Atlantica Taboo

Atlantica Taboo

Atlantica - Miss Radio
03:22

Atlantica - It's Not About Us
04:38

Atlantica - Lilith
04:59

Atlantica - I Always Sail To Your Shore
03:17

Atlantica - Babylon Groove
03:04

Atlantica - Princess Sweet
04:07

Atlantica - Between Us And God (Ave Maria)
05:40

Atlantica - Talking To Silence
04:44

Atlantica - Change
04:08

Atlantica - Taboo
04:00

Atlantica - It's Like Foolin' A Fool
03:22

Atlantica - Ave Maria (A Cappella Version)
02:39

Ваша оценка: Пусто Средняя: 7 ( 1 голос)
список проголосовавших по оценкам:
Чтобы выставить оценку или оставить свой комментарий к этой публикации, войдите в систему. Нам важно ваше мнение!
Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Войдите или зарегистрируйтесь , чтобы получить возможность отправлять комментарии

Как попасть в новости или рецензии – информация . Вопросы и пресс-релизы присылайте на адрес experty.by@gmail.com .

© 2008-2018 Experty.by . При использовании материалов данного сайта ссылка обязательна. Хостинг предоставлен HOSTER.BY .
Третий студийный альбом Atlantica был записан с аранжировщиком и гитаристом Олегом Ивановичем (Дмитрий Войтюшкевич, "Дрозды").
Праект вярнуўся пасьля двухгадовага перапынку ў найлепшым выглядзе. "Atlantica» адмовілася ад малаўцямных спробоў зрабіць а-ля беларускі "модэрн токінг" у выглядзе дуэту старэючых хлопчыкаў ці тое зьмяшанае пап-трыо. І ў выніку іх матэрыял стаў слухабэльным.
Цяпер калі і прыцягваць за вушы якія аналягі, то толькі "дэпешоў" часоў шыкоўнасьці пад назвай "Music For The Masses" – асабліва цень Гэхана лягла на "Change", "Princess Sweet" і "It’s Not About Us". Апошнюю дык наогул можна назваць песьняю песьняй айчыннага сынты-попу, яна абсалютна гарманічна можа гучаць у этэры хоць якой эфэмкі сьвету. І наогул – рэдкая зьява – падчас праслухоўваньня дыску з катэгорыі "беларуская папулярная музыка" бярэ не сорам, а гонар: густ і стыль навідавоку.
Альбом "Taboo" прасякнуты суцэльнай гармоніяй і дэманструе талент Алекса Дэвіда ды яго музыкаў з розных бакоў. З асаблівых мэлядычных прыгажосьцяў - загалоўная песьня (вакал ды фартэпіяна) і "Ave Maria" акапэла (арыгінальная вэрсія таксама цуд). Atlantica запісала выдатны альбом. Калі гэты матэрыял гучыць нагэтулькі ж трапна ўжывую – то нізкі паклон.
Пусть английский Алекса Дэвида лично меня ломать продолжает, но именно этот альбом я бы отнес к полноценному мировому поп-продукту, нежели предыдущие релизы проекта, которые, если я не путаю, а я не путаю, лагерем группы заносились в сокровищницу как минимум европейской поп-музыки.
Поп, синт-поп, но сильно мэйнстримовый.
Что мне не хватило: больше "живых" инструментов аскетичности некоторых аранжировок не помешали бы, например, гитары. Но такой подход к звуку группа демонстрирует на всех своих пластинках, значит – все продуманно и придумано.
"Lilith", "I Always Sail To Your Shore", "Babylon Groove", "It’s Like Foolin’ A Fool".
Солидная работа, с которой нужно нагло вламываться в планетарные чарты и осуществлять там государственные перевороты. Да поможет им заграница.
