پیام نرگس منصوری به مناسبت روز جهانی زن: روزجهانی زن، روز دادخواهی زنان ستمدیده اما جنگنده ایران گرامی باد

پیام نرگس منصوری به مناسبت روز جهانی زن: روزجهانی زن، روز دادخواهی زنان ستمدیده اما جنگنده ایران گرامی باد

ایران هم‌آوا

روزجهانی زن، روز دادخواهی زنان ستمدیده اما جنگنده ایران گرامی باد

نرگس منصوری


پس از انقلاب ۵۷، با فرمان حجاب اجباری خمینی، زن ستیزی جمهوری اسلامی آغاز شد و در پی آن زنان در ادارات دولتی اخراج و از زنان قاضی حق قضاوت سلب شد.

زنان آزاده و پیشرو ایران که حقوق زنان ایران را اولین قربانی جمهوری اسلامی دانستند، در حرکتی خود جوش با راهپیمایی اعتراضی میلیونی در هشتم مارس ۵۷ علیه حجاب اجباری، نخستین حرکت آزادیخواهی بعد از انقلاب را آغاز نمودند.


این زنان آزادیخواه و برابری طلب ایران بودند که پرچم آزادیخواهی را با فریاد آزادی زن، آزادی جامعه است بدست گرفتند و در مقابل چماقداران خمینی با شعار تحقیر آمیز "یا روسری یا توسری" زنان معترض را سرکوب کردند.


در دهه ۶۰، پیش ازعمل شنیع اعدام دختران دلیر مخالف جمهوری اسلامی، به بهانه جلوگیری از رفتن دختران باکره به بهشت، ماموران جمهوری اسلامی وحشیانه به آنان تجاوز کردند.

 در سال ۶۱، قانون وحشیانه کاهش سن ازدواج دختران ایران از ۱۸ به ۹ سال تصویب شد که به موجب آن، پدیده شوم کودک همسری که در حقیقت تجاوز به کودکان است توسط حکومت مذهبی متوحش مجاز شد و همچنین با تصویب ماده ۹۴۲، پدیده چند همسری برای مردان توسط رژیم واپس گرای قرون وسطایی مجاز و عملا زنان ایران را اسیر و برده جنسی مردان ساخت.


فرمان دیگر زن ستیزجویانه خمینی لغو قوانین مترقی حمایت از خانواده و تصویب قوانین تبعیض آمیز، بگونه ای آپارتاید جنسیتی تمام عیار در جمهوری اسلامی پدیدار شد، از جمله نداشتن حق طلاق، حق حضانت فرزند، حق ارث برابر، حق سفر، حق تحصیل، حق اشتغال، حق پوشش اختیاری، حق آوازخوانی، حق دوچرخه و موتور سواری، حق ورود به استادیوم ورزشی، و در عرصه سیاست حق رهبر و رییس جمهور شدن. 


بعد از انقلاب ۵۷، تفکیک جنسیتی مشمئزکننده ای در مدارس، دانشگاه‌ها، محیط کار، اتوبوس‌ها حتی سالن‌های جشن، توسط حکومت قرون وسطایی جمهوری اسلامی ایجاد گردید.


درسال ۹۳، جنایت اسیدپاشی‌های زنجیره ای به بهانه طرح صیانت از حجاب و عفاف جمهوری اسلامی بر سر و صورت زنان به اصطلاح بد حجاب در شهر اصفهان رخ داد، مرضیه ابراهیمی ۲۶ ساله یکی از قربانیان بود که یکی از قرنیه های چشمش را ازدست داد و یک قسمت سرش سوراخ شد.


در سالهای اخیر شاهد صحنه‌های دلخراش ضرب و شتم وحشیانه دختران سرزمینمان به خاطر حجاب و حتی آب بازی در پارک بوده ایم و همچنین شاهد خودکشی‌های اعتراضی زنان آزاده ای چون هما دارابی کوشنده سیاسی و فرهنگی که به نشانه اعتراض به حجاب اجباری در میدان تجریش خود را به آتش کشید. نمونه دیگر، سحر خدایاری هوادار فوتبال و ملقب به دختر آبی که از خشم نداشتن حق ورود به استادیوم ورزشی خود را به آتش کشید.


در این سالهای اندوهناک با وجود سرکوبهای گسترده و بازداشت‌ها و زندان‌ها چه بسیار ویدا موحد ها ملقب به دختران انقلاب که در میدان‌ها و خیابان‌ها شال خود را از سر برداشتند و بر سر چوب به اهتزاز درآوردند تکثیر یافت.


