نخستین دورهی جایزهی ایرانویج
ایرانویججایزهی فرهنگی و ادبی «ایرانویج» در دو شاخهی داستان کوتاه و ترانه و شاخهی ویژه محیط زیست ایران برگزار میشود.
داستانها و ترانههایی در این جایزه داوری خواهند شد که از طریق مهر به فرهنگ، آداب، آیینها، اشخاص، تاریخ و جغرافیای ایران، مخاطب خود را به کشف دوباره ایرانزمین دعوت میکند.
آثار رسیده پس از ارزیابی اولیه توسط هیئت انتخاب، به مرحله نهایی راه خواهند یافت.
آثار رسیده به مرحله نهایی، ۱۰ داستان و ۱۰ ترانه خواهد بود که داوران مرحله نهایی، ۳ داستان و ۳ ترانه را به عنوان اثر برگزیده، اثر دوم و اثر سوم انتخاب خواهند کرد.
هیئت داوران بخش ترانه (به ترتیب حروف الفبا):
مونا برزویی؛ شاعر و ترانهسرا
سهراب پورناظری؛ موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده و فعال اجتماعی
کامران رسولزاده؛ آهنگساز، ترانهسرا، شاعر، خواننده و بنیانگذار فستیوال یوالیتی (فیلم و تئاتر موزیکال) در فرانسه
هیئت داوران بخش داستان (به ترتیب حروف الفبا):
بهنام بهزادی؛ کارگردان، فیلمنامهنویس و تدوینگر
محمدحسن شهسواری؛ نویسنده، رماننویس، فیلمنامهنویس و مدرس داستاننویسی
زهرا عبدی؛ نویسنده، رماننویس، مدرس داستاننویسی، شاعر و فعال اجتماعی
مرتضی مردیها؛ فیلسوف، نویسنده و استاد دانشگاه
علی مصفا؛ فیلمساز، بازیگر و مترجم
برگزیده محیط زیست:
در این بخش، هیئت داوران جایزه برتر را پیشکش کسی خواهد کرد که در سال گذشته برای آگاهیبخشی و نگهداری و حفظ محیطزیست ایران، بیشترین و موثرترین محتوا را در شبکههای اجتماعی تولید کرده است. داوری این بخش سازوکاری با انتخاب مردمی خواهد داشت که جزییات آن در صفحه جایزه ایرانویج منتشر خواهد شد.
جوایز در هر بخش:
داستان و ترانهی برگزیده: هر نفر ۳۰ میلیون تومان به همراه تقدیرنامه.
نفر دوم: ۲۰ میلیون تومان به همراه تقدیرنامه.
نفر سوم: ۱۰ میلیون تومان به همراه تقدیرنامه.
برگزیده محیطزیست: ۳۰ میلیون تومان به همراه تقدیرنامه.
آیین شرکت در جایزه:
- موضوع: کشف دوباره ایران
- هر داستاننویس فقط با یک داستان و هر ترانهسرا با یک ترانه میتواند در جایزه شرکت کند.
- داستان ارسالی پیش از این نباید در جایزه دیگری برنده یا در کتابی منتشر شده باشد و همینطور ترانه ارسالی نیز توسط خوانندهای خوانده نشده باشد.
- شرکتکننده باید صفحه جایزه ایرانویج را در اینستاگرام @iranvijprize دنبال کرده باشد.
- حجم داستان نباید بیشتر از ۳ هزار کلمه باشد.
- داستان و ترانه باید در فایل پیدیاف (PDF) و با فونت نازنین شماره ۱۴ و بهصورت ضمیمه ایمیل فرستاده شود. لطفاً به نکات زیر دقت کنید:
ـ کپیکردن داستان و ترانهی ارسالی در متن (بدنهی) ایمیل مجاز نیست. یعنی حتماً باید به صورت فایل ضمیمه باشد.
ـ برای شرکت در مسابقه باید داستان خود را فقط به ایمیل Iranvijprize@gmail.com بفرستید.
ـ در داخل فایل ارسالی و پیش از متن داستان (نه متن ایمیل و نه فایل جداگانه)، این مشخصات را دقیقاً به این ترتیب ذکر کنید:
اسم داستان یا ترانه
نام و نامخانوادگی نویسنده و یا ترانهسرا
سن
نشانی ایمیل
تلفن تماس
استان (و شهر)
و اگر خارج از ایران هستید، کشور محل اقامت
(مشخصات ذکرشده در دبیرخانه محفوظ میماند و صرفاً برای تهیه گزارش نهایی جایزه استفاده خواهد شد. شایان ذکر است که داوران گرامی نیز آثار را بدون نام صاحب اثر و سایر مشخصات، دریافت و داوری خواهند کرد.)