На фоне ўсяго таго, што прапануе слухачам сучасная айчынная папулярная музыка, рэпэртуар гэтага альбому выглядае ледзь ня ўзорным. Мне падалося, што Atlantica не стаіць на месцы, калі мець на ўвазе чыста музычныя чыньнікі. Тут і разнастайнасьць мэлёдый, і руплівасьць у пошуку аранжавальных прыёмаў, густоўнасьць у выбары інструмэнтальнага суправаджэньня. І калі зьвярнуцца да папярэдніх альбомаў калектыву, дык можна адзначыць яшчэ адзін вельмі істотны, на маю думку, фактар: духоўнасьць. Нягледзячы на прыналежнасьць да цэху папсы, Atlantica зрабілася прыкметна больш сьпелай, калі наогул не сказаць – мудрай. Праўда, які колькасны склад той групы, вызначыць цяпер ня проста. Прынамсі, адзін чалавек у групе прысутнічае.
Збольшага рэпэртуар "табуяванага" альбому даволі блізкі да папярэдняй праграмы. Аднак на агульным фоне вылучаюцца некалькі нумароў. Па-першае, гэта яўна хітовая, ударная "Miss Radio". Думаю, калі б Алекс Дэвід выканаў яе падчас рэпэтыцый на "Эўрабачаньні", куды ён накіраваўся як карэспандэнт радыё "АНТ", перад удзельнікамі конкурсу, многія б напэўна задумаліся: а што я тут раблю?
Па-другое, баляднага пляну песьні "I Always Sail To Your Shore" i "Between Us And God (Ave Maria)". Абедзьве з вельмі прыгожымі мэлёдыямі, што сьведчыць пра безумоўна талент Алекса як кампазытара. Пры гэтым, слухаючы другую з названых песень, я раптам, яшчэ не праверыўшы назву, схамянуўся: дык... гэта ж па духу – чысты Леанард Коэн! Думаю, што песьня гэтая – наогул галоўны акцэнт альбому. Нездарма ў канцы праграмы яна гучыць яшчэ раз – у а капэльнай вэрсіі.
Памятаю, што пасьля знаёмства з дэбютным альбомам калектыву, у якім яшчэ былі два чалавекі J, я, адзначаючы безумоўную стылёвасьць зробленага (здаецца, нават ужыў слова "фірмовасьць"), сам у сябе запытаўся: а навошта рабіць гэта на ангельскай мове? Ну так, з такім матэрыялам ня сорамна й Эўропе паказацца, аднак падобнага фармату музыка там, апрача якасьці, вымагае яшчэ нейкіх нечаканых "фішак", каб быць прынятай. Дарэчы, і цяпер ня думаю, што "Taboo" паставіць да гары нагамі эўрапэйскія хіт-парады. Тым ня менш сёньня Atlantica, як здалося, ужо без ранейшага чыста юнацкага задору і неатольнай смагі адным альбомам зваяваць увесь сьвет робіць (-яць?) тое, што лічыць (-аць?) патрэбным. На радыё гэта прымаецца з радасьцю: гучыць так, быццам менавіта "там" зроблена. Таму застаецца шкадаваць, што радыё гэтыя, на жаль, "тут" выгадаваныя. Бо, ня будзь тых самых 75%, Atlantica заняла б і ў вольнай канкурэнцыі з "тамтэйшымі", думаю, зусім неблагое месца. І калі б гэтыя песьні прагучалі на беларускай ці расейскай мовах (цікавая ідэя: парачка альтэрнатыўных паводле мовы вэрсій, а?), упэўнены, яны б ня шмат страцілі. Хоць, разумею, да хітоў кшталту "Чарка на пасашок" "Taboo" яшчэ ой як далёка!...
После мощного первого альбома ("Heavenly", 2005) и неуверенного второго ("Urbanoid", 2007) группа Atlantica вновь в форме. Именно такой вывод напрашивается после прослушивания третьей студийной работы, получившей название "Taboo".
