موسیقی

🔗 #مطالعات_فرهنگی.

 #چارچوب_بندی_موسیقی_هوی_متال_و_رپ 

🔗#تالیفی.

☯ #رسانه_ورای_موسیقی

https://t.me/joinchat/AAAAAD_IfxatW0Y6NFcitQ

چار چوب بندی موسیقی هوی متال و رپ: 

بایندر (1993)شاهد دو هراس اخلاقی نسبت به موسیقی مردم پسند بود که در آمریکا رخ داد. اولی در 1985 شروع شد و حول محور موسیقی هوی متال می چرخید .دومی در 1990 شروع شد و بر موسیقی رپ متمرکز بود .بایندر بر آن دست از مقالات روزنامه ها و مجلات پرداخت که مسله تاثیر موسیقی هوی متال و رپ را مورد بحث قرار دارده بودند.وی نشان می دهد که موسیقی رپ با برانگیختن رپ خوانان سیاه عصبانی و نیز مخاطبان سیاه عصبانی ،هم زمان به عنوان یک شکل هنری اصیل تر و جدی تر از موسیقی هوی متال و نیز در مقایسه با ژانر های سفید به عنوان تهدیدی تر ترسناک تر و نمایان تر ،برای کل جامعه تلقی می شد.

بایندر استدلال می کند که رسانه ها وقایعی را که گزارش می کنند فعالانه بر می سازند؛ آن هم با فراهم کردن ابزارهایی که مخاطبان رخداد ها و آثار را به واسطه آنها می فهمند.

رسانه ها این کار را با چار چوب بندی رویداد های که به تصویر می کشند انجام می دهند، به طوری که تفسیر های خاصی بیش از بقیه القا می شوند. یک چار چوب، متشکل از ایدولوژی ها جهت دهنده ای است که ادراکات را در الگو های قابل تشخیص سازمان می دهد. چار چوب های خاص مورد استفاده برای ارایه یک رویداد یا یک اثر فرهنگی به چار چوب های عام تر موجود در جامعه پیوند خورده است. بایندر به بررسی 118 مورد مقاله تفسیری پرداخت که محتوای شعری در سبک را مورد بحث قرار داده بودند. مقالات مر بوطه با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفتند .در مجموع بایندر دریافت که ۹چارچوب مختلف در این مقالات تفسیری به کار رفته بود بعضی از چار چوب ها عکس العمل در برابر چارچوب های دیگر بودند .بایندر این گروه را ضد چار چوب می نامد که عبار تند از: 

1چار چوب تباهی:این چار چوب موسیقی را به عنوان تعدیدی برای کودکان و نوجوانان معرفی می کند .گوش دادن به آن ممکن است اخلاقیات آن ها را تباه کند یا آن ها را تهییج کند که با کار هایی نظیر ،شورش کردندر مدرسه،درگیر شدن در روابط جنسی زود هنگام یا حتا خود کشی به خودشان آسیب بزنند. 

2چار چوب حفاظتی: این چار چوب به اولی مرتبط است و دلالت بر ان دارد که وادین باید ،با جلو گیری از دسترس کودکان به این نوع موسیقی ،آن ها را از تاثیرات آسیب زا و تباه کننده ی موسیقی حفاظت کنند. 

3چار چوب خطر برای جامعه: این چار چوب دلالت بر آن دارد که موسیقی برای کل جامعه خطرناک است زیرا محرک انجام اعمال خشونت بار است که به قربانیان بی گناهی آسیب می زند که خودشان ممکن است اصلا به آن موسیقی گوش ندهند. 

4چار چوب بی ضرری: این چارچوب در برابر چار چوب های اول و سوم قرار می گیرد ،مطابق آن موسیقی هیچ ضرری برای افراد یا جامعه ایجاد نمی کند زیرا،الف:حتا شنوندگان خیلی جوان هم تفاوت بین موسیقی و زندگی واقعی را درک می کنند و یا ب:اشعار بی پرده یا خشن تنها در نسبت کوچکی از آهنگ های یک ژانر موسیقی یابی خاص وجود دارند. 

5 چارچوب شکاف نسلی: این ضد چارچوب دلالت بر آن دارد که تمام سبک های مربوط به جوانان عنصری از شورش را در خود دارند .این که والدین احتمالا سبک های امروزی موسیقی را ،دوست نداشته باشند طبیعی است.زیرا مقصود این سبک ها شوکه کردن والدین هم هست .ولی این موسیقی نباید فراتر از نیاز نوجوانان و جوانان برای متمایز کردن خود از مسن تر ها جدی گرفته شود .این ضد چار چوب در بحث بر سر نقش والدین در این مباحثه عملا با چار چوب دوم درگیر شود . 

