یادێک لە کۆچی مێژوویی خەڵکی مەریوان

ئەمڕۆ یەکشەممە ٣١ی پووشپەڕ ساڵڕۆژی کۆچی مێژوویی خەڵکی مەریوانە. ٤٥ ساڵ لەمەوبەر لە ڕۆژێکی وەک ئەمڕۆدا یەکێک لە درەوشاوەترین تاکتیکە سیاسییەکان بۆ پێشگرتن لە سەپاندنی شەڕێکی نەخوازراو لەلایەن هێزە چەکدارەکانی ڕێژیمی ئیسلامی تازە بە دەسەڵات گەیشتوو بەسەر خەڵکی مەریواندا، بەکردەوە دەرهات. بەڵام پێکهاتنی ئەم ڕووداوە مێژووییە، کتوپڕ نەبوو. شاری مەریوان لەلایەن شۆڕای شارەوە بەڕێوەدەبرا کە زۆربەی هەرەزۆری جەماوەر پشتیوانیان لێدەکرت. لە پەنای شۆڕای شاردا، دامەزراوە گەلێکی دیکە لەوانە "یەکێتی جوتیارانی مەریوان"، "کۆمەڵەی مامۆستایان"، "ستادی نیزامی پاراستنی شار"، "شۆڕای کرێکارانی شارەوانی"، یەکێتی کرێکارانی بێکار، یەکێتی ژنان و ناوەندی خوێندکاران پێکهاتن کە زۆرتر لە لایەن کۆمۆنیستەکانەوە کە هێزی سەرەکی بوون لە ئیدارەی شاردا، هەماهەنگ دەکران. هاوڕێ فوئاد مستەفا سوڵتانی و ئەندامانی کۆمەڵە، لە زومرەی تێکۆشەرانی سەرەکی ئەو دامەزراوە جەماوەرییانە بوون. بەڵام لە لایەکی ترەوە دارودەستەکانی ڕژێمی نوێ و کۆنەپەرستە خۆجێیەکانیش بێکار دانەنیشتبوون. چەکدارە تازە پێکهاتووە خۆجێییەکان بە پشتیوانیی هێزە نیزامییەکانی جێگیر لە پادگانی مەریوان، خەریکی ڕێکخستنی هێزەکانیان بوون. لەناو شاردا ناوەندێکیان بە ناوی "مەکتەبی قورئان" پێکهێنابوو کە ببوو بە شوێنی کۆبوونەوەی خاوەن زەوییەکان، ساواکیەکانی سەردەمی شا و ژمارەیەک لە کۆنەپەرستانی خۆجێیی لایەنگری ڕژێمی ئیسلامی. ئەم ناوەندە لەلایەن پادگانەوە کە لە دەرەوەی شار هەڵکەوتبوو، چەکدار و بەهێز دەکران و ئاستەنگیان بۆ کاروباری ئیدارەی دێموکراتیکی شارەکە دروست دەکرد کە لەلایەن دامەزراوە جەماوەرییەکانەوە بەڕێوە دەبرا. دەستکەوتە شۆڕشگێڕانە و پێشڕەوەکانی ئیدارەی شار، بۆ ڕژێمی تازە بەدەسەڵات گەیشتوو تەحەمول نەدەکرا. لەمڕووەوە فەرمانی هێرشکردنە سەر شارەکە و هەڵوەشاندنەوەی ئەو دامەزراوانە دەکرابوو و ئەرکی بەڕێوەبردنی ئەو پڕۆسەیە بە مستەفا چەمران سپێردرابوو. هێزە پاشماوەکانی ئەرتەشی دژە خەڵکی و چەکدارە نوێیەکان لەلایەن ڕژیمی تازە بەدەسەڵات گەیشتووەوە لە پادگانی مەریوان، تەیار و ئامادەی هێرشکردنە سەر ئەو شارە دەکران و مەترسی شەڕێکی ماڵوێرانکەر هەڕەشەی لە خەڵکی شار کرد. ئەوان سەرەتا بەمەبەستی تێکدانی ئەمنییەتی شاری مەریوان، دەستیاندایە هێرش و کردەوەی تیرۆریستی لە دژی کەسانی کاریگەر و چالاکی ئەو شارە. شۆڕای شار بۆ دابینکردنی ئەمنییەتی شار لەبەرامبەر ئەو جموجۆڵانە دا "ستادێکی پاراستن"ی پێکهێنا و هێزی چەکداری ئەو ستادە، کۆتایی بە هەوڵە تیرۆریستییەکان هێنا.

