Mecz z dziadkiem na kanapie
⚡ KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Mecz z dziadkiem na kanapie
Skip to main content Enable accessibility for visually impaired Open the accessibility menu
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda
Jedni z nas pamiętają dziadka, który cierpliwie tłumaczył, dlaczego ptaki na zimę odlatują do ciepłych krajów, a oliwa zawsze pływa na powierzchni wody, inni babcię pachnącą szarlotką i zawsze próbującą znaleźć rozwiązanie dla najtrudniejszych problemów. Mądrzy, cierpliwi, dobrzy, kochani, niezastąpieni…. Babcia i dziadek zawsze byli, są i będą ważni w życiu swoich wnuków. Każdy dziadek i każda babcia inaczej, bo w każdej rodzinie mają inne role. A jakie role mają w twojej rodzinie?
Keks bez bakali to coś więcej niż rosół bez makaronu. Żaden mistrz sztuki kulinarnej takiego zamówienia nie zrealizuje, bo keks musiałby przestać być keksem i zacząć być zwyczajnym ciastem, a rosół musiałby go tylko udawać. Mistrz przestałby być mistrzem, ale babcia nie przestanie być babcią i mistrzynią kulinarną w jednej osobie, gdy specjały te do stołu poda, zgodnie z dziecięcym życzeniem. Dziecko wie, że dla babci nie ma rzeczy niemożliwych. Ona wyczaruje coś z niczego i to nie tylko w kuchni, gdzie porusza się z takim znawstwem, ale wszędzie tam, gdzie wyobraźnia wnuczka obydwoje zaprowadzi. Bo ona sprosta każdemu zadaniu, każdej roli, każdemu wyzwaniu. Uszyje najwspanialsze kukiełki dla teatru, którego reżyserem, scenografem i jedynym aktorem będzie jej ukochany wnuczek. A gdy w swym kolejnym scenariuszu już nie tylko dla swoich kukiełek, ale i dla niej rolę stworzy, babcia zrobi wszystko, by zadaniu sprostać. Wcieli się w rolę calineczki, księżniczki na ziarnku grochu, brzydkiego kaczątka, a gdy będzie trzeba, piratem na zbójnickim statku też zostanie. Bez zastanowienia swe niewielkie mieszkanie zamieni w teatralną scenę, twierdzę obronną i królewski zamek. Mama wpadnie w osłupienie, widząc stół przewrócony do góry nogami i nie od razu się domyśli, że to najprawdziwsza tratwa na wzburzonych falach, które doskonale udaje niebieski dywan, kilka tygodni wcześniej przez babcię kupiony. Otwarta wersalka to obronna fosa przez piratów oblężona, a dziadek z przepaską na oku to jeden z nich, o czym przecież mama nie wie. Tata może dziadków krytykować, pouczać i instruować – takie szaleństwo do niczego dobrego nie prowadzi, a czasem wręcz podobnych zabaw zakazywać. Bo w jego odczuciu te zabawy nie uczą niczego poza jednym – jak z uporządkowanego miejsca zrobić pobojowisko. Boją się rodzice, że ich pociecha nigdy nie pozna granic – co dozwolone, co zakazane, co jeszcze w granicach dobrej zabawy się mieści, a co nią być przestaje. Obawiają się, że ukochani dziadkowie ich dziecko rozpuszczą.
Korzyści. To dzięki nim – babci i dziadkowi dziecko może się przekonać, że miłość dziadków, akceptacja i potrzeba nie tylko odkrywania marzeń ale i ich realizowania, granic nie znają. Dowie się, że jest ktoś taki, kto zawsze prośby wysłucha i zrobi wszystko, by pragnienia zrealizować. Dla dziadków nie ma rzeczy niemożliwych, dla dziecka nie ma marzeń niespełnionych. A czymże byłoby dzieciństwo, gdyby marzenia nie przeobrażały się w spełnienia?
Babcia i dziadek najlepszymi nauczycielami.
