Leczenie jej uzależnienia do seksu u psycholożki
🔞 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Leczenie jej uzależnienia do seksu u psycholożki
Rozmiar czcionki:
Normal font A
Bigger font A
The biggest font A
Zaloguj się
Specjaliści
Dla firm
Blog
zapytaj
Zamknij
Dowiedz się więcej
Seksoholizm to uzależnienie od seksu, które przejawia się w potrzebie znacznej częstotliwości i różnorodności aktywności seksualnej. Należy do tzw. uzależnień behawioralnych . Osoba uzależniona traktuje seks jako najważniejszy element swojego życia, któremu podporządkowane są inne aspekty życia codziennego. Osoba chora odczuwa silny przymus uprawiania seksu , który stanowi formę rozładowania emocji. Uzależnieni od seksu dokonują destrukcyjnych czynności, nie zważając na konsekwencje. Bardzo często zaprzeczają i wypierają zaistniały problem oraz starają się manipulować otoczeniem.
Podstawową przyczyną uzależnienia od seksu, jak i każdego innego rodzaju uzależnienia, jest nieumiejętność regulacji emocji . Oznacza to, że osoba uzależniona w sytuacji skrajnych emocji (pozytywnych lub negatywnych), nie potrafi sobie z nimi radzić. Przyczyna tego może tkwić we wczesnodziecięcych doświadczeniach. W rodzinach osób uzależnionych często występowała przemoc psychiczna, fizyczna lub seksualna . Charakterystyczny dla tych rodzin jest brak przyzwolenia dla okazywania uczuć. Oziębłość ze strony rodziców oraz brak emocjonalnego wsparcia może prowadzić do angażowania się w destrukcyjne zachowania w życiu dorosłym.
Często osoby uzależnione od seksu pochodzą z rodzin, w których występowało uzależnienie od alkoholu bądź narkotyków. Może to świadczyć o pewnej genetycznej skłonności do uzależnienia, ale także o wyuczeniu się stosowania używek na podstawie obserwacji osób znaczących. Seksoholizm może współwystępować razem z depresją, a poszukiwanie kontaktu cielesnego z drugą osobą może być próbą odnalezienia wsparcia.
Objawy seksoholizmu mogą być różne w zależności od konkretnej osoby. Pierwszymi objawami zazwyczaj jest częsta masturbacja, wyobrażanie sobie stosunków seksualnych, oglądanie filmów o tematyce pornograficznej . W przeważającej części dnia myśli osoby uzależnionej są podporządkowane czynnościom natury seksualnej. Odczuwa ona wewnętrzny przymus, nad którym nie ma kontroli. Często wiąże się to ze znacznym pogorszeniem życia społecznego oraz zawodowego.
W początkowym etapie uzależnienia, seksoholik wypiera i zaprzecza istnieniu problemu, co niestety skutkuje jego odmową uczestnictwa w terapii uzależnienia od seksu. W kolejnym etapie uzależnienia wszystkie działania osoby chorej sprowadzają się do inicjacji kontaktów seksualnych nawet z przypadkowymi osobami. Chory angażuje się w coraz bardziej ryzykowne zachowania seksualne . Osoba uzależniona nie myśli o konsekwencjach swoich działań, skupia się jedynie na rozładowaniu popędu, co daje jej uczucie ulgi. Niemożność rozładowania napięcia seksualnego skutkuje pojawieniem się „głodu”, który przejawia się w występowaniu lęku, niepokoju, rozdrażnienia oraz zaburzeń koncentracji . Zazwyczaj osoba uzależniona od seksu, dostrzega problem wtedy, gdy uzależnienie wpływa w znaczący sposób na relacje rodzinne i zawodowe.
Uzależnienie od seksu niesie za sobą szereg negatywnych konsekwencji. Pomimo tego, że patogeneza tego rodzaju uzależnienia jest podobna do innych nałogów, często jego wystąpienie wiąże się z niezrozumieniem ze strony otoczenia .
