Dwa kutasy-bohatery

Dwa kutasy-bohatery




🔞 KLIKNIJ TUTAJ, ABY UZYSKAĆ WIĘCEJ INFORMACJI 👈🏻👈🏻👈🏻

































Dwa kutasy-bohatery
Archives Archives


Select month
July 2022
June 2022
May 2022
April 2022
March 2022
February 2022
January 2022
December 2021
November 2021
October 2021
August 2021
June 2021
May 2021
April 2021
March 2021
February 2021
January 2021
December 2020
November 2020
October 2020
September 2020
August 2020
July 2020
June 2020
May 2020
April 2020
March 2020
February 2020
January 2020
December 2019
November 2019
October 2019
September 2019
August 2019
July 2019
June 2019
May 2019
April 2019
March 2019
February 2019
January 2019
December 2018
November 2018
October 2018
September 2018
August 2018
July 2018
June 2018
May 2018
April 2018
March 2018
February 2018
January 2018
December 2017
November 2017
October 2017
September 2017
August 2017
July 2017
June 2017






© 2017-2020 by Jamiński Zespół Indeksacyjny © design by Krzysztof Zięcina
Wybór na podstawie „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich“, tom III, IV, V, XV (Uzupełnienia i dopełnienia z tomu XV – kolorem czerwonym)
(Niektóre na­z­wi­s­ka niemieckie zaczynające się od K ., piszą się też przez C . np. Kastnitz lub Castnitz ; gdyby więc której nazwy tej kategoryi nie było poniżej, prawdopodobnie znajdzie się pod C ).
Kabaki 1.) w dok. Kobaki , wś i dobra, pow. prużański, gm. Malecz, 22 w. od Prużany. Wś ma 51 dm., 624 mk., szkołę, 805 dz.; dobra własność Włod­ków, z fol. Kamienica 1399 dz. Cegielnia, gorzelnia, wiatrak. Wś należała do wójtowstwa kobakowskiego, w ekonomii kobryńskiej. Podług rewizyi D. Sapiehy z r. 1563 we wsi było 24 włóki gruntu średniego, z tego 1 włóka wolna na wójtowstwo a 23 za opłatą. Z włóki płacili 97 gr. Wogóle z 23 włók 37 kóp i 11 gr., z naddatków zaś 3 kopy 13 gr. i 3⅓ den., razem 40 kóp, 24 gr. 3⅓ den. W skład wójtowstwa wchodziły wsi: K., Sozonowicze, Dubow Chlew, Parchwenowicze, Łukomił, Sosnówka i Piszczanka. Suma dochodu z wójtowstwa 175 kóp 7 gr. i 3⅓ den. 2.) K., urocz. w dobrach Choroszewicze, pow. słonimski. 3.) K., wś, pow. słonimski, gm. Kozłowszczyzna, 17 w. od Słonima, 14 dm., 206 mk., 246 dz. 4.) K., wś, pow. słonimski, gm. Stara Wieś, 27 w. od Słonima, 320 dz.
Kabinie albo Kabiny , wś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Udrya. Odl. 48 w. od Kalwaryi, ma 30 dm., 124 mk.
Kackheim (niem.), wieś, pow. gierdawski, st. p. Alberga.
Kackschen (niem.), trzy wsie, zwane K. al. Ziegen , Gross-K . i Klein-K . al. Czoken , powiat ragnecki, st. p. Neu-Eggleningken.
Kacprowo, wś szlach. i włośc., pow. szczuczyński, gm. Bogusze, par. Grajewo. W 1827 r. było tu 8 dm., 49 mk.
Kaczki, wś, pow. wołkowyski, gm. Dobrowola, 43 w. od Wołkowyska, 391 dz.
Kadarynie, wś, pow. władysławowski, gm. Zyple, par. Łuksze; odl. 31 w. od Władysławowa, ma 5 dm., 33 mk.
