Ona ma władzę
🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Ona ma władzę
العربية
Deutsch
English
Español
Français
עברית
Italiano
日本語
Nederlands
Polski
Português
Română
Русский
Svenska
Türkçe
中文
العربية
Deutsch
English
Español
Français
עברית
Italiano
日本語
Nederlands
Polski
Português
Română
Русский
Svenska
Türkçe
中文
Ukrainian is now available on Reverso!
Arabic
German
English
Spanish
French
Hebrew
Italian
Japanese
Dutch
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Swedish BETA
Turkish
Ukrainian BETA
Chinese
Synonyms
Arabic
German
English
Spanish
French
Hebrew
Italian
Japanese
Dutch
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Swedish BETA
Turkish
Ukrainian BETA
Chinese
Ukrainian
These examples may contain rude words based on your search.
These examples may contain colloquial words based on your search.
Ona ma pęcherz jak nieszczelny baniak.
She's got a bladder like a leaky marrow.
She's got brain damage, you psycho.
Ona ma sposób zgorszenie systemy od wewnątrz.
She has a way of corrupting systems from the inside.
Ona ma dostęp do strony z pamiętnika Bootha.
I need to get Abigail's ID badge, she has access to the Booth diary.
She's got motive tattooed on her forehead.
She's got a sense of humor that would just...
Ona ma turniej który jej załatwiłem.
She's got this tournament that I got her.
Ona ma wszystkie miesięczne sprawozdania firmy.
She has all the company's monthly statements.
Ona ma nawyk odkasływania przed mówieniem.
She has a habit of coughing before she speaks.
Ona ma dużo wyjaśnienia zrobić, człowieku.
She's got a lot of explaining to do, man.
Ona ma pierwszą randkę też dzisiaj.
Ona ma mały problem z przedślubną tremą.
She's got a little case of the pre-wedding jitters.
She has a problem with the words now.
Ona ma dobrą pamięć poza jednym wyjątkiem.
She has a good memory, except for one detail.
She has an illusion, and you have reality.
Ona ma głowę do mechaniki i technologii.
She's got a head for mechanics and tech.
Ona ma moc ukształtowania was na dobrych chirurgów.
She has the power to mold you into fine surgeons.
She's got more things on her uniform.
Display more examples
Suggest an example
Voice and photo translation, offline features, synonyms , conjugation , learning games
Results: 5881 . Exact: 5881 . Elapsed time: 183 ms.
© 2013-2022 Reverso Technologies Inc. All rights reserved.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Władza – możliwość wywierania przez jednostkę bądź grupę rzeczywistego wpływu na istotne okoliczności życia przez ukierunkowywanie własnego postępowania (władza nad sobą – indywidualna) lub postępowania innych osób (władza nad innymi – społeczna). Władza społeczna jest zdolnością ukierunkowywania zachowań innych ludzi niezależnie od tego, czy jest to zgodne z ich interesem i wolą. Tam, gdzie przeważa zgodność interesów i woli współzależnych osobników, zbędne są stosunki władcze.
Ze względu na charakter relacji można mówić o władzy:
Władza wspólnotowa i publiczna należą do szerszej kategorii władzy społecznej. Mianem tym określa się stosunek społeczny zachodzący między jednostkami społecznymi lub grupami społecznymi , w którym jedna ze stron tego stosunku ma możliwość w sposób trwały i uprawniony narzucania własnej woli drugiej stronie, nawet pomimo jej oporu, i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania; tak pojęte stosunki władzy występują w każdej grupie społecznej , w której ktoś wydaje polecenia, a ktoś inny je wykonuje. Relacje władzy i podporządkowania występują wszędzie tam, gdzie istnieje podział na przełożonych i podwładnych .
Władza polityczna to zdolność ukierunkowywania zachowań współzależnych społeczności o sprzecznych interesach za pomocą nakazów i zakazów egzekwowanych uznawanymi za dopuszczalne środkami, na tyle skuteczna i długotrwała, na ile uznawana przez podporządkowanych za prawomocną.
Naturalnym zadaniem generalnym władzy politycznej jest kreowanie i ochrona ładu umożliwiającego współżycie i współdziałanie podległej jej wpływom społeczności poprzez uzgadnianie zachowań i przezwyciężanie sprzeczności wewnętrznych i z innymi nacjami.
