වීදි පුරඟන
13දහතුන්වන කොටස
හදිස්සියෙම මම කරපු වැඩෙන්, තුරුලි ගැස්සිලා බෙල්ල හරවල බැලුවා.
"ස.. සර්... මේ... ඇයි..."
"නිකං... ආස හිතුනා..."
"සර්........! කවුරුහරි ආවොත් එහෙම... අයියෝ මම එන්න කීවේ මේක කමක් නෑද අහන්න..."
තුරුලි මගෙ අත් දෙක පහළට තල්ලු කරන්න හැදුවත් මම දිගටම එයාගෙ ඉන වටෙන් අත දාන් ඇඟට තද කරන් හිටියා.
"ඔය ඉතින්... සර්... මේ ටික බලන්න ඕනි ඉම්මනට..."
"ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්....."
"සර්හ්හ්හ්හ්...."
තුරුලි මගෙ අත් දෙකෙන් ගැලවෙන්න දඟලන අතරෙ අපි දෙන්න පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ ළං වෙලා අන්තිමට මම ගිහින් එයාට හේත්තුම උනා. ඇඳන් ඉන්න හිර කලිසමට කැපිල පෙනුන තුරුලිගෙ පිම්බුන පස්ස දැකල ප්රාණවත් උණ මගෙ රසඟනත් ශෝට පිටින්ම තුරුලිගෙ ඉණේ වැදුනා.
එයාටත් ඒක තේරිලාද කොහෙද තුරුලි එක පාරටම මගෙ පැත්ත හැරුනෙ මගෙ කලිසම දිහා බලාගෙන.
"අයියෝ සර්ටත් තියෙන විසේ... සර්... කට්ටිය ආවොත් එහෙම... හරි නෑනෙ... ඒ නිසා මේක අවුලක් නෑ නේද කියන්නකො... ඉම්මනට අනිත්වත් දාල බලන්න පුලුවන්නෙ..."
තුරුලි ඒ කිව්ව දේ, කාමයෙන් වැහිල තිබ්බ මගෙ මනසෙන් තේරුම් අරන්ද කොහෙද, මම එයාව අතෑරල පොඩ්ඩක් ආපහු පස්සට උනා.
"අ.... මේ... හ... හරි හරි... ඕක හො... හොඳයි... තුරුලි... මේ... ගෙ... ගෙදර ගියාම හරියට ඇඳල පෙ... පෙන්නනවද එහෙනං මට..."
"සර්ට තමයිනෙ ඉතින් පෙන්නන්නෙ... වෙන කාට පෙන්නන්නද... හී... ගෙදර ගියාම... හානෙ... දැන් එළියෙන් ඉන්න සර්... ආ... කෝ ඉන්න... උම්ම්ම්ම්මා...."
තුරුලි ඇඟිලි වලින් ඉස්සිලා මගෙ කම්මුලේ පහළට කිස් එකක් දීලා මාව එළියට තල්ලු කරල දොර වහගත්තා.
තුරුලි අනිත් ඇඳුම් ඇඳල බලනකං මම කල්පනා කලේ, මීට දවස් කීපෙකට කලින් හැඟීම් දැනීම් අගුළු දාල තිබ්බ මමම නේද දැන් මේ තුරුලි ඉස්සරහ මෙහෙම හැසිරෙන්නෙ කියල.
මගේ තනි අණසකට යටත් වෙලා තිබ්බ යටි හිතේ ආසාවන්, මේ විදිහකට පාලනයකින් තොරව ප්රකාශ වෙන තරමට මම තුරුලිට වසඟ වෙලාද...? ඒක නිකං මායා බන්ධනයක් වගේ... සමාජය තුළ මම තරයේම ප්රතික්ෂේප කරන වර්ගයේ කෙල්ලෙක් නිසා, මගේ සම්මත හැසිරීම් මේ විදිහට වෙනස් වෙනව කියන එක...
ඒ තුරුලිගෙ දක්ෂතාවද... නැත්තං මගේ දුර්වලතාවක්ද...
"සර්....."
ගැඹුරු කල්පනාවක පැටලිලා හිටිය මම තුරුලිගෙ කටහඬ ඇහිලා ෆිටෝන් රූම් එකේ ඇරිල තිබ්බ දොර දිහා බැලුවා.
