Jej piczka jest zawsze wilgotna

Jej piczka jest zawsze wilgotna




🛑 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

































Jej piczka jest zawsze wilgotna


Po polsku figa tłumaczy się na: cipa, pizda, cipsko .
W kontekście przetłumaczonych zdań, figa występuje przynajmniej 206 razy.


Zobacz algorytmicznie wygenerowane tłumaczenia.


Gia', spero almeno che fosse figa .


Prima tua moglie, poi io, poi quella cosa di sopra... che rivoluziona l'espressione " morto di figa "

Najpierw twoja żona, potem ja potem ta rzecz na górze... nadajesz nowe znaczenie słowu " wilgotna wagina nawet po śmierci ".

Sei sexy, figa e carina e... hai degli occhi bellissimi.

Jesteś gorąca i fajna i miła i masz piękne oczy.

E tu, invece? Oggi è Rosy, la prossima volta sarà un altro pezzo di figa a eccitarti.

A ty, Tromeo, ty to masz tak, że teraz jest Rosie, za tydzień inna cycasta dupa , weźmie Cię w obroty, skuje, pochlasta i wysmaruje kremem.

Sei arrabbiata solo perché non sei figa come lei.

Jesteś wkurzona, bo po prostu nie jesteś taka świetna , jak ona!

Non ci credo, pensa che tu sia figa .

Nie wierzę, że uważa cię za fajną .

Perché diavolo questo vecchio cazzone stopposo deve accaparrarsi quella fantastica figa e per di piú vincere il Nassau?

Dlaczego taki żylasty, wieprzowaty, stary zasraniec może mieć tę fantastyczną małą pipkę i jednocześnie zgarniać nassau.

La notifica conteneva tre stime: una della Catella (allegato 16), una della OPAK (allegato 18) e una della FIGA /Nortakst (allegato 21).

Zgłoszenie zawierało trzy szacunki: jeden od Catella (załącznik 16 do zgłoszenia), jeden od OPAK (załącznik 18 do zgłoszenia) oraz jeden od FIGA/ Nortakst (załącznik 21 do zgłoszenia).

Questi particolari avevano reso molto interessante la prospettiva di vedere la sua figa .

Te rzeczy sprawiały, że perspektywa zobaczenia jej cipki wydawała się szczególnie frapująca.

La BER non ha condotto un’ispezione/rilevamento delle proprietà, ma si è basata sulle stime e valutazioni già presentate dalla Catella, OPAK e FIGA /Nortakst, che ha poi provveduto a rielaborare

Firma BER nie przeprowadziła badań czy ekspertyz nieruchomości, ale opiera swe wnioski na założeniach i wycenach przedstawionych już przez firmy Catella, OPAK oraz FIGA/ Nortakst wraz z zastosowaniem swej własnej wiedzy fachowej

E tu, profeta del golf e pupillo di Beckworth, andrai alla Buoncostume, un bell’incarico per un cacciatore di figa .

A ciebie, golfowego blond bożka Beckwortha przeniosą do obyczajówki, raju dla kobieciarzy.

Se ti piace essere popolare, figa e avere l'attenzione dei ragazzi, c'è un posto per te.

'Jeśli twoją działką jest bycie popularnym, fajnym i przyciąganie uwagi chłopaków'to jest dla ciebie miejsce.
Ian: Zrób zdjęcie, jeśli jest gorąca .

E magari il presidente mi nomina Ministro della figa

Może prezydent zrobi ze mnie sekretarza cipy

Prometto di non acchiapparti la figa .

A co powiesz na wkurzoną drag queen ?

In case come questa, le stronze ti portano la figa a domicilio.

Do takiej chaty suczki będą dostarczać swe cipki .

Hai mandato tutto a puttane con la figa più figa di tutti i tempi.

Partolisz sprawy przy laskach mniejszego kalibru.
Teoria cipki na wyciągnięcie ręki .

C'era soltanto una cosa figa a Greypoint...


