Syrami wali konia

🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

Syrami wali konia
Druk na żądanie, realizacja do 13 dni roboczych.
Przeczytałeś bezpłatny fragment. Kup książkę, aby przeczytać do końca.
Do Jaśnie Wielmożnego Pana, Pana Ostaphija WołowiczaPana wileńskiego, Canclerza Wielkiego Xięstwa Litewskiego,Brzesciejskiego, Kobryńskiego, etc. Starosty.I do Jaśnie Wielmożnego Pana,Pana Stephana Korybutowicza, Xiążęcia Zbarawskiego etc., wojewody trockiego etc.
Bóg serc ludzkich napewniejszy świadek, lepiej wie, jakom wielką, frasowliwą, przeważną, trudną pracą i węzłowatszą nad on Gordyjskiegowoza od Aleksandra rozcięty (gdy go niepodobna rzecz była rozwiązać)węzeł, podjął Czytelniku miły, starając się z pilnością, abych ci prawdziwy i dowodny wywód narodów naszych Sarmackich, Sławańskich, Ruskich, a przy tym Litewskich pokazał, jako, skąd, którym sposobem, od potomstwa Noego poszli, jako też i za którym powodem w tych krainach północnych osiedli, a z małych początków w tak wielkie narody i szerokość panowania urośli. Którego przedsięwzięcia część iżem już na przodku tej Kroniki mojej, przy wywodzie narodu Litewskiego, szeroko i dowodniez prawdziwych a rozmaitych historyków pokazał, na ostatek narodówwszystkich pod niebem na tym świecie żyjących, a od Noego synów i potomków, porządną genealogią idących, początki i rozmnożenia, prawiem z korabia wywiódł. Tedy znowu gdym przyszedł do dziejów Ruskiegonarodu starożytnie sławnego, a snaść nadawniejszego źrzódła Sławańskichwszystkich ziem, i narodów, zdała mi się rzecz być potrzebna, na tympierwszym początku Kroniki Ruskiej, osobliwie linią narodów SławańskichRuskich porządną genealogią, według możności mózgu i sił naszych, z dowodu greckich, łacińskich, hebrejskich i chaldejskich historyków położyć,aby na fundamencie dobrze założonym, snadniej i gruntowniej mogły siębudować i stosować dzieje Ruskich i Litewskich narodów.
Bowiem wiele historii, które samy nieśmiertelnością sprawy ludzkie zdobią, tak Polskich, Litewskich, Ruskich i inszych narodów, dla niedostatku ludzi dowcipnych zginęło, za czym początków narodów swoich,dzielności i panowania xiążąt, i pewności czasów, których się co działo,wiedzieć nie mogą. Bo narody nasze Sławańskie Sarmackie, w zimnychkrainach północnych położone, skłonniejsze były zawżdy do zwad, do wojny, do okrucieństwa i posiadania cudzych ziem, niż do nauk wyzwolonych, a to za powodem i własnością niełaskawego nieba i warchliwego, któremu ty krainy podległy, Saturnusa, i Scorpiona albo Niedźwiadka jadowitego, który Ruskich ziem więtszą cześć zasłonił. Dla czego wiele naszych przodków dziejów, ciemnomglistą nocą zaduszonych, w wiecznochmurnych jaskiniach i ślepych przepaściach zginęło, z których by dziś potomkowie wzory, przykłady i nauki cnót i dzielności rycerskich wybierać,i postronnym narodom dobre mniemanie i wiadomość o sławnych przodkach swych, i sami o sobie, ku wielkiemu a sławnemu rozgłoszeniu zawołania swojego dać mogli.
Jednak wżdy Russacy, Moskwa i Bułgarowie albo Wolgarowie Wołgarowie albo Bułgarowie. , od Wołgi rzeki (nad którą szeroko z dawnych lat mieszkali) nazwani, także inszy Sławacy, pierwej niż my Polacy, pisać poczęli. Bo Michał Kuroplates cesarz Konstantynopolski, walcząc z Bułgarami Sławaki narodu Ruskiego, którzy w ten czas greckie państwa najeżdżali, i Traciej, także Dalmaciejczęść wielką opanowali, po długich bitwach, pojednał się z nimi roku od narodzenia Chrystusa Pana 790, a na znak przyjacielstwa i spolnego sprzymierzenia, przerzeczony cesarz Kuroplates wszystkim Bułgarom i Sławakom posłał za upominek litery Hłaholskie : Az, A, Buki, Wiedzi, etc., które na ten czas z greckich nowo były wymyślone i wynalezione gwoli Sławakom.
