نامه یکی از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب به رهبری
عصر آگاهی✍🏻عبدالله محمودی نوشت:
♦️بسمه تعالی
محضر مبارک مقام معظم رهبری
یادی از شهدای مبارز قبل از انقلاب
♦️با سلام و احترام و تبریک ایام به ویژه مبعث حضرت رسول اکرم(ص)
♦️جهت استحضار: فقط در بهشت زهرا بیش از ۴۰۰ تن از شهدای مبارز «بجز شهدای تظاهرات مردمی» که عموماً دانشجو و اکثراً در سنین ۲۲ تا ۲۷ سالگی، که یا در درگیری‌های خیابانی و یا زیر شکنجه‌های طاقت فرسای ساواک یا در جوخه‌های اعدام تیرباران شده‌اند، مظلوم وار آرمیده‌اند و متأسفانه تاکنون هیچ مراسم رسمی و هیچ مسئولی در این چهل و اندی سال بر قبور آنها حضور نیافتند.
♦️اکثر این عزیزان که هر کدام نخبه زمان خود بوده‌اند، در قطعات ۳۳ و ۳۹ به خاک سپرده شده‌اند، کسانی که به یقین پیروزی انقلاب مرهون جانفشانی های آنان بوده است، که به حق این دو قطعه تاریخ و موزه انقلابند، که می توان در مورد آنها کتاب‌ها نوشته شود.
♦️رهبر معظم: اگر این قبور در کشور عربستان بود، اگرچه در فرهنگ آنها به سنگ قبور هیچ اعتقادی ندارند اما مطمئناً سنگ قبور این مظلومین را از طلا می‌ساختند...چه بدن‌ها که سوخته شده و چه استخوان‌ها که خرد شده و چه ناخن‌ها که کشیده شده و چه فریادها و راز و نیازها که شنیده نشده‌اند و این پیام آنها...بر اولین صفیر تازیانه ای که فرا رفت و فرود آمد و بر پوست لختمان خطی از خون کشید کدامین چشم گواهی داد...
♦️و اما از سوی دگر، دستان پنهان مخالف انقلاب، آنانی که سالیانی سال خون به دل امام کردند، آنانی که بر سفره حاضر شده انقلاب نشستند و چهره عوض کردند و به جای قدردانی از این شهدای مظلوم، دستور دادند سنگ قبور این عزیزان را به عناوین مختلف خرد کنند...واقعا این دستان پنهان تمام تلاششان محو آثار جنایات طاغوت بوده است...
♦️چنانچه اوایل انقلاب زندان قزل قلعه را که محل زندانی بسیاری از مبارزین از جمله آیت الله طالقانی بود را تخریب کردند و به میدان تره بار تبدیل کردند... این حرکت با چه استدلالی قابل توجیه است؟ آیا واقعاً ما زمین برای میدان تره بار نداشتیم، حتی بخش عمده‌ای از زندان قصر را نیز تخریب کردند که با مخالفت بازماندگان این مظلومین «زندانیان سیاسی قبل از انقلاب» مواجه شدند و بالاتر بگویم زمانی نیز تصمیم گرفتند این دو قطعه را تخریب و محو و به فضای سبز و چمن تبدیل کنند که اکثر درختان کهنسال آنجا را قطع کردند و اگر فریادهای مرحوم دکتر عباس شیبانی نبود، آنها را نیز محو می‌کردند همچنان که عملاً این کار را کرده‌اند...
♦️مقام معظم رهبری، حضرتعالی که حداقل شهید محمد حنیف نژاد را می‌شناختید که در سال ۵۱ با تعدادی از همرزمانشان توسط ساواک تیرباران شدند. ایشان که مقلد امام(ره) بودند ایشان که قاری قرآن بودند، حافظ بخش زیادی از سوره‌های قرآن بودند، چرا باید چندین بار سنگ قبور آنها را خرد کنند؟ تا جایی که خانواده آنها سنگ قبری برایشان گذاشتند که کلام شهید را حذف و نوشتند شادروان محمد حنیف نژاد و همچنین دیگران... و اکنون بسیاری از قبور همچنان با سنگ‌های شکسته شده در این دو قطعه در مظلومیت انقلاب به فراموشی سپرده شده‌اند.
♦️شهیدان خانواده رضایی... دختران و نوه های مرحوم آیت الله غروی، خواهران حسینی، شهدای آلادپوش، شهدای مظلوم تپه‌های اوین، شهید باکری، برادر بزرگ شهدای معروف باکری که درس مبارزه را از برادر بزرگوارشان آموختند، برادران دیباج، برادران الفت، برادران احمد زاده، شهدای واعظی و جعفریان، شهید صفاتی و زینلی که اکثر دوران مبارزاتی خود را روزه بودند. خواهران پنجه شاهی که بسیاری از این عزیزان از گروه‌های مذهبی بودند، از مجاهدین اولیه، گروه ابوذر، مهدویون، منصورون فلاح، صف و ...