Najpopularniejsze zapytania:
1K ,
~2K ,
~3K ,
~4K ,
~5K ,
~5-10K ,
~10-20K ,
~20-50K ,
~50-100K ,
~100k-200K ,
~200-500K ,
~1M









Odegraj swoją rolę! Weź udział w otwartym konkursie na dźwięk dla całości ludzkiej wiedzy – dźwiękowe logo wszystkich projektów Wikimedia.




Weź udział









↑ A.D.T. Govan, D. McKay Hart, Robin Callander, Ginekolgia ilustrowana, LibraMed, Gdańsk, 1995, ISBN 83-901361-0-4 , str. 30

↑ Susan Standring, Henry David Gray, Harold Ellis: Gray's anatomy: the anatomical basis of clinical practice . Edinburgh: Elsevier Churchill Livingstone, 2005, s. 1354. ISBN 0-443-07168-3 .

↑ Beata Bednarczuk: Słownik bakterii . Warszawa: adamantan, 2008, s. 106, 220. ISBN 978-83-7350-076-1 .

↑ Adam Bochenek: Trzewia . Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 670–671. ISBN 83-200-2290-8 .


t. pochwowa, t. pęcherzowa dolna, t. odbytnicza środkowa, t. sromowa wewnętrzna

Pochwa ( łac. vagina ) – odcinek żeńskich dróg rodnych. Jest przewodem mięśniowo-błoniastym, silnie rozciągliwym i elastycznym, długości 5 cm do 14 cm (zazwyczaj 6 cm do 8 cm), stanowiącym połączenie między macicą a przedsionkiem pochwy , będącym częścią sromu ( pudendum feminum ). Najwęższa w swojej dolnej części stopniowo się rozszerza. W części środkowej ma około 2 cm do 3 cm szerokości. Pochwa stanowi miejsce wprowadzenia nasienia , obejmując prącie w czasie kopulacji oraz drogę, którą wydostaje się płód podczas porodu, a także drogę odpływu krwi menstruacyjnej . W czasie rozwoju płodowego powstaje z połączenia części dystalnych przewodów przyśródnerczowych (przewodów Müllera).

Położona jest w płaszczyźnie pośrodkowej ciała, nieomal w całości w miednicy mniejszej . Końcowy, krótki odcinek przebija przeponę moczowo-płciową . Pozwala to na wyróżnienie części śródmiedniczej ( pars intrapelvina ) i części przeponowej ( pars diaphragmatica ).

Ku przodowi znajduje się pęcherz moczowy , a między pęcherzem i pochwą biegną oba moczowody . Poniżej biegnie cewka moczowa połączona z przednią ścianą pochwy przegrodą cewkowo-pochwową ( septum urethrovaginale ), która wypełnia przestrzeń cewkowo-pochwową ( spatium urethrovaginale ).
Ku tyłowi – górną część pochwy (1 cm do 2 cm) pokrywa otrzewna , która następnie przechodzi na bańkę odbytnicy , tworząc dno zagłębienia odbytniczo-macicznego, stanowiącego zazwyczaj szczelinowatą przestrzeń. Czasem wnikają w nią pętle jelita cienkiego lub inne, położone nieprawidłowo narządy (np. jajnik ). Poniżej znajduje się przestrzeń odbytniczo-pochwowa ( spatium rectovaginale ), którą wypełnia tkanka łączna (u góry wiotka, ku dołowi coraz bardziej zbita), tworząca przegrodę odbytniczo-pochwową ( septum rectovaginale ).

Po bokach znajduje się duży żylny splot pochwowy, a pochwę obejmuje, lecz nie zrasta się z nią mięsień dźwigacz odbytu ( musculus levator ani ). Poniżej pochwa przechodzi przez przeponę moczowo-płciową, zrastając się z nią. Obejmują ją włókna mięśnia zwieracza cewki moczowej . Następnie pochwa skręca ku przodowi, łącząc się z przedsionkiem pochwy (pozostałość po zatoce moczowo-płciowej , powstającej wskutek podziału steku ). Odbytnica skręca zaś ku tyłowi, co powoduje powstanie klinowatego poszerzenia szczelinowatej dotychczas przestrzeni odbytniczo-pochwowej.