Dobry nauczyciel to cierpliwy nauczyciel. Takim właśnie jest babcia i dziadek. On nie liczy wypraw z wnukiem na lotnisko, gdy ten po raz kolejny chce obserwować startujące samoloty, nie okazuje zniecierpliwienia, wielokrotnie zaliczając dobrze mu znane sale w Muzeum Kolejnictwa, nie żałuje czasu na oglądanie panoramy miasta z ulubionego przez wnuka punktu obserwacyjnego, od wielu lat tego samego. Ona cierpliwie pokazuje jak trzymać igłę, szyjąc wymarzoną spódniczkę dla lalki i jak wydziergać dla niej szalik z kilku kłębuszków kolorowej włóczki. Szczegółowo tłumaczy, jak ugnieść ciasto na ulubione babeczki i jak zadbać o to, by zakalec się do nich nie zakradł. Pomysły wnuków nigdy nie są oceniane, nigdy też nie są krytykowane i za bezsensowne uznane. Mądry nauczyciel wie, że potrzeba poznawania musi zostać połączona z koniecznością próbowania, powtarzania (stąd niezliczona ilość wycieczek do miejsc ulubionych), sprawdzania, weryfikowania… Po powrocie z każdej naukowej wycieczki, dziadek siada z wnukiem przy biurku i zależnie od wieku swej pociechy, zainteresowań i dziecięcych oczekiwań tłumaczy, wyjaśnia, instruuje, odpowiada na wszystkie, nawet te najtrudniejsze pytania, czasem coś konstruuje, innym razem maluje, rysuje, lepi, wycina i rzeźbi. A wszystko po to, by jego mały uczeń zrozumiał to, co jeszcze przed chwilą było dla niego niepojęte. Babcia też cierpliwie będzie tłumaczyła swojej małej gospodyni, dlaczego i tym razem ciasto ma zakalca, obiecując, że to ostatni zakalec w ich wykonaniu.
Korzyści. Nikt lepiej niż babcia i dziadek nie wyjaśni dziecku zawiłości tego świata, nie nauczy tego, na co czasu nie ma tata z mamą, a często też tego, czego rodzice nie potrafią (niejedna mama wie jak druty trzymać w ręku, ale nie wie, jak nimi poruszać, by upragniony szalik wydziergać). Nikt przecież nie ma takiej jak oni wiedzy, doświadczenia i tej niezwykłej cierpliwości tłumaczenia. Oni znają swoją wnuczkę i swojego wnuka, wiedzą, jak mówić, by nie tylko słuchali, ale i rozumieli. Oni wiedzą, jak potem wiedzę tę utrwalić, jak wykorzystać i zachęcić dziecko do jej pogłębiania.
Ci dziadkowie mieszkają zwykle daleko. W codziennym życiu swego wnuka nie uczestniczą, nie dlatego że nie chcą, ale dlatego, że nie mogą. Kilometry ich dzielą, które pokonywać można, ale niezbyt często. Na spotkanie z tą babcią i dziadkiem, dziecko czeka, planując wspólne wakacje, ferie i wszystkie dni wolne, które spędzić z nimi może. Dla wszystkich to dni szczególne. Najpierw, wszyscy przygotowują się do nich, potem nimi radują i wreszcie wspominają. Dziadkowie doskonale wiedzą, że nie wystarczy zagwarantować swemu wnukowi opiekę i bezpieczeństwo, by z wakacji od dziadków wróciło szczęśliwe, a dziecko jeśli dziennika przygód nie prowadzi, to w pamięci kolekcjonuje te najbardziej ekscytujące chwile. Bo każdy dzień wakacji z dziadkiem i babcią potrafi być inny. Po powrocie do domu jest o czym opowiadać, a potem jeszcze długo wspominać. To właśnie te wakacje dziecko będzie wspominać po latach. Czasem zwyczajne, a jednak niezwykłe, bo dziadkowie potrafią wyczarować te niezwykłe chwile w całkowicie zwyczajnych miejscach.
Korzyści. Taka babcia i dziadek, choć mieszkają daleko i w codziennym życiu dziecka nie uczestniczą, potrafią mieć w tym życiu swoje miejsce. Dzieci listy piszą, opowiadają, wspominają i za dziadkami tęsknią, bo przecież ich kochają. Rodzinne więzi, choć nie muszą być nazywane, szybko są przez dziecko uświadamiane.