Tych liter, jako pospolicie bywa rzecz każda nowa wdzięczniejsza, zaraz się chwycili Bułgarowie, Serbowie, Dalmatowie, Karwaci i Russacy, i tymi literami sprawy swoje i kroniki dopiero pisać poczęli, nie tylko tych spraw porządek w księgi znosząc, które się na ten czas u nich i przez nich działy, ale też i ony rzeczy i dzieje, które od starodawnych przodków swoich słyszeli, i które przez długą pamięć w zmysłach swoich mieli, hłaholskim pismem ku wiecznej pamiątce w księgi swoje skarbili i spiżowali, wyrozumiawszy historie skarbem być nieśmiertelnej sławy.
Polacy zaś naszy, ledwo pisać poczęli roku od Chrystusa Pana 962 Polacy kiedy pisać poczeli. za Miecława , pierwszego chrześcijańskiego xiążęcia Polskiego, i za Chabrego Bolesława pierwszego króla koronowanego od Ottona cesarza w Gnieźnie roku 999, których jednak Russacy dwiema sty lat i dziewiącią w dawności historii i pisma swojego uprzedzili. Bo poczęli pisać Russacy rokuod stworzenia świata, jak Grekowie i Ruś rachują, 6406, to jest od Chrystusa 790, albo mało co pozdniej, a według rachunku rzymskiego rokuod stworzenia świata 4745, od założenia Rzymu roku 1551, od Chrystusa Pana 801, na co się też wszyscy łacińscy i greccy historykowie zgadzają, i czegom sam własną bytnością roku 1574 w Konstantynopolu doświadczył, gdzie badając się pilnie o starodawnościach Greckich i Bizantyńskich widziałem słup albo kolumnę marmurową, z napisem cesarza Michała Kuroplatesa i z liczbą lat wyższej mianowanych, tak greckiego jakołacińskiego rachunku, którą kolumnę przerzeczony cesarz postawił (doJedykuły Jedikuła siedm wież. idąc zamku starego, wielkiego Konstantyna) na znak zwycięstwaz Bułgarów i Saracenów otrzymanego. Drugą zaś kolumnę widziałem zaAndrinopolim, na którym miejscu Bułgarowie niewdzięcznie oddając darpisma hłaholskiego, sobie na znak przyjacielstwa przysłanego, przerzeczonego cesarza Michała Kuroplata Cesarz Michał Kuroplat porażon od Sławaków. , wzruszywszy mu przymierze, porazili, iżz pogromu sam ledwa uciekł, a potym z desperaciej do klasztora wstąpił,wszakże potym od Bułgarów tychże zabit.
Kto bywał w Andrinopolu, albo będzie, obaczy znaki tych starodawnych bitew bułgarskich z Greki: puklerze z skór i z drzewa na dziwnykształt uczynione, maczugi okrutne, kule na łańcuchach rogate żelazne,kije z wielkimi gwoździami, bełty gwałtowne od kusz, pociski z żelazemkończystym na krzyż zaostrzone, których też pieszy rzymscy, jak Liviuspisze, na pierwszym potkaniu używali, ułomki szabel staroświeckich, etc.A ty wszystki dziwne wojenne instrumenta są zawieszone na murze, idącprzez kramnice z tureckiego miasta do Andrinopola, murowanego chrześcijańskiego, u wielkiej bramy, którymem się ja dobrze przypatrzył.
Od tego tedy Michała Kuroplatessa, cesarza Konstantynopolskiego,Bułgarowie, Russacy i wszyscy Sławacy, krom Polaków a Czechów, literyhłaholskie wziąwszy, sprawy swoje pisać poczęli, a po zabiciu zaś Kuroplatowym, panował na cesarstwie Greckim Leo Ormiański, który Chruna Chruno Bułgarskie xiąże Słowieńskie. Bułgarskie xiążę zabił, za czasów Karolusa Wielkiego, cesarza, roku odChrystusa 801, i za czasów Jana Trzeciego, w rzędzie 99 Papieża O tym téż czytaj Cariona .