"කියන්න තුරුලි... ඇඳුම් සයිස් හරිද..."
"හී ඔව්නෙ... මම චුට්ටක්වත් මාත් වෙලා නෑ..."
එක අතකට කොච්චර හිත හයිය කෙනෙක් උනත්, මේ කෙල්ල ඉස්සරහ දමනය වෙන එක පුදුමෙකුත් නෙවෙයි.
"ම්ම්ම්ම්ම්... එහෙනං පහළට යං..."
තුරුලිගෙ ඇඳුම් ටිකත් අරගෙන අපි දෙන්න කැශියර් එක ගාවට ආවා. කැශියර් එකේ හිටපු කෙල්ල, තුරුලි තෝරපු සායවල් ටිකයි කලිසම් ටිකයි දැකල, අපි දෙන්න දිහා බලන් අමුතු හිනාවක් දැම්මා. ඒ කෙල්ල හිතන්නැති තුරුලියි මමයි අලුත බැඳපු ජෝඩුවක් කියලා.
"හත්දාස් දෙසීයයි සර්..."
ඇඳුම් වල ටැග් ස්කෑන් කරල ඉවර කරපු කැශියර් එකේ කෙල්ල කම්පියුටර් එක බලාගෙන කිව්වා.
"කාඩ් පේමන්ට් පුලුවන්ද මිස්?"
"පුලුවන් සර්..."
මම පර්ස් එක අතට අරන්, මගෙ බෑන්ක් කාඩ් එක ඒ කෙල්ල අතට දුන්නෙ "මේකට බිල් කරන්න මිස්" කියාගෙන.
මම බිල ගෙවල ඉවර වෙනකං තුරුලි එන්ට්රන්ස් එක ගාව රාක්ක වල දාල තිබ්බ කොණ්ඩ කටු අවුස්ස අවුස්ස ඉන්නව දැක්ක නිසා, මම එයාට එතනින් කොණ්ඩ කටු කීපෙකුත් අරගෙන දුන්නා.
ඒ කරලා ඉවර වෙලා මම කාර් එකට බඩු ටික ගිහින් දැම්මා.
"තුරුලි... කාර් එකෙන් ඉන්න... මම පොඩ්ඩක් පාර එහා පැත්තට ගිහින් එන්නං..."
මම කිව්වෙ පාරෙන් අනිත් පැත්තට අතක් දික් කරන ගමන්.
"ඒ ඇයි සර්... මාත් එන්නම්ද..."
"නෑ නෑ කාර් එකෙන් ඉන්න... මම ATM මැශින් එක ගාවට යන්නෙ අතන තියෙන"
තුරුලි පාරෙ අනිත් පැත්තෙ තිබ්බ ATM මැශින් එක දිහා බලල, "හරි සර්..." කියාගෙන ගිහින් කාර් එකෙන් වාඩි උනා.
මම පාර පැනල ගිහින් සල්ලිත් අරන් ආපහු කාර් එකට එනකොට, තුරුලි හෝ ගාලා රියර් වීව් මිරර් එකෙන් බලාගෙන කොණ්ඩ කටු වලින් මෝස්තර දානවා.
"මේව ලස්සනයි නේ සර්..."
"ම්ම්ම්ම්ම්... ඔයා නිසා ලස්සනයි.."
"හී... මෝඩ සර්..."
"ආ මේ තුරුලි... අහන්න අමතක වෙනව තව ඩිංගෙන්... රෑට කන්න එළියෙන් මොනා හරි අරන් යමුද..."
"ම්ම්ම්ම්ම්... බතුත් තිබ්බ සර්... මට උයන්න පුලුවන් මොනව හරි ඉම්මනට... ඒත් සර්ට ඕන්නං අරන් යමු..."
"දැන් කරදරයිනෙ ආපහු ගිහිල්ල උයන්න... එළියෙන් අරන් යමු මොනා හරි... ඔයා කන්න ආස මොනව හරි තියෙනවද..."
"සර් ආස දෙයක් ගන්න අයියෝ... මම ඕනි එකක් කනවනෙ... හී..."
"එහෙනං හරි..."