ئەمجار کۆنەپەرستانی خۆجێیی و ئەندامانی مەکتەبی قورئان، بە ئاشکرا دەستیان کرد بە هێرشی چەکداری بۆ سەر هەڵسووڕاوان و بەتایبەت کۆمۆنیستەکان. کردەوەی سەرکوتگەرانەی ئەوان بووە هۆی خۆڕێکخستن و یەکگرتوویی هەرچی زیاتری هێزە جەماوەری و شۆڕشگێڕەکانی ئەو شارە. شۆڕای شار بە ڕاوێژ و میتۆدی دەستەجەمعی و جەماوەری، ژیانی شارەکەی ئاسایی کردەوە و پەیوەندییەکانی لەگەڵ شۆڕشگێڕانی شارەکانی دیکەی کوردستان و دەرەوەی کوردستان پتەوتر کرد. بەم شێوەیە بۆ ماوەیەک، ئەمنییەت و ئارامی باڵی بەسەر شاردا کێشا. بەڵام ئەوە ئارامییەکی پێش لە تۆفان بوو. لەسەر بەستێنی ئەو ئارامییە، ڕیزەکانی شۆڕش و دژە شۆڕش خۆیان بۆ ڕووبەڕووبوونەوەیەکی چارەنووسساز ئامادە دەکرد. لەو ماوەیەدا بارەگای سپای پاسداران بە هاوکاری ئەندامانی مەکتەبی قورئان لەو شارە دامەزرا و بە تەقەی بەردەوام و کوێرکوێرانە لە شەودا، ئەمنییەت و ئارامی هاووڵاتیانی شاری مەریوانیان خستبووە مەترسییەوە. ئاشکرابوو کە ئەوان دەیانەویست لە پادگانی ماریونەوە هێرش بکەنە سەر شارەکە و شار لە ژێر کۆنترۆڵی خەڵکی شۆڕشگێڕ دەربهێنن. بەکرێگیراوانی جێگیر لەو ناوەندە هەر لە یەکەم ڕۆژی کردنەوەی بارەگاکە، بەبێ هیچ هۆکارێک دەستیان کرد بە گەڕان و پشکنینی ئۆتۆمبێلەکان و ئاگادارکردنەوەی ژنان سەبارەت بە ڕەچاوکردنی حیجابی ئیجباری لەو شوێنانەی کە هێزەکانیانی لێ جێگیر کرابوو. ئەوان بە ئاشکرا هەڕەشەیان لە ستادی پاراستن و شۆڕشگێڕان و کۆمۆنیستەکان دەکرد. لە هەلومەرجێکی لەوشێوەیەدا بوو کە "مەڵبەندی پاراستن" پاش ڕاوێژ لەگەڵ کەسانی کاریگەر و دامەزراوە شۆڕشگێڕ و جەماوەرییەکان، ڕۆژی ٢٣ی پووشپەڕ، بڕیاریدا خۆپیشاندانێکی هێمنانە لە دژی هەڵسوکەوت و جموجۆڵی پاسداران و لەدژی ئەو تەبلیغاتە ژەهراویانەی کە لە لایەن دەنگ و ڕەنگی کۆماری ئیسلامیەوە لەدژی خەڵکی کوردستان وەڕێ کەوتبوو، بەڕێوە ببەن. زۆربەی خەڵکی شارەکە و دانیشتوانی گوندەکانی دەوروبەر لەو ڕۆژەدا خۆپیشاندانێکی ڕێکوپێک و شکۆداریان بەڕێوە برد. ئەو خۆپیشاندانە لەلایەن پاسدارانی جێگیر لەو بارەگا نوێیەوە، شەڵاڵی خوێن کرا. خۆپیشاندەرانی توڕە و وەگیان هاتوو پەلاماریان بردەسەر ٠بارەگاکە و دەستیان بەسەردا گرت. لە ئاکامدا شارەکە لە ژێر کۆنترۆڵی پاسداران و دارودەستە خۆجێییەکانیان هاتەدەرەوە. بەڵام هەڕەشە و مەترسییەکانی پادگان هەروا بەردەومبوو.

