4444

مولتیپل اسکلروزیس: آنچه باید بدانید

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن است که بر سیستم عصبی مرکزی یعنی مغز، نخاع و اعصاب بینایی تاثیر می گذارد. این می تواند منجر به طیف گسترده ای از علائم در سراسر بدن شود.

پیش بینی چگونگی پیشرفت بیماری ام اس در هر فردی ممکن نیست.

برخی از افراد علائم خفیفی مانند تاری دید و بی حسی و گزگز در اندام ها دارند. در موارد شدید، فرد ممکن است فلج، از دست دادن بینایی و مشکلات حرکتی را تجربه کند. با این حال، این رایج نیست.

تشخیص دقیق تعداد افراد مبتلا به ام اس دشوار است. با توجه به موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، 250,000 تا 350,000 منبع معتبر

افرادی در ایالات متحده با ام اس زندگی می کنند.

انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس تخمین می زند که این تعداد می تواند نزدیک به 1 میلیون باشد.

درمان‌های جدید در کاهش سرعت بیماری مؤثر هستند.

Photo editing by Stephen Kelly; Jonathan Knowles/Getty Images

جامعه بزی

شبکه اجتماعی مولتیپل اسکلروزیس

به دنبال نکاتی برای مدیریت علائم مولتیپل اسکلروزیس مانند مه دنده و موارد دیگر هستید؟ Bezzy MS اینجا برای شماست.

ورود به صورت رایگان

ام اس چیست؟

دانشمندان دقیقاً نمی دانند که چه چیزی باعث بیماری ام اس می شود، اما به منبع معتبر اعتقاد دارند

این یک اختلال خود ایمنی است که بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تأثیر می گذارد . هنگامی که فردی به بیماری خودایمنی مبتلا می شود، سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله می کند، همانطور که ممکن است به ویروس یا باکتری حمله کند.

در مورد ام اس، سیستم ایمنی به غلاف میلین که رشته های عصبی را احاطه کرده و از آنها محافظت می کند، حمله می کند و باعث التهاب می شود . میلین به اعصاب اجازه می دهد تا سیگنال های الکتریکی را به سرعت و کارآمد هدایت کنند.

مولتیپل اسکلروزیس به معنای "بافت اسکار در چندین ناحیه" است.

هنگامی که غلاف میلین ناپدید می شود یا در چندین نواحی آسیب می بیند، اسکار یا اسکلروز بر جای می گذارد. پزشکان این نواحی را پلاک یا ضایعات نیز می نامند. آنها عمدتاً تحت تأثیر قرار می گیرند:

ساقه مغز
مخچه که حرکت را هماهنگ می کند و تعادل را کنترل می کند
نخاع
اعصاب بینایی
ماده سفید در برخی از نواحی مغز

با ایجاد ضایعات بیشتر، رشته های عصبی می توانند بشکنند یا آسیب ببینند. در نتیجه، تکانه های الکتریکی از مغز به آرامی به سمت عصب هدف جریان نمی یابد. این بدان معنی است که بدن نمی تواند وظایف خاصی را انجام دهد.

انواع و مراحل بیماری ام اس

چهار نوع ام اس وجود دارد :

سندرم ایزوله بالینی (CIS): این یک قسمت اول است که علائم آن حداقل 24 ساعت طول می کشد. اگر اپیزود دیگری در تاریخ بعدی رخ دهد، پزشک ممکن است ام اس عود کننده را تشخیص دهد.
ام اس عود کننده (RRMS): این شایع ترین شکل است. حدود 85 درصد از افراد مبتلا به ام اس در ابتدا با RRMS تشخیص داده می شوند. RRMS شامل دوره‌هایی از علائم جدید یا فزاینده، به دنبال دوره‌های بهبودی است که در طی آن علائم به طور جزئی یا کامل از بین می‌روند.
ام اس پیشرونده اولیه (PPMS): علائم به تدریج بدتر می شوند، بدون عود یا بهبودی اولیه. برخی از افراد ممکن است زمان‌هایی از ثبات و دوره‌هایی را تجربه کنند که علائم بدتر شده و سپس بهتر شوند. حدود 15 درصد از افراد مبتلا به ام اس به PPMS مبتلا هستند .
ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS): در ابتدا، افراد دوره های عود و بهبودی را تجربه می کنند، اما سپس بیماری به طور پیوسته شروع به پیشرفت می کند.

