Nigdy nie ma tłumu

🔞 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

Nigdy nie ma tłumu
Samotność – kiedy jest murem, którego nie można zburzyć
Poradniki: jak wybrać ten najlepszy?
Legenda Majów o kolibrze, wysłanniku bogów
Amnezja tożsamości w miłości: zapominanie o tym, kim jesteś
Społeczny jet lag - chaotyczne wzorce snu i czuwania
Literatura i psychologia Poradniki: jak wybrać ten najlepszy?
Ciekawostki Legenda Majów o kolibrze, wysłanniku bogów
Ciekawostki Społeczny jet lag - chaotyczne wzorce snu i czuwania
Ciekawostki Legenda Majów o Aksolotlu
Eksperymenty Jedno kłamstwo prowadzi do drugiego, potwierdzają badania
Nowości i psychologia TikTok - w jaki sposób wpływa na mózg
Ciekawostki Iluzoryczny efekt prawdy: jak powtarzane kłamstwo staje się prawdą
Ciekawostki Przeklinanie jest dobre dla Twojego zdrowia, jak twierdzi nauka
Ostatnia aktualizacja: 02 września, 2018
Nie ma znaczenia, ilu znasz ludzi ze swojego otoczenia lub też ilu masz znajomych w mediach społecznościowych. To, co naprawdę ważne, dotyczy tego, co znaczą dla Ciebie ludzie, których znasz. Jakie są dla Ciebie wartości? Czy odczuwasz samotność mimo tylu znajomych? Liczby bezwzględne nie mają żadnego znaczenia, ponieważ możesz być otoczony przez mnóstwo ludzi i wciąż odczuwać samotność .

Czy kiedykolwiek czułeś się tak, nieważne w jakim tłumie się znajdujesz, że nie możesz nawiązać z nikim kontaktu? Czy kiedykolwiek czułeś, że Twoja potrzeba kontaktu z ludźmi nie jest spełniona, mimo tego, że w pobliżu jest mnóstwo ludzi?
Czy kiedykolwiek czułeś się samotny i tak, jakby nikt nie mógł Ci pomóc? To puste uczucie nie zniknie, jeśli będziesz chciał wypełnić je w jakiś sposób z zewnątrz. Jest to Twój problem czysto wewnętrzny. Musisz go rozwiązać sam od wewnątrz, zanim spojrzysz na innych ludzi.
Samotność to okazja do spędzenia czasu z samym sobą. Samotność daje Ci pozwolenie na angażowanie się w wewnętrzny dialog ze sobą. W takich chwilach lepiej poznasz siebie, odkryjesz, czego chcesz i dokąd zmierzasz. Kiedy jesteś sam, masz przyjemność przebywania z kimś naprawdę wyjątkowym. Ze sobą samym.
“Nie możesz być samotny, jeśli lubisz tę osobę, z którą spędzasz samotnie czas. Czyli siebie.”
– Wayne Dyer –
Nigdy nie poczujesz się samotny, jeśli lubisz być sam ze sobą. Nie poczujesz się osamotniony, jeśli jesteś w pokoju ze sobą. W rzeczywistości tylko w takim przypadku należy patrzeć na swoje otoczenie, aby szukać dodatkowego towarzystwa. Jeśli w Twoim wnętrzu panuje hałas i zamieszanie, jak możesz usłyszeć muzykę na zewnątrz Ciebie?
Błędem jest ustalanie priorytetów ilościowych, gdy szukasz towarzystwa . Kluczem jest jego jakość. Nie ma znaczenia, ilu ludzi jest w Twoim otoczeniu, jeśli nic Ci nie mogą oni zaoferować. Nie ma znaczenia, ile czasu spędzają z Tobą, jeśli nie jest to czas dobrze wykorzystany.
Zawsze będziesz czuć samotność, jeśli nie sprawisz, że będziesz szczęśliwy spędzając czas ze sobą lub z innymi ludźmi. Zawsze będziesz myślał, że nikt Cię nie zrozumie, bez względu na to, ile razy powtórzysz tę samą historię.
I zawsze będziesz myślał, że nikt nie chce spędzać czasu z Tobą, jeśli nie cenisz samego siebie. Pod koniec dnia czas będzie coś wart tylko wtedy, gdy najpierw spędzisz go ze sobą tak, żeby mieć z tego jakieś korzyści.