لەو ڕۆژەوە تا ٣١ی پووشپەڕ چەندین گەڕی دانوستان لەگەڵ فەرماندەی پادگان و نوێنەرانی ڕژێمی نوێ بەڕێوەچوو، بەڵام نەگەیشتنە هیچ ئاکامێک. فەرماندەی پادگان بڕیاری دەوڵەتی سەبارەت بە داگیرگرتنی شاری بە زەبری زۆر بە دانوستانکاران گەیاند. ئەندامانی شۆڕا لە ڕاوێژێکی نیو سەعاتی لەگەڵ ئامادەبووان، بڕیاریاندا شارەکە چۆڵ بکەن بۆ ئەوەی پێش بە شەڕ و ڕووبەڕووبوونەوە لەگەڵ هێزە پڕ چەک و جینایەتکارەکان بگرن. ئەو بڕیارە دەستبەجێ لەلایەن هەڵسووڕاوانی ڕێکخراوەوە بە ئاگاداری خەڵک گەیشت و جگە لەو هێزە چەکدارەی کە بۆ پاراستنی ماڵ و حاڵی خەڵک ڕێکخرابوون، ئەوانی تر بە خێرایی و بەشێوەیەکی ڕێکخراو و ناوازە شارەکەیان چۆڵ کرد. ئەندامانی شۆڕای شار و هێزێکی زۆری خۆبەخش، لە ماوەیەکی کورتدا ژیانێکی ئەمنیان لە کەمپی "کانی میران" ڕێکخست. هەواڵی ئەو کۆچە لە ڕاگەیاندنە جۆراوجۆرەکانی ئێران و تەنانەت لە ئاستی نێودەوڵەتیشدا بڵاو بووەوە. شەپۆلی هاوکاری و ڕێپێوان لە شارە جیاجیاکانی ئێران و کوردستانەوە بەرەو شوێنی نوێی جێگیربوونی خەڵکی خۆڕاگر و تێکۆشەری مەریوان دەستی پێکرد. بەشداربووانی ئەو ڕێپێوانەی کە لە سنەوە وەڕێکەوتبوو، لە ڕێگادا هەشت کەس لە تێکۆشەران و چەند کەسێک لەو خەڵکەیان کە لەلایەن هێزەکانی پادگانەوە دەستبەسەرکرابوون، ئازاد کرد. دوای نیشتەجێبوونی خەڵک بەشێوەیەکی ڕێکخراو لە "کانی میران" و بڕیاری ئەوان بۆ خۆڕاگریی بەکۆمەڵ، نوێنەرانی دەوڵەت و سپای پاسدارانی نوێ ناچار بوون لەگەڵ نوێنەرانی شۆڕای شار بە ڕێبەرایەتی هاوڕێ فوئاد مستەفا سوڵتانی وتووێژ بکەن. دوای چەند گەڕ دانوستانی چڕوپڕ، سەرەنجام نوێنەرانی خەڵک بە وەرگرتنی بەڵێنی پاراستنی خەڵک و دەستکەوتەکانیان و هەروەها بە بەدەستهێنانی ڕەزامەندی دانیشتوانی کەمپەکە، ڕۆژی ١٣ی گەلاوێژ کۆتاییان بە کۆچی سەربەرزانەی خۆیان هێنا. شێوازی ئیدارەکردن و بەڕێوەبردنی کاروباری ژیانی ئەم جەماوەرە بەرینە، کە ئەو حەرەکەتەی کردبوو بە فێستیڤاڵێکی ڕێکخراو و پڕ لە شانازی جەماوەریی، تا ئێستاش وەک دەستکەوتێکی گەورە، دەیان کتێب و سەدان وتاری لەسەری نووسراوە.

