Сендан кейин...

Сендан кейин...


Жожо МОЙЕС.

Романтик бестселлер


25-қисм.


- Сен мактабимизга албатта келишинг керак. У ерда менинг зўр хонам бор. Кўшни фермернинг оти бор ва уни хоҳлаган пайтимда минишимга ижозат берарди. У ерда ҳам зўр кафе бор!- У оёк учида туриб поездлар қатнови жадвалига тикилди.- Ярамас, поездим жўнаяпти! Майли.. Ўн биринчи платформа каерда экан?


Лили рюкзагини елкасига осганча одамлар орасидан суқилиб ўта бошлади, унинг кора колготкали оёклари узокдан жуда узундек кўринарди.


Бирданига у ўгирилди ва менга қўлларини силкиди. Лили огзи қулоққа етганча жилмаяр, сочлари тез юрганидан селкилларди.


-Хой, Лу!- бақирди у. Мен сенга айтишни унутибман. Олга интилиш дегани дадамни унутишинг керак деганимас. Уям шу гапни айтган бўларди, улай агар.


У оломон орасида гойиб бўлди. Унинг табассуми Уиллникидек эди.


"Лу, Лили хеч качон сеникимасди."


"Биламан. Шунчаки у билан хаётимда максад пайдо бўлганди."


"Фақат битта одам сенга ҳаёт максадингни белгилаб бериши мумкин."


Мен бир дақиқа охирги сўзлар маъносини укишга Харакат қилдим.


"Биз яна учраша оламизми?"


"Илтимос. Бугун менинг навбатчилигим."


"Кейин меникига кел."


"Эҳтимол, ҳафтанинг охирига. Мен қўнғироқ қиламан."


Мана шу «эхтимол» барчасини ҳал қилди. Бунда худди секин ёпилаётган эшикдек, ҳамма нарса бор эди. Атрофда йўловчилар ўтиб туришарди, мен эса телефон экранига тикилиб, қоққан қозиқдек турардим. Бирдан миямда нимадир чақнагандек бўлди. Танлаш имкони жуда оз эди. Ёки уйга кетиб навбат- даги йукотганимга ачинганча тўйиб йиғлашим керак. Ехуд кутилмаган озодликдан лаззатланишим керак. Бирдан онгим ёришиб кетгандай булди: ўзимни ташландикдай хис килмаслик учун олға интилишим керак. Мен уйга кайтдим, кахва дамладим ва кулранг деворга суяндим. Кейин ноутбукни кулга олдим.


"Хурматли мистер Гупник! Мен Луиза Кларкман. Бир ой мукаддам менга илтифот кўрсатиб ишга таклиф қилгандингиз, мен рад этишга мажбур бўлгандим. Мен ўша жойнинг аллақачон банд бўлганини тушунаман. Агар бор ҳақиқатни айтиб бермасам, қолган умрим бўйи ўзимга ачиниб юришимга тўғри келади. Мен бу ишга эга бўлишни жудаям хохлардим. Агар менинг аввалги иш берувчимнинг фарзанди бошига кулфат тушмаганида, сизнинг олдингизга қанот боғлаб учиб борган бўлардим. Мен бундай қарорга келишимга мажбур бўлганлигим учун уни айблашдан йирокман, зеро, унга оғир дамда ёрдам кўрсатиш мен учун улкан шараф. Бироқ, келажакда сизда бирор кишига тузукроқ иш чикиб колса, мен ҳақимда эслаб кўйишингизни илтимос қилган бўлардим. Биламан сиз иш одамисиз, шунга вақтингизни олишни истамайман. Мен шунчаки, буни назарда тутишингизни илтимос қилардим. Яхши тилаклар билан, Луиза Кларк."


Мен килаётган ишимга унчалар ишончим булмаса-да, ҳарҳолда ниманидир қилгандим. Хабарни жўнатганимдан кейин, бу ишим янги ташаббусга туртки берди. Шоша-пиша ўрнимдан турганча, ювингани ваннахонага кириб кетдим. «Эҳтимол-пехтимол»ни кутмасдан Сэмнинг олдига, тез ёрдам станциясига ўзим бораман, Сэмни топаман ва...