Najczęstszym skutkiem uzależnienia od seksu jest zniszczenie więzów rodzinnych . Seksoholik, ukrywając swój nałóg, bardzo często okłamuje rodzinę, co wpływa na osłabienie relacji, a czasem ich bezpowrotne zerwanie.
Skupianie się jedynie na rozładowaniu własnego popędu powoduje, że osoba uzależniona nie angażuje się w żadne inne sfery życia. Niejednokrotnie wiąże się to z pogorszeniem funkcjonowania w sferze zawodowej , a w konsekwencji nawet z utratą dotychczasowego zajęcia. Konsekwencją uzależniania od seksu mogą być również problemy zdrowotne . Ze względu na przelotne kontakty seksualne z obcymi osobami seksoholicy narażeni są na wystąpienie chorób oraz dolegliwości seksualnych takich jak: AIDS, przedwczesny wytrysk czy wszelkiego rodzaju choroby weneryczne.
W leczeniu uzależnienia od seksu najczęściej stosuje się połączenie psychoterapii z terapią farmakologiczną . W psychoterapii zazwyczaj stosuje się sesje indywidualne , czyli cykliczne spotkania psychoterapeuty z pacjentem. Skuteczna w leczeniu uzależnienia jest także terapia grupowa , podczas której osoby z podobnymi trudnościami stanowią dla siebie nawzajem grupę wsparcia.
Podczas sesji terapeutycznych osoby uzależnione od seksu uczą się jak radzić sobie z emocjami za pomocą innych narzędzi niż kontakty seksualne. Często seksoholik ma znacznie zaniżoną samoocenę oraz niskie poczucie własnej wartości. Praca terapeutyczna w dużej mierze skupia się na odbudowie pewności siebie tak, aby osoba uzależniona nie musiała wzmacniać swojej samooceny poprzez stosunki seksualne.
W sytuacji, gdy osoba uzależniona ma problem z kontaktem bezpośrednim (co zdarza się często w sytuacji uzależnienia od seksu), rozwiązanie stanowią konsultacje online . Dzięki nim za pośrednictwem internetu może zostać przeprowadzona psychoterapia przez wykwalifikowanego terapeutę uzależnień .
Doliński D., Strelau J. (2008). Psychologia podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Mam na imię Maria Łucjan i jestem psychologiem, terapeutą Integracji Sensorycznej oraz Trenerem Umiejętności Społecznych.
Pracuję z dziećmi, młodzieżą, młodymi dorosłymi i ich rodzinami.
Psycholog, Coach, Dla Santander Bank Polska, Pakiet wsparcie, Terapeuta, Psycholog biznesu, Psycholog młodzieży, Doradca zawodowy, Trener, Life Coach, Dla McD, Słupca
Jestem psychologiem, coachem i trenerem z zakresu rozwoju osobistego. Należę do tych szczęśliwych ludzi, którzy ze swojej pasji uczynili życie zawodowe. W ramach indywidualnych sesji udzielam wsparcia, towarzyszę ludziom w ich procesach zmiany i odkrywaniu siebie.
Przedsiębiorca uzyskał
subwencję finansową
w ramach programu rządowego
"Tarcza Finansowa 2.0
Polskiego Funduszu Rozwoju
dla Mikro, Małych i Średnich Firm",
udzieloną przez PFR SA.