මම ඒ ළඟ පොඩ්ඩක් පෙනුමට තිබ්බ කඩයක් ගාවින් කාර් එක නවත්තල, බත් එකකුයි පොඩි කොත්තුවකුයි අරගත්තා.
ඊට පස්සෙ, ආපු වැඩ සේරම කරගත්ත නිසා අපි ආපහු එන්න පිටත් උනා. ඒ එන ගමන තුරුලි ඉස්සරහ ශීට් එකට වෙලා කරපු පුංචි ෆැශන් ඩිසයින් කන්ටෙස්ට් එක නිසා මටත් කම්මැලිකමක් දැනුන්නෑ.
හැබැයි මම ආසාවෙන් හිටියෙ වෙන දේකට... ඒ තුරුලි අද ගත්ත ඇඳුම්, මට ආපහු ඇඳල පෙන්නනකං... ෆිටෝන් රූම් එකේදි ඒ තරම් මාව ඇවිස්සුනා නම්, අපි දෙන්න විතරක් ඉන්න තැනකදි මම මේ කෙල්ලට මොනව කරයිද කියල මට හිතාගන්න බෑ.
"සර්..."
මගදි, තුරුලි එයාගෙ සෙල්ලක්කාර හැසිරීමෙන් නැතුව, ටිකක් බැරෑරුම් කටහඬකින් මට කතා කලා.
"ම්ම්ම්ම්ම්...."
"සර් හොඳ කෙනෙක්..."
".... ඒ ඇයි...? ඇඳුම් ගත්ත නිසාද...?"
"නැහෑ.... එහෙම නෙවෙයි... සර් අර කවුන්ටරේ හිටපු අක්කට මිස් කිව්වෙ... ඒකයි..."
"ඒකෙ එච්චර විශේෂයක් තියෙනවද..."
"ගොඩක් අය එහෙම නෑ සර්... මිනිස්සු හරි... නරකයි... සර් එක්ක හිටපු පළවෙනි දවසෙම මට තේරුනා සර් හොඳ කෙනෙක් කියල..."
මේ කෙල්ල මගෙ ගැන මෙහෙම හිතන්නෙ අන්ධ විශ්වාසයක් නිසාද නැත්තං ඇත්තටම මම ගැන දන්න නිසාද කියල මට හිතාගන්න බැරුව ගියා.
"එක පාර මිනිස්සුන්ව මනින්න යන්න එපා තුරුලි... මිනිස්සු හැමදාම එක විදිහට ඉන්නෑ... මම උනත් දවසක මිනිස්සුන්ව පහළට දාලා කතා කරාවි..."
මම ඇස් කොණින් දැක්කා ඒක අහලා තුරුලි මගෙ මූණ දිහා හුරතල් හිනාවක් දාගෙන බලන් ඉන්නව.
"ඒත් සර් හොඳ කෙනෙක්... එච්චරයි... හුම්ම්ම්..."
"ඔව් ඔව් හොඳයි... දැන් හරිනෙ..."
"හී... ඒකනෙ..."
මම වම් අතින් තුරුලිගෙ ඔලුවට පුංචි තට්ටුවක් දාලා හිනා උනා.
හවස ඝන මීදුම නිසා මම බොහොම හෙමින් කාර් එක එලවන් ආවෙ. ඒ නිසාම අපි ආපහු ක්වාටස් එකට ආවෙ හිතුවටත් වඩා පරක්කු වෙලා.
මම තුරුලිත් එක්ක එකතු වෙලා බඩු ටික ගේ ඇතුළට අරන්, මූණ කට හෝදගත්තා. මහන්සි නිසාම මම ආයෙ කිසිම දෙයක් නොබලා සාලෙ සෝෆා එකට වැටිල දිග ඇදිලා හිටියා. අද උදේ ඉඳලම හිටගෙනනෙ. කකුල් දෙක කැඩෙන්න වගේ නිකං...
ටිකකින් තුරුලිත් වොශ් දාගෙන ආපහු සාලෙට ආවෙ ටොප් ලූස් බ්ලවුස් එකකුයි, අද ගත්ත හයි වෙයිස්ට් ශෝටකුයි ඇඳගෙන. කලිසමක් ඇඳල නෑ වගේ ඇත්තටම පේන්නෙ...