Najpierw popracuj więc nad sobą. Nie spędzaj czasu sam, ale ze samym sobą. Jesteś jedyną osobą, która zawsze i wszędzie będzie dla Ciebie. Oznacza to, że powinieneś kochać siebie samego. Ciesz się chwilami samotności, kiedy możesz połączyć się z tym, co robisz. Mów do siebie i pamiętaj, że pokój wewnętrzny z samym sobą pomoże Ci osiągnąć cele zewnętrzne.
“Pewnego dnia samotność objęła mnie tak mocno, że zacząłem odczuwać do niej swego rodzaju uczucie. Płakałem jak dziecko i opowiadałem jej tysiące różnych opowieści. Rozmawialiśmy przez długi czas jak dwaj starzy przyjaciele, a potem pożegnaliśmy się i wszyscy poszliśmy dalej w swoją stronę. Wciąż jeszcze się widujemy i zawsze cieszę się, że ją widzę. Jest wciąż taka sama: zawsze uczciwa, mądra i inteligentna.”
-Kelbin Torres-
Jeśli czujesz się pusty i niezadowolony z siebie, to wszelkie negatywne emocje mogą stać się Twoim najgorszym wrogiem. To jest jak głos, który ciągle krzyczy i wymaga rozwiązania, a Ty starasz się ukryć to za pomocą szumu tła. Prawdziwym rozwiązaniem jest jednak odłączyć się od świata zewnętrznego i połączyć się z wewnętrznym sobą.
Dąż do nawiązania zdrowej relacji z samym sobą. Oczywiście o maksymalnie wysokiej jakości, jaką tylko zdołasz uzyskać. Naucz się słuchać i rozpieszczać samego siebie. Dbaj o siebie i doceń czas, jaki spędzasz sam, w ciszy i spokoju, we własnej obecności.
Nie będzie Ci doskwierać samotność, jeśli staniesz się dobrym towarzyszem dla siebie. Nie będziesz odczuwał braku innych osób, jeśli sam dla siebie będziesz kimś w pełni wystarczającym. Zewnętrzny świat zwiększy Twoją satysfakcję, zamiast być czymś niezbędnym. Nie traktuj świata zewnętrznego jako czegoś, co ukrywa Twoje nierozwiązane wewnętrzne problemy.
Kochaj siebie samego tak jak nigdy wcześniej. Poczuj taki spokój ze sobą, że będziesz chciał być sam ze sobą przez co najmniej jedną chwilę każdego dnia . Zacznij słuchać siebie tak, jak nikt inny tego nigdy nie zrobił. Bądź dla siebie najlepszym przyjacielem, jakiego chciałbyś mieć. Kiedy zapełnisz tę pustkę w środku, możesz iść i cieszyć się tym, co inni mają do zaoferowania.
Samotność - każdy ma własną opinię na jej temat. Może nawet zmienić zdanie, gdy zapytamy kogoś, co ona oznacza. Są ludzie, którzy wychwalają ją po...
Ostatnia aktualizacja: 02 września, 2018
Piękno umysłu Opiniotwórczy i hobbistyczny blog na tematy związane z psychologią, filozofią i sztuką. © 2012 – 2022 . Wszelkie prawa zastrzeżone. Zawartość niniejszej witryny służy jedynie celom informacyjnym. W żadnym wypadku treści opublikowanych na tych stronach nie można traktować jako alternatywy dla zaleceń lekarzy. Z tego powodu zalecamy Ci abyś w razie potrzeby skontaktował się ze specjalistą.


Umiejętności społeczne – popraw je i ciesz się lepszymi relacjami
Albert Einstein i jego sekret uczenia się
Co robić, gdy ktoś krzyczy na Ciebie w gniewie?
Nastoletnie romanse - dlaczego to ważne, aby je zrozumieć?
Układ odpornościowy - emocje, które go osłabiają
Ciekawostki Legenda Majów o Aksolotlu
Eksperymenty Jedno kłamstwo prowadzi do drugiego, potwierdzają badania
Nowości i psychologia TikTok - w jaki sposób wpływa na mózg
Ciekawostki Iluzoryczny efekt prawdy: jak powtarzane kłamstwo staje się prawdą
Ciekawostki Przeklinanie jest dobre dla Twojego zdrowia, jak twierdzi nauka
Filozofia i psychologia Teleologia: wszystko ma swój cel
Ciekawostki Ciekawe fakty na temat kolorów
Literatura i psychologia Zapamiętywanie informacji - przyswajaj to, co czytasz!