Gdy w przedszkolu kolega wciąż poszturchuje, w domu siostra nie rozumie, a mama krzyczy, bo obrus był taki czyściutki, a niestety znów do pralki przez nieuwagę dziecka wędruje, nikt lepiej nie pocieszy niż babcia. Z przedszkolnym kolegą porozmawia, siostrze wytłumaczy, obrus wypierze. Przytuli, łzy otrze, pocieszy i przede wszystkim cierpliwie wysłucha. Ona zawsze ma czas, zawsze stara się wnuka zrozumieć i w tych najtrudniejszych chwilach wesprzeć. Dziecko wzrasta w przekonaniu, że jej o wszystkim powiedzieć można i co najważniejsze – gdy trzeba, tajemnicy dotrzyma. I mają dzieci tajemnice, które tylko babci powierzają. Jeśli babcia ich zaufania nie zawiedzie, po latach jako nastolatki do niej zwracają się po radę i już jako dorośli do niej z problemami przychodzą. Spokój, rozwaga i przede wszystkim chęć niesienia pomocy sprawiają, że babcia – pocieszycielka nie wiadomo kiedy wciela się w rolę najlepszego psychologa i rodzinnego terapeuty. Czasem tylko słucha, innym razem radzi, a bywa i tak, że w roli mediatora występuje, nie tylko na rodzinnym forum, ale i poza nim.
Korzyści. Dziecko wzrasta w przekonaniu, że jest osoba, która zawsze wysłucha, zawsze pomoże i zawsze pocieszy. W najtrudniejszych chwilach bezradność ustąpi miejsca pewności, że jakoś będzie – przecież mam babcię!
Kiedy dziecko jest małe, babcia występuje w roli niani. Karmi, przewija, kąpie i do parku z wózkiem wędruje. Dzięki niej malec jest zawsze czyściutki, nakarmiony i uśmiechnięty. Gdy zaczyna raczkować, po mieszkaniu za malcem biega i pilnuje, by w niebezpieczne kąty jej szkrab nie zawędrował. Gdy stawia pierwsze kroki, asekuruje, by guza sobie nie nabił, niezbyt wprawnie po mieszkaniu wędrując. Dziecko uczy się trzymać łyżkę z pomocą babci i z jej asystą korzystać z nocnika. Dzięki niej malec szybciej opanowuje trudną sztukę samodzielnego jedzenia, chodzenia, a potem wszystkie te umiejętności, które w życiu się przydają. Nad wszystkim babcia czuwa i zawsze na czas interweniuje. Babcia przewiduje, zapobiega i zabezpiecza. Eksperymentów babcia nie lubi i te rodzicom zostawia. Jeśli więc uzna, że nauka jazdy na rowerze może być niebezpieczna, rodzicom to zadanie zostawi. Naukę pływania, jazdy na nartach czy wspinania po górach, najchętniej odsunęłabym w czasie, ale jeśli rodzice będą innego zdania, babcia im i dziecku z zapartym tchem pokibicuje. Do odważnych ta babcia nie należy, ale czy każda babcia musi wystąpić w roli narciarskiego instruktora i ratownika dla swojego wnuka?
Korzyści. Z pełnym zaufaniem można pod opieką babci maleństwo, a potem starsze dziecko zostawić. Nie trzeba instruować, przypominać i ostrzegać, na co stać ruchliwego i ciekawskiego szkraba. Babcia przewiduje, wyobraża sobie i zapobiega nim jeszcze niebezpieczeństwo się pojawi. Na rowerze jeździć swego malca nie nauczy, ale pod jej okiem można pociechę wyprawić na najdłuższą rowerową wycieczkę, gdy już umiejętność prowadzenia tego pojazdu dziecko posiądzie.