"ඇඳුම් ටික මම හෙට හෝදල දාන්නං සර්..."
"ම්ම්ම්ම්ම් හරි තුරුලි තෑන්ක්ස්..."
"මහන්සීද සර්..."
"කකුල් දෙක රිදෙනව තුරුලි... දවසම හිටගෙන අද... හප්පා... හීතල පැත්තක් නිසා හොඳයි..."
තුරුලි මුකුත්ම නොකියා ඇවිත් සෝෆා එක ඉස්සරහට ඇවිත්, ඈත් කරන් හිටපු මගෙ කකුල් දෙක මැද්දෙන් දණගහන් වාඩි උනා.
"සර්... කකුල් දෙක මේ මේසෙ උඩින් තියන්නකො..."
තුරුලි කිව්වේ සෝෆා ටේබල් එක තව ළං කරලා. තුරුලිගෙන් කාම රසය බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු මට, එයාගෙ නියෝග වලට අවනත වෙන එක ඇරෙන්න වෙන කිසිම දෙයක් කරන්න හිතුන්නෑ.
මම කකුල් දෙක සෝෆා ටේබල් එක උඩින් තිබ්බට පස්සෙ තුරුලි හතර පැත්තෙන්ම කොටු උනා. දැන් එයා පුංචි පවුරක් මැද්දෙ දණගහන් ඉන්නව වගේ.
'ඇත්තටම පුලුවන් කමක් තිබ්බ නං මම මේ කෙල්ලව මේ විදිහට කොටු කරන්, මගෙම කරගෙන ඉන්නව කොහෙවත් යන්න නොදී....!'
මගෙ යටි හිත කිව්වෙ එහෙම දෙයක්.
තුරුලි සීරුවට මගෙ කකුලෙ යටි පතුල් වල ඉඳලම හිමීට අතගාන්න පටන් ගත්තා. එයාගෙ සියුමැලි ඇඟිලි වලින් මස්පිඬු තෙරපෙනකොට, කකුල් වල තිබ්බ වේදනාව අඩු උනේ හිතුවෙවත් නැති තරන් වේගෙන්.
තුරුලි කිසිම හදිස්සියක් නැතුව හිමින් සැරේ මගෙ කකුල දිගේ උඩට එන අතරෙ, එයාගෙ තොල් වලින් විටින් විට කිස් දෙන්නත් අමතක කලේ නෑ. එයා ඒ බොහොම සීරුවෙන් මගෙ කකුල් වලට දුන්නු හාදු වල ලියවිලා තිබ්බෙ කියාගන්න බැරි තරම් සෙනෙහසක්.
එයා එක කකුලක් දිගේ උඩට ඇවිල්ල, මම ඇඳන් ඉන්න කලිසමට උඩින්ම මගෙ රසඟනට තොල් දෙකෙන් පුංචි හාද්දක් දීල ආපහු අනිත් කකුල දිහාට හැරුනා.
කලින් ෆිටෝන් එකේ රූම් එකේ දැනුන තාවකාලික සැපයෙන් පස්සෙ මට තදින්ම උවමනාවක් තිබ්බෙ මේ ඔක්කොම නවත්තල තුරුලිගෙ තොල් වල පහසින් මගෙ රසඟන තෙමන්න උනත්, මොකක්දෝ හේතුවකට මේ අවස්ථාව පාලනයේ පූර්ණ බලය තුරුලිට හිමි වෙලයි තිබ්බෙ. මමත් ඊට පිටින් හුස්ම ගන්නවත් බැරි තරමට එයාගෙ පාලනයට නතු වෙලා...
තුරුලි කකුල් දෙකම එයාගෙ සිනිඳු අත් දෙකෙනුයි තොල් වලිනුයි සන්තර්පනය කළයින් පස්සෙ, එයා මගෙ පැත්ත හැරිලා පොඩ්ඩක් ඉස්සිලා මගෙ රසඟන ගාවට මූණ ළං කලා.
මම හවස ඉඳලම බලාන හිටපු ඒ සුන්දර මොහොත උදා වෙන්නයි යන්නෙ...
"සර්..."
තුරුලි සරාගී විදිහට එයාගෙ කම්මුල මගෙ රසඟන උඩින් ගෑවෙන විදිහට මූණ පැත්තට හරවන් සොලවන ගමන් මට කතා කලා.
