Kapitam posuwa zaloge w kosmosie
🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻
Kapitam posuwa zaloge w kosmosie
Like this post? Please share to your friends:
Nauka
0
Powiększ / A Cielak Holstein, który nie został poddany edycji genowej Bloomberg Firma zajmująca
Nauka
0
PowiększDr. Zhe Chen / Nanjing Institute of Geology and Paleontology Kambryjczyk jest słusznie znany
Nauka
0
Powiększ / Kupony z sekcji reklamowej niedzieli gazeta Getty | Karen Bleier Lekarze online
Nauka
0
Powiększ / OPINIE W LUSTERKU MOGĄ BYĆ WIĘCEJ ARBITRAŻOWE NIŻ WYŚWIETLAJ niż Trewhitt Jeśli
Nauka
0
Powiększ Gordon Wrigley / Flickr Wśród nieznajomych tematów, które zostały złapane w wojny polityczne
Nauka
0
Powiększ / Ta adnotowana mapa pokazuje niektóre prądy sterujące które poprowadzą Dorian na północ
© 2021 Nowości w technologii mobilnej: tablety, smartfony i inne gadżety mobilne
We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it. OK
Powiększ / Różne konfiguracje rakiety SLS.NASA
NASA prawdopodobnie wypuści pierwszych astronautów w kosmos od czasu programu Apollo na mniej wydajnej wersji jego Kosmosu Uruchom rakietę System, niż pierwotnie planowano. Chociaż nie ma zostały oficjalnie ogłoszone, w ostatnich tygodniach planiści misji w agencja kosmiczna zaczęła projektować „Exploration Mission 2” uruchomiona w wersji Block 1 rakiety SLS, która ma zdolność do podniesienia 70 ton na niską orbitę ziemską.
Działający administrator agencji Robert Lightfoot potwierdzony podczas Przesłuchanie w Kongresie w czwartek, że NASA jest poważna rozważenie wypuszczenia ludzi na Księżyc na SLS bloku 1. “Dobrze zmień profil misji, jeśli latamy ludźmi i korzystamy z Tymczasowego Etap napędu kriogenicznego (ICPS), ponieważ nie możemy robić tego, co my moglibyśmy zrobić, gdybyśmy mieli Eksploracyjny Górny Etap „Lightfoot powiedziany.
Kluczowa różnica między oryginalną konfiguracją SLS rakieta – którą NASA wydała na rozwój ponad 10 miliardów dolarów 2011 – a jego następcą jest najwyższy etap, który znajduje się na szczycie Wzmacniacz. W ramach obecnych planów słabszy górny etap, znany jako theICPS, miał latać tylko raz – podczas dziewiczego lotu SLS rakieta w 2020 roku. Następnie NASA miała przejść na nową, znacznie więcej potężny drugi etap, który zwiększyłby ogólny poziom rakiety SLS wydajność o około 50 procent.
Teraz NASA prawdopodobnie będzie latać rakietą SLS w swoim bloku 1 konfiguracja co najmniej dwa, a nawet trzy razy, zanim debiutuje mocniejszy wariant wzmacniacza. W ten sposób może się zdarzyć ludzie w kosmos szybciej. Aktualna data premiery 2023 r. Dla kosmiczna misja eksploracyjna 2 mogłaby iść naprzód, NASA rzeczniczka potwierdzona. „Najwcześniejsza możliwa data premiery to ocenił, z formalną decyzją oczekiwaną w nadchodzących miesiącach, „ she added. Evenwith a Block 1 SLS, NASA should be able to fly this mission profilefor Exploration Mission 2 but without the nine-ton payload.
Jednak ta decyzja sugeruje również, że agencja pozostaje daleka opracowując potężny poziom eksploracji, o którym mówi NASA musi przeprowadzić ambitny program eksploracji Księżyca. To może opóźnić znaczącą eksplorację w okolicach Mooninto najwcześniej w połowie i pod koniec 2020 roku.