W dolnej części pochwa ma kształt cylindra spłaszczonego w osi przód-tył, co pozwala na wyróżnienie ściany przedniej i ściany tylnej. Niżej, w miejscu gdzie słup przedni i słup tylny marszczek ( columna rugarum anterior et posterior ) są zaznaczone, światło pochwy u nieródek przybiera kształt litery "H" [1] i można dodatkowo wyróżnić ściany boczne.

Koniec górny pochwy obejmuje część pochwową szyjki macicy ( portio vaginalis cervicis uteri ). Wnika ona skośnie w postaci brodawki, co powoduje powstanie sklepienia pochwy ( fornix vaginae ), które dzieli się na sklepienie przednie, tylne i sklepienia boczne prawe i lewe. Najgłębsze jest sklepienie tylne, które podczas stosunku płciowego pełni funkcję zbiornika nasienia ( receptaculum seminis ), skąd plemniki własnymi siłami przedostają się do macicy i dalej do jajowodów, gdzie dochodzi do ewentualnego zapłodnienia .
Koniec dolny u dziewic zamyka błona dziewicza ( hymen ) rozrywana podczas pierwszego stosunku płciowego na wiele drobnych kawałków, które po pierwszym porodzie kurczą się, tworząc brodawkowate wygórowania – strzępki błony dziewiczej ( carunculae hymenales ). Zdarzają się przypadki, kiedy młode kobiety rozrywają błonę w czasie aplikacji tamponu .

Ma grubość około 3 mm, jednak wartość ta może ulegać znacznym wahaniom w zależności od stanu rozluźnienia. Bogactwo włókien elastycznych i sprężystych zapewnia jej dużą rozciągliwość a zarazem kurczliwość. Podczas ciąży jej struktura ulega znacznemu rozluźnieniu, co pozwala na silne rozciągnięcie się podczas porodu . Ściana ma budowę trójwarstwową.

Tworzy ją tkanka łączna, która od wiotkiej u góry staje się coraz bardziej zbita, podobnie jak tkanka przestrzeni odbytniczo-pochwowej i cewkowo-pochwowej, która do niej przylega.

Zbudowana z mięśni gładkich bogato przetykanych tkanką łączną (głównie włóknami sprężystymi). Biegną one podłużnie, niewiele słabych pęczków tworzy wewnętrzną warstwę okrężną. W części górnej łączy się ona z mięśniówką macicy, a ku dołowi przeplata się z mięśniami poprzecznie prążkowanymi przepony miednicy. Wnika również w przegrodę cewkowo-pochwową i odbytniczo-pochwową (jako mięsień odbytniczo-pochwowy). W warstwie podłużnej ściany przedniej i tylnej biegną obfite sploty żylne, co wywołuje niewielkie zgrubienie unoszące błonę śluzową, która wytwarza w tych miejscach słupy marszczek. Owe sploty mogą się wypełniać, co prowadzi do obrzmienia słupów.

Brak ostrej granicy oddzielającej ją od błony mięśniowej. Ma barwę szaroczerwoną, co odróżnia ją od żywoczerwonej błony macicy. W stanie nierozciągniętym posiada liczne fałdy poprzeczne – marszczki pochwowe ( rugae vaginales ), szczególnie silnie rozwinięte w dolnej części pochwy kobiet, które nie rodziły. Grupują się one w dwa podłużne pasma na przedniej i tylnej ścianie, tworząc kolumnę marszczek pochwowych przednią i tylną ( columna rugarum anterior et posterior ). Pod wpływem porodów i z wiekiem ściany pochwy wygładzają się. Wyróżniamy dwie warstwy błony śluzowej pochwy:

Ściana pochwy jest zwilżana przez białawą wydzielinę powstającą ze złuszczającego się nabłonka pochwy i dopływającą wydzielinę szyjki macicy. Zawiera ona około 5‰ kwasu mlekowego wytwarzanego przez stanowiące fizjologiczną florę pochwy bakterie Lactobacillus acidophilus . Niskie pH od 3,6–4,5 stanowi czynnik ochronny przed zakażeniami, lecz również jest barierą dla plemników . Inne mikroby, które można znaleźć w pochwie zdrowej kobiety to Streptococcus mitis i Gardnerella vaginalis [3] . W warunkach patologicznych ilość wydzieliny może wzrosnąć i wypływać w postaci białych upławów ( fluor albus ).