Copyright 2022 - All rights reserved
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień i Współuzależnienia
Jeszcze do niedawna o uzależnieniu mówiono jedynie w kontekście alkoholu, środków psychotropowych oraz hazardu. Jednakże Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała seksoholizm za poważne zaburzenie, które należy leczyć. Erotomania, bo taka jest inna nazwa schorzenia, pojawi się dopiero w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11 w roku 2022. Zgodnie z klasyfikacją ICD-10 uzależnienie od seksu może być klasyfikowane jako:
Klasyfikacja DSM-IV nie klasyfikuje erotomani. Innymi nazwami określającymi seksoholizm są: hiperseksualność, kompulsywne zachowanie seksualne, hiperfilia oraz donżuanizm. Szacuje się, że choruje na nią ok. 5% światowej populacji. Seksoholik przez swoje zachowanie obsesyjnie angażuje się w sposób kompulsywny w zachowania dalece odbiegające od norm społecznych. Przez to stanowi duże zagrożenie dla zdrowia własnego oraz osób, z którymi wchodzi w kontakty seksualne. Warto zaznaczyć, że schorzenie to określa się inną nazwą w zależności od płci. Kobiety dotknięte tą chorobą cierpią na nimfomanię, a mężczyźni na satyryzm. Zgodnie ze statystykami seksoholizm w 80% dotyczy płci męskiej. Nadmierne zainteresowanie erotyką, a także zwiększona aktywność seksualna to najczęstsze objawy świadczące o uzależnieniu od seksu. Nałóg ten, tak samo jak alkoholizm, narkomania, nadużywanie komputera, czy każde inne uzależnienie wymaga specjalistycznego leczenia. Tylko odpowiednia terapia pozwala na trwałe uwolnienie od problemu. Należy uświadomić sobie, że seksoholizm to rzeczywisty problem, a jego leczenie oparte jest na długofalowym procesie.
Po raz pierwszy objawy seksoholizmu zostały opisane w 1921 roku przez francuskiego psychiatrę G.G. de Clérambaulta. Badacz przedstawił kilka poważnych przypadków erotomanii i od tego czasu choroba określana bywała jako zespół Clérambaulta. Znany polski seksuolog - Lew-Starowicz - o seksoholizmie mówi tak: "to stan patologicznego nasilenia erotycznych zainteresowań i aktywności seksualnej, w którym te potrzeby dominują nad innymi, stanowiąc o sensie życia".
U podłoża rozwoju seksoholizmu, czyli uzależnienia od seksu, może leżeć wiele różnego rodzaju czynników. Poza silnym popędem seksualnym, wskazuje się również takie przyczyny, jak: nieśmiałość, poczucie niższości, brak wiary w swoje możliwości czy niepewność siebie. Uzależnienie od seksu ma bardzo szkodliwy wpływ zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne osoby uzależnionej. Może prowadzić do kłopotów w takich sferach życia, jak:
Trudno jest jednoznacznie wskazać na jeden czynnik, który byłby przyczyną seksoholizmu. Poza wymienionymi wyżej, wielu psychologów wskazuje na niedojrzałość osobowościową. Uważa się, że w przypadku satyryzmu problemem mogą być nieprawidłowe tzn. zaburzone relacje z własną matką. Najczęściej chodzi tutaj o okres dzieciństwa. Nie jest to regułą, ale większość pacjentów zgłaszających się na terapię seksoholizmu pochodzi z dysfunkcyjnych rodzin, w których codziennym życiu obecna była przemoc (psychiczna i/lub fizyczna), alkohol oraz problemy finansowe. Brak zainteresowania dzieckiem ze strony rodziców ma bardzo duży wpływ na jego przyszłość. Taka osoba szuka wówczas akceptacji, ma zaniżoną pewność siebie i nie radzi sobie z normalnymi relacjami towarzyskimi. Może poszukiwać miłości za wszelką cenę. Nie rzadko dorosły z problemem erotomanii był wykorzystywany seksualnie w dzieciństwie.