وانەکانی ئەو خۆڕاگرییە جەماوەرییە، هەتا ئێستاش هێندە بەنرخ و کاریگەرە کە ساڵی ڕابردوو پڕوپاگەندەکارانی کۆنەپەرستی ڕێژیم، فیلمێکی سەرتاپا درۆ و چەواشەکارانەیان لەسەر ئەو ڕووداوە شکۆدارە جەماوەرییە بەرهەمهێنا و بەمەبەستی بردنە سەرەوەی ورەی تێکشکاوی هێزەکانیان لە کوردستان بڵاویان کردەوە. بەڵام ئەم درۆ و چەواشەکاریانە نەیانتوانیوە و ناتوانن وانەکانی ئیدارەی شۆڕایی، یەکگرتوویی لەگەڵ یەکتر، کارکردن لەگەڵ کۆمۆنیستەکان و ئەو خۆڕاگرییە ڕێکخراوە لەبیر خەڵک بباتەوە. دەستکەوتەکانی ئەو کۆچە مێژووییە جەماوەرییە، هێز و تواناییەکی نوێی بە بزووتنەوەی شۆڕشگێڕانەی کوردستان و شۆڕشگێڕان لە باقی ناوچەکانی دیکەی ئێران بەخشی. هاوڕێیانی کۆمەڵە لە شاری مەریوان و لە سەرووی ئەوانەوە هاوڕێی گیانبەختکردوو فوئاد مستەفا سوڵتانی و عەتا ڕۆستەمی، ڕۆڵێکی بەرچاویان لە بەسەرکەوتن گەیاندنی ئەو حەرەکەتە جەماوەرییەدا هەبوو. بەڵام ڕێژیمی ئیسلامی دەستکەوتە دێموکراتیکەکانی خەڵکی مەریوان و شار و ناوچەکانی دیکەی کوردستانی بۆ تەحەمول نەکرا و سەرەنجام تەنیا ١٥ ڕۆژ دواتر و لە ٢٨ی گەلاوێژی ١٣٥٨دا، هێرشی سەرتاسەری خۆی بۆ سەر کوردستان دەستپێکرد. بەم هێرشە بزووتنەوەی خۆڕاگریی خەڵکی کوردستان پێی نایە قۆناغێکی نوێ و لە ژێر ناوی "بزووتنەوەی شۆڕشگێڕانەی خەڵکی کوردستان، " بە هەموو هەوراز و نشێوەکانییەوە، ڕێبازی خۆی سەربەرزانە درێژە پێدا. بزووتنەوەیەکی کە شۆڕشی شکۆداری (ژن، ژیان، ئازادی) یەکێکە لە دیمەنەکانی. شۆڕشێکی کە چەخماخەکەی لە درێژەی بزووتنەوەی شۆڕشگێڕانەی خەڵکی کوردستاندا لێدرا و هەموو ئێرانی گرتەوە و بوو بە وێردی سەر زمانی خەڵک لە ئاستی جیهاندا. لە ساڵڕۆژی کۆچی مێژوویی مەریواندا، ڕێز دەگرین لە یاد و بیرەوەری سەرجەم ئەو هەڵسووڕاوە ئازیزانەی کە ساڵانی دواتر و لە مەیدانەکانی تری بزووتنەوەی عادڵانە و مافخوازانەی خەڵکی کوردستاندا، گیانیان بەختکرد.

یادی از کوچ تاریخی مردم مریوان

امروز یکشنبه ۳۱ تیرماه سالروز کوچ تاریخی مردم مریوان است. ۴۵ سال پیش در چنین روزی یکی از درخشان ترین تاکتیکهای سیاسی برای جلوگیری از تحمیل یک جنگ ناخواسته از جانب نیروهای مسلح رژیم تازه به قدرت رسیده اسلامی به مردم مریوان، به اجرا درآمد. اما شکل گرفتن این رویداد تاریخی بدون زمینه نبود. شهر مریوان بوسیله شورای شهر که مورد پشتیبانی اکثریت قاطع مردم بود اداره می شد. در جوار شورای شهر نهادهای دیگری از جمله «اتحادیه دهقانان مریوان»، «جامعه معلمان»، «ستاد نظامی حفاظت از شهر»،«شورای کارگران شهرداری»، « اتحادیه کارگران بیکار»، «اتحادیه زنان»،«کانون محصلین» بوجود آمده بودند که عمدتا توسط کمونیستها هماهنگ میشدند نیروی هژمون در اداره شهر بودند.رفیق فواد مصطفی سلطانی و اعضای کۆمەڵه از فعالین اصلی درون این نهادهای مردمی بودند.