Kadaryszki, folw., pow. suwalski, gmina Kadaryszki, par. Lubowo; odl. 27 w. od Suwałk, ma 5 dm., 12 mk. Gm. K. liczy 5787 mk., rozl. 18096 mr., sąd gm. okr. IV w Starej Hańczy o 9 i pół w., st. poczt. Szypliszki. W skład gm. wchodzą: Baranowo , Bojary , Bojary , Bondziszki , B.-małe, Ejszeryszki , Folusz, Grygaliszki, Gulbieniszki, Gutowszczyzna, Jałowo, Jasionowo, Jodjeziory, Jodjeziorki, Kadaryszki, Kamionka, Kleszczówek , Krejwiany , Kułak [ Olszanka Kułak (14.)] , Lizdejki , Maryanka , Maszutkina , Michałówka, Muchowo [ Sumowo-Muchy ] , Nowa-Kamionka, Olszanka-Makowszczyzna , Pobondzie , Poplin , Postawe l e , Poszeszupie , Potopy , Rowele , Ru t ka- T artak , Sidory , Sidory-zapolne , Sikorowszczyzna , Smaczna-woda , Smolnica , Smolniki wś i folw., Smolniki małe, Soliny , Trzcianka , Uzdziejek , Wierzbiszki , Wingrany wś i folwark i Wingranki . Podług opisu z r. 1854 z dóbr rządowych K. wydzielony został w r. 1838 majorat na rzecz generała piechoty Skobelewa. W skład majoratu wchodzi folwark Zaboryszki , wsie: Szlązak , Wesołówka [ Wesołowo ?] , Lowocie [ Łowocie ] , Pokomsze , Zawady [Na wsch. od jez. Grauże.] , Grawice [Grauże ?] , Sitkowizna , Dembniak [ Dębniak ] , Olszanka, Lipina, Lipniak [Koło Fornetki.] , Fornetka, Przejma , Szelment [ Szelmentka ?] , Moskiewszczyzna , Baryły [Może Becejły ?] , Ilgiel, jezioro Iłgie [Iłgiel] i jezioro Jodel. Do składu ekonomii rządowej Kadaryszki wchodzą: folwark i wieś Auksztokalnie [Litwa] , folw. i wś Kleszczówek z młynem wodnym, folw. i wieś Bokrzyszki z młynem wodnym [Litwa] , wieś Widgierele v. Wartelle [Dwie wsie Wigrele i Wartele, dziś Litwa] , folw. Nowosady [Litwa] , wsie Klinowo [Koło miasteczka Lubowo, dziś Litwa] i Krepożany, folw. Burniszki i Olszanka, wsie Stankuny, Grybino [Grzybina] , Burniszki i Olszanka, folw. Trydonie [Litwa] , wsie: Harmudziszki [Garmudziszki, dziś Litwa] , Kowniszki [Litwa] , Trydonie-Neudryńce [Litwa] i Trydonie-Podworze [Litwa] , folwark i wieś Postawelle [Postawele] , folw. i wieś Jurgiszki, wieś Baworze [Barwisze, dziś Litwa.] , folw. i wieś Poszeszupie z młynem wodnym, wieś Smolica, folw. i wś Ejszeryszki, wsie Grygaliszki i Bojary, folw. Kadaryszki z młynem wodnym, folwarki: Kamionka, Kupowo, Olszanka Kułak [Między Potopami a Olszanką.] , Wiżajny, wsie: Andrzejewo, Budzisko, Bolcie małe i wielkie, Baranowo, Borkowszczyzna, Bondziszki, Białebłoto, wsie: Budzisko-cegielnia, Czerwonka, Folusz z młynem wodnym, Gungliszki, Gromadczyzna, Gulbieniszki, Jasionowo, Ignatowizna, Jeglenice [?] , Jałowo wielkie i małe, Jeziorki, Jegleniszki [Zapewne Ogliniszki, dziś