Шунда эшик қўнғироғи ишга тушиб колди. Мен газабим кайнаб сочикка қўл узатдим.


- Жонимга тегиб кетди, - деди ойим, унинг остонада лиқ тўла сумкаси билан тургани менга дарров етиб бормади. Мен сочикка ўраниб олган, сочларимдан сув чакиллаб томиб турарди.


-Яна нима бўлди?


У эшикни ёпиб, квартирага кирди.


-Отангдан хафаман. Ўтирсам ўпоқман, турсам супок. Ўз вақтимдан фойдалансам мени енгилтакка чиқаряпти. Мен унинг бетига тўйдирворганини айтдим ва сеникига дам олгани келдим.


-Дам олгани?


-Луиза, сен тасаввур ҳам қилолмайсан. Тинмай вайсайди, тинмай тутақади, ахир менинг хам юрагим тошданмас. Атроф ўзгараяпти. Нимага мен ўзгармаслигим керак?


Мен бамисоли бир соатдан бери давом этаётган суҳбатга қўшилиб қолгандек бўлдим. Балки, бардаги бир соатмас, кўплаб соатлар мобайнида.


- Мен аёллар эркинлиги ҳақидаги ғоя асосларини ўрганаётганимда улар буни ошириб юборишаяпти деб ўйлагандим. Атрофимда мутлоқ патриархат ва хаммасини эркаклар бошкаришади деган ишончда эдим. Бу хакикатнинг ярми экан, холос. Сенинг отанг менда умуман озод шахсни кўрмайди. Унга факат столга нималардир қуйиб корнини тўйдиришим керак, холос.


-Э-э-э!


- Вой, мен сал оширвордим шекилли.


- Шунакага ўхшаяпти.


-Бўлмаса, чой ичиб гаплашайлик.-Ойим катъий тарзда ошхонага жўнади.-Мана бу бошка гап. Анча яхши кўринишга кирибди. Аммо бу кулранг тус менга унчалар ўтиришмаяпти. У сени рангпарлаштиради. Чой пакетчаларинг қаерда?


Ойим диванда ўтирар, чойи совиётганига қарамай, унинг ҳафсаласини пир қилган нарсаларнинг узун руйхати ҳақида ҳикоя қилиб, мен вақт ҳақида ўйламасликка ҳаракат қилиб, уни тинглардим. Сэм ярим соатдан кейин ишга келади. Тез ёрдам станциясигача машинамда йигирма дақиқа йўл босаман. Ойимнинг қўли бирдан қулоғига бориб, товуши баралла кўтарилиб кетди ва мен хеч каёкка боролмаслигимга кўзим етди.


-Сен тасаввур қилоласанми, сенга тинмай хеч нарсани ўзгартира олмаслигингни қулоғингга куйиб туришса нималар бўлишини? Ҳаётда ҳеч қачон? Чунки бу хеч кимга керакмас. Сен ўзингча тасаввур килоласанми бир жойда депсинганча туриш ва турмуш ботқоғига ботиб қолиш қанақалигини?


Мен гайратга миниб бош иргадим. Буни жуда яхши тасаввур қилардим.


- Ишонаман, дадам атайин килмаган. У сизни бурчакка кисиб қўймоқчимас... Кулок солинг, мен...


- Мен унга кечки мактабга боришни тавсия килдим. Ўзига ёққан бирор нарса билан шуғулланиш ва ўкиш учун. Дейлик антквариатни таъмирлаш, ёки аслига караб чизиш, ёки шунга ўхшаш бирор нарсани... Мен маънавий жихатдан бирга ўсишимизга умид қилгандим. У эса битта гапни ушлаб олган «У ерда менга пишириб қўйибдими?!» У шунақа риёкорки...


Соат ўнтакам олти. Сэм навбатчиликка чикаяпти. Мен оғир хурсиндим ва сочиққа қаттиқроқ ўралиб олдим.