در اینجا در مورد انواع مختلف و مراحل مولتیپل اسکلروزیس و معنای آنها اطلاعات بیشتری کسب کنید .

علائم و نشانه های اولیه

از آنجایی که ام اس بر CNS که تمام اعمال بدن را کنترل می کند، تأثیر می گذارد، علائم می تواند هر بخشی از بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

شایع ترین علائم ام اس عبارتند از:

ضعف عضلانی: افراد ممکن است به دلیل عدم استفاده یا تحریک به دلیل آسیب عصبی دچار عضلات ضعیف شوند.
بی حسی و سوزن سوزن شدن: احساس سوزن سوزن شدن یکی از علائم اولیه ام اس است و می تواند صورت، بدن، بازوها و پاها را تحت تاثیر قرار دهد.
علامت لرمیت: ممکن است فرد هنگام حرکت گردن خود احساسی مانند شوک الکتریکی را تجربه کند که به علامت لرمیت معروف است.
مشکلات مثانه: ممکن است فردی در تخلیه مثانه خود مشکل داشته باشد یا نیاز به ادرار مکرر یا ناگهانی داشته باشد که به آن بی اختیاری فوری می گویند . از دست دادن کنترل مثانه از علائم اولیه ام اس است.
مشکلات روده: یبوست می تواند باعث ایجاد نهفتگی مدفوع شود که می تواند منجر به بی اختیاری روده شود.
خستگی : این می تواند توانایی فرد را برای عملکرد در محل کار یا خانه تضعیف کند و یکی از شایع ترین علائم ام اس است.
سرگیجه و سرگیجه: اینها مشکلات رایج همراه با مشکلات تعادل و هماهنگی هستند.
اختلال عملکرد جنسی: هم مرد و هم زن ممکن است علاقه خود را به رابطه جنسی از دست بدهند.
اسپاسم و اسپاسم عضلانی: این نشانه اولیه ام اس است. آسیب به رشته های عصبی در نخاع و مغز می تواند باعث اسپاسم عضلانی دردناک از جمله در پاها شود.
لرزش: برخی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است حرکات لرزشی غیرارادی را تجربه کنند.
مشکلات بینایی : برخی از افراد ممکن است دید مضاعف یا تاری یا از دست دادن جزئی یا کلی بینایی را تجربه کنند. این معمولاً یک چشم را در یک زمان تحت تأثیر قرار می دهد. التهاب عصب بینایی می تواند منجر به درد در هنگام حرکت چشم شود. مشکلات بینایی نشانه اولیه ام اس است.
تغییرات راه رفتن و تحرک: ام اس می تواند راه رفتن افراد را به دلیل ضعف عضلانی و مشکلات تعادل، سرگیجه و خستگی تغییر دهد.
تغییرات عاطفی و افسردگی: دمیلینه شدن و آسیب فیبرهای عصبی در مغز می تواند باعث تغییرات عاطفی شود.
مشکلات یادگیری و حافظه: اینها می تواند تمرکز، برنامه ریزی، یادگیری، اولویت بندی و چند کار را دشوار کند.
درد: درد یک علامت شایع در ام اس است. درد نوروپاتیک مستقیماً به دلیل ام اس است، در حالی که اسپاستیسیتی یا سفتی عضلانی ممکن است باعث درد موضعی شود.

علائم کمتر رایج عبارتند از:

سردرد
از دست دادن شنوایی
خارش
مشکلات تنفسی یا تنفسی
تشنج
اختلالات گفتاری
مشکلات بلع

همچنین خطر عفونت های دستگاه ادراری ، کاهش فعالیت و از دست دادن تحرک بیشتر است. اینها می توانند بر زندگی کاری و اجتماعی افراد تأثیر بگذارند.

در مراحل بعدی، افراد ممکن است تغییراتی را در ادراک و تفکر و همچنین حساسیت به گرما تجربه کنند.

ام اس افراد را متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. برای برخی، با یک احساس ظریف شروع می شود و علائم آنها برای ماه ها یا سال ها پیشرفت نمی کند. گاهی اوقات علائم به سرعت در عرض چند هفته یا چند ماه بدتر می شوند.

