پرسش‌های انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران که در مقابل آقای پزشکیان توسط دبیر تشکیلات قرائت شد.

پرسش‌های انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران که در مقابل آقای پزشکیان توسط دبیر تشکیلات قرائت شد.

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران

بسم الله الرحمن الرحیم

وضعیت ثبت‌­نام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، به خوبی مسئله ضعف تشکیلاتی و بحران معنایی فضای سیاسی کشور را نمایان کرده است. سرکوب احزاب و گروه‌های سیاسی طی سال‌های اخیر در کنار غیررقابتی شدن فضای انتخابات که با حذف معترضان و رقابت میان جناح­‌های هم­سو همراه بوده است و هم­چنین تایید صلاحیت رئیس مجلس شورای اسلامی، پیام واضحی دارد. این سلسله اتفاقات به نیکی نقص عملکردی و سیاسی قوایی را می‌رساند که در پیشگاه رای ملت قرار دارند و حکایت از بی‌معنا شدن سیاست‌ورزی دارد.


۱. مهم‌ترین پرسش، قبل از هر پرسش دیگری این است که آیا رئیس جمهور توانایی و جایگاه مستحکمی برای سامان­دهی به شرایط حاکم بر کشور را دارد؟ در سال­های قبل، نامزدهایی با ارائه وعدهایی برای رسیدن به فردای بهتر، قشر خاکستری و بدنه تحریمی را پای صندوق رای کشاندند اما در برخورد با معترضان و مطالبات به حق آنها، سرکوب را کارنامه دولتشان کرده و به بدنه اجتماعی و آرای عمومی خود، پشت کردند. آبان خونین ۹۸ هنوز از خاطر جامعه ایرانی پاک نشده است. نسبت خود را با این وقایع مشخص کنید و تصریح کنید که ریاست جمهوری، توان جلوگیری از بروز چنین فاجعه‌هایی را دارد یا خیر؟


۲. مداخلات پیوستۀ سیاسی و ایدئولوژیک در دانشگاه منجر به تزلزل جایگاه مولد و منتقدانۀ این نهاد شده ‌‌است. انتخابات پیش رو چه نسبتی با احیای آزادی‌ و استقلال ازدست‌ رفتۀ دانشگاه دارد؟ رئیس جمهور آینده ایران می‌تواند اسبابی فراهم کند که مدیران دانشگاهی به دور از اعمال نظر از سوی نهاد‌های امنیتی و توسط جامعه دانشگاهی انتخاب شوند؟ در سال‌های اخیر به خصوص پس از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» میزان دخالت نهاد‌های امنیتی در دانشگاه اوج گرفته و مشی امنیتی جایگزین رفتار مدبرانه شده است. آیا برای عبور از وضعیت فعلی و پایان یافتن شرایط حاکم، راهکار و مهم‌تر از آن اختیاری وجود خواهد داشت؟ سرکوب مداوم تشکل‌های دانشجویی منتقد و تغییر شیوه‌نامه‌ها و آئین‌نامه‌های شورای صنفی امکان فعالیت دانشجویی سالم را از دانشجویان سلب کرده است. با توجه به اختیارات فراقانونی و نامحدود شورای عالی انقلاب فرهنگی، چگونه می‌توان انتظار داشت که این رویه پایان یابد؟


۳. نظر شما درباره قانون حجاب اجباری و برخوردهای خشونت­‌آمیز با زنان و دختران برای تحمیل غیرمنصفانه این قانون چیست؟ آیا از جانب شما، عزم و اراده­ای برای رفع خشونت علیه زنان و فراهم کردن بسترهایی برای دسترسی عادلانه زنان و دختران به فرصت‌­های سیاسی و اجتماعی برابر وجود دارد؟ نسبت شما با جنبش زنانه و آزادی‌خواهانه زن زندگی آزادی چیست؟


انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم‌ پزشکی تهران از شما انتظار دارد با دقت و صداقت کامل پاسخگوی سوالات مطرح شده باشید. چراکه وعده نجات فردای ایران، بدون ارائه راه حل برای معضلات بنیادین سیاسی، دانشگاهی و زنان، بی‌معنا و بی‌اعتبار خواهد بود.

Report Page