Pójdzie do kina, choć za kreskówkami nie przepada, na piłkarski mecz, choć sportem szczególnie się nie interesuje. Zagra w piłkę, choć biegać za nią nie lubi, w szachy też zagra, chętniej te tradycyjne, ale nie odmówi też partyjki w komputerowe, jeśli wnuk je preferuje. Wygraną nie raz zaimponuje. Dziadek wie, że przyjaźń wnuka zaskarbi, nie tylko będąc z nim, ale i robiąc to wszystko, co ukochanego wnuka interesuje, bawi i fascynuje. To nie musi być dziadek młody wiekiem, wystarczy, że będzie młody duchem i ograniczeń przed sobą stawiał nie będzie. Bo nawet w wieku dojrzałym, gdy zdrowie dopisuje, prawie wszystko robić można, a jak niektórzy dziadkowie przekonują sporty, łącznie z ekstremalnymi, uprawiać można. Rower, rolki, narty i łyżwy to codzienność, nurkowanie i szybowanie to wcale nie rzadkość. Wszystko zależy od tego, czym interesuje się wnuk, czym dziadek, jakie są możliwości realizowania pasji jednego i zainteresowań drugiego. Bywa, że wnuk zachęci dziadka do podjęcia próby lotu na paralotni, ale zdarzyć się też może, że dziadek zaszczepi wnukowi pasję wędkowania. Nic nie będzie stało na przeszkodzie, by jeden weekend spędzili szybując z włosem rozwianym, drugi wędkując w ciszy i skupieniu.
Korzyści. Z takim dziadkiem każdą wolną chwilę można spędzać, nigdy się nie nudząc. Można się nim pochwalić, kumplom zaimponować, bo imponować drogim rowerem to nic szczególnego, dziadkiem na paralotni to coś zupełnie wyjątkowego. Kto wie, może inni dziadkowie przykład zaczną brać z paralotniarza?
Sonda w przedszkolu (dzieci 6,5 i 4 letnie)
Żeby się z nami bawić (Dominika lat 5)
Żeby kupować nam zabawki (Kasia lat5)
Odbierają dzieci z przedszkola (Ada lat 5)
Opiekują się dzieckiem, kiedy jest chore, a mama musi iść do pracy. (Przemek lat5)
Żeby chodzić z dziećmi na spacery (Kasia lat 5)
Jakby rodzice nie mogli z dzieckiem wyjechać na wakacje, to wyjadą dziadkowie. (Zosia lat 5).
Jak dziecko chce słodycze, to babcia je kupuje.
Dziadkowie są po to, żeby ich kochać (Dominika lat 5)
Co najbardziej lubisz robić z babcią i dziadkiem?
Co to znaczy, że dziadkowie są na emeryturze?
Są zwolnieni z pracy, bo są starzy.
Nic nie robią, bo już są za starzy.
Emerytura to odpoczynek na starość.
Dostają z banku pieniądze i nie muszą pracować.
Mają emeryturę, bo są za starzy do pracy. Nie mogą już nic robić.
Emerytura to na starość zwolnienie.
Babcia gotuje, a dziadek siedzi na kanapie i pali papierosy.
Duchy odprowadzają ich do grobu jak są bardzo starzy.
Na pytania odpowiadały dzieci z Państwowego Przedszkola nr 330 w Warszawie Al. Niepodległości 17.
Przedszkole nr 8 "Zielony Ogród"
w Tychach
Za wszystko mamo dzięki Ci, samych słonecznych życzę dni. Każdego dnia, w każdej porze, jesteś najbliższa mi
Przedszkole nr 8 "Zielony Ogród" w Tychach
Przedszkole nr 8 "Zielony Ogród" z Oddziałami Integracyjnymi w Tychach, ul. Wojska Polskiego 2
Poland
Z górki na pazurki, dzieci pędzą żwawo. A to jadą prosto, to skręcają w prawo. Niosą je saneczki, narty im wtórują, na małych pagórkach raźno podskakują.
Wzbiła się kurzawa, wiatr zagwizdał w uszach, nawet bałwan w zaspie zaczął się poruszać. Pędzą jak sto koni, nic ich nie zatrzyma. Mróz dla nich nie straszny, raduje się zima.
A w oddali Ala piruety kręci. Tafla lodu błyszczy i łyżwiarzy nęci. Zima swe uroki wokół roztoczyła, dzieci do zabawy zaprosiła.