"ම්ම්ම්ම්ම්ම්හ්"
"සර්ට හවස මාව ගොඩක් ඕනි උනාද...?"
තුරුලි ඒත් එක්කම ඔලුව ආපහු උස්සල මගෙ මූණ දිහා එක එල්ලේ බැලුවෙ, හරියට නිකං මගෙ මූණෙන් පෙන්නන ප්රතිචාරය කොහොමද බලන්න වගේ.
"ඔ... ඔව් ඉතින්... එහෙම දැක්කම ක... කාටද ඕනි නොවෙන්නෙ..."
"ම්ම්ම්ම්ම්... ඒත් එතන මුකුත් කරන්න බෑනෙ සර්... ඒකයි මම සර්ට යන්න කිව්වෙ... සොරී..."
තුරුලි ඒක ගැන අවුලෙන් ඉඳලවත්ද...? මම දන්නවනෙ ඉතින් මමයි වැරදි කියල.
"නැ... නෑ ඒකට කමක් නෑ... තුරුලි එවෙලෙ එහෙම කරපු එක හොඳයි... මමනෙ කරදරයක් උනේ එතනදි..."
"හී... ඒකනෙ... සර් තමා නරකයා වගේ වැඩ කලේ..."
මේ කෙල්ල නම්...!
"මෙ... මේ... තුරුලි... කලින් වගේ මෙ... මෙතන"
"ම්ම්ම්ම්ම්... සර් ඕම කතා කරනකොට හරි හුරතල් පාටයි... හී... සර් දැන් තව මුකුත් කියන්න එපා හානෙ..."
"හ... හා තුරුලි..."
පිරිමියෙක්ව එක ග්රහණයකින් නතු කරගන්න හැකියාවක් තියෙන මේ භයානක, ඒත් අහිංසක කෙල්ල ඉස්සරහ මම නිකංම රූකඩයක් වෙලා...
තුරුලිගෙන් මගෙ රසඟනට තොල් සාත්තුවක් ඉල්ලන්න අහන එක ඒ තරම් අමාරු වෙයි කියල මට හිතුන්නෑ. කොච්චර ආසාවක් හිතේ තිබ්බත්, කොහොම වචන දිවට ආවත්, ශබ්දයක් විදිහට හැරිලා පිටවුනේ බොහොම පොඩි වචන ගානක්...
මගේ සහයෝගයත් ඇතුව මම ඇඳන් හිටපු ශෝට ඉනෙන් අල්ලල පහළට ඇදපු තුරුලි, ඊළඟට ඒක මගෙ කකුල් දෙකෙන් පන්නලම දැම්මා.
වෙන මුකුත් ඇඳල හිටපු නැති නිසා, ඒ වෙනකොටත් ප්රාණවත් වෙලා තිබ්බ මගේ රසඟන තුරුලිගෙ මූණ ඉස්සර කෙලින් උනේ ඊ ගහක් වගේ.
තුරුලි කලින්ටත් වඩා සීරුවට මගේ රසඟන එයාගෙ අතකින් අල්ලන් හිමීට උඩ පහළ කරන ගමන්, ඒකෙ අග්ගිස්ස එයාගෙ තෙත් උන තොල් දෙකෙන් ස්පර්ශ කලා. ඒත් එක්කම එයාගෙ දිව දිගේ ආපු ඛේටයෙන් මගේ රසඟන පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ නැහැවෙමින් තිබ්බයින්, තුරුලි අත හොල්ලනකොට ආවෙ 'චිරි චිරි' සද්දයක්.
ඇති පදමට වෙලා අරගෙන මගේ රසඟන තෙම්පරාදු කරපු තුරුලි, ඊළඟට එයාගෙ තොල් දෙකේ ගෑවිගෙන යන විදිහට ඒක එයාගෙ මුව තුළට හොවාගත්තා.