تعداد کمی از افراد فقط علائم خفیف خواهند داشت و برخی دیگر تغییرات قابل توجهی را تجربه خواهند کرد که منجر به ناتوانی می شود. با این حال، اکثر مردم زمان هایی را تجربه می کنند که علائم بدتر شده و سپس بهبود می یابند.

در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد علائم اولیه ام اس پیدا کنید .

علل و عوامل خطر

دانشمندان واقعا نمی دانند که چه چیزی باعث ام اس می شود، اما عوامل خطر را می دانند منبع مورد اعتماد

عبارتند از:

سن: اکثر افراد در سنین 20 تا 40 سالگی تشخیص داده می شوند.
جنسیت: اکثر اشکال ام اس دو برابر بیشتر از مردان در زنان تاثیر می گذارد.
عوامل ژنتیکی: حساسیت ممکن است در ژن ها منتقل شود، اما دانشمندان بر این باورند که یک محرک محیطی برای ابتلا به ام اس، حتی در افرادی با ویژگی های ژنتیکی خاص، ضروری است.
سیگار کشیدن: به نظر می رسد افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض ابتلا به ام اس هستند. آنها همچنین تمایل به ضایعات و کوچک شدن مغز بیشتری نسبت به افراد غیر سیگاری دارند.
عفونت ها: قرار گرفتن در معرض ویروس ها، مانند ویروس اپشتین بار (EBV) یا مونونوکلئوز، ممکن است منبع مورد اعتماد را افزایش دهد.
خطر ابتلا به ام اس در افراد وجود دارد، اما تحقیقات ارتباط مشخصی را نشان نداده است. سایر ویروس هایی که ممکن است نقش داشته باشند عبارتند از ویروس هرپس انسانی نوع 6 (HHV6) و پنومونی مایکوپلاسما .
کمبود ویتامین D: ام اس در میان افرادی که کمتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند، شایع تر است، که برای بدن برای تولید ویتامین D ضروری است. برخی از کارشناسان فکر می کنند که سطوح پایین ویتامین D ممکن است بر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد.
کمبود ویتامین B12: بدن هنگام تولید میلین از ویتامین B استفاده می کند. کمبود این ویتامین ممکن است منبع مورد اعتماد را افزایش دهد
خطر ابتلا به بیماری های عصبی مانند ام اس.

تئوری های قبلی شامل قرار گرفتن در معرض دیستمپر سگ، ضربه فیزیکی یا آسپارتام، یک شیرین کننده مصنوعی بود، اما هیچ مدرکی برای حمایت از آنها وجود ندارد. احتمالاً هیچ محرک واحدی برای ام اس وجود ندارد و به احتمال زیاد عوامل متعددی در بروز آن نقش دارند.

ام اس چگونه زنان را تحت تاثیر قرار می دهد؟ برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید .

تشخیص

پزشک یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام می دهد، در مورد علائم می پرسد و سابقه پزشکی فرد را در نظر می گیرد.

هیچ آزمایشی نمی تواند تشخیص را تایید کند، بنابراین یک پزشک برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک فرد معیارهای تشخیص را برآورده می کند، از چندین استراتژی استفاده می کند.

این شامل:

اسکن MRI از مغز و نخاع، که ممکن است ضایعات را نشان دهد
تجزیه و تحلیل مایع نخاعی، که ممکن است آنتی‌بادی‌هایی را که نشان‌دهنده عفونت قبلی هستند یا پروتئین‌هایی مطابق با تشخیص ام‌اس را شناسایی کند.
یک آزمایش پتانسیل برانگیخته ، که فعالیت الکتریکی را در پاسخ به محرک ها اندازه گیری می کند

سایر بیماری ها علائمی مشابه علائم ام اس دارند، بنابراین پزشک ممکن است آزمایش های دیگری را برای ارزیابی سایر علل احتمالی علائم فرد پیشنهاد کند.

اگر پزشک ام اس را تشخیص دهد، باید تشخیص دهد که چه نوع است و فعال است یا خیر. ممکن است فرد در آینده برای بررسی تغییرات بیشتر به آزمایشات بیشتری نیاز داشته باشد.

