@Enqelabrojava
🔲 اهون چیاکو عضو مجلس پژاک: نیروهایی هستند که نمی خواهند کوردها در ایران متحد شوند.
🔳 گفتگوی «فردریکه گیردینگ»، روزنامهنگار اروپایی در امور کوردستان با اهون چیاکو، عضو مجلس پژاک در مورد حوادث شرق کوردستان و ایران
❑ فردریکه گیردینگ بعنوان روزنامهنگاری مشهور و مرجع شناخته میشود که بسیاری از اروپاییها در خصوص اطلاع از امور کوردستان به اخبار و مصاحبههای وی مراجعه میکنند.
📜 متن کامل مصاحبه به شرح زیر است:
❑ حزب حیات آزاد کوردستان/PJAK حزب کوردی است که از دموکراسی در ایران و شرق کوردستان دفاع میکند. این حزب که در سال ۲۰۰۴ تأسیس شد، حزبی نسبتاً جوان در میان احزاب مخالف کورد در ایران است. پژاک تظاهرات شهریور سال گذشته در کشور را چگونه ارزیابی میکند؟ و آیا میخواهد با دیگر احزاب اپوزیسیون شرقی ائتلاف کند؟
❑ مصاحبه به این سوال ختم شد که آیا چیاکو در آخرین سفر خود به کوردستان، حدود نیم سال پیش، با جمیل بایک یا بسه هوزات ملاقات کرده است؟ بایک و هوزات رهبران مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان/KCK هستند، سازمانی که تحت پوشش آن پژاک (و همچنین PKK، YPG/J و دیگران) فعالیت میکند. او لبخند زد: "من نمیتوانم در این مورد چیزی بگویم." البته قابل درک است. این کاملاً چیزی است که او اخیراً در مورد کوردستان، بهطور دقیقتر قندیل، منطقه نزدیک به مرز ایران که مقر KCK در آن قرار دارد، بر زبان رانده است. کوردهایی که در جنبش فعال هستند، همچنین کسانی که در اروپا زندگی میکنند، همانطور که چیاکو از سال ۲۰۱۳ انجام میدهد، همیشه باید بین آشکار و پنهان بودن تعادل برقرار کنند.
❑ اهون چیاکو فعالیتهای دیپلماتیک بخش اروپایی پژاک را رهبری میکند. اما اجازه دهید آن را صریح بیان کنیم: بدون سلاح. او همراه با بسیاری دیگر، استراتژی سازماندهی کوردها، به ویژه آنهایی که از شرق در (عمدتاً) اروپا به میان میآید، به برنامهریزی تظاهرات کمک میکند، با سایر احزاب مخالف شرق و سایر گروههایی که در مبارزه برای صلح و دموکراسی سهیم هستند، در کوردستان و کل منطقه ارتباط برقرار میکند. وقتی از او پرسیدیم که آیا اینجا با نمایندگان مثلاً KDPI ملاقات میکند، گفت: سفر او به هلند فقط برای «دیدار رفقا» بود. وی افزود: «اما تماسهای ما با چندین طرف دیگر به خصوص در چهار ماه گذشته بیشتر شده است».
❑ پژاک در سال ۲۰۰۴ تاسیس شد، به عنوان آخرین شاخه از درخت KCK از سازمانهایی که برای دموکراسی در راستای ایدئولوژی بنیانگذار پ.ک.ک عبدالله اوجالان مبارزه میکنند. این بدان معناست که آنها برای یک دولت کوردی مستقل نمیجنگند، بلکه برای یک سیستم دموکراسی از پایین به بالا در سطح محلی مبارزه میکنند، و سعی میکنند عدالت را در مورد تنوع ملی، قومی، مذهبی و زبانی مردم ساکن در این سرزمینها اجرا کنند.
❑ این پارادایم که کنفدرالیسم دموکراتیک نامیده میشود، در سالهایی که اهون چیاکو شروع به علاقهمند شدن به مبارزات سیاسی کوردها کرد، هنوز شکل نگرفته بود. او یک دهه است که در اروپا زندگی میکند، هنوز هم در شرق ارتباطات زیادی دارد و از جمله کسانی هستند که او و همرزمانش را در جریان تحولات قرار میدهند. او گفت: «درست است، که اکنون اعتراضات مردم کمتر شده است، اما این به هیچوجه به این معنی نیست که همه چیز تمام شده است».
