Ogromna lechtaczka
🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Ogromna lechtaczka
Dein Browser wird nicht mehr unterstützt. Aktualisiere ihn, um YouTube und unsere neuesten Funktionen optimal nutzen zu können. Weitere Informationen
Kobieta w pozycji leżącej z rozłożonymi nogami. Uwagę skupiono na widocznych narządach płciowych.
Widoczne kobiece narządy płciowe to: 1. Zewnętrzne wargi sromowe, 2. Wewnętrzne wargi sromowe, 3. Przedsionek pochwy, 4. Łechtaczka. Ujście cewki moczowej (5) oraz odbyt (6) nie są narządami płciowymi.
Łechtaczka: 1. widoczna część przypominająca guzik 2. Większa część wewnętrzna z 2 odnogami.
Widoczne (zewnętrzne) narządy płciowe kobiety nazywane są również genitaliami żeńskimi lub sromem . Należą do nich:
Ujście cewki moczowej i odbyt nie należą do narządów płciowych.
Srom każdej kobiety wygląda inaczej. Wygląd sromu nie ma znaczenia dla sposobu jego funkcjonowania.
Wargi sromowe to fałdy skórne przypominające wyglądem wargi. Chronią one pochwę, łechtaczkę i ujście cewki moczowej. Kobieta ma dwie pary warg sromowych:
Niektóre kobiety mają wargi sromowe wewnętrzne, które wystają poza wargi sromowe zewnętrzne. Inne kobiety mają wargi sromowe wewnętrzne, które są całkowicie zakryte przez wargi sromowe zewnętrzne. Ich wygląd nie ma znaczenia dla ich funkcjonowania.
Między wargami sromowymi wewnętrznymi znajduje się wejście do pochwy.
Łechtaczka jest bardzo wrażliwym organem znajdującym się nad ujściem cewki moczowej. Łechtaczka znajduje się w miejscu, w którym zbiegają się wargi sromowe wewnętrzne na wzgórku łonowym.
Widoczna część łechtaczki ma mniej więcej wielkość ziarna grochu. Czasami jej widoczna część jest również mniejsza lub większa. Łechtaczka ma dwie odnogi, które wychodzą na zewnątrz ciała: ciała jamiste. Jest to największa część łechtaczki. Położona jest ona pod skórą i jest niewidoczna. Obie odnogi łechtaczki sięgają aż do warg sromowych zewnętrznych.
Łechtaczka stanowi najważniejszy organ kobiety, pozwalający jej odczuwać seksualne podniecenie . Dotykanie lub pieszczenie łechtaczki u wielu kobiet prowadzi do orgazmu .
W niektórych krajach w Afryce i Azji łechtaczka u dziewcząt i kobiet jest odcinana. Jest to okaleczanie kobiecych narządów płciowych . W Niemczech i w Europie okaleczanie kobiecych narządów płciowych jest zabronione .
You might be interested: Pokrzywka cholinergiczna – przyczyny, objawy i leczenie
You might be interested: Nieregularny okres – jakie są przyczyny nieregularnej miesiączki?
You might be interested: Czerwone plamy na twarzy
Copyright © 2021 Objawy choroby | Powered by Astra WordPress Theme
Łechtaczka znajduje się na szczycie sromu. Część widoczna mieści się powyżej pochwy i ma rozmiar ziarnka groszku. Większa część jest organem wewnętrznym. Przeciętna łechtaczka ma trzon o długości około 2 cm z dwoma ciałami jamistymi, zakończony żołędziem średnicy około 4 mm.
Trzon łechtaczki kończy się wierzchołkiem, który wraz z pokrywającą go cienką skórką (tzw. napletkiem łechtaczki) tworzy żołądź. Trzon łączy się ze spojeniem tzw. więzadłem wieszadłowym. Oba ciała jamiste oddziela niepełna przegroda, zaś każde ciało jest otoczone błoną białawą.