Litwa.] , Kupów, Krzemionka, Kociołki, Leszkiemie, Laskowskie, Maryanka, Munda [Mauda] , Matyn v. Pawełki, Makowszczyzna, Nowa wola, Obliny wielkie [Okliny ?] , Obliny małe, Olszanka Kułak, Pobondzie, Potarzynia, osada Polulkiemie, wsie: Podlubówek [Litwa] , Potopy, Postawelek, Rutka tartak, Romaniszki, Rogożany wielkie [Rogożajny Wielkie] , Rogożany małe [Rogożajny Małe] , Rowelle [Rowele, w Słowniku Rawele .] , Rakówek, Stanieliszki [Stanieluszki] , Szelmentka, Scibów, Siekierowo, Szeszciowłoki, Sidory, Soliny, Sadzawki, Trzcianka, Uzdziejek, Wiłkowizna [Wołkowizna, dziś Litwa.] , Wojpunie [Wojponie] , Wierzbiszki, Wizg ó ry, Wojciuliszki, Wysokie, Wiłkupie, Wołownia, miasto Wiżajny z młynem wodnym Bielcie [Bolcie] , Lubów [Miasto miasto Lubowo, dziś Litwa], wś Durowizna, osady; Muchów [Sumowo-Muchy] , Bogożany średnie [Rogożajny ?] , Uzmando v. Bendzisko [Użmauda v. Budziszki Wiżajnskie] ; jeziora: Wiżajny, Wistne [Wistuć, oficjalnie zaś Wisztuć.] , Kaprelek [Kuprelek] , Predelek v. Tredelek, Eseryszki [Ejszeryszki] , Modyszki, Oblino [Okliny ?, może jez. Oklinek] , Igliniszki, Siekierowo, Maryanka [Mariańskie] , Maryanka druga [W pobliżu (na płn.-zach.) jez. Mariańskiego, dziś bez nazwy ?] , Talejk wielkie, Talejk małe, Berzyny [Litwa] , Wigrzeny [Może Wigrele ?, dziś Litwa.] , Grausze [Grauże] , Letopy [Potopy] , Białe [Może Białe przy Wsi Potopy ew. jez. Czarne + Białe na płn. od Smolnik.] , Barwinek , Płowszynek v. Plewszynek , Polandze [ Pobondzie ] , Postawelek, Przechodnie, Okrągłe, Perty, Krejwele [Krejwelek] , Rakówek, Wysokie, Jankowskie, Sudanskie [Sudawskie] , Ejszyszki [Może Ejszeryszki ew. Ejściszki (dziś Litwa).] , Karasinko, Bokrzyszki, Widgierek, Postawek, Kupowo, Jałowo, Jałowek i Sumowo. Podług śladu z r. 1838 rozległość w gruntach wynosiła mr. 11,502, w lasach mr. 4855. Starostwo niegrodowe kadaryskie było położone w województwie i powiecie trockim. W r. 1766 posiadali je Ignacy i Helena Ogińscy, marszałkostwo w. ks. lit., opłacając z niego kwarty złp. 2,548 gr. 15, a hyberny spólnie z starostwem maćkowskiem złp. 3,000. Na sejmie war­szaw­skim z r. 1773—75 stany rzeczypospolitej nadały toż starostwo w 50-letnie posiadanie emfiteutyczne Andrzejowi i Paulinie z Szembeków Ogińskim, sekr. w. ks. lit., łącznie z wsią Brzozową, leśnictwem maćkowskiem i ststwem płotelskiem. Na sejmie zaś z roku 1776 uchwalono odłączyć włók piętnaście z starostwa kadaryskiego na uposażenie plebanii kościoła lubowskiego. Br. Ch.
Kadłubówka, wieś gub. grodz. w b. ziemi bielskiej.
Kadszen-Duden al. Duden , wś, pow. ragnecki, st. p. Szillen.