A tak Russacy acz od lat siedmi set i osmidziesiąt, to jest od rokuChrysta Pana 801 pismo i litery hłaholskie mają, jednak wszystkie Kroniki Ruskie tylko tych napierwszych być xiążąt w państwach swoich powiadają Pierwsze xiążęta Ruskie. : Kija, od którego Kijów; Scieka, od którego Sciekawica; Korewa etc. i siostrę ich Lebedę Kij, Sciek, Korew, Lebieda. , także Oskalda i Dira, ich potomków, a potym według swego rachunku roku od stworzenia świata 6370, xiążąt Wareckich trzech bratów rodzonych: Ruryka, Truwora i Sinaussa Waragowie. w xięstwach swoich: Nowogrodzkich, Pskowskich, Izborskich i Biełojezierskich panować piszą. I od tych już porządek i sukcesją pewną, tak Russacy wszyscy, Wielcy Kniaziowie Moskiewscy prowadzą i wywodzą, a dalszych dawniejszych początków narodu swego wywieść nie mogą, dla niedostatku historii i tych, co by je pisali.
A iż Duch Pański gdzie, kiedy i kogo raczy darem swoim świętymnatchnie, tedy ja też tegom się naprzód ważył z uprzejmej szczerości kunaszym narodom Sławańskim, iżem prawie od potopu z wielką pracą (zadowodem dwu set historyków wiary godnych, a w jedno miejsce zniesionych) porządnie opisał wywody Sławańskich Ruskich narodów, alem sięjeszcze z tym wydania teraz zatrzymał i zachował, przedłużyli Pan Bógzdrowia na inszy czas.
Wszakże to jest napewniejszy, nagruntowniejszy fundament, iż jakood inszych synów Noego i ich potomków, insze rozmnożone są rożne narody, tak też od Mosocha patryarchy naszego, szóstego syna Jafetowegoi od jego potomków: Russa, Lecha i Czecha, wszyscy Russacy, Polacy,Moskwa, Bułgarowie, Czechowie, i ile ich kolwiek Sławańskiego językapod niebem używa, prawdziwy wywód i początek narodu mają. Z którymszerszym o tym dowodem, iżem się dla pewnych przyczyn, na inszy czaszachował, tedyć tu tylko o Mosochu patriarsze Sławańskim, krótko miejscapołożę u poważniejszych historyków, którzy to imię Mosoch , Moscus , Mosca , Mosci , Moscorum , Moschovitarum , Modocarum etc. z dawna wspominają.
Naprzód Mojżesz prorok i zakonu Bożego objawiciel, Genesis cap. 10i Berosus kapłan i historyk Chaldejski, nadawniejszy, lib 4 et 5, roku popotopie 131 etc. tak pisze: Moschus vero Moschos simul et in Asia et in Aeurupa fundavit , iż Moschus narody Moschowitow zarazem i w Asiej i w Europie fundował etc. o czym i na inszych miejscach, co tu umyślnie opuszczam, wspomina, etc.
Potym Xenophon in Historia reditus Graecorum etc. Appolonius incarmine Argonautico, Herodotus & C. Julius Solinus Polihistor cap. 20 & cap. 40, Ptolomeus lib. 5, cap. 6, 9 et 13, Plinius Nat. Historiae lib. 5, cap. 27, et lib. 6, cap. 9 et 10. Trogus Pomp. et Justinus, Pomp. Mellain Historia de situ orbis cap. 2, Josephus Flavius Antiquit. Jud. lib. 1, Philo Jude. Ant. Biblic., Cornelius Tacitus, Strabo etc. i inszy wszyscy starodawni hebrejscy, chaldejscy, greccy, łacińscy historykowie starodawni,a niedawnego i drudzy naszego wieku kronikarze, jako Miarecius, Vincentius Cadlubcus, Anonimus Gallus, Dlugossus, Miechovius, Jostus Decius in Vetustat. Polon. et Famil. Jagel , Vapovius, Cromerus lib. 1 cap. 5,8 et 12, etc. Bielski etc. Polscy; Tilemannus Stella, Cesareus, Carion,Philip. Melancton, Cureus etc. Niemieccy; Eneas Sylvius, Volateranus, Datravius etc. Włoscy i Czescy historykowie, Mosocha i Moskwy patriarchy,i krain tego imienia wzmiankę na wielu miejscach dowodnie czynią; Teodorus też Bibliander, de optimo genere explicandi Hebraica , tak mówi: Mosoch vel Mesoch partem Asiae ad pontum accepit, ubi Moschitae, velMoschovitae, et Moschici montes et finitima loca Capadociae etc .
