Leży na niej i całuje ją po ustach
⚡ KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Leży na niej i całuje ją po ustach
العربية
Deutsch
English
Español
Français
עברית
Italiano
日本語
Nederlands
Polski
Português
Română
Русский
Svenska
Türkçe
中文
العربية
Deutsch
English
Español
Français
עברית
Italiano
日本語
Nederlands
Polski
Português
Română
Русский
Svenska
Türkçe
中文
Ukrainian is now available on Reverso!
Arabic
German
English
Spanish
French
Hebrew
Italian
Japanese
Dutch
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Swedish BETA
Turkish
Ukrainian BETA
Chinese
Synonyms
Arabic
German
English
Spanish
French
Hebrew
Italian
Japanese
Dutch
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Swedish BETA
Turkish
Ukrainian BETA
Chinese
Ukrainian
Suggestions:
leży na ziemi
leży na dnie
też na niej
These examples may contain rude words based on your search.
These examples may contain colloquial words based on your search.
Translation of "leży na niej" in English
lies on
is on
lies in
lies at
is situated on
Ale kiedy wróciłem, Samuel leży na niej a ich usta są połączone jak puzzle.
But when I come back, there's Samuel lying on top of her and their lips are locked like a jigsaw puzzle.
Widzę wyraźnie, że jego noga leży na niej .
What do I stop? I can see clearly that his leg is over your girlfriend's body .
Warto w tym miejscu nadmienić jednak, że nie leży na niej sypki drobny piasek, lecz raczej drobny żwir.
It is worth mentioning here, however, that there is no loose sand on it , but rather fine gravel.
Nie wolno mu pić z toalety... więc upewnij się, że deska jest zamknięta i leży na niej cegła.
Marley is not allowed to drink out of the toilet... so be sure to keep the lid closed... and the brick on the lid.
Leży na niej prawie równie dobrze jak na tobie, prawda?
Looks almost as good on her as it does on you, doesn't it?
Facet na niej leży , a ona je jabłko.
The guy is going down on her , and she's eating an apple.
Strój kąpielowy dobrze na niej leży .
The sun-suit looks very well on her, Sam .
I think that dress is fabulous on her .
I widzę, że na niej leży Jesse Dixon.
I seen Jesse Dixon laying on top of her .
Powinieneś walnąć się w wątrobę zamiast mówić co ci na niej leży .
You should drown the cat instead of letting it out .
Why... why is he laying on her like that ?
Leży na skrzyżowaniu ważnych dróg północnej Słowacji.
It is situated at the crossroads of the main roads in northern Slovakia.
The gear's on the floor in front of you.
Well, she's lying here on the floor in gym clothes.
You can't find that kind of money in the streets.
It's been sitting on the table for a week.
It's right there, on the ground in front of you.
Leży na granicy pomiędzy Virginią, Kentucky i Tennessee.
It's on the border between Virginia, Kentucky and Tennessee.
Voice and photo translation, offline features, synonyms , conjugation , learning games
Results: 24445 . Exact: 6 . Elapsed time: 457 ms.
© 2013-2022 Reverso Technologies Inc. All rights reserved.
Włącz tryb tekstowy dla czytników
Wskazówki korzystania z ćwiczeń interaktywnych przy pomocy czytników
ekranowych
Przejdź do nawigacji
Przejdź do treści
Platforma edukacyjna Ministerstwa Edukacji i Nauki
Obraz przedstawia na pierwszym planie młodą kobietę ubraną w zwiewną suknię oraz mężczyznę patrzącego na nią i trzymającego w ręku kielich. Obok widać dwie leżące, śpiące kobiety. W tle widać wiosłujących członków załogi. Na statku namalowane są liczne, celtyckie symbole.
Herbert James Draper , Tristan i Izolda , 1901
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę, którzy się obejmują. Kobieta jest tyłem do obserwatora obrazu. Ma długie włosy. Mężczyzna z czułością całuje kobietę w policzek. Jedną dłoń ma położoną na głowie kobiety, druga trzyma przy jej policzku. Kobieta obejmuje mężczyznę za szyję.
Obraz przedstawia trzech mężczyzn na statku. Mężczyzna po prawej stronie stoi wyprostowany. Ma poważny i spokojny wyraz twarzy. W dłoniach trzyma włócznię. Jest dostojnie ubrany, ma kożuch narzucony na ramiona. Obok niego, po lewej stronie obrazu, klęczy mężczyzna. Również jest ubrany wytwornie. W lewej dłoni trzyma włócznię. Ma otwarte usta, patrzy na stojącego mężczyznę. Na jego twarzy widoczny jest niepokój. Za mężczyznami stoi kolejna osoba. Trzyma w dłoni płonącą pochodnię. Widać lewy profil mężczyzny, patrzy przed siebie. Ma otwarte usta. W tle znajdują się: klif, morze i statek.