- Хуш... Бу ерда узоқ қоласанми? - Ҳозирча билмайман. Ойим чойидан ҳўплади - Бобонгга тушликни ижтимоий хизматдагилар олиб келишяпти, шунинг учун менинг у ерда ҳамиша бўлишим шарт эмас. Балки, бир неча кунга қоларман. Ўша куни сен билан вақтни зўр ўтказгандик. Шундаймасми? Эртага ҳожатхонада ишлайдиган Марияни кўриб келсак-чи? Калай, зўр таклифми?


-Ажойиб.


- Яхши. Мен тўшакни тайёрлаб қўяй. Иккинчи каравотинг каерда?


Биз ўрнимиздан туришимиз билан яна домофон ғўнғиллаб қолди. Мен пицца элтувчи манзилдан адашган бўлса керак деган хаёлда эшикни очган пайтим остонадан Томас ва Трина хатлаб ўтишди, уларнинг ортида эса худди кулоксиз болакайдек дадам қўлларини иштони чўнтагига тикиб турарди. Трина менга қараб ҳам қўймасдан, тез-тез қадам ташлаганча уйга кириб кетди:


-Ойи, бунинг хеч кандай кулгили жойи йўқ! Сиз дадамни ташлаб қочиб кетишингиз мумкинмас. Неча ёшга кирганингизни эсланг! Ўн тўртгами?


- Трина, мен қочиб келганим йўқ. Шунчаки ўзимга озгина хаётий майдон ажратиб олгим келди.


-Унда сизлар ўзаро келишиб олишларингиз учун шу ерда қоламиз. Лу, дадам машинасида тунаётганидан хабаринг борми?


-Нима? Буни менга айтмагандингиз,- дея ойимга қарадим. У жанговар ҳолатда иягини кўтарди:


-Менда бундай имконият бўлмаганди. Бунақа Машмашалардан шундай қутулмоқчи бўлдим. - (Отам ва ойим бир-бирларига қарашмасди.) Айни дамда - оталарингга айтадиган гапим йўқ.


- Ўтиринглар!- деди Трина. Иккингиз ҳам. Ота- оналаримиз бир-бирларига ўкрайганча диванга бориб утиришди. Кейин Трина менга ўгирилди. - Жуда яхши. Аввал чой дамлайлик. Кейин оила даврасида барини муҳокама киламиз.


-Ажойиб гоя!-Мана менинг узоқ кутилган имконим. Сут совуткичда. Чой шу ерда. Ўз уйингиздай ўтираверинглар. Мен ярим соатларга бир жойга тезда ўтиб келишим керак. Улар ўзига келиб олишларига имкон колдирмай тезда кийиниб, машинам калитини олдим ва квартирадан ўкдай отилиб чикиб кетдим. Тез ёрдам станциясига етиб келган захотим Сэмни курдим. У букланадиган сумкасини елкасига осганча машинаси томон кетиб борарди. Менинг юрагим кутилмаганда оркасига тортиб кетди. Уни накадар согинганимни хис килдим. Менга кўзи тушиши билан у кутилмаганда ёнидаги одамга тўқнашиб кетай деди. У мени кутмагани аник эди. Сэм «тез ёрдам» машинаси томон кескин бурилди-да, орка эшигини очди. Мен шошганча ёнига бордим.


-Гаплашиб олишимиз мумкинми?


У огир кислородли балонни худди соч бўяйдиган балончадек енгил кўтарганча жойига жойлаштирди.


-Албатта. Аммо ҳозирмас. Мен йўлга чиқишим керак.


-Бу жуда шошилинч- (Аммо Сэм хеч нарса бўлмагандай дока ўрамларини олиш учун эгилди.)


- Эшит, мен шунчаки тушунтирмоқчи бўляпман. Ўша кунги гаплар ҳақида. Сен менга ҳақиқатан ёкасан. Шунчаки... шунчаки мен қўрқаман.


- Лу, хаммамиз ҳам қўрқамиз.


-Сен умуман ҳеч нарсадан қўрқмайсан.


