پاسخ به ادعاهای آقای امیر اعتمادی

در هفته های اخیر فایل صوتی از سخنان آقای امیر اعتمادی بزرگ، از اعضای سابق دفتر تحکیم وحدت حوزه و دانشگاه در شبکه های اجتماعی منتشر شده است. در این فایل صوتی آقای امیر اعتمادی بزرگ با مطرح کردن سخنانی نادرست و تهمت‌هایی بی پشتوانه بار دیگر نشان داد که شایستگی اخلاقی و بلوغ فکری و سیاسی برای جایگاهی را که مدعی آن است ندارد و ادعاهای پوشالی وی در مورد وحدت و اتحاد، تنها مستمسکی برای خاموش کردن صدای منتقدان و مخالفانش می باشد.

در بخشی از گفته هایش، آقای امیر اعتمادی به توجیه عمل غیر اخلاقی و بی شرمانه خود در سرقت اکانتهای فرشگرد می پردازد. وی در توجیه عمل ناشایست خویش، از استدلال «هر کس دیگری جای من بود همین کار را می‌کرد» استفاده می کند؛ استدلالی که پیش از او بسیار از عمال جمهوری اسلامی مانند معصومه ابتکار، مرجان آل آقا، ساشا سبحانی، و محمود رضا خاوری در توجیه دزدی‌ها و اعمال غیر اخلاقی خود از آن استفاده کرده و در آینده نیز خواهند کرد.

به طور مشخص، اقای امیر اعتمادی بدون هیچ مدرک و پشتوانه‌ای مدعی میشود که اگر «فقط سی ثانیه دیرتر» دست به سرقت اکانتهای فرشگرد می‌زد، مخالفان سیاسی‌اش همین کار را زودتر انجام می دادند و او این عمل را نشانه نبوغ خود می داند. در پاسخ باید گفت که ”کافر همه را به کیش خود پندارد“.  شاید انجام چنین کارهایی برای آقای اعتمادی، به عنوان کسی که با وجود سالها زندگی در آمریکا، از گفتن جملات ساده به زبان انگلیسی عاجز است، مستلزم استفاده از بخش بزرگی از توان فکری خویش باشد، اما دروغ و دزدی و خیانت در امانت هرگز نشانه نبوغ نبوده و نیست.

بر خلاف ادعای آقای امیر اعتمادی، دبیر اجرایی فرشگرد خانم میترا جشنی روزها قبل از سرقت اکانتهای فرشگرد به دست آقای اعتمادی می دانست که به عنوان دبیر فرشگرد توانایی تعویض رمزهای ورود و قبضه کردن یکسویه شبکه‌های اجتماعی فرشگرد را داراست. لیکن خانم میترا جشنی بارها گفته بود که تعویض یکسویه پسورد اکانتها و قطع دسترسی دیگر اعضا را عملی غیراخلاقی می داند و نباید که اختلاف نظر سیاسی توجیه کننده اعمال غیر اخلاقی باشد. موضع سنجیده و اصولی خانم میترا جشنی مورد تایید و حمایت علی سعادت ملی نیز بود. خانم جشنی به عنوان دبیر فرشگرد معقتد بود که انجام چنین اقداماتی به وحدت و یکپارچگی فرشگرد صدمه می زند و شایسته است که موضوع اختلافات با امیر اعتمادی در جلسات ماهانه فرشگرد حل شود، جلساتی که امیر اعتمادی و سایر اعضای تحکیم وحدتی فرشگرد از حضور در آن سرباز زدند.

طرفه آنست که آقای امیر اعتمادی چنان در بکارگیری کشف نبوغ آمیز خویش در سرقت اکانتهای فرشگرد هول و دستپاچه بودند که ردپایی رسواکننده از خود به جا گذاشتند. هنگامی که آقای اعتمادی پسورد اکانتها را عوض کردند، سایر اعضایی که پیشتر مدیر این اکانتها بودند به طور خودکار از این تعویض پسورد و نیز آدرس اینترنتی (IP Address) که این اکانتها از آنجا به سرقت رفتند، مطلع شدند. همانطور که ضمیمه “الف” نشان می دهد، این پسوردها از تورنتو در اونتاریوی کانادا عوض شدند، جایی که معشوقه مخفی آقای امیر اعتمادی در آنجا زندگی می کنند، خانمی که علاوه بر اختلاف نظر سیاسی با فرشگرد و ادمینی شبکه‌های اجتماعی گروه‌های چپگرا، تا آن زمان بارها سابقه حمله به فرشگرد و اهانت‌های پیاپی به بسیاری از اعضای آن را در فضای عمومی نیز داشت. طرفه‌تر آنکه نه تنها آقای امیر اعتمادی تا مدتها منکر رابطه با ایشان خود بودند و سفرهای پنهانی خود به تورنتو را انکار می‌کردند، بلکه در یکی از جلسات فرشگرد یکی دیگر از اعضای فرشگرد و از دوستان و همکاران سابق خود در گروه‌های اصلاحطلب را متهم به رابطه با معشوقه تورنتویی خود و درز دادن مسائل داخلی فرشگرد به ایشان می کردند! باور داریم روابط رومانتیک افراد تا جایی که در کار گروهی و حرفه‌ای دخالت و خللی ایجاد نکند، مساله‌ای خصوصی است. اما آنچه رابطه رومانتیک آقای اعتمادی در فرشگرد رقم زد، ورای یک مساله خصوصی بود. اهانت‌های پیاپی پارنتر افراد به هموندان یک گروه سیاسی و همچنین کشاندن اختلافات ناشی از مثلث‌های عشقی به درون یک گروه سیاسی، در حیطه خصوصی جای نمی‌گیرد.