Śnieg od rana dzisiaj padał, dla nas, ptaków - pech nie lada. Dzień bez ziarna, bez okruszka; żeby chociaż jakaś muszka.. Ech!
Po południu, po zamieci, do karmnika przyszły dzieci. Dały owsa, słoninkę, kasze - zjadł ze smakiem każdy ptaszek. Och!
Pełny brzuszek! Jak wspaniale! Znowu ćwierkać można i szaleć. Wszystkie dzieci takie miłe. Dziękujemy za posiłek! Ach!
Sikorki słoninkę dziobią, wróbelki pszeniczkę zjadają, a jemiołuszki się zastanawiają, co dobrego wybrać mają.
A w tem gile przyleciały i wszystko powyjadały! Karmnik opustoszał w mig, lecz nie zmartwił się tym nikt. Tak dzieci ptaszki dokarmiały, że lekcje odrobić zapomniały.
Przypłynęła chmura sina. Od północy wiatr zacina. Kot wyjść z domu nie ma chęci, coś się na dworze święci! Kraczą wrony na parkanie: Jedzie zima! grożna pani! już lecą z nieba śnieżki. Zasypują drogi, ścieżki. Pola, miedzę i podwórka, dach, stodoły, budę Burka. Kraczą wrony na jabłoni - Jedzie zima parą koni. Mróz ścisnął lodem brzeg strumyka. Zając z pola w las pomyka. Krasnalowi zmarzły uszy, już spod pieca się nie ruszy! Kraczą wrony na brzezinie. Oj! nieprędko zima minie!
U mej babci na kanapie jest prawdziwy raj, babcia bajki opowiada baju baju baj
Ref. Aj aj aj u babci raj, jak w krainie baśni baju baju baj
U babuni na stoliku mam słodkości raj, torcik, ciastko i herbatka, baju baju baj
Cały domek mojej babci, to baśniowy raj, w nim się czuje tak jak w bajce, baju baju baj
Kto ma dziadka, ten się nie nudzi, kto ma dziadka, ten nie marudzi. Dziadek wszystko mi wytłumaczy, dziadek moje psoty mi wybaczy.
Ref. Z dziadkiem na spacerek, z dziadkiem na rowerek. Z dziadkiem mecz i lody, niezwykłe przygody. bis
Kto ma dziadka, ten się nie smuci, dziadek - smutek radość w obróci. Wytrze nos i weźmie na ręce i nie będę już płakać więcęj.
U la la, u la la 100 buziaków babcia da, tak jak ja, tak jak ja, 100 pomysłów dziadek ma
Ref. Babciu, dziadku kocham was, z wami miło spędzam czas. Przy was dobrze czuję się, gdy was nie ma, jest mi źle. bis
U la la, u la la 100 pysznosci babcia da, tak jak ja, tak jak ja 100 mądrości dziadek ma.
Ref. Babciu, dziadku ..bis u la la
Już lato odeszło i kwiaty przekwitły
A jeszcze coś w słońcu się mieni
To w polu i w lesie czerwienia się spójrzcie
Korale, korale jesieni
Ref.: Idzie lasem pani jesień
Jarzębinę w koszu niesie
Daj korali nam troszeczkę
Nawleczemy na niteczkę
Włożymy korale, korale czerwone
I biegać będziemy po lesie
Będziemy śpiewali piosenkę jesienną
Niech echo daleko ją niesie
Ref.: Idzie lasem pani jesień
Jarzębinę w koszu niesie
Daj korali nam troszeczkę
Nawleczemy na niteczkę
PONIŻEJ SĄ TEKSTY Z UBIEGŁEGO ROKU - BĘDZIEMY JE UTRWALAĆ .
Pani dyrektor, pani dyrektor kochana. Uśmiechnięta, uśmiechnięta od rana i kocha wszystkie, i kocha wszystkie dzieciaki i wie kto problem i wie kto problem ma jaki. Z ochotą wszystkim, z ochotą wszystkim pomaga, nawet, gdy sprawa, nawet, gdy sprawa jest błaha.
Dziękuję głośno, dziękuję głośno wołamy, ze pani zawsze, że pani zawsze jest z nami.