- Аха! Яна қанақа қўрқаманки! Фақат, ер юзида ётганларданмас.


У ботинкаларига қараб қолди. Шу пайт Донна югуриб келди.


-Сэм, бул тез! Биз ҳозироқ йўлга чиқишимиз керак. Мен катъийлик билан «тез ёрдам»га сакраб чикиб олдим:


-Унда сизлар билан кетаман. Орқага таксида қайтаман.


- Йук, йук ва йук!


- Куйсанг-чи! Илтимос!


-Менга интизом комиссиясидан эшитганларим камлик киляптими?


- Шошилинч чақирув. Биз саккиз дақиқадан кейин жойда бўлишимиз шарт. Пичоқлашиш! Еш йигитча.-Донна йигма замбилни машинага ирғитди.


- Луиза, биз кетишимиз керак.


Мен уни йўқотаётгандим. Буни овоз оҳангидан хис килдим. Мен ўзимни имиллаганлигим учун лаънатлаб, машинадан тушдим. Аммо, Донна менинг тирсагимдан маҳкам тутиб, олдинги ўриндиқ томон судради.


- Худо ҳақи, ўз ҳолимизга қўй! - у Сэмнинг қўлини силтаб ташлади.-Бир ҳафтадан бери касал айикдай - судраласан. Шундай экан икковларинг муносабатла рингни ҳал қилиб олинглар. Кейин йўлда тушириб кетамиз.


Сэм диспетчер дарчасига кўз кирини ташлаб, истамайгина эшикни очди: - Доннадан қўйди-чиқдилар бўйича зўр маслаҳатчи чиққан бўларди.-Унинг товушида аламли оҳанглар бор эди.-Албатта, агар бизларни маълум бир муноса батлар боғлаб турганида....


Менга иккинчи таклифнинг зинҳор кераги йўқ эди ва мен шоша-пиша олди ўриндиққа чиқиб олдим. Сэм хайдовчи ўрнига ўтирди, менга бир нарсани айтмокчидек қаради, аммо айтмади. Донна медикаментларни кўздан кечириб чиқа бошлади. Сэм машинани ўт олдириб, сиренани ишга туширди.


- Биз каёкка боришимиз керак?


- Шахсан Донна билан иккимиз Кингсберрига.... Етти дакикалар вақтимиз кетади. Сен эса ўша ердан икки дақиқалик беридаги марказий йўлга кетяпсан.


- Демак, менга беш дақиқам бор экан-да?


- Кейин орқага узоқ сайр.


- Майли.-Шу ерда мен бу ёғига нима дейишниям билмай колдим.


26 БОБ


-Бу ерда гап бундай...- сиренанинг баланд овозидан бақириб гапиришимга тўғри келарди.


Сэм муюлиш чироқчасини ёққанча катта йўлга чикиб олди. - Дон, ўзи нима бўлган экан? - Сэм машинадаги компьютерга қараб олиб сўради.


-Пичокдан жароҳатланишга ўхшайди. Иккита хабар. Еш йигит зина оралигига қулаб тушган.


-Балки мен гаплашишга кулай вақтни танлай олмагандирман?


- Бу яна нимани айтмоқчилигингга ҳам боғлиқ.


-Жиддий муносабатларни хохламаслигим у ёкда турсин,- гап бошладим мен. Тамомила чалкашиб

хам колдим.


- Битта сен эмас. Ҳаммамиз ҳам чалкашиб колганмиз, деди Донна.

-Мен учрашмоқчи бўлган ҳар бир эркак аввал гапни ишонч масаласида муаммоси борлигидан бошлайди. У Сэмга кўз қирини ташлади.-Вой, узр сўрайман. Менга эътибор берма. Сэм олдинга қараганча борарди:


-Сен дам мени бошка хотинларга олақарашда айблайсан, дам бошқани унута олмаганинг туфайли мени узингдан итарасан. Бу ўта...