Jeszcze kilka tygodni temu NASA nie miała takiej możliwości załoga latająca na wyższym etapie ICPS. Jednak dzięki Kongresowi agencja może teraz rozważyć uruchomienie wersji SLS bloku 1 rakieta wiele razy. W zeszłym miesiącu w ramach roku podatkowego 2018 w ramach umowy budżetowej Kongres przeznaczył 350 milionów dolarów na nowy kawałek sprzęt – mobilna wieża startowa, która ma zostać zbudowana w Kennedy Space Center na Florydzie.
NASA ma już jedną z tych potężnych wież, która wspiera także testowanie i serwis rakiety SLS jak przeniesienie go do startera i zapewnienie platformy, z której uruchomi się. Po pierwszym locie rakiety SLS, NASA planował spędzić 33 miesiące na odbudowie wieży, aby obsłużyć większa, mocniejsza wersja SLS z Exploring Upper Etap. Dzięki dodatkowym funduszom kongresowym może się teraz rozpocząć budując drugą wieżę i nadal używaj istniejącej komórki wieża startowa dla uruchomień bloku 1 SLS.
NASA wydaje 1 miliard dolarów na wieżę startową, która może się pochylić użyty raz
Lightfoot powiedział w czwartek, że agencja dopiero zaczyna zastanowić się, jak najlepiej wykorzystać tę hojność Kongresu, która tego nie zrobiła poszukiwano w budżecie Białego Domu. „Musisz daj nam trochę czasu – dopiero kilka tygodni temu dowiedzieliśmy się, że otrzymujemy to – aby zrozumieć przepływ ” Lightfoot powiedział.
NASA zastanawia się nad lotem do pierwszej misji z załogą w przestrzeni kosmicznej na rakiecie SLS z przyporami ICPS pogląd, że agencja kosmiczna boryka się z rozwojem etap poszukiwawczy. Źródła poinformowały Ars, że koszt program ten przerósł oczekiwania. Pierwotnie to Etap o wysokości 18 metrów miał być napędzany czterema silnikami rakietowymi RL-10. Jednak w wezwaniu pod koniec ubiegłego roku NASA wskazała, że tak poszukuje tańszych silników do zasilania sceny. NASA wydała inne prośby skierowane również do przemysłu, które sugerują, że jest to zaniepokojone o koszcie górnego etapu.
NASA próbuje ulepszyć system rakiet kosmicznych niedrogie
Podczas wywiadu w tym tygodniu były program promu kosmicznego kierownik Wayne Hale, który jest członkiem Rady Doradczej NASA, powiedział, że prawdopodobnie zajmie to cztery lub pięć lat na rozwój i budowa Górnego Etapu Eksploracji od tego miejsca naprzód.
„Budujesz zupełnie nową rakietę” – powiedział Hale. “To nie jest tylko czołg z przykręconymi silnikami. To musi być aerodynamiczny. Musi być w stanie wytrzymać wstrząs i wibracje uruchomić. Trzeba zacząć od zera. Więc tak, to skomplikowane.”
Rozpoczęcie co najmniej jednej misji z załogą lub więcej za pomocą podstawowego, Rakieta bloku 1 kupuje czas NASA na opracowanie nowej cholewki etap, bez zawstydzenia długich przerw między lotami rakieta SLS. Ale decyzja nie zapadnie bez niej wyzwania. Żaden astronauta nigdy nie latał na rakiecie ICPS, więc musiałoby to być czasochłonne i kosztowne proces „oceniania przez człowieka” sprzętu.
Dzięki ICPS profil lotu dla misji eksploracyjnej 2 nadal powinien zawierać kasę systemów Oriona w załodze orbita wysoko-ziemska, przelot księżycowy i trajektoria swobodnego powrotu z powrotem do Ziemia. Jednak latanie tą misją na bloku 1 SLSwould wykluczają zaplanowany ładunek towarzyszący. NASA miała jeszcze nie określił tego ładunku dla pierwszego lotu z załogą, ale to mógł mieć masę do dziewięciu ton. Bez eksploracji Upper Stage, NASA nie będzie w stanie latać załogą w jednym locie członków i części bramy kosmicznej, którą zamierza zbudować w pobliżu Księżyc w latach dwudziestych.