Wewnątrz ciał znajdują się jamki, rozdzielone niepełnymi beleczkami zbudowanymi z mięśni gładkich oraz tkanki łącznej. Pod wpływem bodźców nerwowych ciała jamiste napełniają się krwią i dochodzi do „wzwodu”.
Skąd bierze się krew? Łechtaczkę zaopatrują w nią tętnica głęboka łechtaczki oraz tętnica powierzchowna łechtaczki.
Podobnie jak błona dziewicza, łechtaczka nie ma funkcji anatomicznej, jest jednak ważna dla kobiety, ponieważ pozwala jej czerpać przyjemność ze współżycia (schodzi się w niej dwa razy więcej zakończeń nerwowych niż w męskim członku). Dlatego często nazywana jest guziczkiem rozkoszy.
Przerost łechtaczki to choroba zwana klitoromegalią. Aby ją zdiagnozować lekarz posługuje się Skalą Pradera, która określa stopień maskulinizacji zewnętrznych narządów płciowych u kobiet. Skala ma pięć stopni. Ostatni z nich oznacza łechtaczkę przypominającą męskiego członka oraz zrośnięcie warg sromowych.
Powiększenie łechtaczki jest skutkiem wrodzonego przerostu nadnerczy lub zespołu Edwardsa (choroba genetyczna związana z obecnością dodatkowego chromosomu 18).
Najczęściej przerost łechtaczki jest wrodzony, ale może także pojawić się wskutek zaburzeń hormonalnych (przerost nadnerczy, zespół policystycznych jajników, nowotwory gonad, nadnerczy czy pęcherza moczowego).
Jedną z przyczyn przerostu łechtaczki mogą być także zmiany nowotworowe.
Aby zdiagnozować klitoromegalię bada się poziom androgenów u kobiety (testosteron, DHEA-S). Lekarz często zleca także tomografię jamy brzusznej i miednicy, ponieważ mogą one wykluczyć obecność guza jajnika czy nadnerczy.
Leczenie przerostu łechtaczki jest uzależnione od przyczyn, jakie ją wywołują. Zazwyczaj jest oparte na środkach farmakologicznych i zabiegach chirurgicznych.
Najczęściej zmniejszenie powiększonej łechtaczki wykonuje się przez resekcję chirurgiczną. Jednak może się to wiązać z upośledzeniem unerwienia łechtaczki.
Niektórzy lekarze stosują także wycięcie fragmentu powiększonej łechtaczki za pomocą skalpela harmonicznego.
Współcześnie istnieje możliwość zmniejszenia oraz powiększenia łechtaczki. Zajmuje się tym dziedzina chirurgii zwana klitoroplastyką.
Jak wynika z badań rocznie aż 20 tysięcy kobiet w Stanach Zjednoczonych poddaje się zabiegowi zmniejszenia powiększonej łechtaczki. Ważne, aby decydując się na zabieg pamiętać o ryzyku, jakie ze sobą niesie.
Niewłaściwe użycie skalpela może uszkodzić drogi nerwowe i odebrać możliwość przeżywania orgazmu.
Napletek łechtaczki, podobnie jak wargi sromowe mniejsze, pełni ważną funkcję fizjologiczną osłaniając kobiece zewnętrzne narządy płciowe. Jeśli jednak jest zbyt duży, przerośnięty lub asymetryczny, może być źródłem wielu problemów. W takich przypadkach ginekologia estetyczna oferuje pacjentkom zabieg plastyki napletka łechtaczki.
U kobiet wargi sromowe większe osłaniają wargi sromowe mniejsze zakończone napletkiem łechtaczki, a te osłaniają wejście do pochwy i ujście cewki moczowej.
Większość kobiet pragnie, aby wargi sromowe większe przykrywały wargi sromowe mniejsze, a wygląd okolic intymnych przypominał ziarenko kawy (coffee bean desing).
Jeśli natura nie obdarzyła kobiety takim wyglądem, medycyna estetyczna oferuje szereg zabiegów z zakresu ginekologii estetycznej. Mają one na celu nie tylko nadać żeńskim zewnętrznym narządom płciowym atrakcyjny wygląd, ale poprawić ich funkcjonalność.