Na ilustracji znajduje się kobieta i mężczyzna nad brzegiem morza. Stoją. Obejmują się, wtulając się w siebie. Mężczyzna czule całuje kobietę w policzek. Ma zamknięte oczy. Kobieta jest tyłem do obserwatora. Ma długie włosy i długa suknię. Po ich prawej stronie siedzi kobieta, zasłania dłońmi twarz. W tle postać zasłonięta tkaniną - półnaga kobieta.
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę - siedzą na kamiennej ławce. Jest noc. Kobieta z długimi włosami opiera głowę na ramieniu mężczyzny. Jej prawa dłoń leży na dłoni mężczyzny. Kobieta ma zamknięte oczy i obnażone ramiona. Mężczyzna patrzy w prawo. Ma lekko uniesioną głowę. Oboje mają narzuconą na siebie czerwona tkaninę. Ubrani są w długie stroje. Obok mężczyzny, powyżej niego na tle skał, po prawej stronie obrazu jest postać kobiety. Kobieta cała przykryta jest tkaniną. W tle morze, żagiel statku, wysokie skały i gwieździste niebo.
Obraz przedstawia obejmujących się kobietę i mężczyznę, unoszą się nocą nad wodą. Kobieta trzyma prawą dłoń na głowie mężczyzny, a mężczyzna podtrzymuje lewą dłonią głowę kobiety. Usta mężczyzny są blisko ust kobiety. Długowłosa niewiasta ma odsłoniętą lewą pierś i lewe ramię. Para ubrana jest w długie szaty. Na dole po prawej stronie obrazu jest dwóch mężczyzn i kobieta. Jeden z mężczyzn stoi, ma zamknięte oczy, wspiera głowę na włóczni. Drugi mężczyzna klęczy i patrzy na kochanków. U boku ma miecz. Mężczyźni mają hełmy na głowach. Kobieta siedzi, ma ukrytą głowę w ramionach. Ramiona trzyma na kamiennym murku. Wydaje się, że śpi.
Obraz przedstawia leżącego pod drzewem mężczyznę. Ma zamknięte oczy. Ręce ułożone wzdłuż ciała. Ubrany jest w długą, białą szatę. Klęczy przy nim ze spuszczoną, wspartą na mieczu głową, rycerz. Za leżącym mężczyzną stoi postać ubrana w długą białą szatę, ma kaptur na głowie, nie widać jej twarzy. W dłoni trzyma świecę. W tle widać morze.
Ilustracje do dramatu muzycznego Richarda Wagnera , 1909
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę w pomieszczeniu. Kobieta jest po lewej stronie obrazu, mężczyzna po prawej. Mężczyzna trzyma lewą dłoń kobiety i całuje ją, nachylając głowę. Para trzyma w dłoniach kielichy. Kobieta ma na sobie długą suknię, mężczyzna długie szaty. Stoją przy stoliku, na którym pali się świeca. Po prawej stronie obrazu, blisko kochanków, znajduje się amor ze strzałą i skrzydłami. W tle przez okno widać statek.
Dante Gabriel Rossetti , Tristan i Izolda pijący napój miłosny , 1867
Obraz przedstawia popiersie młodej kobiety. Kobieta patrzy w prawo. Jej twarz jest poważna. Ma czarne, spięte włosy, w uszach kolczyki, na szyi dwa sznury korali. Ubrana jest w wytworną niebieską suknię. W prawej dłoni trzyma złoty kielich, w lewej kwiat czerwonej róży. Przed jej dłońmi leżą kwiaty.
Frederick Sandys , Izolda z napojem miłości , 1870
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę siedzących na kamiennej ławce na tarasie. Kobieta siedzi po lewej stronie, mężczyzna po prawej - rękę opiera na kamiennym murku z tyłu siedzącej kobiety. Nachyla się w jej kierunku. Mężczyzna trzyma harfę. Kobieta ma długie, jasne włosy i długą suknię. Na ramiona ma narzuconą królewską pelerynę z kołnierzem z futra gronostaja. Po prawej stronie siedzących po schodach wchodzi brodaty, starszy mężczyzna w koronie na głowie. Patrzy na parę. W tle drzewa.
Edmund Leighton , Koniec pieśni , 1902
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę na statku. Stoją naprzeciwko siebie. Kobieta podaje mężczyźnie złoty puchar. Mężczyzna jest w rycerskiej zbroi. Jego hełm leży na linach na pokładzie statku. Kobieta ma na sobie długą suknię, pelerynę i zwiewną tkaninę na włosach. W tle widać morze, skalisty morski brzeg i zabudowę miasta.