Ostatnia aktualizacja: 06 sierpnia, 2021
Jedna z wielkich sprzeczności istoty ludzkiej ma związek z trudnością szczerego docenienia zalet drugiej osoby bez odczuwania żadnych negatywnych uczuć. Nie chodzi tu o zazdrość. To wyróżnianie się z tłumu to tzw. syndrom wysokiego maku.
Syndrom wysokiego maku mówi nam, że kiedy ludzie zbytnio wyróżniają się w jakiejś dziedzinie, zaczynają budzić nienawiść w innych. Ta nienawiść nie może być nazywana zazdrością jako taką. Raczej wiąże się to z faktem, że sukces innych sprawia, że nasze ograniczenia stają się bardziej widoczne.
“Istnieje coś znacznie rzadszego, kruchego i dziwniejszego niż talent. To talent rozpoznawania utalentowanych”.
Stąd też nazwa “syndrom wysokiego maku”. Odnosi się do dominującej logiki, która każe wycinać kwiaty , które rosną wyżej niż inne, aby inni nie czuli się gorzej porównując się do nich.
Mówi się, że pierwsze odniesienia do syndromu wysokiego maku możemy znaleźć już w książkach Herodota i w refleksjach Arystotelesa. Pojawiają się również w opowieści Livio o tyranie “Dumny Tarquino”.
Według Herodota cesarz wysłał swojego posłańca, aby zapytał Thrasasybulusa o radę na temat najlepszego sposobu zachowania kontroli nad imperium. Posłaniec zadał pytanie, ale Thrasybulus chodził jedynie bez słowa wśród pól pszenicy. Zawsze, gdy znajdował wyższe źdźbło, wycinał je i rzucał na ziemię . I nie mówił ani słowa.
Kiedy posłaniec wrócił do cesarza, opowiedział mu o dziwnym zachowaniu doradcy. Cesarz zrozumiał. Wiadomość oznaczała, że musi wyeliminować każdego, kto wyróżniał się z tłumu. Zniszczyć wszystkich, aby jego moc i panowanie nigdy nie zostały przez nich zagrożone.
Jest oczywiste, że tyrania nie pozwalają na pojawienie się wybitnych postaci, które mogą w pewnym sensie przewyższać tych, którzy sprawują władzę. W polityce bardzo często dąży się do zdyskredytowania tych, którzy kwestionują status quo lub działania innych. Jednak syndrom wysokiego maku nie ogranicza się jedynie do polityki.
Każdego dnia zachęca się nas do wyróżnienia się od innych, ale jednocześnie określa się nam bardzo precyzyjne granice. Chodzi o to, abyś przestrzegał pewnych parametrów, które oznaczają bycie człowiekiem sukcesu. Na przykład “pracownik miesiąca” to niekoniecznie ten, który przyniósł najwięcej zysku lub znalazł nowych klientów, ale raczej ten, który wzorowo spełnił wyznaczone mu cele.
Jeśli tak się stanie, nie ma problemu. Roślina, która wyrosła bardziej niż pozostałe nie zostanie przycięta, ponieważ rośnie tak, jak tego chce ogrodnik. Z drugiej strony, jeśli ktoś się wyróżnia z powodów innych niż te uważane za odpowiednie, może obudzić podejrzenia i ostatecznie zostać wykluczonym z towarzystwa .
Syndrom wysokiego maku ma swoje konsekwencje w dwóch wymiarach. Pierwszy dotyczy osoby, która się wyróżnia. Istnieje w nas naturalna tendencja, aby nie pozwolić innym za bardzo się wyróżniać, ponieważ generuje to poczucie niepewności lub zagrożenia w innych. Dlatego tych, którzy się wyróżniają często krytykuje się z nadmierną surowością. Lub wymaga się od nich dużo więcej. Lub próbuje się zminimalizować ich talent lub osiągnięcia.
Drugą konsekwencją syndromu wysokiego maku jest wpojenie ludziom strachu przed wyróżnianiem się. Ludzie uczą się, pośrednio lub bezpośrednio, że wyróżnianie się z tłumu może narazić ich na ryzyko. Ryzyko czego? Odrzucenia, poddawania w wątpliwość, krytyki, a nawet ostracyzmu.