W skrajnych przypadkach uzależnienia od seksu może wiązać się także z poważnymi komplikacjami zdrowotnymi. W takim przypadku, kiedy seksoholizm utrudnia codzienne funkcjonowanie, najlepszym wyjściem jest leczenie lub odpowiednia i skuteczna terapia. Trzeba jednak mieć na uwadze, że występują różne rodzaje uzależnienia od seksu. Poza erotomanią trwałą czy nawracającą, warto też zwrócić uwagę na tak zwany cyberseks, do którego rozwoju się w dużej mierze przyczyniło się pojawienie Internetu. Wszystkie te typy uzależnień są pochodnymi seksoholizmu, które również wymagają terapii lub podjęcia długofalowego leczenia. Co ważne u seksoholika może dojść z czasem do pojawienia się zupełnie nowych objawów będących konsekwencją nadaktywnego życia seksualnego. Najczęściej u takich pacjentów diagnozuje się np.:
Nie można bagatelizować tego problemu. Seksoholicy często angażują się w związku bazujące jedynie na bliskości fizycznej. W bardzo rzadkich przypadkach towarzyszy temu głębsze uczucie. Po pewnym czasie uzależniony popada w obsesję, nad którą nie sposób jest zapanować. Pogłębiający seksoholizm może, oprócz degradacji psychicznej, doprowadzić do problemów z prawem. Seksoholik narusza w pewnym momencie ważne normy społeczne. Jego uzależnienie bywa również przyczyną szkód u innych osób. Seks wymaga odpowiedzialności i świadomości. Sfera popędliwości nie może dominować nad racjonalnym myśleniem i prowadzić do odrzucenia reguł normalnej koegzystencji społecznej. Osoba uzależniona od seksu zaczyna zaniedbywać swoje codzienne obowiązki, a tym również zawodowe. Miewa wyrzuty sumienia związane z własną słabością. Co ważne, jest świadoma tego, że ma problem. To bardzo istotne, ponieważ świadomość i motywacja do zmian są pierwszym krokiem do podjęcia terapii. Ponadto, seksoholik w chwilach niezaspokojenia własnego popędu może wykazywać zachowania agresywne, a nawet autodestrukcyjne. Bywa też, że nie mogąc znaleźć odpowiedniej okazji do seksu, korzysta z usług agencji towarzyskich. Odbywanie stosunków seksualnych w poważnych przypadkach może występować nawet kilkanaście razy dziennie. Sytuacja wydaje się szczególnie tragiczna u uzależnionych mających rodzinę, w tym dzieci. Potrzeby współmałżonka oraz pociech schodzą bowiem na dalszy plan. Niekiedy w takich układach dochodzi do aktów przemocy.
Prawidłowe zdiagnozowanie choroby i podjęcie szybkiego leczenia zwiększa szansę na wyzdrowienie i pozbycie się problemu. Rozpoznanie musi być oparte na fachowej wiedzy i doświadczeniu specjalisty seksuologa. Uzależniony nie jest w stanie sam pokonać swojego schorzenia. W trakcie pierwszej wizyty pacjentowi zadawany jest szereg pytań mających na celu doprowadzić do określenia źródła problemu. Jeśli seksoholik wyrazi taką zgodę, wywiad podmiotowy powinien być również przeprowadzony z bliskimi. Pozwala to na uzyskanie pełniejszego obrazu danego przypadku. Aby z dużym prawdopodobieństwem postawić diagnozę seksoholizmu, co najmniej 3 z podanych poniżej objawów muszą towarzyszyć choremu przez okres minimum roku. Są to:
Ważnym ograniczeniem jest to, że wymienione wyżej objawy nie mogą wynikać z innych zaburzeń o podłożu psychicznym np. epizody manii lub hipomanii.
Chociaż nie dla wszystkich jest to jasne, całkowite wyleczenie się z seksoholizmu jest możliwe. Warto jednak podkreślić, że jest to proces długotrwały, wymagający cierpliwości i determinacji. Tak jak większość schorzeń natury psychologicznej, szansę na powodzenie terapii zwiększa wsparcie i zaangażowanie bliskich i zaufanych osób. Wszystkie dysfunkcje osobowości wymagają specjalistycznej opieki dostosowanej indywidualnie do potrzeb.