Kadysz, wś nad Czarną Hańczą, pow. augustowski, gm. Wołowiczowce, par. Teolin, w pięknem położeniu, blisko ujścia Marychy do Hańczy. Odl. 53 w. od Augustowa. Składała się z kilku odrębnych części, przybierających coraz to inne nazwy od właścicieli takowych. Spis z 1827 r. wylicza pięć oddzielnych części, które liczyły 34 dm. i 201 mk.; z nazw tych jedna tylko się przechowała dotąd K. Gineta. W spisie Zinberga jest sześć odrębnych części, zaś w urzędowym spisie (Pam. Kniżka suwal. gub. 1878) tylko trzy: K. Hołowieńczyce (17 dm., 270 mk.), K. rządowy (15 dm., 108 mk.) i K. Gineta (12 dm., 48 mk.). Jeden folw. Kadysz. według Tow. Kred. Ziems. podług opisu z r. 1866 rozl. m r . 354, grunta orne i ogrody m r . 46, łąk m r . 20, lasu m r . 10, pastwisk, zarośli m r . 242, nieużytki i place m r . 30. Wieś Kadysz albo Liszyce lit. BE. os. 14, z gruntem m r . 61.
Kaemersdorf (niem.), ob. Kaemmersdorf (niem.).
Kaemmersdorf (niem.) 1.). włośc. wś, pow. elbląski, na bitym trakcie elbląsko-holądzkim, u stóp wzgórza, nad łęgami jeziora Druzna . Obszaru liczy mr. 3090, gbur. 11, zagr. 5, kat. 4, ew. 219, dm. 25. parafia Elbląg, szkoła w miejscu, poczta i stacya kolei Güldenboden. Odległość od Elbląga 1⅜ mili. K. istniało oddawna pod nazwą: Passiauxty. Ludność mieszkała tu staropruska, przez krzyżaków podbita. Wieś ta była jak by naczelna całej okolicy. Od czasu do czasu zjeżdżał tu komtur wkonywać sądownictwo nad prusakami, którzy byli wyjęci zpod władzy sołtysów. Przypuszczają, że tu mieszkał zastępca krzyżacki, zwany Kämmerer, od którego potem i wieś z niemiecka: Kämmersdorf przezwana została. Początkowo małych włók (Hoken) liczyła ta wś 16, do których około r. 1420 nadto 3 jeszcze przydane. Od szarwarków i zaciągów byli osadnicy wolni, dawali tylko czynsz i dziesięciny. Ponieważ jezioro Druzno podówczas aż do wsi blisko dochodziło, znajdowało się wielu rybaków we wsi. Około r. 1380 przełożony szpitala (Spittler) Ulryk Frick wystawił dla nich osobny przywilej lokacyjny: każdy rybak otrzymał miejsce wolne do zabudowania z ogrodem i łąką. Drzewo na opał i do budowy brał z przeciwnej strony Druzna. Paśnik miał wspólny z sąsiadami. Za to dawał każdy co rok 3 wiardunki. Na roki, ile razy się we wsi odbywały, przynosił jednę kupę leszczy. We wsi Drausenhof pełnił szarwark za dziesięcinę (augsten um den Zehnten). Przywilejem Kazimierza Jagiellończyka dostała się ta wieś w posiadanie miasta Elbląga. 2.) K., wś, pow. ostródzki, st. p. Locken.
Kahlen (niem.), wś, pow. węgoborski, ob. Kal .
Kaidann (niem.), wś, pow. gierdawski, st. p. Friedenberg.
Kaimelau (niem.), wś, pow. gąbiński, st. p. Judtschen.
Kaiserau (niem.), wś, pow. ragnecki, st. p. Kellminen.
Kajackiszki, wś, pow. maryampolski, gm. Antonowo, par. Pilwiszki. Odl. 19 w. od Maryampola, ma 3 dm., 40 mk.
Kajliny, wieś, pow. sejneński, gm. i par. Wiejsieje. Odl. 27 w. od Sejn, ma 17 dm., 85 mieszk.