در اینجا درباره آزمایش های تشخیص ام اس بیشتر بدانید .

رفتار

هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، اما درمانی در دسترس است که می تواند پیشرفت بیماری را کاهش دهد، تعداد و شدت عودها را کاهش دهد و علائم را تسکین دهد.

برخی از افراد از درمان های مکمل و جایگزین نیز استفاده می کنند، اما تحقیقات همیشه مفید بودن این درمان ها را تایید نمی کند.

گزینه های درمانی عبارتند از:

داروهایی برای کند کردن پیشرفت

چندین درمان اصلاح کننده بیماری (DMTs) منبع مورد اعتماد

دارای تاییدیه سازمان غذا و دارو (FDA) برای درمان اشکال عودکننده ام اس. اینها با تغییر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن کار می کنند.

پزشک ممکن است برخی از اینها را از طریق دهان، تزریق یا انفوزیون تجویز کند. اینکه فرد چقدر نیاز به مصرف آنها دارد و اینکه آیا می تواند این کار را در خانه انجام دهد به دارو بستگی دارد.

DMT های زیر در حال حاضر دارای تاییدیه FDA هستند :

داروهای تزریقی

آوونکس (اینترفرون بتا-1a)
بتاسرون (اینترفرون بتا-1b)
کوپاکسون (گلاتیرامر استات)
Extavia (اینترفرون بتا-1b)
تزریق گلاتیرامر استات (گلاتیرامر استات - معادل عمومی کوپاکسون دوزهای 20 میلی گرم و 40 میلی گرم)
گلاتوپا (گلاتیرامر استات - معادل عمومی دوزهای 20 و 40 میلی گرمی کوپاکسون)
Kesimpta (ofatumumab)
پاگرادی (پگینترفرون بتا-1a)
Rebif (اینترفرون بتا-1a)

داروهای خوراکی

اوباجیو (تری فلونوماید)
بافیرتام (مونومتیل فومارات)
دی متیل فومارات (دی متیل فومارات - معادل عمومی Tecfidera)
گیلنیا (فینگولیمود)
Mavenclad (کلادریبین)
میزنت (سیپونیمود)
پونوری (Ponsimod)
تکفیدرا (دی متیل فومارات)
Vumerity (دیروکسیمل فومارات)
زپوزیا (اوزانیمود)

داروهای تزریق شده

لمترادا (آلتوزوماب)
نووانترون (میتوکسانترون)
Ocrevus (ocrelizumab)
تیسابری (ناتالیزوماب)

دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کنند که فرد در مراحل اولیه ام‌اس شروع به استفاده از این داروها کند، زیرا احتمال زیادی وجود دارد که آنها بتوانند پیشرفت ام‌اس را کاهش دهند، به‌خصوص اگر زمانی که علائم هنوز شدید نیستند، آنها را مصرف کند.

پزشکان ممکن است منبع مورد اعتماد را توصیه کنند

درمان‌های بسیار مؤثر از شروع درمان یا شروع مصرف داروهای کم‌بازده و افزایش دوز یا قدرت.

عوارض جانبی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی شامل افزایش خطر عفونت است. برخی از داروها نیز ممکن است به کبد آسیب برسانند. اگر فردی متوجه عوارض جانبی شود یا اگر علائمش بدتر شود، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد.

تسکین علائم در هنگام شعله ور شدن

سایر داروها زمانی مفید هستند که فرد در حین شعله ور شدن علائم بدتر شود. آنها همیشه به این داروها نیاز نخواهند داشت.

این داروها شامل کورتیکواستروئیدها هستند که التهاب را کاهش می دهند و سیستم ایمنی را سرکوب می کنند. آنها می توانند تشدید حاد علائم در انواع خاصی از ام اس را درمان کنند. به عنوان مثال می توان به سولو-مدرول (متیل پردنیزولون) و دلتازون (پردنیزون) اشاره کرد. استروئیدها می توانند اثرات نامطلوبی داشته باشند در صورتی که فرد به دفعات از آنها استفاده کند، و به احتمال زیاد هیچ سود طولانی مدتی به همراه نخواهد داشت.

