Panna mloda w trojkacie
⚡ KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Panna mloda w trojkacie
Zaloguj się poprzez serwisy społecznościowe :
Nie masz konta? Dołącz i zyskaj!
Utwórz konto
Dodano: 10 maja 2015 , 21:00 / Zmieniono: 10 maja 2015 , 21:00 0 89 1 0
Maszyny do szycia zastąpią drukarki, a projektantów wyprą graficy. To koszmar kreatorów mody, który na naszych oczach może się spełnić.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych .
Wprost - Facebook
Wprost - Twitter
Wprost - YouTube
© ℗ 1998-2022
Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost” Sp. z o.o. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost” na podstawie art. 25 ust. 1 pkt. 1 b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku
o prawie autorskim i prawach pokrewnych wyraźnie zastrzega, że dalsze rozpowszechnianie artykułów
zamieszczonych na portalu www.wprost.pl jest zabronione.
Na a pierwszy rzut oka wygląda jak dzieło paryskiego krawca. Zwiewna, misternie utkana z koronek suknia, zachwycająco układająca się na ciele. Widać rękę mistrza. Autorem musi być ktoś z szacownego domu mody… albo program komputerowy do drukowania ubrań w 3D.
Ów program stworzyła para młodych Amerykanów ze studia Nervous System. Zeskanowali ciało modelki, zaprojektowali idealnie dopasowaną do niego sukienkę i wydrukowali. Dzieło z miejsca trafiło do zbiorów nowojorskiego MoMA, jednego z najważniejszych muzeów sztuki nowoczesnej na świecie. Nie bez powodu. To, co w sukience nowatorskie, to nie sam fakt, że została wydrukowana. Już dwa lata temu projektant Francis Bitonti eksperymentował na podobnym sprzęcie z kreacją modelki Dity von Teese. Ale tym razem po raz pierwszy sukienka została wydrukowana w całości. A przy tym wygląda, jakby wykonano ją z tradycyjnej tkaniny. Do tej pory albo drukowano w trójwymiarze drobiazgi, albo przedmioty w częściach, bo największe drukarki, mimo cen idących w miliony dolarów, nie były w stanie wypuścić niczego o kubaturze przekraczającej metr sześcienny.
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM
oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych
App Store
i Google Play .
Profesjonalne usługi fotograficzne Fotografia z Pasją, Fotografia Ślubna, Fotografia Biznesowa, Fotografia Korporacyjna, Sesja Plenerowa Sesja Ciążowa, Portrety, Fotografia Podróży
Wróć
Katalog
Książki
Kategorie
Autorzy
Wydawnictwa
Cytaty
Cykle
Serie
Fragmenty
Nagrody
Dodaj książkę
Wróć
Aktualności
Wszystkie
Wydarzenia
Rozmowy
Publicystyka
Varia
Ekranizacje
Wróć
Społeczność
Ranking czytelników
Oficjalne recenzje
Opinie
Konkursy
Forum
Kategoria:
literatura obyczajowa, romans
Cykl:
Saga Przeznaczenie (tom 22)
Tytuł oryginału:
Sommerbrud
Wydawnictwo:
Pi
Data wydania:
2012-01-01
Data 1. wyd. pol.:
2012-01-01
Liczba stron:
187
Czas czytania
3 godz. 7 min.
Język:
polski
ISBN:
9788378361077
Tłumacz:
Zuzanna Byczek
Tagi:
romans
saga norweska
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży.
Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę.
Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
wszystkie formaty
papierowe
ebook
audiobook
Obecnie nasi Partnerzy nie mają tej książki w sprzedaży. Może zainteresują Cię:
Wszystkie opinie
Opinie
Video - opinie
Dyskusje
Sortuj
Dodaj opinię, podyskutuj o książce - zaloguj się!
Liczba plusów malejąco
Liczba plusów rosnąco
Data dodania malejąco
Data dodania rosnąco
Ocena malejąco
Ocena rosnąco
Zapisując się na newsletter zgadzasz się na otrzymywanie informacji z serwisu Lubimyczytac.pl w tym informacji handlowych, oraz informacji dopasowanych do twoich zainteresowań i preferencji. Twój adres email będziemy przetwarzać w celu kierowania do Ciebie treści marketingowych w formie newslettera. Więcej informacji w Polityce Prywatności.
Copyrights © 2022 Lubimyczytac.pl Sp. z o.o.
Pełna magii i tajemnic, przejmująca saga o losach porzuconej małej Hansine.
Przygarnięta przez samotną Gurine, wyrasta na piękną i mądrą dziewczynę. Życie w dziewiętnastowiecznej Norwegii nie przypomina jednak sielanki. Obdarzona niezwykłymi zdolnościami Hansine musi zmagać się z przeciwnościami losu, brakiem akceptacji i niezrozumiałym okrucieństwem otoczenia. A przez życie prowadzi ją niezwykły wisiorek serduszko z czerwonym kamieniem.