Dodatkowo, kontynuując latanie rakietą SLS w bloku 1 konfiguracja, NASA otwiera się na krytykę rakieta o dużym udźwigu nie jest o wiele potężniejsza niż komercyjna opcje dostępne teraz lub w ciągu kilku lat. Zarówno Falcon SpaceX Ciężka rakieta i nowy Glenn Blue Origin mają zdolność podnoszenia około 50 ton na niską orbitę ziemską. Kosztują jednak tylko malutkie część tego, co SLS będzie wymagało do budowy i latania.
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
Falls die Wiedergabe nicht in Kürze beginnt, empfehlen wir dir, das Gerät neu zu starten.
Videos, die du dir ansiehst, werden möglicherweise zum TV-Wiedergabeverlauf hinzugefügt und können sich damit auf deine TV-Empfehlungen auswirken. Melde dich auf einem Computer in YouTube an, um das zu vermeiden.
Bei dem Versuch, Informationen zum Teilen abzurufen, ist ein Fehler aufgetreten. Versuche es bitte später noch einmal.
0:01 / 2:44 • Vollständiges Video ansehen Live
Klasa 1
Klasa 2
Przyroda
Klasa 1
Klasa 2
Przyroda
Zerówka
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
w-f
Klasa 3
Klasa 4
Klasa 5
Klasa 6
Klasa 7
w-f
Fragen
W-Fragen
Wohin
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Zajęcia logopedyczne
Głoska ż/rz w wyrazach
Klasa 2
Klasa 3
w. fiz.
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Klasa 1
Klasa 2
Fizyka
W-F
Zerówka
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
Klasa 4
Klasa 5
Klasa 6
Klasa 7
Klasa 8
Gimnazjum
Dorośli
Liceum
Technikum
w-f
Klasa 5
Klasa 6
Polski
plan wydarzeń
W pustyni i w puszczy
Klasa 3
Klasa 4
Klasa 5
Klasa 6
Kaszubski w szkole
Chemia
Fizyka
Geografia
Historia
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
Klasa 4
W-F
W-f
Klasa 7
Klasa 8
Doradztwo zawodowe
Praca w grupie
Klasa 1
Matematyka
Obliczenia w zakresie 10
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Klasa 7
Klasa 8
w-f
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
Klasa 6
Polski
W pustyni i w puszczy
Zerówka
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
Klasa 4
Klasa 5
Głoska r w grupach spółgłoskowych tr dr
Klasa 6
Historia
walki w XVII wieku
logopedia
utrwalanie głoski r w wyrazach
utrwalanie głoski r w zdaniach
Klasa 5
Klasa 6
Klasa 7
Klasa 8
Polski
ćwiczenie po lekcji
lekcja polskiego
powtórzenia
w pustyni
W pustyni i w puszczy
Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych.
Wielu i wiele z nas chciałoby uciec od codziennych trosk i ciężaru ziemskiego życia w stan beztroskiej nieważkości. Czy to jednak na dłuższą metę możliwe? Czy pobyt w przestrzeni kosmicznej jest czymś rzeczywiście beztroskim i łatwym? Weźmy choćby pod uwagę nasze ciała. Przecież warunki, które panują w kosmosie, diametralnie różnią się od tych na Ziemi.
Na stronach internetowych Uniwersytetu Warszawskiego stosowane są pliki „cookies” zgodnie z polityką prywatności. Akceptuję Polityka prywatności
Strona główna » Kosmos » Życie w kosmosie
Ludzkie ciało jest zdolne przystosować się nawet do tak odmiennych warunków, jak te, które panują w kosmosie. Należy jednak pamiętać, że im dłużej przebywamy w przestrzeni kosmicznej, tym większe zmiany da się zauważyć w funkcjonowaniu naszego organizmu i – co szczególnie ważne – tym trudniej jest o powrót do stanu, w którym było nasze ciało przed wylotem poza Ziemię. Zmiany te są zauważalne niemal w każdym aspekcie naszej fizjologii.
Głównym z niebezpieczeństw, na które narażeni są astronauci w przestrzeni kosmicznej, jest promieniowanie UV. Może ono doprowadzić do choroby popromiennej, raka czy nawet uszkodzenia komórek mózgowych.
Jednym z układów, na które wpływ wywiera pobyt w przestrzeni kosmicznej, jest układ krwionośny. W warunkach mikrograwitacji (czyli gdy przyspieszenie grawitacyjne jest znacząco obniżone bądź w ogóle wyeliminowane) obniża się zarówno tętno serca, jak i ciśnienie tętnicze. Zmniejsza się również ilość krwinek czerwonych i pojemność minutowa serca (ilość krwi, która przepompowywana jest przez każdą z komór serca w ciągu minuty). Zmiany zachodzą również w obrębie samego serca – zmniejszają się jego obie komory.
Warunki panujące poza orbitą ziemską wpływają również na układ mięśniowo-szkieletowy człowieka. Krótko mówiąc, dochodzi do zmniejszenia wydolności i masy naszych mięśni, co sprawia, że w kosmosie męczymy się łatwiej niż na Ziemi. Kosmonauci po powrocie na naszą planetę niekiedy doświadczają problemów z utrzymaniem postawy wyprostowanej. Pobyt w przestrzeni kosmicznej doprowadza również do stopniowego ubytku masy kostnej.
Astronauci, którzy biorą udział w misji kosmicznej, mogą doświadczać także problemów ze zdolnościami motorycznymi, które często są efektem choroby kosmicznej (znanej też jako syndrom adaptacji kosmicznej). Objawia się ona m.in. nudnościami i wymiotami czy też poczuciem dezorientacji. Co prawda, po kilku dniach zaburzenia znikają, niekiedy jednak astronauci odczuwają problemy z orientacją nawet po powrocie na Ziemię.
Jest jednak jeden ważny aspekt fizjologii, który nie ulega zmianie – mimo tak drastycznej różnicy między warunkami panującymi na Ziemi a tym, co czeka na nas w przestrzeni kosmicznej. Okazuje się bowiem, że pobyt w kosmosie nie zaburza cyklu menstruacyjnego.
Co ciekawe, zanim pierwsza kobieta pojawiła się w przestrzeni kosmicznej, można było usłyszeć głosy, że panujące tam warunki będą negatywnie wpływać na cykl menstruacyjny, a tym samym będą obniżać efektywność kobiet w trakcie misji. Tym argumentem posługiwali się przeciwnicy udziału kobiet w wyprawach w kosmos.
Dzisiaj wiemy już, że wyżej wspomniane argumenty nie są zgodne z prawdą. Inną sprawą są jednak niedogodności związane z menstruacją w trakcie misji kosmicznej i to, jak kosmonautki sobie z nimi radzą. Jak można się łatwo domyślić, warunki panujące na stacji kosmicznej nie należą do najwygodniejszych, a zachowanie odpowiedniej higieny – tak proste na Ziemi – staje się w kosmosie nie lada wyzwaniem. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tymi trudnościami jest wstrzymanie cyklu menstruacyjnego na czas misji. Jak zapewniają specjaliści, jest to bezpieczne i nie wiąże się z ryzykiem dla zdrowia. Kosmonautki mogą w tym celu skorzystać z kilku opcji, z których najpopularniejszą jest tabletka antykoncepcyjna. Dzięki temu lot w kosmos może okazać się nieco bardziej komfortowym doświadczeniem.
