FAST X
..AmoReza..آرمین از MCUPERSIAN
وقتی در پاسخ به «جان ویک 4 منطق ندارد» نوشتم «دلیلش جهان خاص خودش است»، منظورم دقیقا چنین فیلمی بود. مسیر سریع و خشن‌ها را اگر مرور کنیم دقیقا متوجه هسته این متن خواهید شد.
فیلم‌های اکشن/ریسینگی که در جهان ما رخ میداد و حالا به ترکیبی از فرانچایز های علمی تخیلی تبدیل شده. در طول این ده فیلم و یک اسپین‌آف مگر چه اتفاقی رخ داده که ناگهان قصه علنا به مبارزه قواعد فیزیکی و زیستی رفته؟ داستان دقیقا در چه جهان و یونیورسی روایت می‌شود؟ جادو در این جهان در جریان بوده یا جان کنستانیتن و جادو احیا از DC به جهان F&F کوچ کرده‌اند؟
به عنوان کسی که سینما را با ژانر های علمی تخیلی و اکشن شناخته و همچنان هم از دیدن آن‌ها کیف می‌کند، باید اعلام کنم که هیچ گاردی با فیلم‌های غلو شده این ژانر ها ندارم. اما شرط مهم برای قبول کردن آن، زمینه‌سازی، ساخت جهان و فضاسازی برای نشان دادن بزرگنمایی‌هایی است که تماشای یک فیلم بلاک باستر را لذت‌بخش می‌کند. دقیقا همان دلیلی که با آن می‌توان اغراق آثار ابرقهرمانی را پذیرفت؛ مبارزات یک طرفه جان ویک و یا اکشن عجیب فرانچایز ماتریکس را قبول کرد.
اما دنیای سریع و خشن دقیقا نقطه مقابل همین برهان‌ها و دلیل‌هاست. فیلم‌هایی که از تعقیب و گریز جاده‌ای به حمله به ماهواره فضایی با ماشین و لایو اکشن نسخه ماشینی بازی Crash Bandicoot تبدیل شده. به شخصه اگر فرانچایز سریع و خشن از فیلم اول با این سبک از اکشن افسار گسیخته و جنون بی‌حد و مرز ساخته می‌شد، هیچ مشکلی با آن نداشتم هیچ، که حتی یکی از طرفداران آن می‌شدم! ولی این اتفاق نیوفتاده و حتی توضیحی برای اغراق‌های اخیر هم در طول داستان داده نشده. این مسئله قطعا مهمترین دلیل برای افرادی مثل من است که آنطور که باید با فیلم ارتباط نگیرند و اغلب سکانس‌های اکشنش را مضحک بدانند و جدی‌ش نگیرند. همین از هم گسیختگی جهانی، سبب رابطه علت و معلولی ضعیفی در قصه شده که در نهایت، شخصیت‌های اصلی مثل دامنیک را به کاریکاتوری تبدیل کرده که آنقدر کلمه «خانواده» را بی‌دلیل و بی‌معنی استفاده می‌کند که این روز ها تبدیل به یکی از میم‌های محبوب جهان شده.
اما بی‌انصافی است که در میان این اتفاقات محیر العقول، به نکات مثبت فیلم که مهمترین آن ظهور یک «جیسون موموآ» متفاوت و شگفت‌انگیز است اشاره نکنیم. بدون شک بازی موموآ درخشان‌ترین بخش فیلم است. موموآ با ایفای نقش «دانته» گام مهمی در کارنامه خود برداشت و آن، گذر کردن از نقش های اصلی و قهرمان مانندش (مثل آکوامن یا بابا واس) و حرکت به سوی مسیر پر چالش نقش‌های منفی بود. او در Fast X به بهترین شکل یک خبیث باهوش، روان‌پریش و پر از کینه را به تصویر کشیده که با هر بار نمایان شدنش در فیلم، تمام تمرکز ها رو معطوف به خود می‌کند.
دیگر نکته مثبت فیلم، توییست یا همان پیچش داستانی در پایان‌بندی فیلم است که حقیقتا خود من از دیدنش متعجب شدم. غافلگیر کردن بیننده هدف اصلی یک توییست داستانی است و اگر در این زمینه موفق عمل کند یعنی کار به درستی انجام شده و فیلم در این زمینه نمره قبولی دریافت می‌کند.در مجموع، Fast X را با وجود ویلنی درخشان و پیچش داستانی شوکه کننده، نمی‌توان یک شکست کامل محسوب کرد؛ اما من به شخصه و بر اساس دلیل‌هایی که گفته شد (منطق جهانی) نمی‌توانم آن را فیلمی خوب قلمداد کنم. صرفا می‌توان آن را فیلمی بهتر از 2 فیلم قبلی این فرانچایز با صحنه‌های اکشن خوش ساخت (نه منطقی) دانست.
نمره: ۵۰ از ۱۰۰