♦️حتی آنان که از غیر مذهبی ها بودند چنانچه به خاطر دارید، خسرو گلسرخی که مرام مارکسیستی داشت، در دفاعیاتش چگونه از علی(ع) و امام حسین(ع)سخن می‌گفتند... که من درس مبارزه را از مولا حسین آموختم و امثالی چون دکتر هوشنگ اعظمی که هنوز هم عشایر لرستان بعد از نیم قرن نام او را با عظمت به زبان می‌آورند، آیا قبور اینان باید به جرم مذهبی بودن و غیر مذهبی بودن این چنین مورد جفا قرار گیرد؟ در صورتی که اینان می‌توانستند با اظهار ندامت به زندگی خود برگردند؛ اما جوخه‌های اعدام را به ننگ با زندگی ستمشاهیان ترجیح دادند و از طرفی اگر مرام اعتقادی آنها مورد این همه جفا و هجمه باشد پس چرا امروز ما بهترین دوستان خود را از کشورهای سوسیالیستی و مارکسیستی انتخاب کرده‌ایم؟
♦️آیا واقعاً نباید این دو قطعه را به موزه انقلاب تبدیل کرد؟ آیا از زنان مبارزی که در زیر شدیدترین شکنجه‌ها به شهادت رسیدند نباید نامی به زبان آورد....«مگر در حد سه چهار نفر موردی»
♦️اما رهبر معظم، مستحضرید که زمانی که این مظلومین، شدیدترین شکنجه‌ها را برای رسیدن به عدالت و آزادی بر خود هموار می‌کردند، این دستان پنهان حتی جرات به زبان آوردن نام ساواک را هم نداشتند، این دستان پنهان نه اینکه با مرام کمونیستی و سوسیالیستی مخالف باشند، بلکه عملاً در تلاش برای تطهیر جنایات رژیم گذشته بوده و هستند.
♦️حتی با مدیران عامل وقت چندین دوره بهشت زهرا مذاکره شد که اجازه دهند مراسم تجلیلی از این شهدای مظلوم بعمل آید که با مخالفت‌های پی در پی مواجه شدند. مقام معظم رهبری، سخن بسیار است و نمی‌خواهم بیش از این مصدع اوقات شوم، اما در پایان اشاره کنم که این دستان پنهان حتی به بازماندگان این مظلومین تاریخ هم رحم نکرده و نمی‌کنند. تا جایی که با مدیریت و مهندسی خاص خود تصمیم گرفتند کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل انقلاب را که تک تک اعضای آن سالیان سال در زندان‌های رژیم ستمشاهی، دوران جوانی خود را سپری کرده‌اند و هر کدام تاریخ زنده انقلابند را منحل اعلام کنند و به دلیل واهی به رسمیت نشناسند.
♦️زمانی اعضای شرکت کننده در مجمع این کانون به حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ نفر می‌رسید و اکنون طی این سالیان، بعضی به رحمت خدا رفتند و بعضی در جبهه ها به شهادت رسیده اند و عده ای با کهولت سن نمی‌توانند در جلسات شرکت کنند.
♦️جوان‌ترین عضو این کانون بیش از ۶۰ سال عمر دارد. این کانون که نمی‌تواند عضو جدید بگیرد و روز به روز تعدادشان کمتر می‌شود. و اخیراً وزارت کشور اعلام کرده که چون مجمع زیر ۳۰۰ نفر است به رسمیت شناخته نمی‌شود.
♦️مقام معظم رهبری، لطفا به این دستان پنهان بفرمایید هرکدام از این اعضا سیصد نفرند. اگر یک نفر هم باشند باید به رسمیت شناخته شوند، این مجمع استثنای تاریخ انقلاب است و هر کدام از این اعضا تاریخ زنده انقلابند. اگر اینان نبودند که آقایان این چنین بر این سفره حاضر کرده نمی‌نشستند و به تقسیم بیت المال بین نزدیکان بپردازند. نعوذ بالله، بعضی‌ها می‌پندارند که خدای ناکرده، نکند این چراغ سبزیست که این دستان پنهان از حضرتعالی مجوز گرفته اند.
♦️رهبر معظم، مطمئن باشید تمام این برنامه ها، مهاجرت نخبگان از کشور، فاصله گرفتن بسیاری از نسل جوان از دین و انقلاب، نه بخاطر تبلیغات بیگانگان است، بلکه برنامه زنجیره‌ای و مهندسی شده همین دستان پنهان نفوذی در ارکان حکومت است.
♦️و اما کلام آخر اینکه، بعد از ۴۴ سال آیا آرمان‌های این شهدای مظلوم که پیاده شدن حکومت علی علیه السلام و برقراری عدالت اجتماعی و حفظ بیت المال که حتی اگر در مهریه زنان باشد باید به بیت المال برگردد و زدودن فقر از کشور و پیشرفت همه جانبه در صنعت و تولید، آیا درصدی از چنین آرمان هایی تاکنون تحقق یافته است!؟
و السلام علیکم... و اعوذ بالله من مکرهم ....و یوم تبلی السرائر