به این موارد هم دقت کنید:
ـ از فرستادن آثار چند نفر به طور مشترک در یک ایمیل واحد خودداری کنید.
ـ هر فارسینویسی با هر ملیتی میتواند با یک داستان و یک ترانه به زبان و با خط فارسی در این مسابقه شرکت کند.
چگونه از ثبت اثر خود در مسابقه مطمئن شویم؟
برگشتنخوردن ایمیل شما به معنای رسیدن آن است. با این حال، بعد از ارسال اثر به ایمیل جایزه، یک ایمیل رسید به صورت خودکار برای شما فرستاده میشود (بخش اسپم ایمیل خود را هم ببینید). رعایتنکردن هر یک از موارد آییننامهی شرکت در جایزه ممکن است به حذف اثر شما بینجامد. بنابراین، پیش از ارسال ایمیل، همهچیز را با دقت بازنگری کنید.
تقویم جایزه:
مهلت ارسال آثار: از روز انتشار فراخوان تا روز جشن تیرگان (۱۳ تیر ۰۳)
تاریخ اعلام نتایج نهایی: جشن مهرگان
از آنجا که برترین پیمان نزد ایرانیان راستی و مهر است به پاسداشت این واهشتهی گرانمایه از پیشینیانمان، بر آن شدیم تا جشن مهرگان را برای اعلام برگزیدگان برگزینیم.
مهر نزد ایرانیان به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» و «ضدِ دروغ، دروغگویی، پیمانشکنی و نامهربانیکردن» است. در گاهشمار ایرانیان دو تاریخ برای جشن مهرگان وجود دارد: دهم و شانزدهم ماه مهر.
پس به نام مهر و به نام راستی، اعلام آثار منتخب در روز دهم مهر خواهد بود و اهدای جوایز به سه اثر برگزیده در روز ۱۶ مهر (جشن مهرگان در گاهشمار جلالی) خواهد بود.
چرا ما این جایزه را بنیان نهادیم؟
حق مالکیت فرهنگی هر تمدن و هر فرهنگی، از آنِ کسی است که از طریق «آگاهی» آن را «احراز» کرده باشد. بنیان این جایزه، بر اساسِ «شناخت» و «مهر» به تمدن ایران است. جایزه ایرانویج باور دارد که «شناخت» است که این مالکیت را محقق میسازد.
بنیاننهادن این جایزه که زینپس هر ساله برگزار خواهد شد، مهر به مهر ایرانزمین و تمدنِ سرشار و زایای آن است.
چرا ایرانویج؟
نام ایران از «ائیریه وئجه» گرفته شده است. «ائیریه» به معنای «آزاده» و «وئجه» به معنای «جای» است. این نام به «ایرانویج» تغییر شکل داده و درنهایت «ایران» نام گرفته است. سرزمین ما یعنی سرزمین انسانهای آزاده.
«ایران برای عاشقان ایران، محدود به جغرافیا نیست، ایران برای عاشقانش یک هویت فرهنگی است.»
یک «ایراندوست» واقعی کسی است که آیندهی این فرهنگ را میسازد و ارادهای سخت برای بهبود و پیشرفت این سرزمین در دل دارد و به آیندهی این فرهنگِ شگفت، از عمقِ جان میاندیشد. همیشه میاندیشد که چگونه میتواند برای افزودن روشنایی نقشی داشته باشد. چگونه میتواند در بالانشینی این فرهنگ کاری کند.
برای یک «ایراندوست»، وطن یعنی برقراری یک رابطهی خلاقانه و نو با مفهوم این فرهنگِ کهن. او همواره میاندیشد که چگونه میتوان کاری کرد و در این راه فقط دست به دامن تئوری نبوده و در هر جایگاهی که باشد «کاری» میکند.
اندیشهی بنیاننهادن این جایزه، خویشکاریِ ما برگزارکنندگان و کوششی برای کشف دوبارهی ایران است. این جایزه که دیدارگاه و قرارگاه عاشقان این فرهنگ خواهد بود، کاملاً مستقل بوده، به هیچ گروه و دستهای وابستگی فکری و مادی نداشته و تمام هزینههای آن توسط دبیران جایزه از محل اعتبار شخصی تامین خواهد شد.
با مهر به «مهر»
و با مهر به آزادگی و راستی و ملت بزرگ ایران؛
زهرا عبدی، محمد مرکبیان؛ دبیران جایزه
حدیث باقری؛ مدیر اجرایی جایزه