Redukcja napletka łechtaczki – znajdź klinikę
Łechtaczka znajduje się poniżej wzgórka łonowego pomiędzy przednimi końcami warg sromowych większych. Koniec łechtaczki określany jest jako żołądź łechtaczki i przykryty, całkowicie lub częściowo fałdem skórnym zwanym napletkiem łechtaczki.
Od dolnej powierzchni żołędzi odchodzą po obu stronach wędzidełka łechtaczki, które po połączeniu się z końcami napletka tworzą początek dla warg sromowych mniejszych.
Z punktu widzenia anatomii napletek łechtaczki i wargi sromowe mniejsze są ze sobą ściśle połączone, a wady anatomiczne lub uszkodzenia w tej okolicy często obejmują oba te fałdy skórne.
Zbyt duży lub asymetryczny napletek łechtaczki idzie w parze z przerośniętymi wargami sromowymi mniejszymi, dlatego korekcję napletka łechtaczki często łączy się labioplastyką .
Plastyka napletka łechtaczki (Clitoroplastyka, ang. clitoris hood reduction) nie jest skomplikowanym zabiegiem. Ze względu na duże unerwienie i wrażliwość tej okolicy procedura ta często wymaga znieczulenia ogólnego, choć może być również przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym. Wykonuje się ją metodą laserową lub za pomocą konwencjonalnej techniki chirurgicznej.
Podczas zabiegu wycina się nadmiar tkanek wystających poza wargi sromowe większe nadając tej okolicy estetyczny wygląd. Częściowe usunięcie napletka osłaniającego łechtaczkę poprawia higienę narządów płciowych, wzmacnia doznania seksualne, eliminuje dolegliwości bólowe, a także poprawia estetykę zewnętrznych narządów płciowych kobiety.
Cała procedura trwa około 30-60 minut i nie wymaga pobytu w szpitalu.
Do clitoplastyki kwalifikowane są kobiety, które nie są zadowolone z wyglądu strefy intymnej, odczuwają dolegliwości bólowe podczas stosunków, aktywności fizycznej lub noszenia obcisłej bielizny.
Plastyka napletka łechtaczki przeprowadzana jest też jako zabieg uzupełniający po labioplastyce typu “wedge” , w czasie której nie przeprowadzono redukcji przerośniętego napletka łechtaczki i pacjentki nie są zadowolone z efektu końcowego zabiegu.
Zabieg redukcji napletka łechtaczki rzadko przeprowadzany jest samodzielnie. Najczęściej łączy się go z labioplastyka warg sromowych mniejszych lub kompleksową plastyką sromu.
W Centrum Medycznym Angelius w Katowicach plastyka napletka łechtaczki kosztuje 1500 złotych.
Plastyka warg sromowych mniejszych z połączona z plastyką napletka łechtaczki przeprowadzona w Centrum Zdrowia i Urody ORCHID w Sopocie to koszt 4 tysięcy złotych.
Przerost łechtaczki to problem bardzo intymny i osobisty Tamara Bellis on Unsplas
Przerost łechtaczki to stan, gdy łechtaczka ma niefizjologicznie duże rozmiary w stosunku do prawidłowych. Stan ten powoduje ból łechtaczki, dyskomfort w okolicach intymnych kobiety oraz obniżoną jakość życia seksualnego. Przerost łechtaczki jest wywoływany zaburzeniami hormonalnymi przebiegającymi z nadprodukcją męskich hormonów płciowych (androgenów), zażywaniem sterydów anabolicznych, a rzadziej czynnikami genetycznymi. Sposób leczenia przerostu łechtaczki zależy w dużej mierze od przyczyny, która go wywołała.
Łechtaczka to organ, którego zakończenie znajduje się tuż nad wejściem do pochwy. Z anatomicznego punktu widzenia jest żeńskim odpowiednikiem penisa. Tak jak męski członek, łechtaczkę wypełniają ciała jamiste, które w sytuacji podniecenia wypełniają się krwią.