 اما از سوئی دیگر عوامل رژیم جدید و مرتجعین محلی نیز بیکارننشسته بودند. افراد مسلح تازه شکل گرفته محلی به حمایت نیروهای نظامی موجود در پادگان مریوان مشغول انسجام دادن به نیروی خود بودند. در داخل شهر نهادی به نام «مکتب قران» را بوجود آورده بودند که به محل تجمع ملاکین، ساواکیهای زمان شاه، و شماری از مرتجعین محلی طرفدار رژیم اسلامی درآمده بود. این مرکز توسط پادگان مستقر در خارج شهر تسلیح و تقویت می شد. و درکار اداره دموکراتیک شهر توسط شورا و نهادهای مردمی اخلال می کرد. 

دست آوردهای انقلابی و پیشرو در اداره شهر برای رژیم جدید قابل تحمل نبودند. از اینرو دستور حمله به شهر و برچیدن این نهادها صادر شده بود و مصطفی چمران مامور اجرای آن شده بود. نیروهای پس مانده از ارتش ضد مردمی شاهنشاهی و افراد مسلح جدید از طرف رژیم جدید در پادگان مریوان تقویت و آماده حمله به شهر می شدند و خطر وقوع جنگی ویرانگر مردم شهر را تهدید می کرد.آنها برای مقدمه چینی ابتدا حملاتی تروریستی علیه افراد با نفوذ و فعال در شهر را شروع کردند تا امنیت شهر مریوان را دچار اخلال کنند. شورای شهر برای تامین امنیت شهر در مقابل این تحریکات،«ستاد حفاظت» تشکیل دادند. و گشتهای مسلح این ستاد به عملیات تروریستی پایان دادند. این بار افراد مرتجع محلی و اعضای مکتب قرآن به صورت علنی حملات مسلحانه به فعالین و بویژه کمونیست ها را شروع کردند. اقدامات سرکوبگرانه آنها نیروهای مردمی و انقلابی شهر را منسجم تر کرد. شورای شهر با تدبیر و شیوه های دسته جمعی و مردمی زندگی در شهر را عادی نمود و ارتباطات خود با انقلابیون در سایر شهر های کردستان و خارج کردستان را منسجم تر کرد. بدین ترتیب برای مدتی مدتی آرامش بر شهر حاکم گشت. اما این آرامش قبل از طوفان بود. در بطن این آرامش صفوف انقلاب و ضد انقلاب خود را برای یک رویاروئی سرنوشت ساز آماده می کردند.

در این فاصله «مقر سپاه پاسداران» ، به کمک اعضاء «مکتب قران » در شهر دایر شد و با تیرانداریهای مدوام و بدون هدف شبانه آسایش و امنیت شهروندان مریوان را به خطر انداخته بودند. آشکار بود که آنها می خواستند هنگام حمله ارتش از پادگان مریون از دورن شهر اقدام نموده و شهر را از کنترل مردم انقلابی خارج کنند. اوباش مستقر در این مرکزاز همان روز اول دایرکردن مقر بازدید بدون دلیلخودروهاو اخطارکردن به زنان برای رعایت حجاب اجباری در برابر محل استقرار خود را آغاز نمودند. آنها ستادحفاظت و انقلابیون و کمونیست ها را علنا تهدیدمی کردند. در چنین شرایطی بود که «ستاد حفاظت» پس از مشورت با افراد صاحب نفوذ و نهاد های انقلابی و مردمی در روز ۲۳ تیرماه تصمیم به برگزاری تظاهراتی مسالمت آمیز بر علیه تحریکات پاسداران و بر علیه تبلیغات مسمومی که از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی علیه مردم کردستان به راه افتاده بود سازمان گرفتند. اکثریت مردم شهر و ساکنین روستاهای اطراف در این روز به صورت منظم و شکوهمندی تظاهرات کردند. این تظاهرات توسط پاسداران مستقر در مقر جدید به خون کشیده شد. تظاهر کنندگان خشمگین به طرف مقر هجوم برده و آنرا فتح کردند.در نتیجه شهر از کنترل پاسداران و عوامل محلی آنها خارج شد. اما تهدید پادگان همچنان باقی بود.