آنچه که اعمال پیشین آقای امیر اعتمادی در تلاش برای حذف مخالفان و منتقدان خود، و نیز توجیهات اخیر خویش درباره دزدیدن اکانتهای فرشگرد نشان می دهد، آنست که دیدگاه سیاسی ایشان مانند بسیاری از دانشجویان «خط امامی» که از بنیان گذاران "دفتر تحکیم وحدت حوزه و دانشگاه" بوده اند، برخاسته از«وحدت کلمه» موعود آقای خمینی می باشد. در این دیدگاه خمینی‌پسند، وحدت و اتحاد تنها شعارهایی می باشند که در سایه آن آقای اعتمادی و نزدیکانش به تلاش برای قلع قمع مخالفان و تاراج منابع و سرمایه های یک گروه بدون هیچ قید و بند اخلاقی مشغول می شوند. بسته به موقعیت، هر از گاهی در مورد مخالفانشان ادعاهای دروغ می کنند و سربزنگاه، به بهانه وحدت و اتحاد، فرصت پاسخگویی را از مخالفانشان می گیرند.

به نظر می آید علیرغم سالیان حضور در غرب و ادعاهای آنچنانی در مورد داشتن دیسیپلین و رهبری مبارزه علیه جمهوری اسلامی، همچنان بوی جوراب از کلام این عضو سابق دفتر تحکیم وحدت و وابستگان تحت امرش رخت نبسته است.

در جایی دیگر از داستانسرایی‌های خودشیفته‌وار آقای امیر اعتمادی، وی منکر دریافت کمک مالی فرشگرد می شود و ادعا می کند که «حتی یک سنت» نیز پولی پرداخت نشده و پرسیده است «مگر چنین چیزی بدون مدرک ممکن است»؟

در جواب باید گفت که اتفاقا مدارک موجود هستند و در همینجا نیز ضمیمه شدند. در ضمیمه ”ب“ مدارک مربوط به کمک ۱۵هزار دلاری آقای علی سعادت ملی از محل صندوق خیریه ایشان به «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» که به نام «نوفدی» نیز شناخته می شود وجود دارد. چک مربوط به این کمک در تاریخ بیست وهفتم نوامبر سال ۲۰۱۸ صادر شده که توسط نوفدی دریافت و نقد گردیده است. این مبلغ صرف هزینه های فرشگرد مانند راه اندازی شبکه های اجتماعی و نیز مصاحبه آقای امیر اعتمادی شد.

این اکانتهای شبکه های اجتماعی که با این پول راه‌اندازی شدند، همان اکانت هایی هستند که بعدها توسط آقای امیر اعتمادی، و گویا به خاطر نبوغ بالای ایشان، مورد سرقت قرار گرفتند.

علت اینکه این مبلغ به نوفدی پرداخت شد آن بود که در اوایل کار، فرشگرد یک گروه ثبت نشده و فاقد شماره حساب بانکی بود. در عین حال صندوق خیریه آقای علی سعادت ملی تنها به سازمانهای ثبت شده می‌توانست کمک مالی کند. با توجه به نزدیکی آقایان بیژن گنجی و سعید گنجی (که بر نوفدی نفوذ قابل توجهی داشتند) به امیر اعتمادی، امیر اعتمادی نوفدی را به عنوان واسطه معرفی کردند و علی سعادت ملی با اعتماد و حسن نیت نسبت به گردانندگان نوفدی در اوایل تشکیل فرشگرد، در پاییز سال ۲۰۱۸ موافقت کرد که به فرشگرد از طریق نوفدی کمک کند.

اینکه با وجود مدارک و مستندات حاضر٫ آقای امیر اعتمادی و حامیانشان همچنان منکر دریافت پول هستند، نشان از آن دارد که برای رسیدن به هدف، ازهیچ دروغی فروگذار نمی کنند. چنین شخصی هرگز شایستگی و لیاقت امانتداری از اموال و سرمایه های عمومی ایرانیان را نیز نخواهد داشت.

