"من هیچ نیستم ..."
#قسمت_دوم
"بندازش #دور "
واژه "دور" به چه معناست؟ وقتی به خودمان یا به دیگری می گوییم : " بنداز دور بره " یعنی کجا برود ؟ چقدر دور برود ؟ اصلا این "دور " کجاست ؟ آیا گفتن این جمله به معنای سلب " مسئولیت " از خودمان نیست ؟
اولین نکته ای که در سبک زندگی #پسماند_صفر یاد گرفتم ، #مسئولیت_پذیری بود. همیشه این جمله را در کارگاه های آموزشی به مخاطب هایم میگویم که :" اگه ميخواهید در زندگی احساس رضایت مندی داشته باشید ، کل مسئولیت زندگی تون رو به عهده بگیرید" . اما در سبک زندگی جدید یاد گرفتم که حتی مسئولیت پسماندهايي که تولید می کنم نیز با خودم است . این اولین درسی بود که از پسماندهاي با ارزش یاد گرفتم ! همان هایی که هیچ می پنداریم شان !
#سبک_زندگی #پسماند_صفر مراحل مختلفی دارد . اولین قدم شناخت و تشخیص #نیاز از #خواسته است . فرض کنید میگويم : " من غذا میخواهم " . در همین جمله ساده خبری هم نیاز و هم خواسته من مستتر است . خواسته من غذا و نیاز من رفع گرسنگی است .
توانایی تشخیص نیاز از خواسته بر مقوله #مصرف بسیار تاثیر گذار است . دقت کرده اید که چقدر وسیله بلا استفاده در کمد ، قفسه ، کابینت و ... داريد ؟ یا چندتا کتاب نخوانده در کتابخانه ؟ چند جفت کفش که نمی پوشید یا یکی دو بار پوشيده ايد و دیگر دلتان را زده ؟ چقدر لباس و ...
اینها همه خواسته هایی بوده که بدون توجه به نیاز واقعی پاسخ داده شده و میزان مصرف را بالا برده است !
این موضوع در مورد مواد غذایی هم صادق است . مثلا بدون توجه به نيازمان چند کیلو گوجه،کاهو ... می خریم تا مصرف کنیم .
سپس این موارد که بیش از میزان نیازمان هستند در گوشه یخچال می پوسند و بعد هم " می ریزیم دور " .
در سبک زندگی پسماند صفر یاد گرفتم تا مصرفم را بر اساس نیازم برنامه ریزی کنم نه بر اساس خواسته ام و همین نکته نقش و تاثیر مهمی در مدیریت مصرف و مدیریت اقتصاد خانواده داشت. ضمن اینکه زمینه ای شد تا مسئولیت پسماندهایم را #متعهدانه به عهده بگیرم .
به این شکل که با مدیریت مصرفم میزان تولید پسماندم رو کنترل کردم .
ادامه دارد ...