چگونه در دوران قرنطینه عشق را حفظ کنیم؟

بلیندا لاسکامب (روزنامه‌نگار و نویسنده کتاب ازدواج‌شناسی)

مجله تایم - ۲۰ آوریل ۲۰۲۰

همانگونه که ما کم‌کم به تحصیل در منزل، آرایشگری‌ در منزل، و کنج عزلت گزیدن خو می‌گیریم، بسیاری از ما متوجه شده‌ایم که مهارت‌های زناشویی ما - و احتمالاً مهارت‌های آرایشگری ما - نیاز به دوره بازآموزی دارند. اما در چنین روزگار بی‌سابقه‌ای به کجا می‌توان روی آورد؟ چه کسی می‌تواند به ما توصیه کند که چگونه در کنار هم بمانیم، وقتی قرار است این قدر زیاد با هم باشیم؟ مجله تایم نظر سه زوج از متخصصان روابط، که خود در کنار هم زندگی و کار می‌کنند، را جویا شد. در اینجا هفت نکته برتر آنها آورده شده است.

 • از انتقاد کردن اجتناب کنید. هیچ زمانی وقت مناسبی برای اشاره به اشتباهات همسرتان نیست. اما در میانه بحران، این کار خطایی فاحش است، مخصوصاً وقتی پای مسائل مالی به میان می‌آید. این سخن اشلی ویلیس است، مربی ازدواج و خانواده (که همراه همسرش دیو میزبان پادکست ازدواج بی‌پرده است). "خیلی آسان است که انگشت اتهام به سوی او بگیرید و بگویید: من که بهت گفتم که نباید این کار را انتخاب کنی." در عوض، اکنون زمان قدرشناسی است. جولی شوارتز گاتمن، كه با همكاری همسرش (جان گاتمن) مؤسسه عظیم مشاوره زناشویی گاتمن را تأسیس كرده و چندین كتاب پرفروش را با همسرش جان نوشته، می‌گوید: "این بسیار مهم است كه افراد به دنبال آنچه همسرشان به درستی انجام می‌دهد باشند، و برای آن ابراز قدردانی ‌كنند. از او بخاطر درست کردن قهوه، حتی اگر برای پانصدمین بار باشد، سپاسگزاری کنید."

 • بیشتر کنجکاو باشید تا خشمگین. با تمام مسئولیت های جدیدی که به خاطر کرونا برعهده شما قرار گرفته است، ممکن است احساس کنید همسر شما به اندازه کافی سهم خود را به عهده نمی‌گیرد. اما به احتمال زیاد او فقط پریشان احوال است، یا نگرانی هایی دارد که برای شما آشکار نیست. هلن لاکللی هانت، (که به همراه همسرش هارویل هندریکس، روش ایماگوتراپی را برای زوج درمانی ابداع کرده و کتاب بازگشت به عشق را نوشته‌اند) می‌گوید: "استرس زیاد، همیشه مهارت‌های سازگاری افراد در رابطه (یا فقدان آن) را آشکار می‌کند." صرفا سؤال از شریک زندگی خود و در واقع گوش دادن به جواب او قبل از بی‌فایده خواندن و خاتمه بحث، می‌تواند تأثیر مثبتی داشته باشد. هندریکس می‌گوید: "صحبت کردن، خطرناک ترین کاری است که مردم انجام می‌دهند، به خصوص وقتی که تحت استرس هستند. و نیز، گوش دادن، نادرترین کاری است که افراد انجام می‌دهند، به خصوص هنگامی‌که استرس دارند."

 • زمان بخرید، یا برای ان داد و ستد کنید. در صورت امکان، زمانی برای خلوت شخصی خود در برنامه روزانه باز کنید، حتی اگر فقط نیم ساعت در روز باشد. این ممکن است نیازمند معامله پایاپای برای لحظاتی فارغ از بچه‌ها یا کارهای روزمره برای هر یک از شما باشد. اشلی ویلیس می‌گوید: "داشتن خلوت شخصی دشوار است. من باید هوای خودم را داشته باشم. من به زمانی برای خودم احتیاج دارم." و ضمنا، غرق شدن در صفحه موبایل در کنار یکدیگر جزء این زمان‌ها به حساب نمی‌آید. لازم است برای لحظاتی بتوانید نه یکدیگر را ببینید و نه صدای هم را بشنوید.

 • برای انفجارات خشم خود یک قرار مشخص تعیین کنید. اگر یک درگیری به ظاهر ناچیز ناگهان از کنترل خارج شد، گاتمن‌ها توصیه می‌کنند که حداقل برای نیم ساعت (اما نه بیشتر از ۲۴ ساعت) پرداختن به آن را به تعویق بیاندازید. مطابق “اصول حل تعارض" گاتمن‌ها، همسران تنها پس از اینکه بتوانند دیدگاه طرف مقابل را تا حصول رضایت او به درستی بیان کنند، می‌توانند روی یک راه‌حل مشترک کار کنند. جان می‌گوید: "۹۵ درصد کار حل تعارض، تلاش برای درک دیدگاه شریک زندگی است."

 • به مرزهایی که در حال حاضر نامرئی شده‌اند، احترام بگذارید. حتی اگر شریک زندگی شما مشغول به نظر نرسد، او صرفا یک تخته سفید خالی نیست که در انتظار شما برای نوشتن افکار و نیازهایتان باشد. هندریکس می‌گوید: "وقتی می‌خواهم با هلن صحبت کنم، انگار در سینمای او را، جایی که او دارد فیلم خودش را تماشا می‌کند، باز می‌کنم و می‌خواهم فیلم خودم را روی پرده او به نمایش بگذارم. این یک جور تعرض است." او پیشنهاد می‌کند: ابتدا بپرسید که آیا الان زمان خوبی است؟ و اگر اینطور نیست، یک قرار بگذارید.

• آنچه را که می‌خواهید، درخواست کنید. شریک زندگی شما احتمالاً فردی فوق العاده است، اما تقریباً به طور قطع ‌ذهن خوان مزخرفی بیش نیست. شما باید نیازهای خود را توضیح دهید – به صورت صریح و دقیق. "دوست دارم اگر بتوانی شب در میان برنامه شام را تو به عهده بگیری." بسیار بهتر است از "تو باید بیشتر در خانه کمک کنی.”. آنقدر اتفاقات زیادی در جریان است که هیچ‌کس نمی‌تواند متوجه همه چیزهایی شود که طرف مقابل به آن نیاز دارد، یا دلش می‌خواهد. پس درخواست کنید. مودبانه درخواست کنید.

 • اگر همه موارد دیگر شکست خورد، طنز را امتحان کنید. توانایی خندیدن به اوضاع، یا به خودتان (و البته نه همسرتان)، یک تسکین دهنده بزرگ استرس است. حس شوخ‌طبعی برای همین روزهاست.