එයා ලතාවකට මූණ ඉස්සරහට පස්සට ගන්න ගමන්ම, දිවෙන් රසඟන එක්ක දාන සෙල්ලම් නිසා මගේ රසඟන තව තවත් දරදඬු වෙලා ගියා. තුරුලි නොනවත්වාම පැණි දණ්ඩක් සූප්පු කරනව වගේ රසඟන රස බලනවා. වරින් වර රසඟන කටින් එලියට අරන්, අයිස් පලමක් වගේ දිවෙන් ලෙවකාගෙන උඩට පහළට යනවා. ඒත් එක්කම එයා තව අතකින් මගේ පුරුෂ ගෝල දෙකට පීඩනයක් එල්ල කරනවා.
මේ මොහොතෙ වෙන සිදුවීම නිකං නිල් චිත්රපටියක් වගේ.
විනාඩි කීපයක් යන්නත් කලින්, තුරුලිගෙ මුඛ සන්තර්පනයෙන් උච්ඡම අවස්ථාවට පත් උන මට තවත් ඉවසන් ඉන්න බැරි උනා. මම ඊළඟ මොහොතෙදි තුරුලිගෙ ඔලුවෙන් අල්ලගෙන, එයාව තවත් රසඟනට තද කරමින් විශාල කාම දහරාවක් තුරුලිගෙ මුඛය තුළට පිට කලේ, මට තවත් ඒක නවත්තගන්න බැරි උන නිසයි.
ටිකක් වෙලා ඒ විදිහටම තුරුලිව තද කරන් හිටපු මම, මගෙ ග්රහණය ලිහිල් කලේ තුරුලිගෙ ඇස් වලින් කඳුලු ඇවිත් එයා කහින බව දැනුන නිසා.
"ක්හහ්... ක්හහ්... ක්හහ්..."
තුරුලි මගෙ රසඟන කටින් එලියට අරන්, අතින් කට වහගෙන කහින්න ගත්තා.
"අ... අනේ තු... තුරුලි... සොරී... මම හිතුවෙ නෑ අ... අමාරු වෙයි කියල..."
මගෙ එහෙම කිව්වෙ, මගෙ ඉස්සරහ බිම දණගහන් හිටපු කෙල්ලගෙ උරහිස් දෙකෙන් එල්ලල එයාව නැගිට්ටවන ගමන්. ඒත් කැස්ස නැවතුනාට පස්සෙ තුරුලි මුකුත් නොවුන ගානට හිනා වෙවී කතා කලා.
"හි... ඒකට කමක් නෑයියෝ..."
"සොරී... මම අමාරුවෙන් හිටියෙ ගොඩක්... ඒකයි..ම්"
"ආහ්... හී... මෙන්න වැඩක්... සර් බය නැතුව ඒ ගැන කතා කරනවා...! සර් ඉම්මනට දියුණු වෙනවනෙ..."
තුරුලි පුදුමෙන් වගේ කිව්වෙ බ්ලවුස් එක උස්සල ඒකෙ යට දාරෙන් එයාගෙ තොල වටේට පිහිදන ගමන්.
"එ... එහෙම තමා අපි... අහ්හම්ම්... ම්ම්ම්ම් දැන් කාල ඉමුද අපි... බඩගිනි ඇති නේ ඔයා..."
මම ඒ වාක්ය කියල ඉවර කරන්නත් කලින් තුරුලි ආපහු පාරක් මාව සෝෆා එකට තල්ලු කරල, මගෙ පැත්ත හැරිලා කකුල් දෙක දෙපැත්ත දාන් වාඩි උනේ මගේ නිරුවත් පුරුෂ අවයවය එයාගෙ රසගුලට තද වෙන විදිහටයි. එයාගෙ මූණෙ තිබ්බේ කාමය උතුරන පෙනුමක්...
තුරුලි ඒ නොකියා කියන දේ තේරුන නිසා, මමත් දෙපාරක් නොහිතම එයාගෙ පිරිලා තිබ්බ පස්සට අත් දෙක තියන්, එයාව මගෙ ඇඟට තද කරගෙන එයාට සහයෝගය දුන්නා.
එයින් ආරම්භ උන අපේ රැය අන්තිමට කෙලවර උනේ තුරුලිගෙ කෑගැසිම් මැද්දෙ සිදු උන සුරාන්තයකින්...