- Уилл энди йўқ. Биламан. Сэм, сендан фарқли равишда мен ўпқонга калла ташлай олмайман. Ҳозирнинг ўзида мен базӱр ўрмалаб чиқаяпман... Хўш дегандай, қандай ифодалашниям билмаяпман... Мен парчаланиб кетгандим...


- Сен парчаланиб кетганингдан хабардорман. Уша парчаларни айнан мен териб олгандим.


-Бундан ташқари сен менга жуда ёқасан. Шунчалар ёқасанки, агар бирга бўлолмасак, мен яна ўша ахволга тушиб қолишдан қўрқаман. Ундан чиқишга бу сафар кучим етишига ишонмайман.


- Кизик, бу кандай содир бўлиши мумкин?


-Сен мени ташлаб кетишинг мумкин. Бошқа қарорга келишинг хам. Сен ахир кўркам йигитсан. Бирорта бегона хотин томдан оёкларинг остига йиқилиб тушса-ю, у сенга ёқиб қолса? Сен касал бўлиб қолишинг, мотоциклдан йиқилиб тушишинг мумкин.


- Икки дақиқа тайёрланишга,- деди Донна навигаторга караганча.-Мен эшитаётганим йўқ, чин сўзим.


- Буни ҳар киши учун айтавериш мумкин. Хўш, шунга нима? Бирор нарса юз беришини кутганча кирғоқда ўтираверамизми? Шуям ҳаётми?! - Сэм чапга шу кадар кескин бурилдики, мен туткични ушлаб олишимга тўғри келди.


- Менинг юрагимда ҳалиям бўшлиқ бор. Тушунарлими? - дедим мен. Мен унинг йўқолишини истайман. Улардек истайман. Аммо у хамон жойида.


- Худойим, Лу! Бизнинг ҳаммамиз шундай! Опам ўлаётганида юрагим парчаланиб кетишидан қўрқ- маган деб ўйлайсанми? Нафақат унинг учун, унинг ўғли учун хам! Мени шу қадар ҳиссиз деб ўйлайсанми? Ҳаммасига битта жавоб бор ва мен шундай дейишга ҳақлиман, чунки ҳар куни буни кўраман. Сен эса шунчаки яшаяпсан. Ғурралар орттиришда давом этганча, улар ҳақида ўйламасдан яшайверасан.


-Вой, сен бирам чиройли ифодалай оласанки!-бош иргади Донна.


-Сэм, мен уриниб кўряпман. Бор кучим билан. Канчалар олга ҳаракат қилганимни пайқамаяпсан, Сэм!


Мана, етиб хам келдик. Олдинда «Кингсберри» кўрсаткичи кўзга ташланди. Автомобил турар жойи ёнидаги улкан аркадан ўтиб, қоп-қоронғу ҳовлида пайдо булдик. Сэм «тез ёрдам»ни тўхтатди ва сукиниб олди:


- Ярамас! Сени кўчада тушириб қолдиришим керак эди.


- Гапларингни бўлгим келмади, - деди Донна.


-Майли, кайтгунларингча шу ерда ўтира тураман.- Мен жунжикканча қўлларимни кўксимда қовуштириб олдим.


- Беъманилик, Сэм ерга сакраб тушди ва тахлама сумкасини олди.

-Сени биз билан қолгин дейишимни кутаётган бўлсанг, умид қилма. Мана керак бўлса! На бир кўрсаткич бор. У хоҳлаган жойида бўлиши мумкин.


Мен кизил гиштин биноларга назар солдим. Бу уйларда йигирматача зина ораликлари бўлиб, уларни полиция ҳамроҳлигида караб чиқиш максадга мувофикрок эди.


Донна курткасини кийиб олди:


- Бу ерга охирги бор келганимда, юраги тутиб колганнинг уйини зўрға топганмиз. Дарвоза кулфлок экан. Коровулни ахтариб, кейингина машинани хов лига хайдаб киролганмиз. Керакли квартирани топиб боргунимизча бемор ўлиб қолибди.


- Утган ойда иккита банда отишмалар уюштирганди


-Балки, полициячиларни чақирармиз?-суради Донна.


- Вакт зик.