Нельзя сказать, что Atlantica на этом альбоме как-то сильно изменилась. Большая часть его песен (особенно "Babylon Groove", "It’s Not About Us", "Between Us And God", "It’s Like Foolin’ A Fool") могла бы быть хотя бы на одном из предыдущих дисков (некоторые – на обоих). Это все та же поп-музыка с разными привкусами 80-х. Другое дело, что именно на этом альбоме группа зазвучала более естественно и более четко, без ненужного пафоса и претенциозности, столь характерных для худших моментов предыдущей пластинки "Urbanoid".
Благодарить за все это, видимо, стоит выступившего в роли аранжировщика гитариста Олега Ивановича и привнесенные им в палитру живые инструменты (гитары, ударные и даже трубы), расставляющие красивые нюансы даже в типичных для группы контекстах.
Впрочем, дело не ограничилось "тюнингом" звучания. Есть несколько композиций, которые открывают новые стороны Atlantica. Особенно хочу выделить стильную акустик-бэндовую "I Always Sail To Your Shore" (инструментально – чистый Войтюшкевич, но другой вокал и английский текст дают совершенно другую атмосферу), а также элегантную диско-фанковую "Talking To Silence". Синт-роковые "Princess Sweet" и "Change" тоже любопытны, пусть и не настолько.
В целом же Atlantica записала просто хороший поп-альбом – достаточно ровный и достаточно хитовый. Для чего-то большего ему не хватает плотности материала (как это было на "Heavenly"), а также целостности и связности (уж слишком все песни "отдельные"). Плюс, может, стоило чуть глубже уйти в новые звучания, потенциал которых здесь виден.
Но это все скорее нюансы, потому что, если брать глобально, Atlantica и абсолютное большинство белорусских поп-артистов музыкально находятся в совершенно разных лигах. Именно потому "просто хороший" "Taboo" – один из лучших отечественных поп-альбомов за несколько лет.
Каждый зарегистрированный пользователь может выставить свою оценку этому диску в течение 15 дней с момента публикации рецензии. На основе оценок зарегистрированных пользователей будет вручена отдельная награда Experty.by по итогам 2009 года.
Чтобы выставить оценку данному диску, достаточно зарегистрироваться и, зайдя на эту же страницу, выбрать нужную оценку в специальном блоке. Вы можете также оставить свой комментарий.
Пасьля такіх нечаканых водгукаў, варта набыць і паслухаць новы альбом.
Atlantica на фоне ўсёй беларускай поп-сцэны адразу вылучалася высокай якасьцю музычнага матэрыялу. І не дарма мовай выкананьня песьняў была выбрана ангельская — сусьветныя перспэктывы ў гурта добрыя, што ўжо пацьвярджалася ратацыямі на шматлікіх эўрапейскіх радыёстанцыях. Да і ў Беларусі гурт вядомы і любімы. Праўда, за апошнія два гады, калі ад Atlantica ня было ніякіх навінаў, падзабылі іх, ды й пераход на «Вігма» продажам дыску на паспрыяе. Тым ня менш, новы альбом мае ўсе шанцы стаць адной з самых заўважных зьяваў беларускай музыцы ў 2009 годзе.
Запамінальныя мэлёдыі, небанальныя аранжыроўкі, пазнавальны вакал — гэтага дастаткова ў працы Алекса Дэвіда. Альбом, у прынцыпе, можна падзяліць на дзьве частцы — дынамічную і лірычную.