Kajmele 1.). wś i folw., pow. władysławowski, gm. Kidule, par. Kajmele. Odl. 35 w. od Władysławowa. Liczy 27 dm., 365 mk. W r. 1827 było tu 26 dm. i 232 mk. W K. jako w rezydencyi biskupów żmudzkich była kaplica katol. jeszcze przed r. 1685. W r. 1758 zamieniona na kościół filialny do par. Błogosławieństwo. Obecny kościół w r. 1839 wzniesiony z drzewa, Par. K. dek. władysławowskiego ma 3177 dusz. 2.) K., wś nad jez. Gausty, pow. sejneński, gm. Hołny Wolmera, par. Łoździeje. Odl. 18 w. od Sejn, ma 9 dm., 57 mk.
Kajminy 1.) wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny. Odl. 40 w. od Maryampola. Ma 2 dm., 5 mk. W Skorowidzu Zinberga mylnie nazwano: Kamminy. 2.) K., wieś, pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno. Odl. 28 w. od Kalwaryi, ma 18 dm., 179 mk.
Kal, niem. Kahlen , wś, pow. węgoborski, na półwyspie wielkiego jeziora Mamry (Mauer See) i jez. Świętajt, na polsko-pruskich Mazurach. Jako dawniej jez. Mamry znacznie mniejsze było, z tego wynika, że ludzie do kościoła w Węgielsztynie chodzili drogą kamieniami wyłożoną, które teraz dość głęboko są w wodzie; kiedy woda opadnie, widać jeszcze tę kamienną drogę. Pierwszy znany przywilej dany tej wsi r. 1478; włók było wtedy 5 więcej niż teraz, które wezbrana woda jeziora Mamry zalała. O strasznej legendzie teraz jeszcze opowiadają. Za wsią na polu znajdowała się jak zwykle dawnemi czasy mała buda czyli szałas dla pasterzy, do którego młodzież schodziła się potajemnie na hulankę. Tak też czworo ich przybyło w święto Niewiniątek, ale wtedy czart ich wszystkich porwał z mocy Bożej i okropnie pomordował. Wiele osób ciekawych przychodziło oglądać to miejsce. To się sprzykrzyło gburom i chcieli budę przenieść: podłożyli kloce i drągi, ale nie mogli ruszyć; trwogą opanowani uciekli i domek z podłożonemi drągami zostawili. W takim stanie oglądał go jeszcze r. 1573 znany pruski historyk Henneberger. Z czasem jednak domek zapadł, a na pamiątkę postawili w tem miejscu murowaną kolumnę, na której w czterech językach, polskim, niemieckim, litewskim i łacińskim okropne owo zdarzenie opisali. Mówią, że kiedy kolumny nie było, płaczliwe, głośne narzekania i skomlenie wciąż słyszano. O tej legendzie pisali zdawna Vinc. Barfus, Vera historia de calamitoso et horrendo quatuor personarum interitn, furoribus diabolicis e medio sublatorum, Dantisci 1593, Henneberger 166, Werner, historia de columna Kelnensi w Königsb. wöchentl. Nachr. 1741 Nr. 48, 1748 Nr. 49, Wollweber w Preuss. Archiv 1791 str. 379, Tettau i Temme, Volks-Sagen und Märchen in Masuren 122. Kś. F.
Kalendszynnen (niem.), wś, pow. jańsborski, ob. Kałęczyn .
Kalennczynnen (niem.), powiat łecki, ob. Kałęczyn . [Dziś Kałęczyny , por. Kawęczyn .]
Kalhusen, Kallusen 1.) inaczej Antbrakupoenen , wś, pow. gąbiński, st. p. Malwiszki. 2.) Klein K., al. Krausenwalde , dobra tamże.
Kaliniszki, os., pow. kalwaryjski, gm. Kirsna Wielka, par. Simno. W 1827 r. było tu 2 dm., 14 mk. Spis urzędowy (Pam. Kniżka z r. 1878) nie wymienia tej miejscowości.