Соат эндигина саккиз бўлишига қарамай, атрофда ўлик сукунат ҳоким эди. Бир неча йил олдин бу ерда болалар велосипедларида учиб юришар, ёшлар паналарда чекишар, кечалари эса бекинмачок ўйнашарди. Энди деразаларда темир панжаралар Ўрнатилган, коронгу тушмасидан эшикларнинг барчаси кулфланарди. Кўча чироқларининг ярми ёнмас, қолганлари эса ёрқин нур таратишдан қўрққандек милтилларди. Сэм Донна билан «тез ёрдам» ёнида турганча секин гаплашишарди. Донна эшикни очди-да, ўзининг ёруғликни қайтарувчи курткасини менга узатди:-Майли, буни кийиб, биз билан юр. У сени бир ўзингни ёлгиз қолдиришга қўрқаяпти.


- Унда нимага унинг ўзи...


-Икковингам жонга тегдинглар! Ўзинг кечир, Худойим! Мен мана бу ёкдан бораман, сен унинг ор- тидан эргаш. Бўладими? - (Мен Доннага караб колдим.)-Кейин гаплашиб оларсизлар. У қўлидаги кўчма рация билан катта-катта қадам ташлаганча жунади.


Сэм уйлар орасидаги бетонланган йўлакдан юрди, кейин чапга бурилди; мен унга етишиб олиш учун шошилдим.


-Совернейк-хаус,-мингирлади у.-Мен қаердан биламан Совернейк-хаус қаердалигини?! (Рация ви- шиллади) - Диспетчер, бизга аниқ мўлжални беринг. Бу уйларда на раками, на номи бор. Касални қандай топамиз?


-Кечирасиз, - диспетчернинг айбдорона овози эшитилди. -Бизнинг харитада уй номлари кўрсатилмаган!


-Балки, мен бу томонга борарман? - бармоғим билан қаёққадир олдинга кўрсатдим.-Шунда учта ораликни кўриб чиққан бўламиз. Телефоним бор.


Биз зина остидаги майдончада тухтадик. Бу ердан шундоккина пешоб хиди анкир, ахлатхоналарга ташланган егулик кутиларидан ачимсиқ ҳид тараларди. Уй олдидаги йўлак коронгуликда яширин, факат парда тортилган дераза ортидан келаётган телевизор товушигина бу ихчам квартираларда хаёт асари борлигидан хабар берарди. Мен бизларни ярадорга бошлаб борадиган олисдаги шовкин ёки хаво тебранишини эшитишни кутгандим, аммо ҳамма ёкда кабристон сукунати хоким эди.


-Хеч каёкка бормайсан. Келишдикми?


Менинг борлигим унинг асабини ўйнатаётганини хис килдим. Машинага қайтиб кетмокчи хам бўлдим, аммо коронғуликдан қўрқдим. Сэм уйлар орасидан йўлак охирида тўхтади. Угирилганча, лабини тишлаб, бош чайқади.


Рациядан Доннанинг товуши келди:


- Бу ёкда хеч нарса.


Бир пайт бақирик эшитилди.


-Бу ёкда, - дедим мен ва фарёд эшитилётган томонга чопдим.


Нариги четдаги хира ёритилган майдонда бир киши гужанак бўлиб ётарди.


-Мана келдик, деди Сэм ҳам чопишга тушиб.


Унинг ишида тезлик энг муҳим нарса, деганди бир куни Сэм. Парамедикларни энг аввало шунга ўргатишади, зеро, кимнингдир ҳаёти учун курашда хар бир сония хисобда. Агар пациентда қон оқиши, инсульт ёки инфаркт бўлса, бу сониялар унинг хаётини саклаб колиши мумкин. Биз бетонланган йўлкалардан, ифлос ва бадбуй зиналардан, кейин топтаб ташланган майсалар ичра ерпарчин бўлиб ётган гавдага етиб бордик.


Донна аллақачон ўша ерда эди.


Сэм йигма сумкасини ерга ташла- ди.


- Қиз бола-ку! Улар эркак деб аниқ айтишганди.