از آن روز ببعد تا روز ۳۱تیر چندین دور مذاکره با فرمانده پادگان و نمایندگان رژیم جدید برگزار گردید که به جائی نرسید. فرمانده پادگان تصمیم دولت برای تصرف قهری شهر را به اطلاع مذاکره کنندگان رساند. اعضای شورا در مشورتی نیم ساعته با افراد حاضر تصمیم گرفتند بزرگ و کوچک شهر را تخلیه کنند و از درگیری با نیروئی تا دندان مسلح و آماده کشتار جلوگیری کنند. این تصمیم بلافاصله توسط فعالین سازمان یافته به اطلاع مردم رسید و جز افراد مسلحی که برای حفاظت از خانه های مردم سازمان داده شدند بقیه با سرعت و نظمی شگفت انگیز شهر را ترک کردند. اعضای شورای شهر و نیروهای داوطلب فراوان در مدتی اندک زندگی ایمنی را در اُردوگاه«کانیمیران» سازمان دادند. خبر کوچ در رسانه‌های مختلف در ایران و حتی بینالمللی پخش شد. سیل کمک و راهپیمائی از شهرهای مختلف ایران و کردستان به طرف محل استقرار جدید مردم مقاوم و مبارز مریوان راه افتاد. راه پیمایان حرکت کرده از سنندج در سر راه خود ۸ نقر از مبارزین و تعدادی از مردم دستگیر شده توسط نیروهای پادگان را آزاد کردند.

بعد از استقرار منظم مردم در «کانیمیران»و تصمیم آنها به مقاومت جمعی نمایندگان دولت و سپاه جدید پاسداران ناچار شدند با نمایندگان شورای شهر به رهبری رفیق فواد مصطفی به مذاکره بنشینند. پس از چندین دور مذاکرات فشرده بالاخره نمایندگان مردم با کسب قول حفاظت از مردم و حفظ دستآوردهایشان و با جلب رضایت ساکنین اردوگاه در روز ۱۳ مرداد به کوچ سرفرازانه خود پایان دادند. اداره أمور زندگی این جمعیت عظیم آنرا به صورت یک فستیوال غرور انگیز سازمان یافته مردمی در آورده بود تا کنون به عنوان یک دست آورد بزرگ ، دهها جلد کتاب و صدها مقاله در باره آن نوشته شده است. 

درسهای آن مقاومت توده ای، هنوز چنان ارزشمند و تاثیرگذار است که سال گذشته تبلیغات چیهای خشک اندیش رژیم فیلمی سراپا دروغ و تحریف آمیز پیرامون آن رویداد شکوهمندِ مردمی را سرهم کرده و برای ترمیم روحیه نیروهای متزلزل شده خود در کردستان پخش کرده اند. اما این دروغها و تحریف قادر نشده و نمیشود تا درسهائی که مردم از اداره شورائی، اتحاد با همدیکر، کار با کمونیستها و مقاومت سازمان یافته را فراموش کنند. دستآوردهای کوچ تاریخی مردم توش و توان تازه ای به جنبش انقلابی خلق کرد و انقلابیون در سایر مناطق ایران بخشید. رفقای کومه‌له در مریوان و در راس آنها رفقای جانباخته فواد مصطفی سلطانی و عطا رستمی در به پیروزی رساندن این حرکت مردمی نقش چشمگیری داشتند. 

اما رژیم اسلامی دستآوردهای دموکراتیک مردم در مریوان و دیگر شهرها و مناطق کردستان را تحمل نکرد و سرانجام تنها ۱۵ روز بعد در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ حمله سراسری خود را به کردستان آغاز کرد. با این حمله جنبش مقاومت مردم کردستان وارد مرحله نوینی شد و تحت عنوان «جنبش انقلابی مردم کردستان» با همه فراز و نشیبهای آن سرفرازانه به راه خود ادامه داد . جنبشی که انقلاب پرشکوه( زن ، زندگی، آزادی، )یکی از جلوه های آن است. انقلابی که جرقه آن در تداوم جنبش انقلابی مردم کردستان، زده شد و همه ایران را در بر گرفت و آوازه آن جهانی شد.

در سالگرد کوچ تاریخی مریوان ،یاد و خاطره همه عزیزان فعال در این حرکت که در سالهای بعد و در صحنه های دیگر جنبش عادلانه و حق طلبانه مردم کردستان جانباخته‌اند را گرامی میداریم.

یکشنبـــه ۳۱ تیر ماه ۱۴۰۳

#آزادی_برابری_حاکمیت_شورایی

21.7.2024

#کارگرنیوز

@kargarnews1