A jeśliby tu kto rzekł, iż dzisiejsza Moskwa, Białej Rusi naród, niedawnych wieków począł się zwać Moskwą od rzeki i miasta i zamku stołecznego Moskwy, tedy tak jest; bo Moskwa zamek z dawnych czassówtylko z drzewa zrąbiony i nieznaczny był. Jako też o tym Herberstejnus inChorographia principatus Moschoviae pisze: Aż tam dopiero Wielkie Xiążę Iwan Daniłowicz Iwan Daniłowic stolec do Moskwy przeniósł. , przed lat dwiema sty i trzydziestą z Włodimirza stolec swoj przeniósł, z porady Piotra metropolita Piotr metropolit. Kijowskiego i Ruskiego.Bowiem ten metropolit Piotr tam też był przed tym stolicę metropolickąsobie wybrał, dla jakiegoś świętego Alekseja, u którego grobu w Moskwicuda się ukazywały. Za czym się Moskwa miasto rozsławiło Moskwa dzisiejsza kiedy się rozsławiła i dla czego. , i cudamionymi i Wielkich Xiędzów stolicą, bo skoro po śmierci Iwana Daniłowicza, tegoż imienia drugi Iwan Iwanowic, tam stolicę trzymał, ponim Dimitr, po Dimitrze Basili, albo Wassilej, który pojąwszy córkę u WitołdaW. X. Litewskiogo Annołazią, albo Zophią, Wasila oślepionego po sobiedziedzicem zostawił, z którego potym Iwan wielkim xiędzem moskiewskimnaszczęśliwszym będąc, wybił się naprzód z mocy i z hołdu Tatarom, Casanską hordę, Pormią, Sibirią, Lapiją, Juharią Zwycięstwa i szczęście Iwana W. X. Moskiewskiego. , skąd przodkowie Węgrów,Bułgarią Azjatycką, etc. krainy, częścią podbił pod moc swoję, częścią shołdował, od Litewskiego państwa 70 zamków oderwał 70 zamków od Litwy oderwał. , z Swedami i z Inflanty wielkie wojny wiódł, etc. i ten się począł pisać Carzem i PanemWszystkiej Rusi etc. Tego dopiero wnuk Wasili wielki xiądz moskiewski, zamek Moskiewski począł murem i wieżami obwodzić, które mury potym przezlat trzydzieści całe, potomkowie jego ledwo dokonali. Wszakże i sam Sigismundus Herberstejn wyższej w opisaniu miasta Moskwy tak mówi:A iżby miasto Moskwa inszym krainom przezwisko od siebie dać miała,to nie pewna, ale prawdzie rzecz podobna, iż od rzeki miasto imię wzięło Herberstejn o Moskwi. . Nam etsi urbs ipsa olim caput gentis non fuerit, Moscorum tamen nomen veteribus non ignotum fuisse constat , albowiem jeśli samo miastoMoskwa przedtym nie było stolicą i głową narodu tego, wszakże jest rzeczpewna, iż imię Moskiewskiego narodu, było znaczne historykom starodawnym od Mosocha. Toż też i Cromerus cap. 8, lib. 1, Cronicorum Pol. ,po długich wywodach Sarmackich narodów, o Moskwi twierdzi. I tak: cap. 8 lib. 1, zamyka: Nec est incredibile eos (scilicet Moschovitas) cumMoschi, Modocae sive Amaxobitae antiquitus dicerentur, aliquando in vicinorum & cognatorum Russorum sive Roxolanorum nomen transisse, postea vero pristinum (id est nomen Moschorum) resumpsisse , &c .