John William Waterhouse , Tristan i Izolda , 1916
Legenda o Tristanie i Izlodzie zrodziła się prawdopodobnie wśród plemion celtyckich zamieszkujących wybrzeże kanału La Manche . Początkowo przekazywano ją ustnie. Pierwsze pisemne wersje historii nieszczęśliwie zakochanych bohaterów pochodzą z końca XII wieku. Najpełniejszy zapis legendy zrekonstruował francuski mediewista mediewista mediewista . W Dziejach Tristana i Izoldy przedstawił historię dwojga zakochanych, którzy nie mogli być razem ze względu na obowiązujące ich normy społeczne. Opowieść rozpoczyna się w chwili, w której król Marek powierza Tristanowi misję eskortowania swojej przyszłej żony. Tristan poznał więc Izoldę, gdy była już zaręczona z królem. Bohaterowie zakochali się w sobie, a ich miłość okazała się silniejsza niż obowiązujące normy zachowania. Stanowiła bowiem efekt działania napoju miłosnego, który oboje przypadkiem wypili. Z łączącym ich uczuciem nie sposób było walczyć.
Starofrancuska historia o Tristanie i Izoldzie stała się archetypem archetyp archetypem fatalnej miłości, która wiąże kochanków aż po grób. Nieszczęśliwie zakochanym wciąż towarzyszyło cierpienie (łac. trismus – smutny). Izolda została żoną Marka, a Tristan stanął przed koniecznością dokonania wyboru: pozostać wiernym królowi czy znaleźć spełnienie w miłości. Bohaterowie już zawsze żyli w tęsknocie i samotności. Tristan umarł z imieniem Izoldy na ustach. Izolda, która znalazła ciało ukochanego, umarła obok niego z żalu.
Opowieść o rycerzu i damie jego serca ponownie zyskała popularność w XIX wieku, kiedy niemiecki kompozytor Richard Wagner stworzył dramat muzyczny zainspirowany historią Tristana i Izoldy ( Tristan und Isolde , 1859). Ważną rolę odegrały także liczne nawiązania do tego tematu w malarstwie angielskich twórców zwanych prerafaelitami prerafaelici prerafaelitami .
(1864–1938) – francuski znawca średniowiecza, pisarz, krytyk literacki. Zebrał i opracował wiele arcydzieł średniowiecznej literatury francuskiej, m.in. Dzieje Tristana i Izoldy oraz Pieśń o Rolandzie
malarze angielscy tworzący w drugiej połowie XIX wieku i na początku XX stulecia w konwencji realizmu historycznego. Chętnie sięgali po tematy literackie, czerpiąc je z dawnych legend, ale też z twórczości Dantego, Boccaccia czy Szekspira; do głównych przedstawicieli prerafaelitów należeli: Dante Gabriel Rossetti , John Millais , William Hunt czy William Waterhouse
Legenda o Tristanie i Izoldzie jest źródłem inspiracji dla twórców literatury współczesnej. W interpretacjach tej historii rozważane są rozmaite problemy: stereotypów stereotyp stereotypów kulturowych, w jakie uwikłani są mężczyzna i kobieta, oczekiwań społecznych i niemożności samorealizacji, fatalizmu, odpowiedzialności moralnej za siebie, manipulacji emocjami itp. Historia Tristana i Izoldy należy do tych opowieści, które prowokują do wielu odczytań. Nawiązały do niej Maria Kuncewiczowa Maria Kuncewiczowa Maria Kuncewiczowa w powieści Tristan 1946 oraz poetka Anna Świrszczyńska Anna Świrszczyńska Anna Świrszczyńska w wierszu Tristan mówi do Izoldy .
(1895–1989) – współczesna polska pisarka, autorka m.in. powieści psychologiczno‑obyczajowych Cudzoziemka (1936) i Tristan 1946 (1967)
(1909–1984) – poetka, dramatopisarka, autorka utworów dla dzieci i młodzieży
(łac. aqua – woda) – motywy związane z żywiołem wody (jeziora, rzeki, morza, oceany, źródełka), szczególnie popularne w poezji XIX wieku
(gr. arche – początek, typos – typ) – pierwowzór postaci, zdarzenia, motywu, symbolu lub schematu; np. archetypem motywu homo viator (człowieka podróżnika, wędrowca) jest mitologiczny Odyseusz
(fr. médiéviste , łac. medium - środek) – historyk, badacz okresu średniowiecza
(łac. sensus – zmysł) – pogląd, zgodnie z którym źródłem poznania są zmysły i wrażenia zmysłowe
(gr. stereo – stężały, twardy; typos – wzorzec, odcisk) – utrwalony w powszechnej świadomości pogląd na jakiś temat; wyobrażenie o człowieku, grupie społecznej lub narodzie oparte na niepełnych lub nieprawdziwych faktach; często krzywdzące uproszczenie oparte na wyróżnieniu jakiejś cechy, wyolbrzymieniu jej i przypisaniu całej grupie osób
Na stronie znajdują się materiały, które powstały ze środków Unii Europejskiej w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007−2013 oraz Program
Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój 2014−2020)
Teściowa leży na łożu śmierci i siedzi obok niej zięć. - Wiesz zięciu, jak już umrę to zrób dla mnie jedną ostatnią przysługę i zamów na mój pogrzeb orkiestrę. - Dobrze mamusiu, zrobię to dla mamy. Po dwóch godzinach wraca zięć i mówi: - No mamusiu orkiestra zamówiona, na czwartek masz być gotowa.