Uzależnienie od seksu najczęściej leczone jest przy pomocy odpowiednio dobranej psychoterapii, a dokładniej terapii behawioralno-poznawczej. Tego rodzaju metody uczą przede wszystkim nawiązywania zdrowych relacji z ludźmi, a także budowania trwałych związków intymnych. W trakcie terapii uzależnienia od seksu pacjenci dowiadują się, w jaki sposób można skutecznie wyrażać oraz zaspokajać swój popęd seksualny. Przez pierwsze miesiące leczenia konieczne jest zachowanie wstrzemięźliwości seksualnej, co okazuje się dużą trudnością. Uzależniony musi zdawać sobie sprawę z tego, że okres leczenia czasami trwa latami, podczas których napotka na swej drodze wiele okazji do powrotu nałogu. Nie jest to wcale tak rzadkie. Każdy rodzaj zaburzenia natury psychicznej ma tendencję do nawracania pod wpływem określonych czynników. Nie musi być nim wcale obiekt seksualny, a wstrząsające lub stresujące życiowe wydarzenie. Nie mniej istotna w określaniu szansy na sukces terapii jest kwestia wieku i kondycji psychicznej seksoholika. Powinien on pamiętać o tym, aby przestrzegać reguł określonych przez terapeutę, gdyż wzajemne zaufanie na tej osi ma decydujące znaczenie w omawianym procesie.
Po zakończeniu leczenia, pacjent musi zadbać o utrwalenie wszystkich wprowadzonych w życie zmian, które pozwolą mu zerwać z nałogiem seksoholizmu.
Prowadzono także badania nad skutecznością farmakologicznego leczenia seksoholizmu. Pacjentom podawany był związek o nazwie naltrekson. Jest on analogiem kodeiny działającym na receptory opioidowe. Ze względu na to, że stosowany jest z powodzeniem w innych uzależnianiach, w tym alkoholowych, wierzono, że zmniejszy zapotrzebowania seksualne u osób chorych oraz patologiczne ich następstwa. Wykazano, że pewne dawki tego leku (100-200 mg) mogą wpływać na zmniejszenie libido.
Pierwsze programy terapeutyczne dla osób uzależnionych od seksu sięgają roku 1976. Powstały one w Stanach Zjednoczonych w tym czasie co stowarzyszenie Anonimowych Erotomanów. Ich leczenie oparte było na, nowatorskim wówczas, programie 12 Kroków. W Polsce podobne grupy zaczęły powstawać na początku lat 90. ubiegłego wieku w Warszawie. Po dziś grupy Anonimowych Seksoholików organizują dziesiątki spotkań grupowych tygodniowo, którym celem jest wzajemna pomoc w walce z nałogiem.
Copyright 2022 © AGNUS terapia ul Spławie 48 61-312 Poznań. All Rights Reserved.
AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU USTAWIENIA ZAAWANSOWANE
Zdrowie
Żywienie
Ciąża i Dziecko
Uroda
Aktywność fizyczna
Psychologia
Seks
Kalkulatory
#ZdrowaPolka
Ważne tematy
MĘŻCZYZNA, 26 LAT
ponad rok temu
Uzależnienia
Uzależnienie od seksu
podziękuj
0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie
Pytania do specjalistów
Seksuologia
Żyję od orgazmu do orgazmu i to tak już przez wiele lat, czuję się pusty i wycieńczony, ale mam w sobie silną motywację żeby z tym skończyć i zacząć żyć jak normalny człowiek. Jakie są naturalne środki pomocnicze przy odstawianiu???
MĘŻCZYZNA, 27 LAT
ponad rok temu
Seksuologia
Motywacja
Orgazm
podziękuj
0
podziękuj
0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie
Pytania do specjalistów
Seksuologia
Witam mam pytanie do seksuologa. Mam 21 lat. Jestem mężczyzną. Gdy mam polucję w nocy to rano budzę się i oczywiście jest to co jest. Wszystko w porządku. Tylko martwi mnie to że pomimo udanej polucji mam ochotę jeszcze raz przeżyć orgazm. Przez onanizm. Nie robię te
Dziewczyna emo uprawia seks i otrzymuje wytrysk na twarz
Cycaty blond MILF bierze grubego fiuta
Blondynka zabawia się z czarnym kutasem na wsi