Patologicznym wynaturzeniem władzy politycznej bywa potęgowanie i kreowanie wewnętrznych i międzynarodowych skonfliktowań po to, by pełniej zapanować nad skłócanym i zastraszanym narodem [1] .
Władza społeczna – wspólnotowa i publiczna – może się opierać na dobrowolnej akceptacji mającej źródło w uznaniu jej autorytetu i prawowitości ( legalizm ) bądź na przymusie społecznym, a nawet przemocy fizycznej .
Władzę można też definiować w szerszy sposób:
A ma władzę nad B, gdy może spowodować, że B zrobi to, czego by nie zrobił bez oddziaływania A. Wtedy można wyróżnić pojęcie władzy negatywnej , która ma miejsce, gdy B postępuje odwrotnie w stosunku do woli A.
Według klasycznej definicji Maxa Webera , władza to dowolna możliwość wykonywania własnej woli w ramach danych stosunków społecznych bez względu na sprzeciw i na to, na czym ta możliwość się opiera.
Często przyjmuje się, że osoba podporządkowana sprawującemu władzę, powinna posiadać podmiotowość społeczną . Z tego względu np. niektórzy uważają, że między niewolnikami a ich właścicielami stosunek władzy nie zachodził, niewolnicy byli bowiem całkowicie uprzedmiotowieni.
Władzę można charakteryzować na dwóch płaszczyznach stosunków społecznych .
Władza może być zarówno celem rywalizacji lub współpracy (walczyć o władzę, sprawować władzę), jak i środkiem do osiągnięcia czegoś (za pomocą władzy...).
Terminu władza używa się również w znaczeniu instytucji, np.: władza kościelna , władza partyjna , władza związkowa, władza samorządowa , władza państwowa , (te właśnie pojęcia na ogół uważa się za potoczne definicje władzy). Można nadać władzy również charakter przenośni, np.: władza piękna, władza ciemności, władza porządku, władza pieniądza itp.
Od bardzo dawna podejmowane próby zdefiniowania pojęcia "władza", nie satysfakcjonują większości badaczy:
Wśród przyczyn trudności w określaniu władzy leży powszechność jej występowania w życiu człowieka od początku jego społecznego rozwoju, obecność niemal we wszystkich kontaktach międzyludzkich, szeroki zakres dziedzin społecznej aktywności, który sobą obejmuje. Realizacja władzy dotyka także najgłębszych interesów życiowych poszczególnych jednostek i grup społecznych, co pozostaje nie bez znaczenia dla całego procesu poznawczego, który się z tą kategorią wiąże.
Istnieje kilka przekonań, co to tak naprawdę władza:
Władza może również pełnić rolę funkcji:
Posiadanie władzy nie jest tutaj zależne od systemu, w jakim znajduje się dana jednostka, ale od samej jednostki, grupy społecznej czy instytucji.
Po pierwsze: władza występuje, gdy jeden człowiek podporządkowuje się innemu jednorazowo i bez uczestnictwa osób trzecich jako obserwatorów.
Po drugie: władza może być jednorazową, nieutrwaloną w pewien sposób dominacją kogoś nad kimś.
Dlatego też rozszerzona interpretacja stosunku społecznego prowadzi do uznania za władzę jednorazowego i przypadkowego wymuszenia na kimś uległości.
Wielkie zainteresowanie wywołuje próba odróżnienia władzy od: mocy, panowania , zarządzania , wpływu , kontroli i autorytetu .
Rodzajów władzy jest oczywiście kilka. M. Weber wyróżnił trzy:
1) Władza tradycyjna – występowała już we wczesnym średniowieczu i w niektórych dzisiejszych społeczeństwach plemiennych, jest uświęcona wielowiekowym przestrzeganiem zwyczaju. Uzasadniała ona wyróżnioną pozycję władcy, który z kolei stał na straży jej przestrzegania.
2) Władza charyzmatyczna – opiera się na „osobistej zdolności jednostki podporządkowywania sobie ludzi oraz ich oddaniu i zaufaniu w stosunku do przywódcy”. Jest, więc to władza zindywidualizowana, władza, której nikt inny poza osobą obdarzoną charyzmą nie jest w stanie sprawować. Ten typ sprawowania władzy ma jednak charakter nietrwały (np. Wałęsa, Lepper). Prędzej czy później władza musi być "produkowana" przy pomocy biurokratycznej sprawności (zobacz także: przywódca charyzmatyczny ).