Sekretarka, blondynka, przychodzi spóźniona do pracy i rozpacza. Zatroskany szef pyta ją: - Co się stało? - Nieszczęście, umarła mi matka. Szef proponuje dzień wolny, jednak blondynka stanowczo odmawia mówiąc, że wśród ludzi przy pracy, zapomni o nieszczęściu. Po godzinie szef widząc zapłakaną nadal sekretarkę pyta o samopoczucie. - Kolejne nieszczęście szefie, dzwoniła moja siostra, jej matka też nie żyje.
Jasiu szedł rano do szkoły, zauważa wędkarza łowiącego ryby i postanawia zapytać go czy biorą: - Bierze co? - Tak, cholera.
Dwie blondynki oglądają skoki narciarskie. Skacze Małysz, ale niestety kiepsko. Dają powtórkę. Nagle jedna mówi: - Ty, jeszcze raz skacze! Może teraz skoczy dalej. - Głupia jesteś! Przecież widzisz, że wolniej leci.
Jakie chipsy je hydraulik? - Cran chips.
Siedzą na ławce obok starszego pana dziewczyna i chłopak. Dziewczyna mówi do chłopaka: - Boli mnie policzek. Chłopak całuje ją w policzek i pyta się: - Już lepiej? - Tak, lepiej. Starszy pan przygląda się temu. Po jakimś czasie dziewczyna znowu odnosi się do chłopaka: - Bolą mnie usta. Chłopak całuje ją w usta. - Już lepiej? - Tak, lepiej. Wtem przerywa im starszy pan i pyta się chłopaka: - A leczy pan może hemoroidy?
- Dała już pani ogłoszenie. że poszukujemy ochroniarza? - Tak. - I jakie są rezultaty? - Natychmiastowe. Dzisiaj w nocy nas okradli.
Nie mówi się podczas jedzenia, - poucza matka Jasia, gdy zauważyła, że Jasio chce coś powiedzieć - powiesz jak zjesz. - No i co chciałeś powiedzieć? - pyta matka gdy zjedli zupę, drugie danie i deser. - Chciałem powiedzieć, że na tatusia koszuli zostawiłaś włączone żelazko.
Ser ma około tysiąca dziur. Polskie drogi zawstydziły ser.
Mąż mówi do żony: - Wiesz kochanie, ja to bym chciał mieć takiego Pitbulla. Chodziłbym z nim na spacery, wszyscy by zazdrościli i w ogóle bym go kochał jak syna. Żona pomyślała, że skoro mąż tak bardzo go chce to go mu kupi. Poszła do zoo i mówi: - Chciałabym kupić pitbulla. Właściciel zoo po chwili zastanowienia odpowiada: - Niestety nie mamy takiego pitbulla ale mogę Pani zaoferować dzięcioła. Poszedł i po chwili wraca z dzięciołem i demonstruje: - Na stół mi dzięcioł! Rach ciach ciach i nie ma stołu. - Na krzesło mi dzięcioł! Ciach ciach i nie ma krzesła. Żona zafascynowana kupuje dzięcioła i wraca z nim przez park i mówi: - Na park mi dzięcioł! Ciach ciach parku nie ma. Wraca do domu i mówi mężowi: - Kochanie kupiłam Ci dzięcioła. - Na ch*j mi dzięcioł?
najlepsze dowcipy • najlepsze kawały • najlepsze żarty • najlepszy humor Dowcip .NET © LocaHost
Возможно, сайт временно недоступен или перегружен запросами. Подождите некоторое время и попробуйте снова.
Если вы не можете загрузить ни одну страницу – проверьте настройки соединения с Интернетом.
Если ваш компьютер или сеть защищены межсетевым экраном или прокси-сервером – убедитесь, что Firefox разрешён выход в Интернет.
Firefox не может установить соединение с сервером deu.goo.gle.
Отправка сообщений о подобных ошибках поможет Mozilla обнаружить и заблокировать вредоносные сайты
Сообщить
Попробовать снова
Отправка сообщения
Сообщение отправлено
использует защитную технологию, которая является устаревшей и уязвимой для атаки. Злоумышленник может легко выявить информацию, которая, как вы думали, находится в безопасности.
Dziadek ze zboczonymi nastolatkami
Ostry hardcore z ciezarna murzynka
Czarna mamuska z chlopakiem corki