Mosoch tedy, syn Japhetów szosty, wnuk Noego za Sarmatem, alboSarmata krewnym swoim, którego Moises Geneseos 10, Josephus Antiquitatum Hebreicarum lib. 1 cap. 14 Gen. 10, Ioseph. lib. 1 cap. 14 Philo. Biblie. Antiquit: Berosus lib. 4 & 5 Moscus vero Moschos simul & in Asoa et in Europa fundavit. , Istrowego albo Jectanowego syna, wnuka Semowego, a prawnuka Noego, być świadczą, ruszywszy się od Babilonu po onym zamieszaniu języków, z narodem swoim wszystkimi synami Istrowymi, to jest z Sławaki, którzy się do nich przyłączyli, jakoBerosus pisze O tym téż czytaj Cromera lib. 1 cap. 21 de Sarmatis . , ciągnęli obadwa przez Armeńskie góry i Scytyjskie albo Tatarskie pola ze wschodnich krain ku północnym częściom świata, a naprzód nad brzegami Ponckiego albo Czarnego Morza osiedli roku 131 po potopie Sarmatowie kiedy osiedli nad Czarnym Morzem. , a od panowania Nemrotowego w Babilonie roku 25, a wedługinszych historyków i geografów, od potopu 175, a od Adama 1830,narody się Ruskie poczęły sławańskiego języka, których z dawna Pismo Ś.w Bibliej, i wszyscy starzy historykowie nie Russakami ani Russami zwali,ale Mosochos , Moschos , Mesech , Modocas , Mossenos , Moschoiroicos , &c . odtego patriarchy ich Mosocha Japhetowica, nie od tej dzisiejszej nowejMoskwy, którzy aczkolwiek też są jednegoż narodu Ruskiego albo Roxolanskiego, od tegoż Mosocha, wszakże byli zaniedbali i zaniechali tegoimienia używać przez wiele wieków, a tylko się Rusią i Rusakami takz onych trzech bratów xiążąt Waragskich, jako też za Olgi albo Heleny,i Włodimirza monarchy, i drugiego Monomacha i inszych xiążąt zwali,i nie znać było tego imienia Moskwy w ony czassy, gdy tylko Kijowskie,Włodimirskie, Wielgonowogrodzkie, Czernihowskie, Halickie, Smoleńskieetc. xiążęta w Ruskich ziemiach płużyły , jako się wyższej dostatecznie naczytasz.
Aż potym przed lat dwiema sty i kilkiemdziesiąt, to starodawne imiępatriarchy Ruskiego i Sarmackiego Mosocha wskrzesili, gdy się Moskwaod Moskwy miasta i od rzeki za przeniesienim stolice z Włodimirza, zwaćpoczęli. Ale ku rzeczy przystępuję.
Tenże Mosoch, syn Jafetow, mieszkając nad Pontem Euxinem Czarnym Morzem, w wielki się naród rozmnożył, potym tam w tych polachColchorum królestwo runem złotym i Jazonowym żeglowanim sławne założywszy i naród Sławański Ruski w nim rozmnożywszy i szeroko osadziwszy, ciągnęło dalej potomstwo jego w północne krainy za Ponckie alboCzarne morze, gdzie nad Tanais albo Donem i Wołgą rzekami Sławacy kiedy osiedli nad Wołgą i Donem. i nad jeziorem, albo odnogą morza Meotis, w które Tanais wpada, w polach szeroko osiedli i w wielkie się narody za krotki czas rozmnożyli, tak, iż sięw potomstwie Jafetowym i Mosochowym własność ich imion wypełniła,bo Jafet iż się wykłada z chaldejskiego i hebrejskiego języka rozszerzenie Japhet rozszerzenie. ,albo rozszerzający, a Mosoch rozumie się rozciągający, wyciągający i daleki, tedy też ich potomkowie za szczęśliwym winszowanim i własnościąimion przodkich swoich i błogosławieństwem Noego patriarchy, osiadłości swoje daleko rozszerzyli i rozciągnęli, tak, iż wszystkie północne krainy i między wschodnie części świata, narodami Sławańskiego języka napełnili i począwszy od Kapadockich i Kolchińskich królestw i wszędzieokoło Cimerium Bosphorum i Czarnego morza albo Pontu Euxinu , Tanais,Oki, Wołgi, Chamy, Dniepru, Bohu Boh rzeka, którą Ptolomeus Hipanim zowie, nie Bug. , Desny, Dniestru, Dunaja, aż doDźwinnych i Niemnowych długim przeciągem źrzodł, wszystki brzegiosiedli, na ostatek aż do Lodowatego i Bałtyckiego albo Wenedyckiego,po moskiewsku Wareckiego morza, które dziś Liflanty, Philandią i Szwecją oblewa, i Norwegiej dosięga, imię, moc i władzą Sławańskiego języka rozszerzyli.
