182019
🔸نامبرده، ابتدا به استناد تبصره ماده 48 قانون آیین دادرسی کیفری از حق داشتن وکیل انتخابی محروم و مخیر در انتخاب وکیل از بین وکلای مورد تایید قوه قضاییه یا انصراف از داشتن وکیل می گردد. امری که با توجه به این که پیام های منتشر شده تعریضی به امنیت داخلی و خارجی کشور ندارد و با توجه به لزوم تفسیر مضیق اقدامات سالب حق، خاصه در امور کیفری محل نقد و تامل جدی است.
🔸همچنین در ادامه تحقیقات مقدماتی و ضمن اعلام پایان تحقیقات توسط بازپرس محترم رسیدگی کننده، قرار نظارت قضایی دایر بر منع حضور در جلسات شورای شهر اصفهان به مدت 6 ماه، به وی ابلاغ و علی رغم اعتراض نامبرده، این قرار در دادگاه تایید می گردد. فارغ از این که توجه شود، بند پ ماده 247 قانون آیین دادرسی کیفری، صلاحیت صدور قرار یاد شده را در خصوص "اشتغال به فعالیت های مرتبط با جرم ارتکابی" مشروط دانسته است و به فرض این که پیام های منتشر شده دلالت مجرمانه داشته باشد، انتشار آنها ربطی به اشتغال سمت نمایندگی در شورای شهر ندارد.
🔸متعاقباً و بر اساس کیفرخواست صادره شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شهر اصفهان بر اساس عنوان اتهامی تبلیغ علیه نظام نامبرده را به یک سال حبس تعزیزی و منع هرگونه فعالیت در احزاب و گروه های سیاسی به مدت دو سال محکوم می کند. همچنین به جهت اتهام نشراکاذیب و تشویش اذهان عمومی شعبه 112 دادگاه کیفری دو شهر اصفهان وی را به یک سال حبس تعزیزی و ممنوعیت از فعالیت در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، انفصال از خدمات دولتی و عمومی از جمله عضویت در شورای اسلامی شهر اصفهان، منع عضویت و فعالیت در احزاب و گروه های سیاسی به عنوان مجازات تکمیلی محکوم می کند.
🔸طرفه این که اثر احکام یاد شده افزون بر شخص متهم، واجد اثر عمومی نسبت به شهروندان اصفهان و محروم شدن آنان از حضور نماینده منتخب شان در جلسات شورای شهر نیز هست، امری که با مسوولیت قوه قضاییه در پشتیبانی از حقوق فردی و اجتماعی در تضاد است، خاصه در شرایطی که دشمنان یکپارچگی و وحدت کشور تمام قد برای ناامید کردن مردم از نظام قد بر افراشته اند.
🔸علی ای حال و با توجه به مواضع و دیدگاه های مکرر حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری در خصوص لزوم نقد و انتقادپذیری، سمحه و تساهل در برخورد و مواجهه با نقد و منتقدان از جمله بیانات مقام معظم رهبری در مورخه 15/6/1397 که فرمودند:
«انتقاد اشکالی ندارد، بلکه لازم است؛ انتقاد برای اصلاح لازم است، انتقاد یک عمل دوستانه است، عمل خصمانه نیست؛ وقتی شما انتقاد می کنید یک عمل دوستانه است؛ همین المُؤمِنُ مِرآةُ المُؤمِن، [یعنی] آنچه را در طرف مقابل وجود دارد که عیب در او است و مورد انتقاد شما است، شما آن را درمی‌آورید، به او میگویید، این بسیار کار خوبی است؛ انتقاد باید انجام بگیرد. گاهی اوقات انتقاد بایستی عمومی هم باشد؛ ما همیشه معتقد نیستیم که انتقاد بایستی درِگوشی باشد؛ نه، گاهی هم باید عمومی باشد، امّا اینکه ما به نحوی انتقاد بکنیم که آن شنونده‌ی انتقاد به تعبیر رایج بندِ دلش پاره بشود و بگوید «دیگر همه چیز از دست رفت، پدرمان درآمد»، این‌جوری نباید انتقاد بکنیم؛ ما گاهی اوقات اشتباه میکنیم در کیفیّت انتقاد کردن و این‌جوری کار می کنیم.»
و نیز سخنان ایشان در تاریخ 1390/6/2 مبنی بر:
«هر کسی یک حرف انتقادی زد فوراً نگوییم که او با نظام مخالف است، او چنین است، نه؛ خیلی از نظرات انتقادی گزنده از روی دلسوزی است. انسان باید ببوسد آن دهنی را که از روی دلسوزی انتقاد می کند».
🔸از جناب عالی تقاضای بررسی و اتخاذ تمهیدات قانونی در خصوص پرونده مذکور را داریم. همچنین تقاضا داریم در صورتی که نقدهای ملایم و محترمانه منتشر شده که مبنای انتساب اتهام قرار گرفته را واجد وصف مجرمانه می دانید و باور و رویه قضایی چنین است، تمهیدی اندیشیده شود تا با تعریف مصادیق عینی و معیارهای مشخص و بدون ابهام مرز نقد و امر به معروف و نهی از منکر با تبلیغ علیه نظام، تخریب و تشویش اذهان عمومی مشخص و اعلام گردد تا فعالان سیاسی، منتقدان و دلسوزان کشور و نظام در معرض ارتکاب جرم و توجه اتهام قرار نگیرند.
والسلام
سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی