Arrested
Human Rights in Iran🔴 بازداشت خشونت آمیز هیراد پیربداقی برای تحمل حبس تعزیری
🔷️ حقوق بشر در ایران - امروز یکشنبه ۹مرداد ماه ۱۴۰۱، هیراد پیربداقی، برای سپری کردن دوران حبس خود بازداشت و به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۸ مردادماه ۱۴۰۱، هیراد پیربداقی، فعال کارگری، ساکن تهران،'در پی یورش خشونت آمیز ماموران امنیتی به محل سکونت او پس از شکستن درب منزل او را بازداشت و جهت تحمل حبس به اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل کردند.
براساس این گزارش، بازداشت خشومت آمیز هیراد پیربداقی برای تحمل حبس در حالی صورت گرفته که او هیچگونه ابلاغیه ای جهت اجرای حکم حبس تعزیری خود دریافت نکرده بود.
لازم به ذکر است، اسفند ماه ۱۴۰۰، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ایمان افشاری با صدور دادنامه ای هیراد پیربداقی را از بابت اتهامات 《اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور》و《فعالیت تبلیغی علیه نظام》، به تحمل ۴ سال و ۸ ماه حبس تعزیری، دو سال محرومیت از عضویت در دسته جات و گروههای سیاسی و اجتماعی و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرد که از مجموع این حکم، تحمل ۴ سال حبس تعزیزی لازم به اجرا است.
جلسات دادرسی به پرونده هیراد پیربداقی، در تاریخ های ۳ اسفند و ۸ دی ماه ۱۴۰۰، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران با تشریح کیفرخواست و ارائه دفاعیات متهم این پرونده از بابت اتهامات 《اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور》و《فعالیت تبلیغی علیه نظام》، برگزار شده بود.
هیراد پیربداقی، در تاریخ ۳دی ماه ۱۴۰۰، از سلول انفرادی بند۲۰۹ وزارت اطلاعات به بند قرنطینه در اندرزگاه ۴ زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۴۰۰، با تودیع وثیقه تا اتمام مراحل دادرسی آزاد شد.
پرونده هیراد پیربداقی و دیگر هم پرونده ای او عسل محمدی، در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای زندان اوین مورد بررسی قرار گرفت.
هیراد پیربداقی، در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۰، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و جهت بازجویی و تفهیم اتهام به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ این ارگان امنیتی منتقل شد.
سرکوب آزادی بیان و عقیده، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است که بر حق افراد بر انتشار آزادانه افکار و عقاید و نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی تاکید می کند.
بازداشت خودسرانه، عدم تفهیم فرد در لحظه بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
ممانعت از دسترسی متهم به وکیل در مراحل بازجویی، بازپرسی و دادرسی، ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
اعتراف گیری توام با تهدید، ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
✅ کانال تلگرام حقوق بشر در ایران ↙️
🆔️ @Humanrightsinir1
✅ ارتباط با ادمین ↙️
🆔 @Humanrightsinir