Kalinowo 1) nowe i stare, wieś, pow. brze­ziń­ski, gm. i par. Bra­to­sze­wi­ce. Obie razem liczą 19 dm. i 170 mk., ziemi włośc. 402 mr. 2.) K., wś i folw. nad rz. Narwią, pow. łom­żyń­ski, gm. Droz­do­wo (ob.), par. Piąt­ni­ca. W 1827 r. było tu 22 dm., 178 mk. Poprzednio nosiło nazwę K. narodowe i stanowiło własność rządową wraz z osadą K.-Wysz­kow­szczy­z­na. Fol. i wieś Kalinowo rozl. m r . 1583, grunta orne i ogrody m r . 463, łąk m r . 304, pastw. m r . 240, lasu m r . 523, wody m r . 39, nieużytki i place m r . 14, bud. mur. 4, drew. 12. Rzeka Narew i Narwica przepływają; są jeziora. Wieś Kalinowo osad 45, z gruntem m r . 352. Jest to jedna z najpiękniejszych miejscowości w okolicy Łom­ży, ulubione miejsce letnich zamiejskich wycieczek. Za wsią wznosi się dość znaczna góra, porosła lasem; o górze tej w ludzie krąży wiele podań. (Ob. Rzeczniowskiego „Stara i Nowa Łom­ża“). W przeszłem stuleciu Kalinowo częściowo wchodziło w skład dóbr star. łomż., częściowo było własnością prywatną; część starościńska po rozbiorze kraju była włączoną do dóbr narodowych Mały Płock; w r. 1833 kupił ją od skarbu Wa­len­ty Olę­dz­ki, w którego ręku znajdowała się podówczas część prywatna Kalinowo. We wsi znajdowało się wybraniectwo, nadane przywilejem z d. 23 listopada 1762 r. przez Stanisława Augusta Wa­len­te­mu Bar­giel­skie­mu. Bar­giel­scy do 1808 r., na zasadzie przywileju, opłacali rocznie po 56 zł. 8 gr. łanowego; w 1808 r. prefektura łom­żyń­ska zmusiła Bar­giel­skich wziąść w zastaw swoje własne wybraniectwo na lat 12 za sumę 1125 zł. 10 gr.; nadto opłacać rocznie 13 złp. 13 gr. 2 szel. czynszu, jakiem prawem, niewiadomo. W 1818 r. na części rządowej spotykamy 3 wybranych (Bar­giel­scy), 5 chałupników i 11 zaciężnych, razem 115 mk. Zaciężni wysiewali po 3 korce jarzyny i tyleż oziminy na swoich 22 mórg 114 pręt. chełm., stanowiących jedną gospodarską osadę; odprawiali do dworu w Kalinowie po 3 dni tygodniowo pańszczyzny (1 dzień sprzężajem lub pieszo i 2 dni ręcznej tłuki) od św. Ja­kó­ba do św. Mi­cha­ła; innemi czasami po dniu sprzężajnym lub pieszym tygodniowo; nadto opłacali pewien czynsz w pieniądzach i naturze. Chałupnicy siedzieli na pustych dwóch osadach, posiadali po 9 mr. 10 pręt, chełm. gruntu i odrabiali oznaczoną robociznę. W 1818 r. podług wykazów rządu gubern.) 46 dm., 226 męż., 250 kob., karczma. Włośc. gruntu 443 mórg (260 orn.), dworskiego 1390 mr. (276 orn., mr. 480 mr. lasu, przeważnie dębiny, 80 wycinków, 3 ogrodn.). 3.) K., okolica szla­che­c­ka, w obrębie której leżą wsie: K.-Czos­no­wo, K.-Nowe, K.-Sul­ki, K.