پیشگامان فکری ایرانی خواستار پایان «شرمساری تاریخی» سرکوب بهائیان هستند
گروهی متشکل از ۱۵۰ تن از مدافعان حقوق‌بشر، فعالان اجتماعی و سیاسی ایرانی، با امضای یک بیانیه عمومی «موج بازداشت‌های جدید علیه بهائیان و محرومیت آن‌ها از حقوق اولیه انسانی و مدنی» را محکوم کرده‌اند.
این گروه با پیوستن به تعداد بی‌شماری دیگر در انعکاس روح کمپین «داستان ما یکیست»، از هموطنان خود خواستهاند که در همبستگی با جامعه بهائی ایران هم‌صدا شوند.
در بیانیه آمده است:
«بهائیان در ایران بیش از یک قرن و نیم است که تحت فشار و سرکوب سیستماتیک عقیدتی، سیاسی، آموزشی و اقتصادی بوده و هستند» و اضافه می‌کند که پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، «این سرکوب ابعادی وسیع‌تر و شدتی ضدانسانی‌تر یافته است».
بهائیان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی غیرمسلمان ایران هستند و بیش از ۴۴ سال تحت سرکوب جمهوری اسلامی بودهاند. جامعه جهانی بهائی (BIC) ، در آذرماه امسال درباره استفاده دولت ایران از «روش‌های بی‌رحمانه و شدیدتری» برای سرکوب جامعه بهائی هشدار داد.
در بیانیه آمده است: «نباید هیچ شهروندی را صرفا به خاطر اعتقاداتش مورد مجازات قرار داد. هیچ شهروند یا اقلیتی در جامعه به هیچ‌وجه نباید از پشت عینک تعصبات و جزمیات دینی و یا توهمات سیاسی مورد قضاوت، تبعیض، محرومیت اجتماعی و سرکوب سیستماتیک قرار گیرد.»
این بیانیه عمومی در اواسط کمپین یک‌ساله جامعه جهانی بهائی با عنوان «داستان ما یکیست»، منتشر شد. این کمپین در خرداد ۱۴۰۲، به منظور یادبود چهلمین سالگرد اعدام ١٠ زن بهائی در شیراز و احترام به تلاشهای تاریخی مردم ایران جهت دستیابی به برابری بین زنان و مردان، راه‌اندازی شد.
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو گفت: «کمپین "داستان ما یکیست" از ایرانیان دعوت می‌کند که یکدیگر را فراتر از روایت‌های "دیگرپنداری" و تفرقه‌افکن که دولت ایران به‌وجود آورده ببینند و در عوض به همۀ افراد و گروه‌ها به چشم انسان‌هایی بنگرند که داستان‌ها، زندگی‌ها و سعادت‌شان به هم مرتبط است.
ایرانیان، با وجود سالها تبلیغات نفرتپراکنانه، این توانمندی و تمایل را دارند که از تفاوت‌هایی که آن‌ها را از هم جدا کرده است– اعم از اعتقادات، قومیت‌ها، پیشینه‌های دیگر– فراتر رفته و در عوض هر بخش از اجتماع ِ خود را به‌عنوان اعضای جدایی‌ناپذیر یک خانواده متنوع اما واحد بنگرند.»
این بیانیه همچنین ۴۴ سال «محرومیت همه‌جانبه بهائیان از حقوق مدنی‌شان» از جمله حق تحصیل، ایجاد اختلال در اشتغال و معیشت، مصادره منازل و مزارع بهائیان، و بیرون‌کشیدن اجساد بهائیان متوفی را محکوم کرده است. این گروه بیان کرده که قوه قضاییه ایران، بهائیان را تحت «بازداشت های بی‌دلیل و احکام سنگین قضایی بر اساس پرونده‌سازی‌های واهی و دروغین» قرار داده است.
در بیانیه عنوان شده: «قضاوت های تعصب‌آلود و برخوردهای بی‌رحمانه و غیرانسانیِ یک قرن و نیم که نه تنها برخی نهادهای مذهبی و روحانیون تندرو و حکومت‌های همراه یا هم‌دست، بلکه در مقاطعی بخش مهمی از مردمان کوچه و خیابان ... را به قضاوت‌های ناروا و رفتارهای نادرست، سرکوبگرانه و تحقیرآمیز کشانده، بار سنگینی بر وجدان جمعی فرهنگی و دینی و سیاسی کشور ما نهاده است.»
بیانیه همچنین اضافه کرده است: «این شرمساری تاریخی باید در عمل جبران می شد و پایان می یافت.»
در بیانیه آمده است که اجتماع ایران سال‌هاست می کوشد تا «بر "شیطان‌نمایی" (بهائیان) ساخته‌شده توسط برخی نهادهای مذهبی» غلبه کرده و «فضای فرهنگی و سیاسی جامعه مدنی را در رابطه با هموطنان بهائی، انسانی و حقوق بشری سازد».
آن‌ها بیان کردند: «باورمندان به همه ادیان، غیرباورمندان و صاحبان گرایش‌های مختلف فکری و سیاسی» میتوانند «در کنار یکدیگر و با حقوقی برابر برای توسعه همه‌جانبه ایران و تحقق آزادی و عدالت و دموکراسی و رفع همه انواع تبعیض در جامعه تلاش کنند.»
خانم فهندژ گفت: «جامعه جهانی بهائی از این پیشگامان فکری ایرانی و در واقع صدها هزار نفر دیگر، برای شجاعت، تعهدشان به عدالت و دفاع از حقوق بهائیان ایران طی سال‌‌های اخیر و در این بیانیه، بی‌نهایت سپاسگزار است. زمانی که هنوز می‌شد خانواده متنوع شهروندان ایرانی را از هم جدا کرد اکنون به‌سر آمده است. بیانیه امضاشده توسط این ایرانیان پیشرو نمادی از وحدت، وحدت در عین تنوع، است. این ارزش میتواند ایران را به آیندهای عاری از بیعدالتی و رنج برساند. هر روزی که می‌گذرد، نمونه تازه‌ای به دست می‌آید که چرا داستان ما– بهائیان و سایر ایرانیان– یکی است.»