Асабіста мне спадабаліся больш павольныя песьні. «It's Not About Us», якая нагадала бясьсмертны гіт «Jeanny» аўстрыйскага сьпявака Falco — не хапае толькі эмацыйнага выбуху ў прыпеве. Сапраўдная кранальная малітва «Between Us and God (Ave Maria)», прадстаўленая яшчэ і ў а капэльным варыяньце, што дэманструе кампазытарскае і выканаўчае майстэрства Алекса Дэвіда. «Taboo» у лепшых сусьветных балядных традыцыях — фартэпьяна і вакал — амаль «Imagine» Ленана.
З танцавальных вылучаюцца «Miss Radio», якая адкрывае альбом, мінімалістычная «Babylon Groove», зь незвычайным усходнім матывам, і «Princess Sweet», стылёва падобная на апошнія два альбомы Depeche Mode.
Адзінае чаго часам нестае песьням Atlantica — жывых інструмэнтаў. Хаця на некаторых трэках прысутнічаюць і саксафон («I Always Sail to Your Shore»), і акустычная гітара («Always Sail to Your Shore»), шчыльнасьці гука гэта не надае.
У выніку — цікавы, разнабаковы поп-прадукт варты ўвагі.
Найбольш запалі ў памяць:
Цікавая кампазіцыя I Always Sail To Your Shore - сапраўды, крыху не атлантыкаўская атмасфера, хутчэй рэсторанно-французскага плану, нагадала нядаўна праслуханы Preliminaries Ігі Попа.
Babylon Groove. Увесь час я стараўся ўспомніць, дзе ж я гэта чуў раней. Так і не ўзгадаў.
Talking to silence. Вельмі прыемны саксафон.
Наогул, прысутнасць жывых іструментаў адразу павялічвае вартасць трэкаў і робіць іх значна цікавейшымі.
Ave Maria акапэла выйшла цалкам прыстойна - голас Алекса і шматгалосны бэк-вакал без праблем замяняюць музыку. Гэтая версія нічым не саступае версіі з поўнай аранжыроўкай.
Lilith - просценькая, рытмічная, з мелодыяй, якая чапляе. А вось тытульная песня не зачапіла.
У астатнім, цалкам прыстойная поп-музычка. Калі сінт-поп сёння камусці наогул патрэбны - то тады гэта добрая кружэлка. На сямёрачку.
Понравилось сразу. Раньше их и не слушал. Очень сильно напоминает камуфляж и окей. И в целом, ощущение музыки двадцатилетней давности. Однако очень приятная музыка и слушается с удовольствием. Песни просто хитовые. Во всяком случае 20 лет назад точно бы были хиты. Тогда бы 10 поставил бы однозначно. А сейчас 9 - за опоздание.
Альбом слухаецца сапраўды роўна і цікава. Дрэйфуе сабе паміж сынт-попам і проста попам, паміж балядамі і танцавальнымі нумарамі, а недзе дадае фолькавасьці, як I Always Sail to Your Shore, што прыемна аздобленая лацінскімі акцэнтамі. Фінальны нумар а капэла таксама пакідае прыемнае ўражаньне. Усім гэтым падтрымлівае зацікаўленасьць і не наганяе нудоты, бо кожны трэк займае сваё месца і ніводзін не здаецца лішнім.
Канечне, ёсьць свае моманты ў такім сабе вельмі “школьным” ангельскім вымаўленьні – лёгкасьці і натуральнасьці гучаньню гэта не дадае. Але добрыя вакальныя дадзеныя і – што хацелася б адзначыць – уменьне знаходзіць цікавыя інтанацыйныя хады і нейкія фішкі (як, напрыклад, у Talking to Silence), вядома, пераважаюць.
Atlantica паказвае добры ўзровень, таму – толькі посьпехаў :) Мая адзнака – 8.
--
http://last.fm/user/pauluk_dunaj