Na tylnej ścianie pochwy może powstać nieparzyste tętnicze zespolenie ( arteria azygos vaginae ).

Zarówno włókna przewodzące wrażenia czuciowe, jak i włókna układu autonomicznego pochodzą ze splotu podbrzusznego dolnego , skąd docierają wzdłuż tętnic do błony zewnętrznej, tworząc splot pochwowy, w którym znajdują się drobne zwoje nerwowe . Z niego wychodzą nerwy do błony mięśniowej i błony śluzowej. W błonie śluzowej powstaje kolejny splot, z którego wychodzące włókna wytwarzają kolbkowate zakończenia w blaszce właściwej błony śluzowej i wolne zakończenia nerwowe w nabłonku. Niektórzy autorzy podają, że końcowa część pochwy, w pobliżu ujścia, unerwia czuciowo nerw sromowy [4] , ma być to miejsce zwiększonej wrażliwości ( punkt G ).









Odegraj swoją rolę! Weź udział w otwartym konkursie na dźwięk dla całości ludzkiej wiedzy – dźwiękowe logo wszystkich projektów Wikimedia.




Weź udział









↑ A.D.T. Govan, D. McKay Hart, Robin Callander, Ginekolgia ilustrowana, LibraMed, Gdańsk, 1995, ISBN 83-901361-0-4 , str. 30

↑ Susan Standring, Henry David Gray, Harold Ellis: Gray's anatomy: the anatomical basis of clinical practice . Edinburgh: Elsevier Churchill Livingstone, 2005, s. 1354. ISBN 0-443-07168-3 .

↑ Beata Bednarczuk: Słownik bakterii . Warszawa: adamantan, 2008, s. 106, 220. ISBN 978-83-7350-076-1 .

↑ Adam Bochenek: Trzewia . Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 670–671. ISBN 83-200-2290-8 .


t. pochwowa, t. pęcherzowa dolna, t. odbytnicza środkowa, t. sromowa wewnętrzna

Pochwa ( łac. vagina ) – odcinek żeńskich dróg rodnych. Jest przewodem mięśniowo-błoniastym, silnie rozciągliwym i elastycznym, długości 5 cm do 14 cm (zazwyczaj 6 cm do 8 cm), stanowiącym połączenie między macicą a przedsionkiem pochwy , będącym częścią sromu ( pudendum feminum ). Najwęższa w swojej dolnej części stopniowo się rozszerza. W części środkowej ma około 2 cm do 3 cm szerokości. Pochwa stanowi miejsce wprowadzenia nasienia , obejmując prącie w czasie kopulacji oraz drogę, którą wydostaje się płód podczas porodu, a także drogę odpływu krwi menstruacyjnej . W czasie rozwoju płodowego powstaje z połączenia części dystalnych przewodów przyśródnerczowych (przewodów Müllera).

Położona jest w płaszczyźnie pośrodkowej ciała, nieomal w całości w miednicy mniejszej . Końcowy, krótki odcinek przebija przeponę moczowo-płciową . Pozwala to na wyróżnienie części śródmiedniczej ( pars intrapelvina ) i części przeponowej ( pars diaphragmatica ).