Kojarzycie taką fabułę? – W pobliże Ziemi przedostaje się niezidentyfikowany obiekt latający… Jak się później okazuje – jest to statek kosmitów, którzy przybyli na naszą planetę, żeby ją zniszczyć lub skolonizować. Bohaterscy Ziemianie – przy akompaniamencie państwowego hymnu (najczęściej Star-Spangled Banner, ale to tylko kwestia potęgi przemysłu filmowego USA) i przemów politycznych przywódców – z poświęceniem stawiają czoła najeźdźcom…
Pozostawmy filmowych niebezpiecznych kosmitów w spokoju. Wiele wskazuje na to, że to my, ludzie, stajemy się jedynymi znanymi kosmicznymi kolonizatorami. Eksploracja pozaziemskiej przestrzeni, po latach przestoju, ruszyła obecnie pełną parą. Do organizacji międzynarodowych, od lat odkrywających tajemnice kosmosu, dołączyli z sukcesami prywatni inwestorzy. Nasze niebo przecinają kolejne roje sztucznych satelitów. Co oferuje nam kosmos, że z taką determinacją pragniemy go poznać i wykorzystać Wiedzę, surowce… Ale poszukujemy w nim także alternatywy dla naszego wspólnego domu, Ziemi. Nic w tym nowego. Już w latach 50. XX wieku reakcją na umieszczenie w przestrzeni kosmicznej pierwszego sztucznego satelity były słowa o „kroku ku wydobyciu się człowieka z ziemskiego więzienia”…
Co oznaczałoby dla nas życie poza Ziemią? Czy którekolwiek ze znanych nam ciał niebieskich może się wkrótce stać naszym nowym domem? Jakie warunki muszą zostać spełnione, żeby ludzie mogli zamieszkać gdzieś w przestrzeni pozaziemskiej?
Według badań prowadzonych w ciągu ostatnich dwóch dekad istnieje niemało miejsc w kosmosie, w których ludzie – teoretycznie – mogliby się osiedlić. Spośród miliardów ciał niebieskich naukowcy z NASA wyróżnili w naszej galaktyce około 300 MILIONÓW egzoplanet (czyli planet okrążających inne gwiazdy niż Słońce) dających jakąś nadzieję na przyszłe zasiedlanie.
Czym charakteryzują się ciała niebieskie będące kandydatami na Ziemię II? Chodzi o skaliste egzoplanety orbitujące wokół gwiazdy pokroju naszego Słońca, a jednocześnie usytuowane od niej w takiej odległości, by woda mogła utrzymywać się na nich w stanie płynnym, a temperatura powierzchni dawała szansę utrzymania życia. Planety znajdujące się zbyt blisko gwiazdy narażone są na ekstremalne poziomy promieniowania rentgenowskiego i ultrafioletowego (UV). Może być ono nawet setki tysięcy razy silniejsze niż to, które otrzymuje Ziemia ze Słońca. Należy jednocześnie pamiętać, że obecność wody i skalistość powierzchni (oraz odpowiednia temperatura) jeszcze nie przesądzają, że planety te rzeczywiście nadają się do tego, by się na nie „wprowadzić”…
Jednym z ciał niebieskich branych pod uwagę jako alternatywa dla naszego ziemskiego domu była Kepler-22b. To pierwsza egzoplaneta odkryta w ekosferze gwiazdy przypominającej Słońce w 2011 roku. Jej rozmiar jest o 2,4 razy większy niż Ziemi.
Czy kolonizacja kosmosu wejdzie w nową fazę i ludzie rzeczywiście będą mogli opuścić swoją – bardzo już wyeksploatowaną przez nich – planetę? Odpowiedź na to pytanie przyniesie (raczej odległa) przyszłość.
O poszukiwaniu możliwości życia w kosmosie pisze też NASA na dedykowanej stronie „The Search For Life”: https://exoplanets.nasa.gov/
Dostarczył pizzę napalonej kurwie
Nie ruszaj się, rozumiesz?
Czeska orgia bez zobowiązań