سایر داروها و رویکردها می توانند علائم خاصی را درمان کنند. آن علائم عبارتند از:

تغییرات رفتاری: اگر فردی مشکلات بینایی داشته باشد، پزشک ممکن است به او توصیه کند که هر از چند گاهی به چشمان خود استراحت دهد یا زمان نمایش را محدود کند. یک فرد مبتلا به ام اس ممکن است نیاز داشته باشد که یاد بگیرد که در هنگام بروز خستگی استراحت کند و با سرعت خود حرکت کند تا بتواند فعالیت های خود را کامل کند.
مشکلات حرکتی و تعادل: فیزیوتراپی و وسایل راه رفتن، مانند عصا، ممکن است کمک کننده باشد. داروی دالفامپریدین (Ampyra) نیز ممکن است مفید باشد.
لرزش: ممکن است فرد از وسایل کمکی استفاده کند یا وزنه هایی را به اندام خود ببندد تا لرزش را کاهش دهد. داروها همچنین ممکن است به لرزش کمک کنند.
خستگی: استراحت کافی و اجتناب از گرما می تواند کمک کننده باشد. فیزیوتراپی و کاردرمانی می تواند به آموزش روش های راحت تری برای انجام کارها به افراد کمک کند. وسایل کمکی، مانند اسکوترهای متحرک، می توانند به صرفه جویی در انرژی کمک کنند. دارو یا مشاوره ممکن است با بهبود خواب به افزایش انرژی کمک کند.
درد: داروهای تسکین دهنده درد، مانند گاباپنتین، ممکن است به درد بدن کمک کند. پزشکان همچنین ممکن است شل کننده های عضلانی را برای کاهش اسپاسم دردناک تجویز کنند.
مشکلات مثانه و روده: برخی داروها و تغییرات رژیم غذایی می توانند به حل این مشکلات کمک کنند.
افسردگی: پزشک ممکن است یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) یا سایر داروهای ضد افسردگی را تجویز کند.
تغییرات شناختی: دونپزیل، دارویی برای آلزایمر، ممکن است به برخی افراد کمک کند.

در اینجا درباره نحوه مدیریت تشدید ام اس بیشتر بدانید .

درمان های مکمل و جایگزین

موارد زیر ممکن است به جنبه های مختلف ام اس کمک کند:

گرما و ماساژ درمانی برای درد
طب سوزنی برای درد و راه رفتن
مدیریت استرس برای تقویت خلق و خو
ورزش برای حفظ قدرت و انعطاف پذیری، کاهش سفتی و تقویت خلق و خو
یک رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی میوه، سبزیجات تازه و فیبر
ترک یا اجتناب از سیگار

رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به ام اس چیست؟ در اینجا پیدا کنید .

حشیش طبی

مطالعات نشان داده اند که حشیش ممکن است به تسکین درد، سفتی عضلات و بی خوابی کمک کند. با این حال، شواهد کافی برای تأیید این موضوع وجود ندارد.

افرادی که این رویکرد را در نظر می گیرند باید توجه داشته باشند که بین استفاده از حشیش خیابانی و حشیش پزشکی تفاوت وجود دارد. همچنین، همه اشکال شاهدانه در همه ایالت ها قانونی نیستند.

یک فرد باید قبل از استفاده از شاهدانه از پزشک خود مشاوره بخواهد، زیرا برخی از انواع آن می توانند اثرات نامطلوبی داشته باشند. سیگار کشیدن حشیش بعید است که مفید باشد و ممکن است علائم را بدتر کند.

برخی از افراد پیشنهاد کرده اند که بیوتین ممکن است کمک کند. در اینجا اطلاعات بیشتری کسب کنید .

توانبخشی و فیزیوتراپی

توانبخشی می تواند به بهبود یا حفظ توانایی فرد برای عملکرد موثر در خانه و محل کار کمک کند.