Ku przodowi znajduje się pęcherz moczowy , a między pęcherzem i pochwą biegną oba moczowody . Poniżej biegnie cewka moczowa połączona z przednią ścianą pochwy przegrodą cewkowo-pochwową ( septum urethrovaginale ), która wypełnia przestrzeń cewkowo-pochwową ( spatium urethrovaginale ).
Ku tyłowi – górną część pochwy (1 cm do 2 cm) pokrywa otrzewna , która następnie przechodzi na bańkę odbytnicy , tworząc dno zagłębienia odbytniczo-macicznego, stanowiącego zazwyczaj szczelinowatą przestrzeń. Czasem wnikają w nią pętle jelita cienkiego lub inne, położone nieprawidłowo narządy (np. jajnik ). Poniżej znajduje się przestrzeń odbytniczo-pochwowa ( spatium rectovaginale ), którą wypełnia tkanka łączna (u góry wiotka, ku dołowi coraz bardziej zbita), tworząca przegrodę odbytniczo-pochwową ( septum rectovaginale ).

Po bokach znajduje się duży żylny splot pochwowy, a pochwę obejmuje, lecz nie zrasta się z nią mięsień dźwigacz odbytu ( musculus levator ani ). Poniżej pochwa przechodzi przez przeponę moczowo-płciową, zrastając się z nią. Obejmują ją włókna mięśnia zwieracza cewki moczowej . Następnie pochwa skręca ku przodowi, łącząc się z przedsionkiem pochwy (pozostałość po zatoce moczowo-płciowej , powstającej wskutek podziału steku ). Odbytnica skręca zaś ku tyłowi, co powoduje powstanie klinowatego poszerzenia szczelinowatej dotychczas przestrzeni odbytniczo-pochwowej.

W dolnej części pochwa ma kształt cylindra spłaszczonego w osi przód-tył, co pozwala na wyróżnienie ściany przedniej i ściany tylnej. Niżej, w miejscu gdzie słup przedni i słup tylny marszczek ( columna rugarum anterior et posterior ) są zaznaczone, światło pochwy u nieródek przybiera kształt litery "H" [1] i można dodatkowo wyróżnić ściany boczne.

Koniec górny pochwy obejmuje część pochwową szyjki macicy ( portio vaginalis cervicis uteri ). Wnika ona skośnie w postaci brodawki, co powoduje powstanie sklepienia pochwy ( fornix vaginae ), które dzieli się na sklepienie przednie, tylne i sklepienia boczne prawe i lewe. Najgłębsze jest sklepienie tylne, które podczas stosunku płciowego pełni funkcję zbiornika nasienia ( receptaculum seminis ), skąd plemniki własnymi siłami przedostają się do macicy i dalej do jajowodów, gdzie dochodzi do ewentualnego zapłodnienia .
Koniec dolny u dziewic zamyka błona dziewicza ( hymen ) rozrywana podczas pierwszego stosunku płciowego na wiele drobnych kawałków, które po pierwszym porodzie kurczą się, tworząc brodawkowate wygórowania – strzępki błony dziewiczej ( carunculae hymenales ). Zdarzają się przypadki, kiedy młode kobiety rozrywają błonę w czasie aplikacji tamponu .

Ma grubość około 3 mm, jednak wartość ta może ulegać znacznym wahaniom w zależności od stanu rozluźnienia. Bogactwo włókien elastycznych i sprężystych zapewnia jej dużą rozciągliwość a zarazem kurczliwość. Podczas ciąży jej struktura ulega znacznemu rozluźnieniu, co pozwala na silne rozciągnięcie się podczas porodu . Ściana ma budowę trójwarstwową.

Tworzy ją tkanka łączna, która od wiotkiej u góry staje się coraz bardziej zbita, podobnie jak tkanka przestrzeni odbytniczo-pochwowej i cewkowo-pochwowej, która do niej przylega.

Zbudowana z mięśni gładkich bogato przetykanych tkanką łączną (głównie włóknami sprężystymi). Biegną one podłużnie, niewiele słabych pęczków tworzy wewnętrzną warstwę okrężną. W części górnej łączy się ona z mięśniówką macicy, a ku dołowi przeplata się z mięśniami poprzecznie prążkowanymi przepony miednicy. Wnika również w przegrodę cewkowo-pochwową i odbytniczo-pochwową (jako mięsień odbytniczo-pochwowy). W warstwie podłużnej ściany przedniej i tylnej biegną obfite sploty żylne, co wywołuje niewielkie zgrubienie unoszące błonę śluzową, która wytwarza w tych miejscach słupy marszczek. Owe sploty mogą się wypełniać, co prowadzi do obrzmienia słupów.