گیردینگ: اعتراضها در بلوچستان در جنوب شرقی ایران از آنچه در شبکههای اجتماعی میبینم قابل مشاهدهتر هستند تا در کوردستان، در حالی که همه چیز از کوردستان در ماه سپتامبر آغاز شد. این را چطور توضیح میدهی؟
اهون چیاکو با اشاره به پزشکان، پرستاران و داوطلبانی که زخمیهای رژیم در تظاهرات را مداوا میکنند و مجروحانی که از ترس بازداشت نتوانستند برای مداوا به بیمارستان بروند، گفت: «در بلوچستان مردم جمعهها به خیابانها میآیند. درست است که پس از نماز جمعه اعتراضات را شروع میکنند، این یک استراتژی بسیار خوب است زیرا جنبش را زنده نگه میدارد. کوردستان بسیار سکولارتر از بلوچستان است، بنابراین این شیوه تظاهرات بعد از نماز جمعه با شرایط کوردستان سازگار نیست. در کوردستان سابقه مقاومت سازمانیافتهٔ طولانیتری وجود دارد، بنابراین مردم از راههای مختلفی برای اعتراض استفاده میکنند. نافرمانی مدنی وجود دارد، مانند زنانی که از پوشاندن موهای خود خودداری میکنند و مردم به طور پنهانی سازماندهی و بسیج میشوند. همچنین اغلب مردمند که مشغول مداوای مجروحان هستند.»
چیاکو دربارهٔ بلوچستان افزود: «مردم بلوچ خیلی سریع به سطح مقاومت رسیدهاند. آنها تنها در شش ماه بیست سال را پشت سر گذاشتهاند. قبلاً عمدتاً خواهان حقوق دینی بودند، اما اکنون خواهان حقوق قومی خود نیز هستند. این پیشرفت به زنان جامعه نیز خدمت میکند، زیرا آنها بیش از گذشته به خیابانها آمدهاند تا صدای خود را به گوش دیگران برسانند. بلوچستان و کوردستان پویایی متفاوتی دارند، اما وجه اشتراک آنها با سایر ملتها در ایران این است که ترس از رژیم شکسته شده است. این ترس برنمیگردد.»
مردم بلوچ مانند کوردها مسلمان سنی هستند، در حالی که رژیم شیعه است، بنابراین هم مردم بلوچ و هم مردم کورد هم از نظر ملی و هم مذهبی مورد تبعیض رژیم هستند.
گیردینگ: پژاک هم اکنون در شرق چه میکند؟
اهون چیاکو: «ما برای ادامهٔ انقلاب، هم از نظر سازمانی و ایدئولوژیک، و هم از لحاظ نظامی، آمادگی خوبی داریم. ما خیلی وقت است که روی این مسئله کار کردهایم و با شعار ژن، ژیان، ئازادی که اکنون به شعار جنبش در کل ایران تبدیل شده است، این مبارزه را پایهگذاری کردهایم. شما میدانید که مبارزهٔ ما مبارزه زنان است و فرمول زندگی و آزادی به نام حزب ما است.
این که ایدئولوژی ما ریشه در این امر دارد، مسئولیت بزرگی به ما میدهد و باید عاقلانه با آن برخورد کنیم. ما علیه رژیم مبارزه میکنیم، اما رژیم را به خوبی میشناسیم و میدانیم که آنها میتوانند وحشتناکترین جنایتها را انجام دهند. ببینید که اکنون با زنها چگونه رفتار میکنند و آنها را مسموم میکنند. بنابراین ما نمیخواهیم ماجراجو و غیرمسئول باشیم، بلکه میخواهیم دقیق و مسئولیتپذیر باشیم. در داخل شرق کوردستان سازماندهی میکنیم و به جرات میگویم در همه جا و در همهٔ اقشار جامعه حضور داریم. ما فکر میکنیم که مقاومت در نوروز [۲۱ مارس] دوباره نمایانتر خواهد شد.»
گیردینگ: هفتهٔ گذشته مصاحبهای با مصطفی هجری رهبر حزب دموکرات کوردستان در بیبیسی وولد انجام شد. او پیشنهاد کرد که بین احزاب مختلف اپوزیسیون شرقی مانند حزب دموکرات کوردستان و کومله تفاهم وجود داشته باشد و از آنجایی که من درک میکنم، پژاک نیز بخشی از آن خواهد بود. آیا این درست است؟
اهون چیاکو: «هیچ توافقی وجود ندارد، اما ما در تماس هستیم و گفتوگو داریم. در چهار ماه گذشته گفتگوها افزایش یافته است. ما دوست داریم با آنها ائتلاف داشته باشیم، ما آمادهایم که بازوهای خود را گسترش دهیم و از اتحادها به نفع مردم کورد و جامعهٔ بزرگتر استقبال کنیم. اما نیروهایی هم هستند که نمیخواهند کوردها در ایران متحد شوند؛ ابتدا جمهوری اسلامی، سپس مرکزگرایان [بخوانید: هواداران رضا پهلوی، پسر شاه مخلوع] و سپس بارزانیها [حزب دمکرات کوردستان، قویترین حزب در اقلیم کوردستان عراق]. هیچ کدام از این نیروها بر ما تأثیر نمیگذارند، بلکه سایر احزاب شرقی تحت تأثیر آنها هستند. امیدواریم گروههایی که احساس میکنند تحت فشار هر یک از این نیروها هستند، جرأت کنند خود را آزاد کنند تا بتوانند به سمت اتحاد کوردها حرکت کنند. ما روی تشویق طرفهای دیگر به این جرأت، کار میکنیم و امیدواریم به نتیجه برسد.»
