zakwalifikować się do cardio, trzeba je utrudnić. Klasyczny przysiad wykonujemy więc w bardzo szybkim tempie, ale w tzw. połówce, czyli nie schodzimy pośladkiem do kąta prostego w stawie kolanowym, lecz do około 45%. Ramiona mamy wyciągnięte do przodu. Ruch jest pulsacyjny. Inny wariant przysiadu cardio to wyskoki z przysiadu w górę na aktywnych kolanach lub w wyskoku zmieniając położenie stóp z rozstawionych na szerokość bioder na jeszcze szerszy rozstaw. Można również dodać modyfikacje i wykonywać przeskok raz na prawą, raz na lewą stronę, a przy lądowaniu stopami na podłogę dotykać podłoża jedną dłonią.
Te ćwiczenia wykonujemy w podporze. Dłonie są pod barkami, pośladek na linii grzbietu, głowa na przedłużeniu tułowia. Wykonujemy tzw. mountain climbing, czyli bieg pod górkę, co w praktyce oznacza, że przenosimy na zmianę kolana jak najbliżej klatki w szybkim tempie. Inne ćwiczenie to przeskoki nogami szeroko i wąsko lub przeskoki obunóż raz na prawą stronę (stopy wówczas sięgają praktycznie linii bioder), raz na lewą stronę.
To tylko garść ćwiczeń cardio, które możemy wykonać samodzielni w domu. Każdy z nas może tworzyć własne modyfikacje, utrudniać ćwiczenia poprzez dodanie obciążeń lub łącząc jedne z drugimi. Życzymy powodzenia w domowym treningu cardio.
Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *
Zapisz moje dane, adres e-mail i witrynę w przeglądarce aby wypełnić dane podczas pisania kolejnych komentarzy.
Zakra is a modern multipurpose theme that comes with 10+ free starter sites to make your site beautiful and professional.
Prawa autorskie © 2019 Keep Cool . 



K hao Manee -umaszczenie tej rasy jest niemal
wyłącznie czysto białe, choć mogą zdarzyć się osobniki inaczej umaszczone,
cenne dla rozwoju rasy. Sierść krótka, gładka, przylegająca do skóry.
Skóra różowa. Barwa oczu niebieska, złocista, zielona, możliwe też oczy
różnej barwy. Różnokolorowookie osobniki są najbardziej pożądane. Młode
rodzą się całkowicie białe. Ciało średniej wielkości, dobrze umięśnione.
Uszy średniej wielkości do dużych. Tułów, szyja, ogon, nogi raczej
krótkie, proporcjonalne do reszty ciała. Samce są nieco większe i cięższe od
samic. Niektóre osobniki są całkowicie lub częściowo głuche. Czasem
występuje u nich rak skóry. Koty tej rasy są aktywne, bardzo towarzyskie i
inteligentne. Uwielbiają wspólne zabawy ze swoimi opiekunami. Dobrze
dogadują się z innymi zwierzętami i dziećmi. Nadają się dla początkujących
kociarzy. Aby pozostać w dobrej formie psychicznej potrzebują ciągłej
stymulacji i zabaw. Z uwagi na bliskie pokrewieństwo z kotami syjamskimi
mogą być dość "gadatliwe".
K ot afrodyty -patrząc od przodu na głowę widzimy
wydłużony trójkąt z prostą linią policzków. Nos ma być długi i prosty, a
pyszczek ma mieć lekkie zagłębienie poniżej wysokości oczu. Szczęki muszą
być silne, a broda wydatna. Czoło ma być lekko zaokrąglone, a górna część
czaszki posiadać lekkie wysklepienie. Oczy mają mieć kształt oliwki od
formy nieco zaokrąglonej do owalnej. Dopuszcza się wszystkie kolory, które
są jednolite. Oczy mogą być zarówno niebieskie, żółte jak i zielone i nie
ma tu większego znaczenia czy kolor jest jasny czy ciemny. Uszy muszą
być szeroko rozstawione i można powiedzieć, że czym większe tym lepsze, bo
mają być dużej lub średniej wielkości. Uszy mają być wzajemnie ustawione w
formie otwartej litery V, a pomiędzy nimi znajduje się lekkie wysklepienie
czaszki o obłym kształcie. Tułów ma być duży i mocny, a ciało ma być
muskularne. Kark i grzbiet mają być długie, a plecy i biodra muskularne.
Masa ciała ma być duża. Kończyny kotów są długie, a tylne są nieco dłuższe
od przednich.
 Ogon ma być długości od średniej do długiej, ale ma być w proporcji
do rozmiarów tułowia. Dla odmiany krótkowłosej nasada ogona ma być
wyraźnie grubsza w porównaniu z jego końcówką. Koty afrodyty mogą być
półdługowłose lub krótkowłose. Odmiana krótkowłosa jest mniejszością. U
przedstawicieli półdługowłosych okrywa zimowa jest miękka i watowata.
Krótka, miękka okrywa u kotów krótkowłosych. Zimą włos jest wyraźnie
dłuższy niż latem. W letniej porze roku zauważalny jest brak podszerstka i
mniej jest włosów okrywowych. Tylko na plecach można zauważyć szczątkowe
ilości włosów okrywowych, które są wodoodporne. Futro jest bardzo miękkie
w dotyku i niema znaczenia czy jest to odmiana krótkowłosa czy
półdługowłosa. Ogon kotów półdługowłosych jest całkowicie owłosiony i jest
w formie strusiego pióra. Kolorystyka kotów jest dowolna, bo uznawane są
wszystkie kolory z wyjątkiem: czekoladowego, liliowego, cynamonowego,
rozcieńczenia fawn (płowego), colourpoint łącznie z genem burmańskim i
norka (mink).