Asarmot zaś, albo Sarmata, syn Jektanow, wnuk Semów, a prawnuk Noego patriarchy, według Josepha lib. 1 cap. 14, Antiquit. Hebr. ,i według Mojżesza Gen . 10, który też był w tych stronach północnychz Mosochem, dziadem stryjecznym osiadł, Sarmatom dał imię i przezwisko, iż nas wszystkich Sarmatami, to jest wysokimi i wyniosłymi narodyod niego zowią. Bo Tilemannus Stella in deductione Genealogiae Jesu Christi tak Sarmatae vocabulum wykłada: Igitur a Riphat filio Gomeri Riphaei qui sunt Sarmatae et Veneti. Nomen autem Veneti Hebreis significant Vagabundi, Graeci dixerunt Nomades, id est, subinde alia pascua et alia loca quaerentes, Sarmata autem interpretatur Dux altitudinis, vel Dux altitudinis, vel Dux superioris regionis . Sarmata Dux altitudinis.
Cromerus także Episcopus Warmiensis w Kronice swojej, którą Polskie dzieje z ciemności i z zakryto głębokich przepaści wygrzebione oświecił, tak też zdanie i rozsądek mądry o przezwisku i wywodzie Sarmatówna początku ksiąg pierwszych w rozdziale 12 pisze pod titułem: ubi asserit Sarmatas esse Slavos et Venedos ipsosque, esse priscos Sarmatas, vel utGraeci dicunt Sauromatas: dispersique a turris Babilonicae edificatione postdiluvium universae terrae hominibus, has oras occupasse opinentur: Nona Tuiscone sed ab Assarmote seu Sarmate, quem Moses et Josephus Hebraei scriptores Istri, vel Jectani filium, Semi nepotem, Nohae pronepotemfuisse memorant, nomen originemque ducentes, etc . Sarmatae & Slavi non a Tviscone ut vult Crantius, sed ab Asarmote in Aeuropa.
To tu masz Czytelniku miły nad insze moje, w znoszeniu sentencyj rożnych historyków, dowody, i nad moje pewnymi świadectwy podpartei ugruntowane zdanie tak zacnego i wielkiego męża sentencją o Sarmatach, iż od Assarmota albo Sarmaty, syna Jektanowego, wnuka Semowego, a prawnuka Noego, są nazwani, nie od Tviscona albo Asceny, Gomerowego syna, jak niektórzy naszy z Niemieckich kronikarzów, a snaći Długosz pissali; ani od Jawana i Helisse, jako Miechovius staruszek cap. 1, lib , 1 fol. 1, in deductione primae originis Polonorum położył, chybiwszybrodu; bo Jawan i Helissa, jego syn, Greckie narody rozmnożyli i Łacińskie, nie Sarmati, którzy językiem i zwyczajami starodawnymi, daleko sąod Greków, Łacinników, także od Niemców różni.
A iż Berosus Chaldejczyk pisze lib. 4. Twiskona być królem Sarmackim, od Tanais aż do Renu rzeki, także lib. 8 wspomina, iż roku 131 odpotopu, Twiskon Sarmaty wielkie narody fundował, tedy też tam zarazkładzie, iż Moscus, Mosoch albo Moskwa, Moskiewskie królestwa w Azyjejwespołek i w Europie założył i rozmnożył. Berosus lib. 4 et lib. 8.
Tamże też eodem libro pisze: Anno huius Nini quarto &c . Rokuczwartego panowania Ninusa, króla trzeciego babilońskiego, Twiskon Gigas albo obrzym, Sarmaty praw albo ustaw uczy u Rhenu, etc,
Tedy Cromer asserens pulcherrimis argumentis, Slaves et SarmatasGermanos non esse cap. 6 lib. 1, tak to pięknie słusznymi wywodami roztrząsnął, iż i Berosussa przy zupełnej wierze jego historyjej zostawił, i Sarmaty albo Słowaki, nie od Twiskona, ale Assarmota, albo Sarmata, byćrozmnożone okazał, a C
Ogromny fiut dla Madison Ivy
Dotyka się i kusi swoim ciałkiem
Wywaliła im na pokaz swój niezły biust