Łechtaczka znajduje się wówczas w stanie erekcji, co oznacza, że jest powiększona i bardziej wrażliwa na bodźce. Co ciekawe, łechtaczka sięga głęboko w ciało kobiety, nawet na kilkanaście centymetrów. Widoczna na zewnątrz część organu to tylko jej zakończenie.
Łechtaczka odpowiada przede wszystkim za doznania ze zbliżenia seksualnego. Posiada bowiem bardzo silne zagęszczenie zakończeń nerwowych, których ilość jest nawet dwa razy większa niż na penisie. Czyni to łechtaczkę najbardziej unerwioną częścią ciała kobiety.
Nie istnieją sztywne wytyczne, według których stwierdza się przerost łechtaczki. Przeciętnie wielkość łechtaczki w stanie spoczynku nie jest większa niż pół centymetra. Teoretycznie przekroczenie tej wartości oznacza przerost łechtaczki.
Warto jednak pamiętać, że damskie narządy płciowe mają bardzo zróżnicowany wygląd i trudno mówić o jakichkolwiek normach, co do ich kształtów.
Przerost łechtaczki to przede wszystkim sytuacja, gdy rozmiary łechtaczki pociągają za sobą dyskomfort u kobiety.
Przerost łechtaczki spowodowany jest wysokim poziomem androgenów (należy do nich między innymi testosteron), będącym wynikiem zaburzeń hormonalnych u kobiety . Te nieprawidłowości mogą być powodowane przez wiele chorób. W literaturze naukowej wymieniane są:
W każdym z tych przypadków może dojść do nadmiernej produkcji androgenów, co skutkuje zaburzeniem niektórych cech płciowych. Przerostowi łechtaczki może wówczas towarzyszyć :
Przerost i ból łechtaczki mogą wywoływać stany niewynikające z zaburzeń hormonalnych. Zaliczyć można do nich np. stany zapalne w obrębie narządów płciowych lub naczyniaka jamistego, czyli łagodny nowotwór ciał jamistych wypełniających łechtaczkę.
Przerost łechtaczki dotyczy kobiet zawodowo zajmujących się sportem sylwetkowym lub siłowym, które chcąc zyskać większą masę mięśniową oraz siłę, rozpoczynają stosowanie sterydów anabolicznych.
Z punktu widzenia sportu, jest to nielegalne, a dla organizmu kobiety bardzo niekorzystne.
W wyniku wzrostu poziomu testosteronu dochodzi do zaburzeń miesiączkowania, występuje obniżenie tonu głosu, męskie owłosienie, a także zmniejszają się gruczoły piersiowe.
Przerost łechtaczki może być wrodzoną cechą anatomiczną budowy ciała. Narządy płciowe zaczynają wykształcać się na wczesnym etapie rozwoju embrionu. Nawet niewielkie zaburzenie w biosyntezie kortykosterydów, powoduje u dziewczynek zespół objawów wywołanym nadmiarem androgenów.
Zalicza się do nich przerost łechtaczki, kariotyp 46XX, nie w pełni wykształcone narządy płciowe kobiece, czyli brak warg sromowych i nieprawidłowe wejście do pochwy. U dziewczynek konieczne jest leczenie chirurgiczne, polegające na zmniejszeniu przerośniętej łechtaczki, odtworzeniu warg sromowych mniejszych oraz rekonstrukcji przedsionka i wejścia do pochwy.
Rzadką przyczyną tego zaburzenia jest leczenie ciężarnej lekami zawierającymi androgeny.
Znaczny przerost łechtaczki zawsze jest objawem, który wymaga szczególnej uwagi. U nowo narodzonych dziewczynek może wskazywać na wrodzone wady anatomiczne lub zaburzenia hormonalne. Jeżeli natomiast zmiana nastąpiła u osoby dorosłej, konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem. Może być to bowiem objaw rozwijającej się choroby nowotworowej.
Przerost łechtaczki jest dolegliwością o dosyć subiektywnym charakterze. Niezadowolenie z wyglądu swoich narządów płciowych nie musi być równoznaczne z występowaniem przerostu łechtaczki.