6:چار چوب تهدید اقتدار:مطابق با این ضد چار چوب والدین ،و گروههای نخبه در کل ،به وسیله ی سبک های موسیقی یابی تهدید می شوند. زیرا این سبک ها اقتدار و جایگاه نخبگان را در جامعه تضعیف می کنند .اگر انسان ها تا آن جا که از یک نوع موسیقی منزجر باشند که در برابر آن دست به عمل سیاسی بزنند ،آنچه واقعا می گویند این است که آن ها گروههای اجتماعی تولید کننده ی این موسیقی را دوست ندارد ،یا این که هنوز آماده نیستند اجازه می دهند که بچه هایشان بزرگ شوند.آن ها نمی خواهند که جوانان هیچ قدرتی ،حتا قدرت فرهنگی ،داشته باشند.  

7چارچوب آزادی بیان:این ضد چار چوب دلالت بر آن دارد که اقدام برای محدود کردن اشاعه ی ژانر های موسیقی یابی حق موسیقی دانان و شنوندگان را برای آزادی پیامی نقش می کند.این ضد چار چوب به ویژه در برابر چار چوب دوم به کار می رود ،که بر اساس آن باید برای حفاظت از جوانان ،تعمهیداتی نظیر ممنوع کردن موسیقی و علامت گذاری آلبوم با نمر هایی که نشان دهنده ی درجه خشونت یا پرده دری آن ها است، اندیشیده شود .  

8چارچوب هنر /پیام مهم: این ضد چار چوب با اشاره به این که موسیقی نه تنها ضرر ندارد ،بلکه حاوی پیام های اجتماعی مهمی مهم است ،در برابر چار چوب های اول و سوم به کار می رود.موسیقی یک شکل هنری است ،حتا وقتی پیام خود را بی ادبانه ،بی پرده در قالب عبارات خشن بیان می کند.این پنج چار چوب را می توان چار چوب شماره 4 تا را در عنوان چار چوب های موسیقی بی ضرر دسته بندی کرد.  

9چارچوب رد سانسور: این چار چوب را می توان ضد چار چوب خواند زیرا در برابر چار چوب هفتم به کار می رود. این چار چوب دلالت بر آن دارد که محدود کردن دسترسی کودکان به موسیقی بی پرده مصداق سانسور نیست و آزادی بیان را نقض نمی کند .کودک با بزرگسالان فرق دارد ،محدود کردن مواجه وی با مواد نامطلوب وظیفه ی طبیعی والدین است و طرح های متعدد پیشنهادی در این رابطه مشابه همان طرح هایی هستند که جهت محدود کردن دسترسی کودکان به مجلات هرزه نگارو فیلم های حاوی خشونت ،فحاشی یا مسایل جنسی ارایه شده اند. 

بایندر دریافت که این چار چوب های و ضد چار چوب ها در رابطه با موسیقی هوی متال و رپ به شیوه های متفاوتی به کار گرفته شده اند ،هر دو ژانر به عنوان مضر تلقی شده بودند ،ولی به صورت های متفاوتی چار چوب بندی شده بودند.

موسیقی هوی متال در چار چوب های تباهی و حفاظتی مورد بحث قرار گرفته بود .از طرف دیگر موسیقی رپ در چار چوب خطر برای جامعه مورد اشاره واقع شده بود.ضد چار چوب های بی ضرری ،آزادی بیان،تهدید اقتدار،مانند چار چوب رد سانسور ،تقریبا به طور مساوی در رابطه با هر دو ژانر به عنوان مضر تلقی می شود بودند ،ولی به صورت های متفاوتی چار چوب بندی شده بودند .موسیقی هوی متال در چار چوب های تباهی و حفاظتی مورد بحث قرار گرفت بود .از طرف دیگر موسیقی رپ در چار چوب خطر برای جامعه مورد اشاره واقع شده بود. ضد چار چوب های بی ضرری ،آزادی بیان ،و تهدید اقتدار ،مانند چار چوب رد سانسور ،تقریبا به طور مساوی در رابطه با هر دو ژانر مورد استفاده قرار گرفته بودند ،ولی چار چوب های شکاف نسلی اساسا در مورد موسیقی هوی متال به کار گرفته شده بود.ضد چار چوب هنری /پیام مهم اساسا در مورد موسیقی و رپ به کار رفته بود.بایندر تحلیل محتوایی هم از اشعار ده ترانه ی بحث انگیز هوی متال و ده ترانه بحث بر انگیز رپ انجام داد .وی دریافت که مطابق انتظار ،هر دو ژانر دارای هر دو نوع ار جاعا ت جنسی و خشن بودند ،ولی آهنگ های رپ آشکار تر از آهنگ های هوی متال ،رفتار های بی پرده جنسی ،خشونت نسبت به پلیس یا زنان و استفاده از دشمنان را به نمایش گذاشتند .