3) Władza legalna – do jej sprawowania uprawniony jest każdy, kto działa w ramach przyznanych mu kompetencji, określonych przez obowiązujący porządek normatywny.
Jednowymiarową, behawiorystyczną teorię władzy przedstawił Robert Dahl w pracy The Concept of Power [2] . Dla Dahla władza sprowadza się do obserwowalnego procesu decyzyjnego. Podmioty, które wniosły do niego najwięcej, traktowane są jako sprawujące realną władzę.
Ujęcie to skrytykowane zostało przez Petera Bachracha i Mortona Baratza , którzy przeciwstawili mu ujęcie dwuwymiarowe [3] . W ujęciu dwuwymiarowym władza to także możność ograniczania i ukierunkowywania cudzych działań. Obejmuje więc zarówno podejmowanie decyzji, jak i tzw. nie-decyzje (ang. non-decisions – termin ukuty przez Bachracha i Baratza).
Teorie te zostały poddane krytyce przez Stevena Lukesa w książce Power: a Radical View , gdzie zostało zaprezentowane "radykalne ujęcie władzy" [4] .
Lukes zauważa, że w obu wcześniejszych teoriach władza występuje wyłącznie w warunkach konfliktu (który może być jawny lub ukryty). Jego radykalne ujęcie władzy jest znacznie szersze, obejmuje bowiem także sytuacje bezkonfliktowe, np. panowanie za pomocą autorytetu, nakłanianie do działań czy działania perswazyjne. Władza objawia się także przy tworzeniu wspólnych programów politycznych, wyznaczaniu granic tego co polityczne , czy formułowaniu interesów i tożsamości grupowych.
Typ władzy uniwersalnej, ogólnospołecznej, obejmującej ludzi zamieszkujących określone terytorium, sprawowanej przez specjalny aparat, wyodrębniony od ogółu ludności; władza państwowa opiera się w ostateczności na groźbie użycia przemocy fizycznej w formach przewidzianych prawem, przy czym rządzący mają współcześnie monopol dysponowania siłą fizyczną (faktyczna moc).
Ich władzę wspiera tytuł do rządzenia (autorytet), pochodzący z legitymacji kompetencyjnej (prawowitość władzy) oraz z legitymacji ideologicznej, zwłaszcza z przekonania, że rządzący działają mądrze i słusznie na rzecz społeczeństwa.
Każda władza państwowa opiera się po części na mocy, po części na autorytecie instytucjonalnym organów władzy państwowej. Podmiot władzy państwowej w systemie demokratycznym ma charakter zbiorowy; składa się z bezpośredniego podmiotu władzy państwowej i społecznego (ostatecznego) podmiotu władzy.
Bezpośredni podmiot tworzy personel polityczny organów państwa oraz funkcjonariusze administracji państwowej ( biurokracja ). Kierownicze gremia organizacji państwa, partii politycznych, grup interesów oraz środków masowej komunikacji są elitą władzy.
Natomiast społecznym podmiotem władzy państwowej jest naród, lud, czyli ogół obywateli uczestniczących w powoływaniu kierownictwa politycznego i wpływających na jego rządy.
Podmiotem władzy państwowej jest łącznie elita władzy i naród; nie ma zatem jednego, suwerennego podmiotu, który by w sposób ostateczny i najwyższy rozstrzygał o tym, jaki użytek czynić z uprawnień władczych (rządy ludu sprawowane przez elity wybierane przez lud).
Bezpośredni podmiot władzy państwowej zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne, chroni stosunki społeczno-ekonomiczne, stwarza też warunki do samoorganizowania się społeczeństwa, np. w formach samorządu społecznego.