برنامه ها به طور کلی شامل:

فیزیوتراپی: هدف از این کار ارائه مهارت هایی برای حفظ و بازیابی حداکثر حرکت و توانایی عملکردی است.
کاردرمانی: استفاده درمانی از کار، مراقبت از خود و بازی ممکن است به حفظ عملکرد ذهنی و فیزیکی کمک کند.
گفتار درمانی و بلع درمانی: یک متخصص گفتار و زبان برای کسانی که به آن نیاز دارند، آموزش های تخصصی انجام می دهد.
توانبخشی شناختی: این به افراد کمک می کند تا مشکلات خاص در تفکر و ادراک را مدیریت کنند.
توانبخشی حرفه ای: این به فردی که زندگی او با ام اس تغییر کرده است کمک می کند تا برنامه های شغلی خود را بیاموزد، مهارت های شغلی را بیاموزد و شغلی را به دست آورد و حفظ کند.

تبادل پلاسما

منبع قابل اعتماد تبادل پلاسما

شامل برداشتن خون از فرد، برداشتن پلاسما، جایگزینی آن با پلاسمای جدید و انتقال مجدد آن به فرد است.

این فرآیند آنتی‌بادی‌های موجود در خون را که به قسمت‌هایی از بدن فرد حمله می‌کنند حذف می‌کند، اما اینکه آیا می‌تواند به افراد مبتلا به ام‌اس کمک کند، مشخص نیست. مطالعات نتایج متفاوتی را به همراه داشته است.

تعویض پلاسما معمولا فقط برای حملات شدید ام اس مناسب است.

درمان با سلولهای بنیادی

دانشمندان در حال بررسی استفاده از درمان با سلول های بنیادی هستند منبع مورد اعتماد

برای بازسازی سلول های مختلف بدن و بازگرداندن عملکرد به افرادی که آن را به دلیل یک بیماری از دست داده اند.

محققان امیدوارند روزی تکنیک‌های درمانی سلول‌های بنیادی بتوانند آسیب‌های ناشی از ام‌اس را معکوس کرده و عملکرد سیستم عصبی را بازیابی کنند.

پیش آگهی و امید به زندگی

زندگی با ام اس چالش برانگیز است اما به ندرت کشنده است. برخی از عوارض شدید مانند عفونت مثانه، عفونت قفسه سینه و مشکل در بلع می تواند منجر به مرگ شود.

پیش آگهی مولتیپل اسکلروزیس همیشه منجر به فلج شدید نمی شود. دو سوم افراد مبتلا به ام اس قادر به راه رفتن هستند. با این حال، بسیاری از آنها به کمک هایی مانند عصا، ویلچر، عصا یا اسکوتر نیاز دارند.

میانگین امید به زندگی برای افراد مبتلا به ام اس 5 تا 10 سال کمتر از افراد عادی است.

چشم انداز

ام اس یک بیماری بالقوه شدید است که بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد. پیشرفت ام اس برای هر فرد متفاوت است، بنابراین پیش بینی اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد دشوار است، اما اکثر افراد ناتوانی شدید را تجربه نخواهند کرد.

در سال های اخیر، دانشمندان پیشرفت سریعی در توسعه داروها و درمان های ام اس داشته اند. داروهای جدیدتر ایمن تر و موثرتر هستند و امید قابل توجهی برای کند کردن پیشرفت بیماری ایجاد می کنند.

همانطور که محققان در مورد ویژگی های ژنتیکی و تغییراتی که با ام اس رخ می دهد بیشتر می آموزند، همچنین این امیدواری وجود دارد که بتوانند راحت تر پیش بینی کنند که یک فرد به کدام نوع ام اس مبتلا خواهد شد و موثرترین درمان را از همان مراحل اولیه ایجاد کنند.

فردی که درمان مناسب دریافت می کند و از یک سبک زندگی سالم پیروی می کند، می تواند انتظار داشته باشد که به همان تعداد سال زندگی کند منبع مورد اعتماد

به عنوان یک فرد بدون ام اس

داشتن حمایت از افرادی که می دانند تشخیص ام اس و زندگی با آن چگونه است، مهم است. MS Healthline یک برنامه رایگان است که از طریق مکالمات یک به یک و گفتگوهای گروهی زنده با افرادی که این بیماری را دارند پشتیبانی می کند. برنامه را برای آیفون یا اندروید دانلود کنید.

در اینجا بیشتر بدانید که چگونه ام اس می تواند امید به زندگی را تحت تاثیر قرار دهد .

این مقاله را به زبان اسپانیایی بخوانید.