گیردینگ: شما میگویید که تحت تأثیر هیچ یک از این نیروهایی که نمیخواهند کوردها متحد شوند نیستید، اما دیگران ممکن است بگویند شما تحت تأثیر رژیم ایران هستید. از این گذشته، گفته میشود که پ.ک.ک با آن ارتباط دارد و پ.ک.ک تحت همان چتر پژاک فعالیت میکند.
اهون چیاکو: «پژاک تصمیمات خود را مستقل از پ.ک.ک میگیرد. ما یک ایدئولوژی مشترک داریم، اما یک سازمان جداگانه هستیم.»
گیردینگ: شما میتوانید این را بگویید، اما احزاب شرقی ممکن است کاملاً به شما اعتماد نداشته باشند.
اهون چیاکو: این دقیقا همان جنگ روانی است که نیروهایی که سعی در تفرقه انداختن کوردها دارند درگیر آن هستند. سرویسهای اطلاعاتی ایران و ترکیه این جنگ را رهبری میکنند. ایران این کار را به این دلیل انجام میدهد که جامعه بینالمللی از رژیم منفور است و سعی میکند ما را مشکوک جلوه دهد تا خود را از پستی اقداماتش پاک کند. سرویس اطلاعات ترکیه/MIT میخواهد پژاک را مانند پ.ک.ک به عنوان تروریست معرفی کند تا جنگ خود را توجیه کند.
گیردینگ: ایران حزب دموکرات کوردستان و کومهله را بمباران کرده است، اما پژاک را بمباران نکرده است، در حالی که همه شما در باشور کوردستان مستقر هستید.
اهون چیاکو: وضعیت ما با KDPI و کومله کاملاً متفاوت است. آنها آدرس دارند، مکانهایی را در اختیار که با خانوادههایشان نیز در آنجا زندگی میکنند. پژاک یک جنبش چریکی است، ما هیچ آدرسی نداریم که بتوان به آن راکت فرستاد، و هیچ غیرنظامی نداریم که نزدیک یا با آنها زندگی کنیم. هر چند ما متحمل ضررهایی شدهایم. ایران اطلاعاتی را با ترکیه به اشتراک میگذارد و سپس ترکیه با پهپادهای خود که از نظر فناوری پیشرفتهتر از سلاحهای ایران هستند به ما حمله میکند.
به پسر شاه سابق ایران میگویم که اگر بپذیرد کوردها یک ملت هستند، ایران ملتهای زیادی دارد و همه این ملتها حقوقی دارند که باید رعایت شوند، آماده ملاقات با او هستیم. او این را نمیپذیرد، ما از قبل هم میدانستیم. پس صحبت کردن با او فایدهای ندارد.
گیردینگ: آیا میترسید که اعتراضاتی که از نیم سال پیش آغاز شد، به پایان جمهوری اسلامی منجر شود و رژیم جدید مثلاً پهلوی، که هنوز حقوق همه مردم ایران را رعایت نمیکند، جایگزین شود؟
اهون چیاکو: نه، ما نمیترسیم. میدانیم که آنها آلترناتیو نیستند زیرا در دیدگاه آنها کوردستان و بلوچستان جایی ندارند. این افراد در غرب بسیار مورد توجه رسانهها قرار میگیرند، اما در داخل ایران اهمیت چندانی ندارند. حتی اگر همه دنیا پشت پهلوی باشند، او هرگز در کوردستان قدرتی که ما داریم را نخواهد داشت. و همچنین نه در جامعه بلوچی و نه در جوامع عرب و آذری و سایر ملل داخل ایران. پدر و پدربزرگ رضا پهلوی مردم این ملتها را به قتل رساندهاند. هر کس او را به عنوان یک جایگزین ببیند، در اشتباه است.
گیردینگ: آخرین باری که در کوردستان بودید چه زمانی بود؟
اهون چیاکو: حدود پنج ماه پیش برگشتم.
گیردینگ: آیا با جمیل بایک یا بسه هوزات ملاقات کردهاید؟
اهون چیاکو: ببخشید، من نمیتوانم چیزی در این مورد بگویم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
❑ انقلابــــ روژآوا