Home
About
Music
Video
Gallery
Contact

Home
About
Music
Video
Gallery
Contact

The music vibes of ATLANTICA are changeable as the ocean itself, revealing a colorful diversity of emotions from tenderness to vigor, from melancholia, nostalgic blues to joyfulness and euphoria through a range of genres brought together by the ultimate thing in the world that is love. The group's successful career spanning more than 16 years has been marked by 5 studio albums, worldwide airplays, charts, numerous concerts and TV shows.
December 11, 2003, Radio Unistar first airplays «Behind The Destiny», the song by an unknown music project named ATLANTICA. Within a week the initiative is supported by practically all radio stations in Belarus and the song rockets to #1 position in national charts and stays there for 53 weeks.
«Strangers», the second radio-single by ATLANTICA, is released. Its success keeps fueling the hype surrounding the new name on stage, which most listeners believe to be from abroad.
The popular tabloid «Komsomolskaya Pravda» publishes the first ATLANTICA’s interview revealing that the project is a duo formed by Alex David (lead vocal and songwriting) and Dimitr (backing vocal). However, the intrigue remains, since both musicians hide their faces under Venetian masks.
No more secrecy – the members of the duo uncover their faces during a specially organized direct line with readers of the journal «AIF – Argumenty i Fakty».
The group’s first published record – an EP «ATLANTICA» – is released by West Records on July 16, 2004. The event is supported by ATLANTICA’s first public performance in one of Minsk nightclubs which becomes a huge success.
A new co-operation between one of the biggest American radio-distribution companies Radio Ventures Inc. and the duo makes it possible for the new song «Shivering» to get internationally on air and radio-broadcast in a number of countries. Later, 18 promotional radio-singles by ATLANTICA will have the same opportunity to be heard far beyond Belarus owing to Radio Ventures Inc.
ATLANTICA’s first music video for the new song «Gone (Remember My Love)» is premiered, featuring Svetlana Zelenkovskaya, a then famous Belarusian actress. Critics praised the work and the video was actively promoted on TV for a long time.
«Behind The Destiny» ranks second in the first massive national song contest «Belarus Song of the Year 2004» on ONT TV channel. ATLANTICA is named «major music sensation of the year».
According to the famous British producer Richard Niles, ATLANTICA gets their one-in-a-million chance – by an amazing twist of fate their record «Shivering» happens to be first broadcast and then airplayed for a few months by BBC Radio 1, UK.
February 22, 2005 the first ATLANTICA’s LP called «Heavenly» is released by West Records. The retail sales figures hit all-time records in Belarus since the first run of printed copies is sold out within 3 hours. The English-language album «Heavenly» tops Belarusian Album Chart for consecutive 2 months.
The previously released song, «Real Love», is voted «Best Song» by TV audience in the «Song Of The Year. Spring Edition» contest.
During the first half of 2005 the group plays conerts and is on tour in Belarus, the Baltic States, Russia and Poland.
In the fall of 2005 ATLANTICA gets back in studio to start recording their 2 nd album.
«Heart and Mind (L.O.V.E.), the new single prefacing the duo’s second LP, is released. The song, recorded with the participation of the National Opera choir soloists, peaks at #84 in European Airplay Charts which makes ATLANTICA the first musicians from Belarus to be found in such a serious music chart.
February of 2006 is marked by a very significant event – ATLANTICA is celebrated at the prestigious national music awards ceremony «Mysteria Zvuka 2005» (Mystery of Sound) and granted «Best Pop Artist» and «Best Artist» for their album «Heavenly» (twice platinum sales status).
Probably, the most popular and well-known hit by ATLANTICA, «Do You Do You Wanna», appears and is massively air-played. The new song is heavily rotated by FM-stations in Belarus and the Baltic States, winning the national song contest «Belarus Song of the Year 2006».
A dramatic change in the band occurs: Dimitr leaves the duo and Alex David, being the project’s producer, decides to replace him by two new backing vocalists, Elena G. and Vitaly.
Media start gossiping about motives and consequences which later results in a huge scandal and hostility between Alex and Dimitr, the former band-mate.
ATLANTICA in the updated trio-format starts promoting the new stage image and the new radio-single «Better Safe Than Sorry».
The second half of the year 2
Porno Russian New 2022
Lesbian Granny Licking Hairy Mature Pussy
Dragon Maid Kobayashi Porno

Atlantica Taboo

Report Page