-Stare, wsie szlach., pow. mazowiecki, gm. Cho­ja­ny, par. Ku­le­sze. Wspominają te nazwy już dokumenta z XV i XVI w. a prócz tych jeszcze K. Tro­ja­ny (r. 1557) Gloger. Ziem. Bielska. W 1827 r. K. Czos­no­wo miało 25 dm., 149 mk.; K. Nowe 13 dm., 93 mk.; K. Sol­ki 28 dm., 158 mk.; K. Stare 30 dm., 159 mk. 4.) K., kol. włośc., pow. os­tro­w­ski, gm. i par. Długosiodło. Ma 41 dm., 307 mk. 5.) K., wś włośc., pow. os­tro­wski, gm. i par. Ja­sie­ni­ca. W 1827 r. było tu 52 dm., 298 mk., obecnie 62 dm., 612 mk. Podług pomiaru Smej­la w 1799 r. liczyła 57 włók 16 mr. magd. W 1818 r. znajdujemy 7 gospodarzy trzydniowych, wysiewających po 5 korcy oziminy i 4 jarzyny i odrabiających 3 dni tygodniowo pańszczyzny sprzężajem lub pieszo, stosownie do woli dworu, 16 dni stacyi i 4 tłuki; 15 gospodarzy dwudniowych, wysiewających po 3 korce oziminy i 2 jarzyny i odrabiających po 2 dni tygodniowo pańszczyzny, 16 stacyi i 4 tłuki; 8 kolonistów osadzonych w 1816—17 r. na pustych dwudniowych osadach; 3 (w tej liczbie jeden kolonista) jednodniowców, wysiewających po 2 korce ozim. i 1 i pół jarz., sołtys, karczma, 8 chałupników, razem 217 mk. Oprócz pańszczyzny opłacała wieś czynszu 994 złp. Pańszczyznę odrabiano do folw. Kalinowa. W 1820 r. urządzono Kalinowę na sposób kolonialny; utworzono 37 os. gospodarskich, 13 ogrodniczych po 2 — 3 mr., szkołę, karczmę (98 mr.), osadę leśną (15 mr.). W 1856 r. urządzono wieś kolonialnie, utworzoną 1 osadę 28-morgową, 39 osad po 35 — 42 mórg, 14 ogrodniczych po 2 — 3 mórg, kowalską i leśną osady, karczmę, szkołę. Czynsz czysty po urządzeniu wynosił 826 rs. 53 kop. Por. Ja­sie­ni­ca , 6.) K., wś i folw., pow. pułtuski, gm. Obrytte, par. Zambski. Folw. należy do dóbr Gostkowo (ob.). 7.) K., wś, pow. suwalski, gm. Andrzejewo, par. Puńsk. Odl. 24 w. od Suwałk, ma 2 dm., 16 mk. 8.) K., os., pow. maryampolski, gm. Freda, par. Godlewo. Odl. 41 w. od Maryampola, ma 1 dom, 12 mk. 9.) K., por. Kalinowa . Lud. Krz.
Kalinowo 1.). niem. Kallinowen , wieś, pow. łecki, na polsko-pruskich Mazurach, 1 milę od Ełku. Kościół istniał tu przed reformacyą. R. 1499 za proboszcza Macieja jest proces o wieś Kleszczewo, którą od tej parafii odłączono a do kościoła we wsi Jucha przyłączono: proces ten rozstrzygnął sufragan Jan eppus simbaliensis. St. poczt. 2.) K., wś, pow. lecki, st. p. Lec.
Kalinówka Sasiny, wś gub. grodzieńskiej, w b. ziemi bielskiej.
Kalinówka, wś, pow. bia­ło­s­to­c­ki, ma paraf. kościół katol. ś. Anny, przez parafian wzniesiony 1776 z drzewa. Parafia katol. dekanatu bia­ło­s­to­c­kie­go: dusz 3518. Filia w Brzozowie.
Kaliszki, niem. Kallischken , wieś, pow. jańsborski, na zachód od m. Biały, na polsko-pruskich Mazurach. Pierwszy znany przywilej pochodzi z r. 1447, mieszkańcy dostali prawo magdeburskie. Przedtem nie było tu osady, tylko lasy się ciągnęły: dokument mówi, że wś ma być założona „w naszej Dąbrowie (Damerau)“; wspominane między innemi jezioro Gayle, co tłumaczą na Białe, od którego zapewne imię wzięło mko późniejsze Biała. Kś. F.
Kalkeningken (niem.), wś i kol.,
Wytrzymasz 46 bez wytrysku?
Dwie znajome zabawiają się wibratorem
Cycata Szwedka obciąga kutasa

Report Page