Barwna i fascynująca opowieść o wielkiej miłości, tęsknocie i cierpieniu naznaczonej przez los dziewczyny, o trudnych wyborach i spełnianiu marzeń.
Czy tajemniczy klejnot i opiekujące się Hansine dobre duchy doprowadzą ją do ukrytej szczęśliwej krainy?
Czy znajdzie tam wreszcie spokój i zdobędzie ukochanego mężczyznę?
Przypomnij hasło
Zaloguj się
Anuluj
Zresetuj moje hasło
subtitles settings , opens subtitles settings dialog subtitles off , selected
Text Color White Black Red Green Blue Yellow Magenta Cyan Transparency Opaque Semi-Transparent Background Color Black White Red Green Blue Yellow Magenta Cyan Transparency Opaque Semi-Transparent Transparent Window Color Black White Red Green Blue Yellow Magenta Cyan Transparency Transparent Semi-Transparent Opaque
Font Size 50% 75% 100% 125% 150% 175% 200% 300% 400% Text Edge Style None Raised Depressed Uniform Dropshadow Font Family Proportional Sans-Serif Monospace Sans-Serif Proportional Serif Monospace Serif Casual Script Small Caps
Reset restore all settings to the default values Done
News
Recenzje
Rankingi
Rekomendacje
O nas
Kontakt
Współpraca
Filmasterzy
Prywatność
Rejestrując się, potwierdzasz, że akceptujesz
Regulamin serwisu i
Politykę Prywatności .
Nawet najbardziej radykalni autorzy Nowej Fali stopniowo zaczęli odchodzić od jej założeń. W połowie lat 60-tych zarówno Godard, jak i Truffaut postanowili zmierzyć się z gatunkiem science-fiction. W efekcie tego powstały filmy o totalitarnym ustroju, pesymistyczne wizje przyszłości: „Alphaville” i „Fahrenheit 451″. Jednak to był jednorazowy skok w przyszłość, bo tych twórców bardziej interesowała teraźniejszość. Jesienią ’62 François Truffaut przeprowadził obszerny wywiad z Alfredem Hitchcockiem, którego uważał za najlepszego reżysera wszech czasów. Później nakręcił dwa filmy na motywach powieści Cornella Woolricha – tego samego, który dostarczył materiału do jednego z najlepszych dzieł mistrza suspensu („Okno na podwórze”).
Fabuła „Panny młodej w żałobie” jest prościutka jak w klasycznej opowiastce o zemście. Jednak w latach 60-tych tematyka zemsty nie była jeszcze tak oklepana jak w kolejnej dekadzie (regularnie pojawiała się tylko w westernach). Film Truffauta, choć czerpie garściami z amerykańskich czarnych kryminałów, jest dziełem błyskotliwym, z którego kradł pomysły Quentin Tarantino do swojej rewanżystowskiej opowieści o Pannie Młodej. Ceniony i nagradzany za swoje nowofalowe osiągnięcia francuski reżyser nie miał zamiaru kręcić klasycznego kryminału, dlatego wcześnie wyłożył karty na stół. Bardziej od logicznej intrygi i efektownych kulminacji interesowały go konsekwencje nieumyślnego spowodowania śmierci i desperacka wendeta.
Dzień ślubu miał być dla Julie Kohler najszczęśliwszym dniem w całym życiu. Niestety stał się koszmarem powracającym każdej nocy. W dniu ślubu mąż Julie został zastrzelony z broni myśliwskiej. Po takiej tragedii kobieta chciała popełnić samobójstwo. Jej matka powstrzymała ją jednak, nie przypuszczając, że w ten sposób wydała wyrok śmierci na pięciu mężczyzn, odpowiedzialnych za śmierć pechowego pana młodego. Julie Kohler udaje się wytropić tych facetów. Nigdy wcześniej ich nie poznała, ale właśnie dzięki temu łatwiej jej zabić. Dla żadnej zbrodni nie ma usprawiedliwienia, ale motywy Julie są tak racjonalne, a jej uczucia szczere, że wydaje się ona całkowicie niewinną istotą.
Beginning of dialog window. Escape will cancel and close the window.
Truffaut nie był Hitchcockiem, ale miał podobną skłonność do eksperymentowania, co sprawiało że nawet trywialna fabuła zyskiwała artyzm i blask. Jako były krytyk filmowy był znawcą kina, co bardzo przydało mu się w pracy filmowca. Jako autor słynnego artykułu „O pewnej tendencji kina francuskiego” uważał, że kinematografia w kraju nad Sekwaną zmierza w złym kierunku. Jako filmowiec zamierzał więc wskazać właściwą drogę. Powtarzał często, że stworzenie filmu złego wymaga tyle samo czasu, co realizacja dobrego. Należy więc poświęcić nie tylko swój czas i energię, ale także popracować nad stylem, aby film miał duszę i coś, co wyróżni go na tle masowej produkcji. Na szczęście „Panna młoda w żałobie” to film stylowy i wyrafinowany, dzięki czemu może się podobać nawet po latach.