Brak ostrej granicy oddzielającej ją od błony mięśniowej. Ma barwę szaroczerwoną, co odróżnia ją od żywoczerwonej błony macicy. W stanie nierozciągniętym posiada liczne fałdy poprzeczne – marszczki pochwowe ( rugae vaginales ), szczególnie silnie rozwinięte w dolnej części pochwy kobiet, które nie rodziły. Grupują się one w dwa podłużne pasma na przedniej i tylnej ścianie, tworząc kolumnę marszczek pochwowych przednią i tylną ( columna rugarum anterior et posterior ). Pod wpływem porodów i z wiekiem ściany pochwy wygładzają się. Wyróżniamy dwie warstwy błony śluzowej pochwy:

Ściana pochwy jest zwilżana przez białawą wydzielinę powstającą ze złuszczającego się nabłonka pochwy i dopływającą wydzielinę szyjki macicy. Zawiera ona około 5‰ kwasu mlekowego wytwarzanego przez stanowiące fizjologiczną florę pochwy bakterie Lactobacillus acidophilus . Niskie pH od 3,6–4,5 stanowi czynnik ochronny przed zakażeniami, lecz również jest barierą dla plemników . Inne mikroby, które można znaleźć w pochwie zdrowej kobiety to Streptococcus mitis i Gardnerella vaginalis [3] . W warunkach patologicznych ilość wydzieliny może wzrosnąć i wypływać w postaci białych upławów ( fluor albus ).

Na tylnej ścianie pochwy może powstać nieparzyste tętnicze zespolenie ( arteria azygos vaginae ).

Zarówno włókna przewodzące wrażenia czuciowe, jak i włókna układu autonomicznego pochodzą ze splotu podbrzusznego dolnego , skąd docierają wzdłuż tętnic do błony zewnętrznej, tworząc splot pochwowy, w którym znajdują się drobne zwoje nerwowe . Z niego wychodzą nerwy do błony mięśniowej i błony śluzowej. W błonie śluzowej powstaje kolejny splot, z którego wychodzące włókna wytwarzają kolbkowate zakończenia w blaszce właściwej błony śluzowej i wolne zakończenia nerwowe w nabłonku. Niektórzy autorzy podają, że końcowa część pochwy, w pobliżu ujścia, unerwia czuciowo nerw sromowy [4] , ma być to miejsce zwiększonej wrażliwości ( punkt G ).


Shortcuts to other sites to search off DuckDuckGo Learn More
Zawsze sie zastanowialem bo u mnie maly a gruby! 48. 35. ... dla mnie każda wagima jest piękna i mnie podnieca na jej widok, czy jest starsza czy młodsza obie są piękne i się nadają , byle były osiągalne dla mnie choć do lizania bo mnie cieszy i podnieca każda lecz nie każdą można zdobyć i podziwiać. 25. 5.
Wilgotna pochwa co oznacza? Wilgotna pochwa oznacza gotowość do odbycia stosunku seksualnego. Z kolei sucha pochwa oznacza, że kobieta nie jest wystarczająco podniecona, by odbyć stosunek. Jednak nie jest to jedyna kwestia. Suchość pochwy dotyczy wielu kobiet. Dlaczego pochwa jest sucha? Suchość pochwy może pojawić się po porodzie.
W słowniku włosko - polski Glosbe "figa" tłumaczy się na: cipa, pizda, cipsko. Przykładowe zdania: Gia', spero almeno che fosse figa.
Pochwa - odcinek żeńskich dróg rodnych. Jest przewodem mięśniowo-błoniastym, silnie rozciągli
Kolo marszy sobie freda i napala się na seks laskę
Ta lacha pisze się zawsze na grupowe jebanie
Blond kociak z dużym tyłeczkiem pokazuje na co ją stać

Report Page