Фестываль "Горад і кнігі 2019"

Трэці год запар не прапускаю гэтую важную для ўсіх мінскіх кніжнікаў падзею — фестываль "Горад і кнігі". І кожны год ім ёсць чым здзівіць. У гэтым годзе фестываль для мяне пачаўся з настольнай гульні "Книгаполия", якую прыдумала цудоўная пісьменніца Надзея Ясмінска. Мэта гульні — сабраць самую поўную бібліятэку пры дапамозе кнігарні і букініста. Гуляла другі раз, і "Книгаполия" па-ранейшаму мне вельмі падабаецца. На жаль, у продажы гульні яшчэ няма, але я вельмі спадзяюся, што гэта калі-небудзь адбудзецца, таму што яна таго вартая.

Але ўвесь мой паход на фестываль у першы дзень быў галоўным чынам дзеля Канстанціна Мільчына, літаратурнага крытыка і галоўнага рэдактара літаратурнага парталу "Горький". У рамках фестывалю ён выступіў з дзвюма лекцыямі: "Як цікава пісаць пра літаратуру" і "Ці жывая яшчэ крытыка: пра ролю літаратурных крытыкаў у сучасным свеце". Мой кароткі канспект першай лекцыі можаце пачытаць тут: https://telegra.ph/YAk-p%D1%96sac-rehcehnz%D1%96%D1%96-Parady-krytyka-Kanstanc%D1%96na-M%D1%96lchyna-04-20

Таксама ў першы дзень паспела ўбачыць велізарную чаргу па аўтограф ўкраінскай пісьменніцы Наталлі Шчэрбы, вядомай па серыям кніг "Часодеи" і "Лунастры". Я нічога з гэтага не чытала, але ведаю вялікую колькасць прыхільнікаў творчасці Наталлі.

Скончыўся першы дзень фестывалю для мяне ў кампаніі кніжнай серыі "Амерыканка" і перакладчыкаў Марыі Мартысевіч, Сяржа Мядзведзева і Ігара Кулікова, якія зладзілі выдатны бальнічны перформанс паводле кніг "Байцоўскі клуб" Чака Паланюка і "Чытво" Чарльза Букоўскі.

Падчас другога дня фестывалю я нават пабывала ў ролі выступоўцы і разам з калегамі паразважала над пытаннем запатрабаванасці літаратурнага кантэнту ў беларускіх медыя. Сёння якраз дапісваю чарговы кніжны артыкул для партала onliner.by, гэта да пытання запатрабаванасці😏

Таксама заспела кавалачак круглага стала на тэму "Магчымасці дзіцячай літаратуры ў Беларусі", на якім дырэктар выдавецтва "Галіяфы" Зміцер Вішнёў у чарговы раз націснуў на балючае: ён распавёў пра тое, як людзі бяруць у рукі беларускую кнігу, глядзяць на цану і не хочуць купляць, бо за меншыя грошы можна купіць замежную. На жаль, не раз назірала такую ​​сумную карціну і ў сябе на працы. Але я рада, што ў нас ёсць такія людзі, як Надзя Кандрусевіч, дырэктарка выдавецтва "Koska", якія робяць усё магчымае і немагчымае, каб у беларускіх дзяцей была магчымасць чытаць добрыя кнігі.

Ну і апафеозам вечара стала сустрэча з Марыям Петрасян, армянскай пісьменніцай, якая піша на рускай мове. Яе галоўная кніга — раман "Дом, в котором...". Для чалавека, які не чытаў кнігу, я занадта доўга прастаяла ў чарзе па аўтограф😁 Але затое ў мяне цяпер ёсць падпісаны таўшчэзны томік, які неўзабаве будзе прачытаны, я спадзяюся.

Наогул было злёгку нязвыкла, што фестываль праходзіў не пад адкрытым небам, а ў сценах Навуковай бібліятэкі БНТУ. Але памяшканні знаходзіліся даволі аддалена адно ад аднаго, каб не перашкаджаць, а дах над галавой мог дапамагчы ад непрадбачаных сюрпрызаў прыроды (якіх усё ж такі не апынулася).

Я бязмежна ўдзячная арганізатарам за тое, што робяць гэтае кніжнае свята магчымым.