Reżyser nie bawi się w nudne wprowadzenia, tylko opowiada historię szybko i rzetelnie, tak by widzowie zrozumieli postać, jej uczucia i motywy postępowania. Wątek miłosny jest zaznaczony, ale bez niepotrzebnych dłużyzn. Hitchcock potrafił zasugerować miłość dwojga ludzi bez pokazywania szczegółów związku. Ważniejszy był wątek kryminalny i to on został należycie rozwinięty. Truffaut również nie zawracał sobie głowy wątkiem romansowym – facet, którego Julie obdarzyła uczuciem zginął jeszcze zanim film się rozpoczął. Reżysera interesował motyw zemsty, zaś wzrastający suspens jest efektem niepewności co do losów protagonistki. Trudno odgadnąć, czy kobiecie uda się zrealizować do końca swój plan i czy poniesie konsekwencje swoich działań.
Aktorki narzekające na to, że brakuje ciekawych ról dla kobiet powinny się zgłaszać do Truffauta lub Godarda, bo oni nie dyskredytowali płci pięknej ze względu na urodę. Jeanne Moreau została postawiona przed niełatwym zadaniem aktorskim. Miała być jednocześnie sympatyczną i wzruszającą wdową, ale też chłodną i bezlitosną mścicielką. Sprostała wyzwaniu. Udowodniła, że jest jedną z najlepszych francuskich aktorek, zdolną przekazać gamę emocji za pomocą skromnych środków wyrazu. W obsadzie filmu wielu jest świetnych aktorów, ale żaden facet nie odważyłby się ukraść jej show. „Panna młoda w żałobie” to nie tylko film François Truffaut, ale i Jeanne Moreau. To ona nadaje właściwy ton całej opowieści, przekazuje odgrywanej postaci cechy osobowości, bez których Julie Kohler byłaby tylko pomnikową Artemidą bez charakteru.
Pełne subtelnego napięcia, szalenie wymowne i zmysłowe są sceny, w których Julie pozuje w stroju bogini łowów, z łukiem i kołczanem (jak rzymska Diana lub grecka Artemida). Dzięki tym fragmentom nasuwają się skojarzenia z antyczną tragedią, gdzie fatalizm i tragizm prowadziły do odczucia katharsis . Asortyment morderstw jest różnorodny, brakuje tylko noży, ale epoka slasherów miała dopiero nadejść. O zręczne prowadzenie kamery zadbał Raoul Coutard, natomiast za opracowanie muzyczne odpowiadał jeden z najwybitniejszych kompozytorów na świecie – Bernard Herrmann. Znany ze współpracy z Hitchcockiem artysta pracował z Truffautem dwukrotnie (najpierw przy „Fahrenheit 451″). Jednakże tematem przewodnim „Panny młodej…” jest marsz weselny Mendelsona – od teraz mający się kojarzyć ze zbrodnią i nagłą śmiercią, a nie z miłością i szczęściem.
„The Bride Wore Black” to znakomity hołd dla czarnego kryminału, w tym także filmów Hitchcocka. Nie jest to jednak proste naśladownictwo, ale kino w dobrym guście – atrakcyjne, staranne i satysfakcjonujące. Francuski filmowiec stosuje tu wiele uproszczeń, np. nie pokazuje, w jaki sposób bohaterce udało się wytropić sprawców jej nieszczęścia. U Hitchcocka stopniowe dochodzenie do prawdy było ważnym składnikiem, ale Truffauta najwidoczniej interesowało co innego. On wolał się skupić na charakterystyce tytułowej postaci, jej żelaznej konsekwencji i uporze. Nieważne w jaki sposób zaplanowała odwet, bardziej istotne jest wykonanie planu i obserwowanie, czy powinie się jej noga, czy się zawaha, czy pozostanie do końca zimna i niewzruszona. I wreszcie – czy zostanie zdemaskowana i schwytana. Autor pierwowzoru, Cornell Woolrich, zmarł pięć miesięcy po premierze filmu, więc może zdążył go zobaczyć. Nie wiem, czy mu się podobał, ale po upływie wielu lat produkcja doskonale się broni.
Treść serwisu dostępna jest na licencji Creative Commons 2.5 Uznanie Autorstwa
Shyla Jennings i jej owłosiona cipka
Mloda laska chce sie dupczyc
Zadbana brunetka szczytuje na łóżku