SEDUCTION!!!

اغواگری بیمار اغلب زمانی رخ می دهد که بیمار از جانب درمانگرش دچار ناکامی شده است. بیماری که نقصان همدلی را با درمانگرش تجربه می کند دچار Regression یا پسرفت می شود.
چنین بیماری همان کاری را می کند که در تجربه های سابقش یا روابط سلف آبجکتیش در کودکی درونی سازی کرده است. 

هنگام اغوا گری بیمار، درمانگر ابتدا احساس خود را مورد توجه قرار می دهد که شاید از همان ابتدا درمانگر هم متوجه احساساتش نبوده است. در چنین شرایطی طبیعی دیدن بیمار بسیار کمک کننده است. درمانگر می فهمد که او راه دیگری برای حفظ رابطه اش نداشته است. 

ترمیم این فقدان یا نقصان همدلی هم رابطه را تنظیم می کند و هم با ساختار سازی تازه ای که انجام می شود جنبه درمانی دارد.