Do głównych uprawnień podmiotu władzy państwowej należą uprawnienia prawodawcze, tj. do ustanawiania na gruncie konstytucji norm prawnych powszechnie wiążących, bez naruszania konstytucyjnych praw i wolności obywatelskich, do dokonywania czynności aktualizujących obowiązki przewidziane przez już ustanowione normy (decyzje administracyjne podejmowane przez rząd, pion administracji ogólnej i służby wyspecjalizowane) oraz do wymierzania sankcji w stosunku do osób przekraczających normy prawne (wymiar sprawiedliwości oraz organa bezpośredniego przymusu: wojsko , policja , służba więzienna ). Organa wyposażone w uprawnienia władcze tworzą aparat władzy państwowej; aparat ten jest zbudowany bądź na zasadzie jednolitości i centralizacji (ustroje władzy absolutnej), bądź zgodnie z zasadą podziału władzy.
Historycznie częstsze były i są nadal niedemokratyczne formy sprawowania władzy państwowej; personel polityczny nie jest wyłaniany w wyborach, nie odpowiada przed społeczeństwem za swoje działania, a społeczeństwo jest tylko biernym przedmiotem rządzenia (tyranie starożytne, monarchie , dyktatury ).
Podmiotem władzy jest w takich systemach bądź jednostka, bądź niewielka grupa oligarchiczna ( magnateria , rada wojskowa, przywódcy monopartii). Monarchie, zwłaszcza dziedziczne, opierają się na autorytecie władzy, natomiast dyktaturom towarzyszy reżim policyjny; nasila się wówczas stosowanie bezpośredniego przymusu, w formach nie przewidzianych prawem.
Zdolność podmiotu władzy do narzucania swej woli, zmuszania do określonego zachowania i kontrolowania przedmiotu władzy. Przedmiotami władzy ekonomicznej są czynniki produkcji (ziemia, praca, kapitał), produkty, podmioty gospodarcze ( przedsiębiorstwa , banki , organizacje gospodarcze), ludzie i grupy społeczne, instytucje.
Podmiotami władzy ekonomicznej mogą być ludzie (często jako właściciele czynników produkcji lub produktów), przedsiębiorstwa, instytucje, państwo, organizacje międzynarodowe.
Źródłem władzy ekonomicznej może być własność (czynników produkcji, produktów, podmiotów gospodarczych), wiedza (zwłaszcza umiejętność zarządzania), posiadanie władzy innego rodzaju (np. politycznej, religijnej), siła ekonomiczna.
Rodzaje władzy ekonomicznej zależą od relacji między podmiotem a przedmiotem władzy, np. właściciel może sprzedać czynnik produkcji lub zarządzać własnym przedsiębiorstwem, przedsiębiorstwo mające siłę ekonomiczną może narzucać konsumentowi wyższe ceny; najemny pracownik menedżer może zarządzać cudzym przedsiębiorstwem; państwo może ingerować w prywatne transakcje, określając pułapy cenowe lub sterować procesami gosp. przez politykę gospodarczą lub normy prawne.
Na przestrzeni wieków jest widoczna, zgodna z procesami politycznymi, tendencja do zmniejszania zakresu ekonomicznej władzy autorytarnej na rzecz władzy ograniczonej (współwładzy). Ograniczanie władzy autorytarnej oznacza również poszerzanie kręgu osób odpowiedzialnych za procesy ekonomiczne.
Sformalizowana władza grupy społecznej posługującej się przymusem w celu realizacji określonych zadań i celów. Taki typ władzy może być realizowany nie tylko przez podmioty państwowe, ale także np. organy samorządu terytorialnego, władzę kościoła.
Unsupported browser You're using a browser that isn't supported by Facebook, so we've redirected you to a simpler version to give you the best experience.
It looks like you were misusing this feature by going too fast. You’ve been temporarily blocked from using it. If you think that this doesn't go against our Community Standards, let us know .
Strona główna
Dyskutuj
Wszystkie artykuły
Społeczność
Interaktywne mapy
Ostatnie blogi
Sezon 1
Sezon 2
Sezon 3
Sezon 4
Sezon 5
Sezon 6
Sezon 7
Sezon 8
Sezon 9
Sezon 10
Lucy
Kusy
Ksiądz
Wójt/Senator
Klaudia
Pietrek
więcej...
Kościół
Sklep
Dworek
Dom Wójta
Szkoła
więcej...
Ilona Ostrowska
Cezary Żak
Paweł Królikowski
Artur Barciś
więcej...
Blond zdzira z trzema kutasami
Obciąganie przed kamerką
Śliczny milf i masaż cipki