Wiele osób nie zdaje sobie bowiem sprawy z różnorodności kształtów, jakie mogą przybierać damskie narządy płciowe.
W takim przypadku interwencję medyczną może zastąpić po prostu akceptacja wyglądu swojego ciała – oczywiście pod warunkiem, że zmiana nie nastąpiła nagle, a dużej łechtaczce nie towarzyszą inne niepokojące objawy np. ból.
Zbyt duża łechtaczka może jednak powodować nie tylko dyskomfort psychologiczny, ale i fizyczny. Powiększona łechtaczka, jako niezwykle wrażliwy narząd może przynosić ból zarówno w życiu codziennym, jak i podczas stosunku seksualnego. Możliwe są otarcia i inne mechaniczne urazy wynikające z kontaktu łechtaczki z odzieżą, co znacznie obniża komfort życia codziennego.
Forma leczenia przerostu łechtaczki zależy głównie od przyczyny dolegliwości. Jeżeli wiąże się on z zaburzeniami hormonalnymi, symptom ustąpi po ustabilizowaniu gospodarki hormonalnej za pomocą leków lub po usunięciu chirurgicznym guza organu regulującego nadmierne wydzielanie się hormonów. Podobnie jest w przypadku innych chorób powodujących przerost łechtaczki.
Jeżeli natomiast przerost łechtaczki jest wrodzony, jedynym wyjściem może być waginoplastyka, czyli zabieg chirurgiczny mający na celu korektę kształtu narządów płciowych. Niestety, taki zabieg obarczony jest ryzykiem zmniejszenia czułości łechtaczki, co wpływa negatywnie na jakość doznań ze współżycia.
Przerost łechtaczki zwykle jest wrodzony, ale może powstać też na skutek nieprawidłowości hormonalnych spowodowanych chorobą nowotworową lub zespołem policystycznych jajników. Przyjmuje się, że prawidłowa łechtaczka powinna mieć około 3-4 milimetry.
Przerost łechtaczki zwykle jest wrodzony, ale może powstać też na skutek nieprawidłowości hormonalnych spowodowanych chorobą nowotworową lub zespołem policystycznych jajników. Przyjmuje się, że prawidłowa łechtaczka powinna mieć około 3-4 milimetry.
Jedyną rolą łechtaczki jest dawanie przyjemności. Jej zewnętrzna część ma kilka tysięcy zakończeń nerwowych, dzięki czemu łechtaczka to najbardziej czułe miejsce erogenne na kobiecym ciele. Większość kobiet łatwiej osiąga orgazm łechtaczkowy (w wyniku stymulacji łechtaczki) niż orgazm pochwowy (w wyniku penetracji pochwy).
Przerost łechtaczki i warg sromowych może być przyczyną wielu kompleksów, wycofania z relacji intymnych oraz powodem do poddania się operacji.
O przeroście genitaliów można mówić, gdy wewnętrzne wargi sromowe są znacznie większe niż wargi zewnętrzne, a ich długość od ciała do części zewnętrznej jest większa niż 4 centymetry. W przypadku łechtaczki przerost oznacza, że jest ona w większa niż ½ centymetra .
W trakcie podniecenia łechtaczka nieco powiększa się, ponieważ tak jak penis składa się z ciał jamistych, które wypełniają się krwią.
Przerost łechtaczki, czyli klitoromegalia, może być na tyle duży, że łechtaczka wygląda jak mały penis.
Nie określono konkretnych wartości dla oceny, czy występuje przerost łechtaczki, ale funkcjonuje subiektywna skala Pradera, określająca stopnień maskulinizacji (posiadania cech męskich) zewnętrznych narządów płciowych u kobiet. Skala ta jest pięciostopniowa.
Piąty stopnień oznacza łechtaczkę przypominającą członka, całkowite zrośnięcie warg sromowych i zatokę moczowo-płciową uchodzącą na szczycie żołędzi łechtaczki.