Poszliśmy sobie z tatą na spacer, najpierw przez łąkę okryte wiatrem. Minęliśmy sady lśniące od słońca, a potem lasem, lasem bez końca. A, gdy tak szliśmy przez ten wielki las, zgubił się nagle tata nam. Może do rowu z wodą wpadł, albo za drzewem skrył się w cień? Nigdzie go nie ma, nie ma, nie ma. Więc ..gdzie jest? Przygasło słońce ze zmartwienia , ucichł wiatr, poszarzał raptem cały swiat, ....bo zgubił się tata, bo zgubił się tata, w środku białego dnia. Wtedy zatańczył z nami cały swiat. Błysnęło słońce, rozśpiewał się wiatr, bo znalazł się nasz tata kochany, znalazł sie tata nasz.
Ciągle zagonieni i zapracowani, bardzo mało czasu mogą spędzać z nami. Zakupy, sprzątanie, zawodowa praca, każdy wciąż zmęczony do domu powraca.
Ref. Za trud wasz wielkie dzięki dziś składamy. Jedną wielką prośbę jednak do was mamy. Trochę więcej czasu dzieciom poświęcajcie, mocno je przytulcie, częściej wysłuchajcie.
Kiedy macie jakis wolny dzień od pracy, to zabierzcie dzieci na rodzinny spacer. Posłuchajcie razem jak śpiewają ptaki. I co głośno mówią do was przedszkolaki.
Mój tata silny jest jak słoń i dzielny jak tygrysów sto. Nawet krokodyl przed nim zmiata, gdy do wody skoczy tata.
Ref. A mama jest skrzydlata, lata po domu i lata. Jak w ogródeczku pszczoła, mądra i wesoła. bis
Mój tata zwinny jest jak żbik, na siódme piętro wchodzi w mig. Niech żyje nam do końca świata, nasz kochany, dobry tata.
Kto zawsze ma na twarzy słońce i spokojny miły głos. Kto odpowiedzi zna tysiące, na męczących pytań stos. Kto urwisowi da cukierka i kto zabaw wiele zna. Tak, to jest nasza pani nauczycielka, dla niej piosenka ta.
Ref.Nauczyciel dobrze wie ,jak wesoło uczyć się. Nauczyciel dobrze wie, że nauka to zabawna sprawa. Nauczyciel dobrze wi,e ile w glowie zmieści . Nauczyciel dobrze wie, że nauka to jest super sprawa.
Kto mnie nauczył liter pierwszych, bym je w słowa składać. Kto i kto mi czyta setki wierszy i bajeczek dzień po dniu. Kto w każdej chwili zagra w berka i na nudę sposób ma. Tak, to jest nasza pani nauczycielka.
Moja mama ma czułe ręce, kiedy przytula mnie. Pod niebo z tatą poszybuję, tak spełni się mój sen
Ref,. Mam wszystko czego potrzebuję, z Wami odkrywam piękny świat. Dziś mamo tato wam dziękuję, że mogę rozwijać się jak kwiat (bis)
Miłość mamy jest jak miód słodka, na zawsze starczy jej. Przy tacie zaden sen nie straszny, bo blisko przy mnie jest
Ref. Mam wszystko czego potrzebuję..
Za co kocham Mamę,
Zaraz się dowiecie,
Przede wszystkim za to
Że jestem na świecie
Za to, że nie jest od święta,
Że choć zmęczona, zawsze uśmiechnięta,
Że zawsze mnie rozumnie
Dobre rady dawać umie.
Jest najwspanialszym przyjacielem,
Na spacer chodzi w niedziele,
W chorobie mnie pielęgnuje,
I na dobranoc zawsze całuje.
Dla chętnych ciąg dalszy...
O urodzinach zawsze pamięta,
Przytula, kiedy nocą się lękam.
Mama jest lekiem na przeziębienia,
I aspiryną na dziecka zmartwienia.
Mama wybacza i zapomina,
Mama dla dziecka to witamina.
Drogich prezentów dla Mam dziś nie mamy,
Szczere nasze
Ciasna cipka zostaje zaliczona
Ciemnowłosa targa bydlaka jak chce
Ciasna brunetka jest dobra na analną zabawę