G7 Leaders: Expel Iran's Diplomats
Shahram Kordasti
من درخواست اخراج سفرای ایران که پیشنهاد #حامد_اسماعیلیون هست را امضا کردم و در این نوشته دلایل خودم را توضیح می‌دهم. ضمنا سعی می‌کنم به بعضی ابهامات از نگاه خودم پاسخ دهم. اما دلایل من:
سفارتخانه‌های ایران (نه کنسولگری) در کشورهای غربی دیگر فعالیت معمول یک سفارت که گزارش در مورد وضعیت سیاسی کشورها، بهبود و تسهیل روابط تجاری و سیاسی و غیره هست، را ندارند. فعالیت آنها جمع‌آوری اطلاعات در مورد ایرانیان خارج از کشور، گسترش مراکز اسلامی و جذب شیعیان مقیم آن کشورها (خصوصا پاکستانیها) جهت اهداف سیاسی و نهایتا پوشش برای فعالیتهای تروریستی است.
همینطور تسهیل ورود وابستگان رژیم به مراکز دانشگاهی، شرکت‌های مهم و مراکز مشاوره و تصمیم‌گیری غربی بعنوان لابی. در مورد این عوامل در دانشگاه‌ها قبلا نوشته‌ام. اصولا چون رابطه بازرگانی، فرهنگی و سیاسی چندانی بین ج‌ا و غرب وجود ندارد، بود و نبود سفارت هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
بنابراین تعطیلی این سفارتخانه ها و یا تقلیل سطح فعالیت آنها هیچ ربطی به وضعیت معیشت کسی ندارد و الان هم آنها هیچ کار مفیدی در این زمینه انجام نمی‌دهند. در خصوص فعالیت کنسولی هم حتی در زمان قطع رابطه ، این فعالیتها از طریق دفتر حفاظت منافع ادامه می‌یابد (مثلا در آمریکا) و خللی در خدمات به مردم و دانشجویان ایجاد نمی‌شود. در زمان قطع رابطه با انگلیس هم، همان ساختمان کنسولگری ایران در لندن با همان کارمندان و زیر پرچم عمان فعال بود. پس فایده آن چیست؟ اول محدود کردن فعالیتهای جاسوسی و تخریبی و خصوصا فعالیتهای زیر لوای فرهنگی (مثلا مراکز اسلامی)
دومین نکته دریافت یک هشدار جدی و عملی از اروپا که اینبار قضیه فرق می‌کند و فشار جدی برای تغییر رفتار. اگر این تغییر رفتار رخ دهد که قبلا در مورد حادثه میکونوس رخ داده، می‌تواند فضا برای اعتراضات را اندکی امن‌تر کند و از کشته شدگان بکاهد. همچنین خطر ترور فعالان اپوزیسیون را هم کاهش دهد. اما پاسخ به چند پرسش: “چرا از تحریم ایران که منجر به جنگ می‌شود حمایت میکنید؟” این یک سوال تکراری است که بوسیله پروپاگاندای ج‌ا مرتب تکرار می‌شود.
اولا در این نامه اصلا حرفی از تحریم و یا حمله به ایران زده نشده. دوما اگر هم تحریمی در جاهای دیگر پیشنهاد شده صرفا تحریم مقامات رسمی سپاه، دولت و مقاماتی است که در کشتار دست دارند! حتما فیلم حضور سردار طلائی در کانادا یا سفر قاضی مرتضوی به سوییس بعنوان نماینده حقوق بشر ایران! در چند سال پیش را به خاطر دارید. ما نمیخواهیم قاضی صلواتی و سردار سلامی و سایر وابستگان را ببینیم که جهت تفریح و یا دوران بازنشستگی با پول ملت ایران به آمریکا، کانادا یا اروپا بیایند! خواسته زیادی است؟ به مردم ایران ضربه می‌زند؟ چگونه؟ سوال دیگر: “چرا با حمایت از تحریم‌ها باعث تشدید کمبود دارو و وسایل پزشکی می‌شوید؟ “
این هم از آن دروغ‌های بزرگ و شاخدار است که به علت تکرار زیاد بوسیله عوامل ج‌ا و امثال نایاک تا حدی باورپذیر شده است. اولا دارو و غذا در هیچکدام از تحریم‌ها آورده نشده و هیچگاه تحریم نبوده است. پس چرا کمبود وجود دارد؟ این یک مسئله چند وجهی است.
اولا در مورد دارو یک مافیای دارویی وجود دارد همانند مافیای خودرو که با هرگونه واردات داروی با کیفیت مخالفت می‌کند و برای سودجویی بیشتر، کمبودهای موقت ایجاد می‌کند. دوما مسئله واردات دارو بیش از هرچیز تحت تاثیر عدم مراودات بانکی است تا تحریم و مراودات بانکی هم به علت عدم پذیرش FATF بسیار مشکل شده و تحریم‌ها تاثیر کمی در این مورد دارند. چرا ایران FATF را نمی‌پذیرد؟ زیرا از شفاف سازی مالی وحشت دارد! پس کمبود دارو را گردن تحریم نیاندازیم. اگر چه تاثیراتی دارد اما نه در حدی که بزرگنمایی می‌شود. ونهایتا بودجه!
مافیای فاسد دارویی ایران (مثلا بنیاد برکت و افتضاح واکسن کووید را یادتان هست؟) مانند یک زالو تمام بودجه دارویی کشور را می‌بلعد، بدون آنکه نیازها را به درستی فراهم کند. حتما حدس می‌زنید صاحبان این مافیاها که هستند؟
“چرا از حمله به ایران حمایت میکنید؟” این از آن دروغ‌های شاخدار است که روی گوبلز را سفید کرده! در کجای این نامه حتی اشاره‌ای غیرمستقیم به هرگونه دخالت خارجی شده است؟ دو خواسته مشخص دارد: آزادی زندانیان سیاسی و دوم اخراج سفرای ایران.کجای این به معنی درخواست دخالت نظامیست؟