اما نکته جالب تر در تابستان و پاییز سال ۲۰۱۹ اتفاق افتاد. در آن تابستان، آقای امیر اعتمادی از یکی از اعضای فرشگرد، بنام سعید درخشندی خواست تا برای یکی از تجمعات سیاسی مورد حمایت فرشگرد از علی سعادت ملی تقاضای کمک مالی کند. هنگامی که علی سعادت ملی در مورد سرانجامِ کمک مالی انجام شده به نوفدی سوال نمود، پاسخ شنید که با وجود آنکه هنوز تمام آن کمکها خرج نشده اند، فرایند دریافت مخارج از نوفدی طولانی است و با توجه به مهلت کوتاه باقی مانده به تجمع، بهتر است که این کمک به صورت قرض دستی پرداخت شود و قول داده شد که زمانی که نوفدی هزینه های نهایی را پرداخت کند، این پول به آقای سعادت ملی پرداخت شود.

اما آقای درخشندی این پول را باز نپرداخت و هنگامی که آقای علی سعادت ملی از سرانجامِ این پول از احمد عشقیار- یکی دیگر از اعضای فرشگرد که در کنار آقای امیر اعتمادی عضو انجمن دانش آموختن لیبرال می باشد و سابقه عضویت در گروههای دانشجویی اصلاحطلب همچون تحکیم وحدت را دارد - سوال کرد، با انکار مواجه شد. آقای احمد عشقیار علیرغم آنکه مسئولیت گروه مالی فرشگرد را بر عهده داشتند، چنانکه در پیوست آمده، از پاسخگویی سر باز زدند و ادعا کردند آشنایی چندانی با آقای سعید درخشندی ندارند». مدارک این ایمیل که در آن آقای سعید گنجی نیز کپی شده اند در ضمیه ”پ“ آمده است.

این قضیه تا آنجا ادامه یافت که گروه تحکیم وحدتیهای فرشگرد به سرکردگی امیر اعتمادی از نوفدی خواستند که باقی مانده کمک مالی دریافتی نوفدی صرف هزینه هایی شود که قبلا بابت آن به طور مجزا از محل دیگری کمک دریافت کرده بودند. به طور ساده‌تر، دوستان و متحدان آقای امیر اعتمادی سعی کرده بودند که با دوباره‌شماری برخی از مخارج٫ از یک رسید چندین بار مکررا برای دریافت پول استفاده کنند.

در نهایت آنچه که ما آموختیم این بود که امیر اعتمادی فردی است که سرقت را نشانه نبوغ می داند و خود را پایبند بدیهی ترین اصول اخلاقی نیز نمی‌داند. برای وی دروغ گفتن٫ بخش ذاتی فعالیت سیاسی است. با توجه به سابقه آقای امیر اعتمادی در یاوه‌گویی و انکار یاوه‌گویی‌هایش هنگامی که رسوا می شود، ما امید چندانی به مسئولیت‌پذیری ایشان نداریم.

به یاد داریم که آقای امیر اعتمادی چگونه در بین اکثریت اعضای فرشگرد در گروه تلگرامی بدون هیچ مدرکی اعلام کرد که شیما بابایی و داریوش زند در ترکیه اقدام به کلاهبرداری کرده اند و مدعی شد مدارک آن «به زودی افشا می شود» اما بعدها منکر متن نوشته‌های خودش شد و آنها را جعلی نامید. همچنان به یاد داریم که آقای امیر اعتمادی و دیگر دوست تحکیم وحدتی‌شان، آقای علیرضا کیانی که هموند ایشان در انجمن دانش آموختگان لیبرال نیز هستند، چگونه بی دلیل شیما کلباسی و همسرشان را متهم به عضویت در سازمان مجاهدین خلق کردند.

ما مدتها کوشیدیم که این رفتار غیراخلاقی را با درخواست میانجی‌گری از بزرگترهایی که خود، حامی و معرف آقای امیر اعتمادی به پادشاهیخواهان و مشروطه‌خواهان بودند، از دامان جریان مشروطه‌خواهی دور نگه داریم؛ اما اقدام آقای امیر اعتمادی در دروغگویی در مقیاس گسترده و زدن اتهام و تهمت، برای ما چاره ای باقی نگذاشت.

اکنون نیز لازم می دانیم به آنهایی که با حمایت و پشتیبانی ضمنی از چنین فرد بی اخلاقی به بهانه وحدت و اتحاد، به وی مجال دروغگویی و کلاهبرداری می دهند، درباره نتیجه عملکردشان هشدار بدهیم.

امضا کنندگان: میترا جشنی، شیما کلباسی، علی سعادت ملی، شروان فشندی، دانیال جعفری

ضمیمه آ: مدارک عوض شدن آی پی فرشگرد از تورنتو

ضمیمه ب: مدارک مربوط به کمک ۱۵هزار دلاری آقای علی سعادت ملی از محل صندوق خیریه ایشان به «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران

ضمیمه پ. مدارک مربوط به ایمیل آقای احمد عشقیار