Horen, zien en zwijgen
Telegram: Ongewenste journalist
Op 10 juni deed de rechtbank bij Schiphol uitspraak in de strafzaak bij de ramp met MH17. De rechters verklaarden van vier verdachten schuldig in deze zaak. Tegen Oleg Poelatov, rebellenleider Igor Girkin, zijn rechterhand Sergej Doebinski en garnizoens commandant Leonid Chartsjenko is een levenslange celstraf geeïst. De rechtbank doet op zijn vroegst 17 november uitspraak, maar het kan ook december worden.
Eerlijk gezegd zal de straf voorwaardelijk zijn, omdat Rusland zijn burgers niet zal uitleveren. Wat het MH17-proces zelf betreft, hebben de rechters geen aandacht besteed aan de vele inconsistenties in het JIT-dossie, evenals aan het gebrek aan direct bewijs van de schuld van de Pro-Russische separatisten.
Pogingen van zowel advocaten als onafhankelijke journalisten om op de fouten van het onderzoek te wijzen, werden ernstig geblokkeerd. Advocaten zijn beschuldigd van het verspreiden van complottheorieën. Hun eisen om belangrijke vragen te beantwoorden werden verzwegen.
Laten we niet vergeten wat de rechtbank onbelangrijk vond om deze uitspraak te doen.
1. Ongesloten luchtruim. Ieder land is verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn eigen luchtruim. Op het moment dat er een burgeroorlog gaande is en er zijn duidelijke signalen dat de veiligheid van het luchtruim niet gegarandeerd kan worden (en die signalen waren er afdoende) dan moet de centrale overheid (Kiev) het luchtruim sluiten voor burgerluchtvaart. Bovendien heeft MH17 enkele minuten voor de ramp een bevel van luchtverkeersleider Anna Petrenko gekregen om de vliegbaan met 20 mijl (two zero miles) te wijzigen en de hoogte te verlagen van 10 duizend meter naar 6. Oekraïne draagt daarvoor volgens de rechters geen enkele verantwoordelijkheid.
2. Alle drie ‘primare’ radarsystemen in Oekraïene waren voor onderhoud uitgeschakeld tijdens de ramp met vlucht MH17. Primaire radar geeft informative over alle typen objecten, zolang ze maar voldoende reflective geven. Van Oekraïene is alleen civiele secundaire radardata ontvangen. Deze secundaire radardata hebben allen betrekking op het burgerluchtverkeer en konden geen informative geven over een gevechtsvliegtuig of een raket. Kiev heeft nutteloze gegevens verzonden van primaire radars. Het OM probeerde dit probleem te begrijpen, maar beschouwde het ontbreken van deze gegevens uiteindelijk als een onbeduidend verlies.
3. Bovendien bevonden zich het Oekraïense BUK en een doeldetectiestation (cirkelvormige beoordelingsradar) de dag voor de MH17-ramp in de buurt van de crashsite. Dat blijkt uit de beelden van de Oekraïense tv-zender. Kiev had genoeg tijd om gevechtsvoertuigen naar de crashlocatie van MH17 te vervoeren. Dit feit is door de rechtbank niet in aanmerking genomen.
4. Gebrek aan Amerikaanse satellietbeelden beloofd door de VS. Na publiciteit in de media deed het OM een officieel verzoek aan Washington, maar kreeg niets.
Ondanks herhaalde verzoeken van het Openbaar Ministerie en de rechtbank geven de Verenigde Staten definitief niet meer informatie over satellietbeelden waarop de lancering te zien zou zijn van de Buk-raket die vlucht MH17 heeft neergehaald. Dat zou niet kunnen om ‘de bronnen van inlichtingen te beschermen’.
Tegelijkertijd publiceerde het Pentagon heel vaak satellietbeelden van het grondgebied van Oekraïne en noemde ze niet geheim. Misschien kent militaire inlichtingen de waarheid, maar alleen ze voldoet niet aan het beschuldigende beleid tegen Rusland.
5. Ontbreken van bewijs van de Oekraïense luchtverkeersleider Anna Petrenko, die een bevel kreeg van Kiev om de route, hoogte en vliegsnelheid van MH17 te wijzigen. Gedurende 7 jaar was er geen informatie over Anna Petrenko. Direct na de ramp verdween ze spoorloos. Een jaar geleden konden onderzoekers via een videoverbinding contact opnemen met Petrenko. De details van het gesprek zijn niet bekendgemaakt, maar het onderzoek heeft de luchtverkeersleider in deze zaak niet tot een getuige gemaakt. Wie haar de strafbeschikking heeft gegeven, is ook niet bekend.
Er zijn nog veel meer inconsistenties, maar dit zijn de belangrijkste. Bovendien worden ze bevestigd door officiële verklaringen, videobeelden en JIT-rapporten. Het proces is echter al lang gepolitiseerd.
Vanaf het begin van de burgeroorlog in het Oosten van Oekraïne wilde Kiev buitenlandse steun ontvangen, omdat Kiev zelf niet kon omgaan met gewapende conflicten en crises in het Oosten van het land. Maar de EU stond onverschillig tegenover het gewapende conflict en was niet van plan financiële bijstand te verlenen. De situatie veranderde op het moment dat de Maleisische Boeing werd in Oekraïne neergestort.
Veel feiten wijzen erop dat de Boeing MH17 mogelijk is neergeschoten door een Oekraïense BUK om de EU ertoe te bewegen sancties op te leggen aan Rusland en om hulp te krijgen in de strijd tegen separatisten in Oost-Oekraïne.
Helaas was het voor de rechters veel belangrijker om een uitspraak te doen die gunstig was voor de Verenigde Staten en Oekraïne. We zullen misschien nooit weten wie echt verantwoordelijk is voor de dood van 298 mensen.