----------
මේ විදිහට පටන් ගත්ත අපේ වෙනස්ම ආරම්භය, ඊළඟ සති දෙක පුරාවටම ඒකාකාරීව ගලාගෙන ගියා. අපි දෙන්න හැමදාම රෑට පටන් ගන්න වෙලුම, අපි නිදාගන්නකංම ගැලවුනේ නෑ. හැබැයි කොච්චර උවමනාවක් තිබ්බත්, මම තුරුලිගෙ රසගුලේ රස බලනව ඇරෙන්න, ඒකට වෙන දෙයක් කලේ නෑ.
ඒ, මගෙ යටි හිතෙන් දිගින් දිගටම කිව්ව වගේ, 'මට මේ කෙල්ලව බාර ගන්න විදිහක් නැති නිසා'.
තුරුලිත් මේ ගෙවුන සති දෙක ඇතුළෙ, මං ගැන සම්පූර්ණ විශ්වාසය තියල, එයා මට කලින් නොකිව්ව දේවල් කීපයකුත් සැරින් සැරේට හෙළි කලා. එයින් එක දෙයක් තමා තුරුලි මීට කලින් සඳහන් කරපු 'මැඩම්' ගැන කිව්ව විස්තරේ.
ඒ මැඩම්ගෙ නම නිලූකා. තුරුලි ගෙදරින් පැනල ඇවිත් නැවතිලා ඉඳල තියෙන්නෙ අනාථ නිවාසෙක. එතන ඉන්න කාලෙ තමා නිලූකා මැඩම් තුරුලිව දැන අඳුනගෙන මුලින්ම හෝටලේක රස්සාවක් දීලා තියෙන්නෙ. ඒත් තුරුලිට එතන වැඩ කරන එක අමාරු උන නිසා එයා එතනිනුත් ගිහින් මැඩම්ට නොකියා.
පස්සෙ ආපහු පාරක් මැඩම්ට තුරුලිව හම්බෙලා, එතකොට තමා එයා ස්පා එකක රස්සාවක් හදල දීලා තියෙන්නෙ.
තුරුලි කිව්ව විස්තර අනුව මට නං හිතුනෙ ඒ නිලූකා කියන කෙනා එළියෙන් හොඳ රස්සා කීපයක් කරන ගමන්ම ඇතුළෙන් වෙන වෙන දේවල් කරන කෙනෙක් කියල. ඒත් තුරුලි ඒ කෙනා ගැන ලොකුවට කතා කරන නිසා මම ඒ දේවල් මුකුත් තුරුලිට කියන්න ගියෙ නෑ.
තුරුලි ස්පා එකේදි ඒ එන කස්ටමර්ලට අතින් විතරක් යම් යම් උදව් කරල තිබ්බ බවත්, එතනින් එහා මුකුත් නොකරපු බවත් එයා කිව්ව. ඇත්තම කිව්වොත් එයා මගෙ ඉස්සරහා ඒ බව දිව්රුවා. තුරුලිව අවිශ්වාස කරන්න තරන් හේතුවක් මටත් තිබ්බෙ නෑ.
අපි දෙන්නගෙ ජීවිත ඔය විදිහට ළං උන අතරෙම, ෆැක්ටරියෙ මිනුම් ගන්න වැඩෙත් අඩුපාඩුවක් නැතුවම සිද්ද උනා. සංජීව එක්ක දවස් දෙක තුනක් මධුවිත තොල ගාන්නත් එකතු උන මම, සංජීව එක්කත් ගොඩක් කිට්ටු උනා. මිනිහ එක්ක ජීවිතේ සම්බන්ධව හොඳ කතාවක් දාගෙන, බෝතලයක් හිස් කරන ගමන් රැය ගෙවන එකට තමා මම ගොඩක්ම ආස උනේ.
ඉතින් ඔය විදිහට මම ආපු වැඩෙත් ඉවර වෙලා අපි ආපහු යන දවස උදා උනා. මගෙ වැඩේ කිසිම අඩුපාඩුවක් නැතුව ඉවර කරගන්න පුලුවන් උනත්, මට දැනුනෙම, ඒකෙන් මට තවත් වටින දෙයක් අහිමි වෙන්න යන බවක්...
මොකද...
මට මේ කෙල්ලත් එක්ක මීට පස්සෙ ඉන්න වෙන්නෙ නෑ...!
මතු සම්බන්ධයි...!