Dlatego wielu zakłada, że najlepiej jest nie wyróżniać się w żadnych okolicznościach. Przyjmują “niski profil” jako swoją normę i przeraża ich możliwość wyróżnienia się. W taki czy inny sposób “tresuje się” ich, aby nie kwestionowali ustalonych reguł. To wielka szkoda, ponieważ w tym procesie gubi się wiele umiejętności , prawdziwe talenty są odsuwane na bok i zamykana jest droga do sukcesu.
Umiejętności społeczne, czyli umiejętności budowania i utrzymywania dobrych relacji mają wpływ na nasze emocje i dobre samopoczucie.
Ostatnia aktualizacja: 06 sierpnia, 2021
Piękno umysłu Opiniotwórczy i hobbistyczny blog na tematy związane z psychologią, filozofią i sztuką. © 2012 – 2022 . Wszelkie prawa zastrzeżone. Zawartość niniejszej witryny służy jedynie celom informacyjnym. W żadnym wypadku treści opublikowanych na tych stronach nie można traktować jako alternatywy dla zaleceń lekarzy. Z tego powodu zalecamy Ci abyś w razie potrzeby skontaktował się ze specjalistą.

W każdym wieku możesz i powinnaś być piękna i atrakcyjna. Jeśli nie chcesz, aby nazywano Cię „babcią”, powinieneś zwrócić uwagę na swoją garderobę. Co więcej, żeby dobrze wyglądać, nie trzeba mieć wielu rzeczy. Najważniejsze jest, aby odpowiednio skomponować garderobę i móc komponować zestawy.
Delikatna tunika w pastelowych odcieniach wspaniale komponuje się z białymi spodniami. Strój można uzupełnić dodatkami. Ten styl łączy w sobie elegancję, wygodę i praktyczność.
Kolory wpływają na nasze emocje i nastrój. Kiedy nosisz marynarkę w żywych kolorach – ładujesz baterie i życie nabiera nowego koloru. Dlatego proponujemy zrobić małą rewolucję w swojej garderobie i zapomnieć raz na zawsze o neutralnych i nudnych stylizacjach.
Aby czuć się pięknie i pełni życia, należy spełnić kilka warunków. Z jednej strony styl musi być żywy i energiczny, a z drugiej wygodny i elegancki. Dlatego zalecamy noszenie wyrazistego stroju, lekko skrojonego, który ułatwi Ci poruszanie się i będzie odzwierciedlał Twoją osobowość.
Doświadczenie pokazuje, że na świeży, energiczny i wyrazisty wyglad składają się nawet klasyczne odcienie – czerń, biel i szarość, zwłaszcza w przypadku gry kontrastów. Kontrast zawsze odmładza.
Wyrazistości nadają nie tylko kolory, ale także nadruki, nacięcia czy kształty. Świeży look, który wyróżnia nietuzinkowy print lub krój, sprawi, że wyróżnisz się z tłumu i nada młodzieńczego wyglądu.
Biała tkanina odbija część światła w kierunku twarzy, maskując zmarszczki i worki pod oczami. Dlatego staraj się nosić topy w jasnych tonach.
Nasza modelka ma ciepłą karnację, dlatego stroje w kolorze szkarłatnym, różowym, żółtym, brzoskwiniowym lub pomarańczowym dobrze komponują się z jej figurą.
Dżinsy to praktyczny, wygodny i stylowy element garderoby, który można nosić i należy nosić po 60 latach.
Wybierając jeansy, zwróć uwagę na wysokość talii. Niskie modele wyglądają nie na miejscu. I nie zapomnij, jak kojarzą się kolory. Pomarańczowy T-shirt doda Twojej stylizacji świeżości i wigoru.
Szyfonowe sukienki nigdy nie stracą na aktualności. Choć uważane są za atrybut młodości, doskonale uzupełniają wizerunek 60-letniej kobiety.
Wiek 60+ nie jest powodem, aby przestać zwracać uwagę na swój wygląd. W tym wieku możesz i powinieneś nosić kobiece ubrania.
Nie wahaj się ubrać wyraziście. Kilka jasnych akcentów nikomu nie zaszkodzi. Wręcz przeciwnie, podkreślą Twoją urodę, ponieważ żywe odcienie odmładzają.

Rżnąc z idealnym ciałem
Miłość w tęczy
Gorąca mamuśka i jej zabawka