Донна уни куриш билан банд пайти Сэм диспетчерга қўнғирок килди.

- Аха. Ёш йигит, йигирма ёшларда, кўринишидан афрокариб, жавоб берди диспетчер.


Сэм рацияни ўчирди:


- Менимча, янглиш эшитган бўлишса керак.


Унинг ёши ўн олтиларда эди, сочлари дид билан кокилга урилган, бу ерда ётганига кўп бўлмаганди. Унинг юзи гоят осуда эди. Нахотки, мени топганида шундай кўринишда бўлганман?


- Азизам. Мени эшитяпсанми?


Кизалок қимирламасди. Сэм унинг қорачиқларини, томир уришини, нафас олишини текширди. Нафас олиши жойида, кўзга ташланадиган жароҳатлардан холи эди. Аммо, хеч нарсага таъсирланмасди. Сэм яна кизга назар ташлади ва атрофга аланглади. Яқиндаги Деразаларга қараб чикди. Улар ёвдек ва бефарк безрайиб турарди. Кейин Сэм бизни ёнига чақирди ва шивирлай бошлади:


- Мен кўл қулаши тестини ўтказаман. Сизлар эса машинага бориб, ўт олдириб туринглар. Агар мен уйлаётган нарса бўлса, бу ердан тезрок кочиб колганимиз тузук.


- Наркотикли ампулаларни олиш учун тузоқми? -гўлдиради Донна атрофга аланглаганча. - Эҳтимол, ёки ҳудуд талашиш. Биз жойни аникрок сўраб олишимиз керак эди.


Кул кулаши тести нима дегани? Мен овозим титрамаслиги учун кучим борича ҳаракат қилардим.


- Мен қўлини кўтаришга уринаман ва кейин кескин юзига ташлайман. Агар у ўйин қилаётган бўлса, юзига зиён етмаслиги учун қўлини олиб қочади. Улар доим шундай қилишади. Аммо, улар бизни пойлаётган булишса, билиб колганимизни сездирмаслигимиз керак. Луиза, сен қўшимча тиббий ускунани олиб келишга кетаётгандек харакат кил. Хўпми? Сизлар машина ичида бўлганларинг тўғрисида хабар қилганингиздан кейин мен тестни ўтказаман. Агар машина олдида бирор кимса пайдо бўлса, оркага кайтаверинглар. Донна, йигма сумкани махкам ушлаб ол. Сен кейин борасан. Агар бирга кетаётганларингни кўришса, дарров сезиб колишади.


У менга машина калитини тутказди. Мен унинг тахлама сумкасини худди ўзимникидек елкамга осиб олдим ва тез-тез кадам ташлаганча машина томон кета бошладим. Бирданига ўзимни қоронғуликдан пойлаётган чет кузларнинг нишонида колгандек сездим ва чаккаларим лўққилай бошлади. Аммо мен юзимга бепарволик, юришимга эса ишончли тус беришга ҳаракат килардим. Кимсасиз ораликдан жарангдор сукут ичра ортга кайтиш сўнгги йўк даражада азобли эди. «Тез ёрдам» ёнига етганимдан кейингина енгил тортганча хўрсиндим. Чўнтагимдан калитни олиб, энди унга чикаман деб турганимда, қоронғуликдан кимнингдир охиста: "Мисс», - дея чакиргани кулогимга чалинди. Мен алангладим. Ҳеч ким. Аммо кейин яна: «Мисс».


Бетон устун ортидан ёш йигитча, унинг ортидан капюшонни кўзигача тушириб олган яна бошка бири чикиб келди. Юрагим дукурлаб машинага тисарилдим.


- Мен дорилар учун кайтгандим. - Товушим титрамаслигига харакат килардим.-Бу ерда наркотиклар йук. Кетинглар. Окей?


-Мисс, у ахлат идиши ортида. Улар унга ёрдам беришларингни хоҳлашмайди. У қон йўқотган, мисс. Шунинг учун киз ўзини хушидан кетганга соляпти. Кетишга мажбур килиш учун сизларни чалғитмоқчи.