K ot Havana Brown -jest jedyną rasą kotów, w której
wszystko - poza kolorem tęczówek - jest brązowe - brązowa sierść, nos,
opuszki palców, nawet wąsy. Brąz przypomina odcieniem kolor kubańskich
cygar - stąd nazwa rasy. Według innych nazwa pochodzi od rasy brązowych
królików Havana.
Są to koty średniej wielkości, muskularne, o krótkim włosie. Sierść zawsze
intensywnie brązowa. Włos gładki, bez podszerstka, ściśle przylega do
ciała. Tęczówki zawsze w odcieniach zieleni. Głowa nieco dłuższa niż
szersza. Samce nieco większe i cięższe od samic. Koty te znane są ze
swojego bardzo emocjonalnego i towarzyskiego charakteru, inteligencji oraz
skłonności do wspinaczek.
 Bardzo często używają swoich łap zarówno do "sprawdzania"
przedmiotów w swoim otoczeniu jak i do komunikowania się ze swoimi
opiekunami - zaczepiają łapą, chcąc zwrócić na siebie uwagę. Ciekawskie,
pełne wdzięku, eleganckie. Zazwyczaj silniejsza więź łączy je z jednym
człowiekiem, którego same wybierają. Polecane dla rodzin ze starszymi
dziećmi, z innymi kotami. Raczej bez psów. Nadają się szczególnie dla osób
spędzających dużo czasu w domu - koty te potrzebują człowieka blisko
siebie, by być szczęśliwymi. Idealne dla starszych osób. Nadają się nawet
dla początkujących. Podobnie jak inne krótkowłose koty - wystarcza
przeczesanie sierści raz w tygodniu. Okresowe czyszczenie uszu i
przycinanie pazurków, jeśli są kotami niewychodzącymi. Rasa generalnie
zdrowa.
K ot Nebelung -u tego kota wszystko jest długie.
Ciało średniej wielkości, długie, muskularne i pełne gracji. Łapy długie i
owalnie zakończone. Długi ogon ma lekko zaokrągloną końcówkę. Nieco
spłaszczona głowa jest osadzona na smukłej szyi. Czoło oraz prosty nos
tworzą kąt wypukły. Uszy duże, delikatne i skierowane do przodu. Szeroko
rozstawione, intensywnie zielone, rzadziej jasnozielone oczy w kształcie
migdałów. Futro niebieskie ze srebrzystym połyskiem. Cichy, przymilny i
pełen gracji. Zachwyca niemal bezszelestnym poruszaniem się, rzadko
wokalizuje. Bardzo przywiązany do opiekunów, uczuciowy, raczej nieufny
wobec obcych. Lubi towarzystwo innych kotów o podobnie spokojnym temperamencie
jak on. Świetny towarzysz dla starszych osób oraz rodzin ze starszymi
dziećmi. Raczej nie nadaje się do domów z bardzo aktywnymi kotami lub
psami, małymi dziećmi, domów pełnych ruchu i hałasu. Kocha rutynę i
spokój. Trochę czasu może zabrać mu przystosowanie się do zmian. To raczej
zdrowe koty. Wymagają dwa razy w tygodniu szczotkowania sierści.
K ot RagaMuffin - to kot dużych rozmiarów i wadze
4,5 -10 kg. Ma zwartą budowę ciała, wydłużony tułów, rozbudowaną klatkę
piersiową, silne barki i krótką szyję. Głowa duża z zaokrąglonymi na
końcach uszami i oczami w kształcie orzechów włoskich. Okrywa włosowa
nieco krótsza od futerka ragdolli - jedwabista i bardzo gęsta, w dotyku
przypominającą futerko królika, dłuższa na szyi, brzuchu, tylnych nogach i
wokół pyszczka. Niemal nie filcuje się i jest łatwa w pielęgnacji.
Najrzadsze i najbardziej pożądane są czysto białe RagaMuffiny. Rasa ta
długo dorasta. Ostateczne rozmiary i dojrzałość osiąga między 4 i 5 rokiem
życia. Odziedziczyły wiele cech charakteru po ragdollach. Przyjazne i
towarzyskie, o zrównoważonym usposobieniu, uwielbiają siedzieć na kolanach
lub zwisać jak szmaciana lalka z objęć swojego opiekuna. Szybko
przywiązują się do swoich właścicieli i domagają się dużej ilości pieszczot
i zabawy. Inteligentne, lubiące bawić się aż do późnych lat życia, łatwo
się uczą. Mają nieco "psi" charakter. Ponieważ źle znoszą
samotność, polecane są raczej osobom spędzającym dużo czasu w domu.
Świetnie czują się w towarzystwie dzieci, prawie nigdy nie przejawiają
agresywnych zachowań, uwielbiają być głaskane i noszone na rękach. Rasa
generalnie zdrowa. Zaleca się jedynie pilnowanie diety, gdyż mogą mieć
tendencje do tycia. Sierść nie filcuje się, wymaga czesania raz na
tydzień. 
K ot Selkirk rex - Futerko u odmiany długowłosej
jest średniej długości z silnymi lokami o indywidualnym skręcie i nie
układają się w fale czy wałeczki. Dopuszczalne są wszystkie kolory okrywy
włosowej, a kolor oczu powinien harmonizować z kolorem futerka. Głowa
Selkirk reksa jest owalna z krótkim pyszczkiem. Uszy średniej wielkości,
oczy okrągłe. Selkirk rex'y to koty
Dojrzala suka chciala ostrego sexu
Daje cipkę mężowi
Babcia jedzie na kutasie