Przerost łechtaczki jest zwykle wynikiem wrodzonego przerostu nadnerczy lub zespołu Edwardsa (jego objawy to m.in. deformacje ciała, szkieletu, wady serca, wady narządów płciowych).
Najczęściej jest wrodzony, ale może pojawić się także u dziewczynek i kobiet na skutek zaburzeń hormonalnych. Przyczynami przerostu łechtaczki mogą być nowotworowe guzy hormonalne, w tym gonad (gruczołów płciowych), nadnerczy i pęcherza moczowego.
Anomalie w obrębie narządów płciowych mogą być objawem zespołu policystycznych jajników.
Przerost łechtaczki bardzo często wiąże się ze zbyt dużą ilością androgenów (męskich hormonów) u kobiet – w wyniku raka nadnerczy lub zespołu policystycznych jajników. Zwykle w takich przypadkach widoczne są także cechy męskie, czyli wirylizm.
Przerost łechtaczki leczy się operacyjnie. Ta gałąź chirurgii nazywa się klitoroplastyką i jest praktykowana zarówno przez chirurgów ginekologów, jak i innych chirurgów skupionych na precyzyjnych zabiegach. Możliwym niepożądanym skutkiem operacji zmniejszeni
Każda kobieta wygląda inaczej, również “tam na dole”. Przerost warg sromowych i łechtaczki jest dla kobiet nie tylko problemem estetycznym, ale często wiąże się z kompleksami, brakiem akceptacji siebie, dyskomfortem w życiu codziennym i zaburzeniami w sferze seksualnej. Istnieje kilka przyczyn przerośniętego sromu, ale jest to wada, którą można skutecznie wyleczyć.
C: Narządy rodne kobiety składają się z warg sromowych mniejszych i większych, łechtaczki, wzgórka łonowego i przedsionka pochwy. Ich funkcją jest ochrona macicy przed uszkodzeniami i drobnoustrojami.
Czasami zdarza się, że kobieta posiada taką anatomiczną budowę narządów rodnych, która charakteryzuje się przerostem jednego z jej elementów.
Przerost warg sromowych lub łechtaczki nie jest chorobą, ale może znacząco zaburzać codzienne funkcjonowanie.
Wargi sromowe większe są parzystymi fałdami skóry, które zawierają dużą ilość podskórnej tkanki tłuszczowej. Skóra, która tworzy wargi sromowe większe jest owłosiona i zawiera gruczoły łojowe. Ich funkcją jest zabezpieczenie wilgoci i ochrona narządów rodnych kobiety przed urazami mechanicznymi i tarciem podczas współżycia.
Przyczyną przerostu warg sromowych większych jest wada wrodzona budowy narządów intymnych kobiety, wówczas dziewczynka rodzi się z już przerośniętymi wargami sromowymi większymi .
Może to też być konsekwencją leczenia hormonalnego w dzieciństwie lub w dorosłym życiu. Najczęstszą przyczyną przerośniętych warg sromowych większych jest nadwaga i otyłość brzuszna, ponieważ wargi sromowe większe zbudowane są głównie z tkanki tłuszczowej.
Wygląd warg sromowych większych ulega zmianie także podczas procesu starzenia się lub po porodzie.
Należy pamiętać, że przerośnięte wargi sromowe większe to jedynie wada kosmetyczna i zaleca się jej korektę w przypadku, gdy ich wygląd sprawia dyskomfort i ból lub przeszkadza w życiu seksualnym.
Wargi sromowe mniejsze to cienkie i nieowłosione fałdy skórne fizjologicznie znajdujące się pod wargami sromowymi większymi. Przykrywają one przedsionek pochwy. Niekiedy zdarza się, że wargi sromowe mniejsze wystają na zewnątrz i są dłuższe, niż wargi sromowe większe. Tę kosmetyczną wadę nazywa się przerostem warg sromowych mniejszych lub inaczej fartuszkiem hotentockim.
Przyczyny przerośniętych warg sromowych mniejszych są różne. Mo
Stare sąsiadki spotykają się potajemnie
Żona smacznie sobie śpi
Sasiadka chciala sie zabawic