- Нима? Тушунмадим?


- У баклар орқасида. Мисс, унга ёрдам беришингиз керак.


- Нима? Баклар қаерда? Аммо йигит куркиб аланглай бошлади ва мен бирор нарса сўрашга улгурмасимдан ғойиб бўлди. Мен унинг айтганларига тушуниш учун атрофга алангладим. Бирдан гаражлар олдидаги тўсиқ устидан яшил тусли пластмасс ахлат кутисининг чикиб турган тепа қисмига кўзим тушди. Мен қандайдир вайронанинг пастки кавати даҳлизидан (Сэм колган жой кўзимдан йўқолганди) ўтиб, ахлат ташлаш учун атрофи ўралган жойга етдим, уч-тўртта ахлат идишлари орасидан кимнингдир қонга ботган оёклари чикиб турарди. Тананинг юкори кисми бак ортида ётганлиги учун мен ёнига чўк тушишимга тўғри келди. Йигит инграб бошини бурди.


- Салом! Мени эшитяпсанми?


- Улар келишди.- Йигит қонга ботганди.-Улар келишди.


Мен телефонни чиқариб, Сэмга қўнғироқ қилдим:


-Мен сенинг ўнг томонингдаги ахлат баклари олдидаман. Бу ёкка югур! Тезрок!


Сэм довдираганча атрофга аланглади ва шундан кейингина мени кўрди. Бу орада унга иккита кексарок одам якинлашди. Худога шукур, бу ердаям ёрдам кўрсатадиган одамлар бор экан. Улар Сэмдан нималарнидир сўрай бошлашди. Сэм қизнинг устини ёпинчик билан оҳиста ёпиб қўйиб, уни кексаларга колдирганча, «тез ёрдам» машинаси томон тез-тез юра бошлади. Донна кўринмасди.


Мен Сэм берган тахлама сумкани очиб, дока сочикчани олдим-да, йигитнинг жароҳатига босдим. Кон тухтай демасди.


- Майли, ҳозир ёрдам етиб келади. Озгина чидагин, сени «тез ёрдам» олиб кетади. - Бу худди ёмон фильмдаги жумлаларга ўхшарди, аммо мен яна нима дейиш кераклигини билмасдим.-Сэм, бўлақолсангчи!


- Мени бу ердан олиб кетинг, - дея алахлади у.


Мен уни тинчлантириш учун қўлимни кафтига куйдим.

-Сэм, бўлақолсангчи! Мунча имиллайсан? Бирдан мен «тез ёрдам»нинг аччиқлангандек шовқин солган мотори товушини эшитдим, машина гаражлар орасидан ўтиб мен томон интилар, уни Донни бошкариб келарди. «Тез ёрдам» ёнимда тўхтади ва ундан Донна отилиб тушдида, орка эшикни оча бошлади.


-Уни ичкарга олишга ёрдам бер. Тезроқ бу ердан кочишимиз керак.


Каталкани олишга вақт йўқ эди. Кайдандир бакир- чакирлар, кўплаб оёкларнинг тапир-тупури эшитила бошлади. Биз йигитнинг қўлларини елкамизга оширганча уни машинага чикиб олишига ёрдамлашдик. Донна орка эшикни шарақлатиб ёпди, мен шоша- пиша колганларини ёпишга тушдим. Мен энди уларни - вайрона уйнинг тепа қисмидан югуриб тушаётган йигитлар бандасини кўриб турардим. Уларнинг кўлида тўппончалар, ёки пичоқлар борга ўхшарди. Мени калтироқ босди, оёкларимдан мадор кетди. Ойнадан Сэм келаётганини кўрдим. У бошини баланд кўтарганча очиқ майдондан ўтиб келаётганидан хатар борлиги маълум эди.


Донна хавфни Сэмдан олдинроқ пайқади. Бандитлардан бири тўппончасини Сэмга тўғрилаганди.


Давоми бор.


@Qisqa_satrlarda_Ummu_Zaynab



Report Page