در گرامیداشت روز ۸ مارس، روزجهانی زن، سال گذشته یاسمین آریایی و مژگان کشاورز و منیره عربشاهی در مترو بدون شال بر سر، گل و شیرینی پخش می کردند و صبا کردافشار با پیاده روی بدون شال. این زنان شجاع و دلاور بازداشت و در بیدادگاه‌های انقلاب به اتهام واهی و بی‌شرمانه ترویج فساد و فحشا با احکام ظالمانه و حبس طولانی مواجه میشوند.


چه بسیار شیرزنان آزاده ای چون زینب جلالیان که نماد ایستادگی و مقاومت زنان ایران علیه دیکتاتور است و گلرخ ایرایی ها و آتنا دائمی ها و نسرین ستوده ها و گیتی پورفاضل ها و نیلوفر بیانی فعال محیط زیست کشورمان که مورد شکنجه بسیار با حرکات غیراخلاقی و جنسی بیمارگونه ماموران امنیتی قرارگرفت، بیرحمانه در زندان‌های جمهوری اسلامی افکنده شده اند.

در سالهای اخیر بویژه سال جاری، جنایات هولناک و نفرت انگیز " قتل‌های ناموسی" به نوعی زن کشی مردان خانواده را شاهد بودیم و نمونه بارز آن قتل فجیع رومینای ۱۴ ساله در گیلان با داس کشاورزی پدرش بود و نحوه برخورد قانون و قوه قضاییه با قاتلان مرد که از محارم قربانیان بوده ، نمایانگر این واقعیت تلخ جامعه است که این حکومت متحجر اسلامی خود مروج و مشوق قتل‌های ناموسی است.


چه بسیار ریحانه های جباری بخاطر دفاع از تعرض مردان خطرناک بیمار جنسی که در جامعه رها شده اند و می‌بایست بجای مردان آزاده ای چون بهنام محجوبی به تیمارستان منتقل شوند و به دار آویخته می شوند.


زهرا اسماعیلی مادر فداکاری که قتل پدر فاسد دخترش که گویا از نیروهای امنیتی بوده می پذیرد و با وجود ایست قلبی بدن بی‌جانش بی‌رحمانه به دار آویخته می‌شود که این عمل شنیع و ضد انسانی توسط حکومت متحجر اسلامی خود نمایانگر جنایت علیه بشر است.


ما زنان مبارز ایران که بیش از چهار دهه عمر حکومت زن ستیز اسلامی، ثانیه به ثانیه، دقیقه به دقیقه، ساعت به ساعت، روز به روز، ماه به ماه، سال به سال ، بصورت همه جانبه و در همه عرصه‌ها با این حکومت ضد زن در جنگ بوده ایم و همیشه در صف اول اعتراضات و مبارزات علیه استبداد بوده ایم.


ما فعالان جنبش زنان ایران قویا" اعلام می داریم که هر گونه قانون تبعیض آمیز و آپارتاید جنسیتی و جنایات ضد بشری تجاوز، آزار جنسی، اسیدپاشی، خشونت‌های وحشیانه، سرکوب، ارعاب، ربودن و پرونده سازی، زندان و شکنجه و اعمال شنیع اعدام و قتل‌های ناموسی بوسیله قوانین ضد زن و ضد بشری رژیم ارتجاعی اسلامی تقبیح و محکوم می گردد.


این گزارش قطره ای از دریای ظلم و جنایت و رنج و ستم به زنان ایران است.

ما از مردان ایرانی دعوت بعمل می‌آوریم که بیش از پیش کنار مادران، خواهران، دختران و همسران خود به دفاع از حقوق پایمال شده زنان ایران بپردازند.


ما زنان برابری طلب و آزادیخواه ایران آرزو داریم که در ایران ما، دختران و پسران ما دست در دست هم در کنار هم نه درمقابل هم، با مهر و عشق نه با نفرت و دشمنی، جمهوری ضد انسانی اسلامی را کنار زده و ایرانی سرشار از عشق و مهرورزی را بسازیم و در یک حرکت ملی و با هم آوایی خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و فعالان حقوق زنان که جرمی جز دگراندیشی نداشته اند هستیم و همچنین ما خواهان حکومتی انسانی هستیم که قانون اساسی آن مبتنی بر ارزشهای جهان شمول حقوق بشری، برابری، آزادی، دموکراسی، سکولار و مرفه برای همگان باشد که در آن برابری شهروندان از هر جنس و باور و قوم تضمین شود.


ایران و ایرانی سربلند باد

۱۲ اسفند ۹۹

نرگس منصوری کنشگر حقوق بشر، زنان، کارگری

امضا کننده بیانیه ۱۴ زنان ایران، برای برکناری علی خامنه ای و گذار از جمهوری اسلامی

Report Page